تعلل و سرمایه‌سوزی به سبک والیبال

تنها راه صعود والیبال ایران به المپیک پاریس، حضور موفق در لیگ ملت‌های ۲۰۲۴ و کسب سهمیه از طریق رنکینگ است، اما با رویه‌ای که فدراسیون والیبال در پیش گرفته، نمی‌توان امید چندانی به موفقیت والیبال ایران و حضورش در بین مسافران پاریس داشت.
چیزی حدود سه ماه از قطع همکاری عطایی با تیم ملی والیبال ایران می‌گذرد، ولی در طول این مدت هیچ اتفاق مثبتی رخ نداده است، آن‌هم در شرایطی که برکسی پوشیده نیست کسب موفقیت در جام ملت‌های آسیا تا چه اندازه اهمیت دارد. موفقیتی که اولین لازمه دستیابی به آن داشتن سرمربی کاربلد و باتجربه است، اما فدراسیون والیبال بعد از سه هفته دست دست کردن تازه مدعی شده که شخصی از داخل، گزینه‌های مربیگری تیم ملی والیبال ایران را منصرف کرده است! ادعایی که بیشتر به شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت شبیه است و انداختن توپ به زمین دشمن فرضی.
تیم ملی والیبال ