[شهروند]در چند دهه گذشته میزان خودکشی در آمریکا افزایش یافته و سال گذشته رکورد زد. این همراه است با افزایش هشداردهنده «چالش‌های سلامت روان» و «دین‌گریزی» در میان جوانان این کشور. از سوی دیگر، سلاح گرم در بیش از نیمی از خودکشی‌ها نقش داشته و تحلیل دانشگاه «جان هاپکینز» آمریکا نشان داد که خودکشی با سلاح گرم در سال 2022 به بالاترین حد خود رسید. در دسترس بودن سلاح در آمریکا همواره محل اختلاف بوده، اما لابی‌های قدرتمند مانع از ممنوعیت آن می‌شوند و اکنون با شدت از آن به‌عنوان یک «امتیاز آمریکایی» دفاع ‌می‌کنند. در این‌باره در گزارش‌هایی از «نیویورک‌تایمز»، «سی‌ان‌ان» و «گاردین» بیشتر می‌خوانیم.     

 «در چند دهه گذشته میزان خودکشی در آمریکا افزایش یافته است. در سال 2021، مقامات بهداشت و درمان آمریکا خواستار اجرای استراتژی پیشگیری ملی شدند و در بحبوحه موج خودکشی و «افزایش هشداردهنده» چالش‌های سلامت روان در میان جوانان، توصیه‌هایی را با تمرکز بر حفاظت از سلامت روان آنان صادر کردند.» «سی‌ان‌ان» گزارش خود را درباره افزایش خودکشی در آمریکا این‌گونه آغاز می‌کند و ادامه می‌دهد: «بر اساس داده‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC)، سال گذشته آمار خودکشی در این کشور بالاتر از هر سال دیگری -حداقل از سال 1941- بود. در سال 2022 حداقل 49 هزار 449 نفر بر اثر خودکشی جان دادند. خودکشی در میان مردان حدود چهار برابر بیشتر از زنان بود و مردان مسن آمار بالاتری داشتند. اما میزان خودکشی زنان در سال 2022 دو برابر افزایش یافت، به ویژه در میان زنان سفیدپوست و سنین 25 تا 34 سال چشمگیر بود.»

نقش سلاح گرم در بیش از نیمی از خودکشی‌ها
«سی‌ان‌ان» با بیان اینکه پسران نوجوان و مردان جوان نسبت به زنان جوان در میزان خودکشی پیشرفت چشمگیری داشتند، می‌گوید: « اما داده‌های موقت نشان می‌دهد که اکثر قریب به اتفاق خودکشی‌ها در میان نوجوانان و جوانان 15 تا 24 ساله همچنان در میان مردان بوده است. داده‌ها نشان می‌دهد که میزان خودکشی برای همه گروه‌های سنی دیگر افزایش یافته است. سلاح گرم در بیش از نیمی از خودکشی‌ها نقش داشته و تجزیه‌وتحلیل جداگانه داده‌های موقت CDC توسط مرکز جان هاپکینز برای یافتن راه‌حل‌های خشونت با اسلحه نشان داد که خودکشی با سلاح گرم در سال 2022 به بالاترین حد خود رسیده است. «آری دیویس» (Ari Davis)، مشاور سیاست‌گذاری این مرکز، گفت که خودکشی با اسلحه همچنان جان مردان مسن سفیدپوست را به میزان بالایی و جان نوجوانان سیاهپوست را به شکل روزافزونی می‌گیرد.»
در ادامه این گزارش آمده: «در تابستان 2022، اداره خدمات بهداشت روانی و سوءمصرف مواد وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا، خطی را مخصوص خودکشی و بحران راه‌اندازی کرد. بر اساس داده‌های فدرال، از آن زمان این خط، حدود 7 میلیون تماس، پیامک و چت دریافت کرده، از جمله بیش از 500 هزار تماس فقط در ماه سپتامبر.»

بیشتر مرگ‌های ناشی از اسلحه در آمریکا خودکشی است، نه قتل
«در سال 2022، تعداد خودکشی‌ با اسلحه در آمریکا به بالاترین حد خود رسید: 73 نفر هر روز بر اثر خودکشی با اسلحه جان خود را از دست می‌دادند، یا در مجموع نزدیک به 27 هزار مرگ در آن سال. با وجود سال‌ها بحث و جدل در مورد خشونت با اسلحه در آمریکا، هنوز به این واقعیت مهم کمتر توجه می‌شود: بیشتر مرگ‌های ناشی از اسلحه در این کشور خودکشی است، نه قتل. کارشناسان می‌گویند که استیگما (بدنامی یا ننگ) و اطلاعات نادرست همچنان مانعی برای پیشگیری از این مرگ‌ومیرهاست.» روزنامه «گاردین» گزارش خود را درباره افزایش خودکشی با سلاح در آمریکا این‌گونه آغاز می‌کند و در ادامه با «پائول نستاد»، استاد روانپزشکی در دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا، در مورد افزایش خودکشی‌ها در این کشور و نقش اسلحه و سلامت روان در آن صحبت می‌کند.

نقش سلامت روان در خودکشی با اسلحه
«نستاد» در پاسخ به این پرسش که چه چیزی منجر به افزایش خودکشی با اسلحه در آمریکا می‌شود؟ می‌گوید: «ساده‌ترین پاسخ این است: در حال حاضر سلاح‌های بیشتری در این کشور وجود دارد. در سال 2020 افزایش چشمگیری در خرید سلاح گرم مشاهده شد که شروعش از ماه مارس و با شیوع همه‌گیری کووید بود. فروش اسلحه در تمام سال‌های 2020 و 2021 رکوردشکنی کرد. در گذشته شاهد افزایش خرید اسلحه بودیم، مانند زمانی که باراک اوباما انتخاب شد، اما این افراد قبلا سلاح داشتند و در حال خرید سلاح‌های دوازدهم یا سیزدهم خود بودند. بسیاری از خریداران در سال‌های 2020 و 2021 اولین‌باری بود که اسلحه می‌خریدند. آنها در ایالت‌های آبی (طرفداران حزب دموکرات) بسیار بیشتر از ایالت‌های قرمز (طرفداران حزب جمهوریخواه) بودند. مطالعات نشان داد که بسیاری از این صاحبان اسلحه سیاهپوست بودند و بسیاری در محیط های شهری زندگی می‌کردند.»
 «نقش سلامت روان در خودکشی با اسلحه چقدر مهم است؟» روانشناس دانشگاه جان هاپکینز در پاسخ به «گاردین» می‌گوید: «بیشتر مرگ‌های ناشی از اسلحه در واقع خودکشی است و حدود 90 درصد از افرادی که با خودکشی می‌میرند، نوعی بیماری روانی دارند که در مرگ آنها نقش داشته است. حدود یک تا پنج درصد از افراد مبتلا به افسردگی در سال بر اثر خودکشی می‌میرند. این تقریباً یک درصد تا سه درصد از جمعیت آمریکاست. وابستگی به مواد مخدر خطرات زیادی را اضافه می‌کند. 10 درصد از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با خودکشی می‌میرند که بسیار زیاد است. همچنین، افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی یا سایر اختلالات خوردن، میزان خودکشی بسیار بالایی دارند. مردم اغلب به این فکر نمی‌کنند، اما میزان خودکشی در میان افراد مبتلا به زوال عقل و پارکینسون فوق‌العاده بالاست، به خصوص در مراحل اولیه تشخیص. این واقعا چیزی است که باید به آن توجه کنیم. تیراندازی‌های جمعی و سایر خشونت‌های بین افراد فوق‌العاده تراژیک است و باید روی آن تمرکز کرد.»

