دلسوزی‌های نگران کننده روحانی و رهامی

جوان آنلاین: محسن رهامی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب درخصوص سخنان اخیر روحانی درباره انتخابات و پرشور کردن آن گفته که این توصیه‌های روحانی از سر دلسوزی است.
رهامی با اشاره به مسئولیت‌های مختلف روحانی از ابتدای انقلاب به عنوان نماینده در مجلس، مجلس خبرگان و شورای امنیت ملی گفته که روحانی «به آینده کشور و نظام احساس علاقه‌مندی و وابستگی دارد و طبیعی است که توصیه‌های ایشان از روی دلسوزی و برای حفظ مصالح آینده کشور باشد، اما فراهم بودن زمینه‌های شرکت مردم در انتخابات بسیار مهم است.»
او تأکید کرده که «کسانی مثل حسن روحانی و بسیاری از دلسوزان کشور، آینده ایران و جمهوری اسلامی که در حال حاضر آینده‌شان با ایران ما عجین شده و به هم پیوسته است، می‌خواهند مردم را در مسیر رسیدن به خواسته‌هایشان با روش‌های قهرآمیز و خیابانی بازدارند و به سمت صندوق‌های رأی سوق دهند. به نظر می‌رسد، چون آقای روحانی در پست‌های سیاسی و امنیتی حضور داشته، نگران است مردم از چهارچوب‌ها رویگردان شوند و به سمت روش‌های قهرآمیز خیابانی بروند.»
رهامی کسی است که سال گذشته مجوز خشونت و ضرب و جرح و حتی قتل از سوی اهالی آشوب را صادر کرد و برای آن توجیه شرعی هم تراشید. حالا می‌توان دلسوزی او برای نرفتن افراد به سمت خیابان را باور کرد؟


روحانی هم کسی است که طی سالیان و بسته به موقعیت سیاسی خود نظرش درباره اعتراضات خیابانی تغییر کرده است. سال ۷۷ به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، علیه وقایع کوی دانشگاه موضع گرفت و در دوران ریاست جمهوری‌اش ژست آزادی اعتراضات گرفت، اما وقتی اعتراضات بنزینی ۹۸ رخ داد، به اهل آشوب هشدار بازداشت و برخورد داد. بنابراین، اکنون به جای احساس آرامش و امنیت از سخنان او یا به زعم رهامی، دلسوزی‌های او باید نگران شد؛ چه آنکه معلوم نیست چه فکری در سر اوست که پای به میدان سخنرانی و برهم زدن فضای رسانه‌ای و سیاسی کشور گذاشته است.
از سویی یکی از دلایل کاهش مشارکت در انتخابات، چگونگی عملکرد دولت روحانی است. ناکارآمدی دولت او باعث ناامیدی برخی افراد از صندوق رأی یا ناامیدی از بهبود اوضاع شد.