هر روز 327 نفر در آمریکا هدف گلوله قرار می‌گیرند
 «ماه اکتبر، پس از تیراندازی جمعی در ایالت مین (Maine) که 18 کشته بر جای گذاشت، نویسنده معروف آمریکایی، استیون کینگ، مقاله‌ای نوشت که به دلیل کوتاهی و غم‌افزایی پیام، قابل توجه بود: «هیچ راه حلی برای مشکل اسلحه وجود ندارد و چیز دیگری هم برای نوشتن و گفتن باقی نمی‌ماند، زیرا آمریکایی‌ها به سلاح گرم معتاد هستند. آمریکایی‌ها سلاح‌های خود را دوست دارند و هیچ رنجی و هیچ کشتاری نمی‌تواند چنگ آنان را سست کند.»
«سی‌ان‌ان» در گزارش دیگری با عنوان «چه زمانی یک بحران به فاجعه تبدیل می‌شود؟» با بیان این مطلب می‌گوید: «آمریکا همیشه مشکل اسلحه داشته است، اما نه هرگز در این مقیاس. هر روز 327 نفر در آمریکا هدف گلوله قرار می‌گیرند که بیش از 100 مورد از آنها منجر به مرگ می‌شود و آمار در حال افزایش است. کشتارهای جمعی، شامل چهار قربانی یا بیشتر، در پنج سال تقریباً دو برابر شده است. مرگ با اسلحه در میان کودکان که در حال حاضر به بالاترین حد خود رسیده، بین سال‌های 2018 تا 2021 میلادی 41.6 درصد افزایش یافته است. تیراندازی در مدارس، که زمانی نادر و استثنایی بود، در وضعیتی مشابه قرار دارد. در سال 2010 میلادی، 13 حادثه این‌چنینی در سراسر کشور رخ داد؛ سال گذشته به 79 مورد رسید. امسال تا اواسط نوامبر این رقم به 77 رسید. از 36 تیراندازی مرگبار ثبت شده از سال 1903، بیش از نیمی از آنها در دهه گذشته رخ داده است.» در ادامه مقاله این خبرگزاری آمریکایی آمده است: «در سال 1959، از هر 10 آمریکایی تقریبا 6 نفر موافق ممنوعیت کامل داشتن تپانچه بودند و فقط 16 درصد از خانواده‌های آمریکایی چنین سلاحی داشتند که بسیاری از آنها در جنوب بودند.
در سال 1969، کمیسیون ملی علل و پیشگیری از خشونت، اقدامات شدیدی را برای کاهش تعداد سلاح‌های دستی در گردش توصیه کرد که در آن زمان 24 میلیون عدد تخمین زده شد. با ورود ریگان به کاخ سفید در سال 1981، گفت‌وگو از کنترل اسلحه به «حفاظت» از صاحبان سلاح تغییر کرد. ریگان برخلاف توصیه کارگروه ویژه خود در مورد جنایات خشونت‌آمیز، «لایحه حقوق صاحبان اسلحه آمریکا» را تصویب کرد.»

 امتیاز آمریکایی یا آزادی وحشیانه
«سی‌ان‌ان» ادامه می‌دهد: «در سال 1986، فقط یک ایالت (ورمونت) به شهروندان اجازه حمل سلاح بدون مجوز را داد. 25 ایالت این امتیاز را به کسانی محدود کردند که می‌توانستند «دلیلی خوب» ارائه دهند. 16 ایالت به طور کلی حمل سلاح گرم را ممنوع کردند.
 اکنون در سال 2023 میلادی، 27 ایالت اجازه حمل سلاح بدون مجوز و به صورت نامحدود را داده‌اند. 17 ایالت بر مبنای صدور مجوز عمل می‌کنند. تعداد ایالت‌هایی که حمل مخفی تپانچه را جرم می‌دانند اکنون به صفر رسیده است. الزامات آموزشی هم برای «حمل پنهان» به طور گسترده کنار گذاشته شده است.» هنگامی که «پاتریک پردی» 24ساله، در سال 1989 در مدرسه ابتدایی در «استوکتون» کالیفرنیا پنج کودک را کشت و 29 نفر دیگر را با سلاح  AK-47 مجروح کرد، اندکی از آمریکایی‌ها از وجود چنین سلاح‌هایی برای غیرنظامیان آگاه بودند و تعداد کمی انتظار داشتند که اکنون با این شدت از اسلحه به عنوان یک «امتیاز آمریکایی» دفاع ‌شود. دهه‌هاست فعالان سلاح، کنترل اسلحه را شکست میهن‌پرستی می‌دانند، اما این «آزادی وحشیانه» اکنون جوامع آمریکایی را از هم می‌پاشد.

 40 درصد از نسل z در آمریکا هیچ دینی ندارند
«در دهه‌های اخیر، همه گروه‌های سنی در آمریکا شاهد کاهش گرایشات مذهبی بوده‌اند. اصطلاح جامعه‌شناختی برای افراد غیروابسته به دین، «هیچ‌ها‌» (Nones) است، که برای ملحدان، آگنوستیک‌ها (ندانم‌گرا) و کسانی که می‌گویند دین خاصی ندارند، استفاده می‌شود.» روزنامه «نیویورک‌تایمز» مقاله خود را درباره «بحران مذهب» در میان آمریکایی‌ها، بخصوص جوانان، این‌گونه آغاز می‌کند و ادامه می‌دهد: «رایان برگ، استاد علوم سیاسی در دانشگاه ایلینویز شرقی که کشیش و نویسنده کتاب «هیچ‌ها: از کجا آمدند، چه کسانی هستند و به کجا می‌روند» گفت حداقل 40 درصد از نسل Z اکنون جزو «هیچ‌ها» هستند.»

بی‌اعتمادی سرنوشت‌ساز به لیدرهای سیاسی
«نیویورک‌تایمز» می‌گوید: «چیزی که گروه زیر 30 سال را متمایز می‌کند، سطح قابل توجهی از بی‌اعتمادی به انواع نهادها و لیدرهای اصلی است، نه فقط مؤسسات مذهبی. بنابراین به نوعی منطقی است که آنها نمی‌خواهند با هیچ گروه تعریف‌شده‌ای ارتباط خیلی نزدیک برقرار کنند. گزارش جدیدی از مرکز بررسی زندگی آمریکایی در موسسه امریکن اینترپرایز (American Enterprise Institute) این را «بی‌اعتمادی سرنوشت‌ساز» می‌نامد و اشاره می‌کند که آمریکایی‌های مسن‌تر در دوران کودکی خود اعتماد بیشتری به لیدرهای سیاسی داشتند. دنیل کاکس، مدیر این مرکز گفت که برای مدت‌ها اکثر آمریکایی‌ها عموماً به نهادها و فرآیندهای جامعه احترام می‌گذاشتند و انتظار داشتند که حتی اگر افراد نظرات متفاوتی دارند، بزرگترها به نوعی مراقب مسائل باشند. این، تغییر کرده است. برای هر دو نسل هزاره (افراد ۲۷ تا ۴۲ ساله) و  Z، (12 تا 27 ساله‌ها) این دنیایی که در آن بزرگ شده‌اند، نبود. علاوه بر این، برخی از مؤسسات مذهبی درباره موارد سوءاستفاده جنسی، شکست‌های اخلاقی آشکار و خبرسازی داشته‌اند؛ کتمان به جای مقابله با اتهامات مربوط به تخلف در میان پیشوایان خود. کاکس گفت که به جای تلاش برای رفع این مشکلات فوق‌العاده دردناک، آنها در بسیاری از موارد اوضاع را بدتر کردند.»

تجاوز جنسی یک کشیش مرا از دین دور کرد
در ادامه مقاله این روزنامه آمریکایی آمده: «وقتی با چندین نفر زیر 30 سال در مورد دور شدن از سنت‌های دینی که در آن پرورش یافته‌اند صحبت شد، توضیح دادند: وقتی ایمان خود را به دینی که در آن بزرگ شده‌اید از دست می‌دهید، گویی اجزای ساختمانی در حال برداشته‌ شدن‌اند و در نهایت کل سازه فرو می‌ریزد. جیدون جورج، 20 ساله، که در فیلادلفیا زندگی می‌کند، گفت که لحظات زیادی وجود داشته که باعث شده او مسیحیتی را که با آن بزرگ شده بود زیر سوال ببرد، اما آخرین مورد، اتهامات تجاوز جنسی درباره «راوی زاخاریاس» بود، کشیشی که اکنون درگذشته و جورج و خانواده‌اش به برنامه او در رادیو گوش می‌دادند: «او می‌دانست چگونه مخاطبان را در مشتش نگه دارد.» زاخاریاس به رهبران مرد هشدار می‌داد که با زنان تنها نباشند. اما چندین زن مدعی شدند که او نه تنها در خلوت با آنها بوده، بلکه به آنها تجاوز و تعرض کرده است. آنچه جورج را آزار می‌داد این بود که یکی از شاهدان به بازرسان مستقل گفته بود که زاخاریاس به او گفته نباید علیه او صحبت کند، در غیر این صورت او مسئول «میلیون‌ها روح» خواهد بود که در صورت لطمه دیدن شهرت و آبروی او، رستگار نخواهند شد!»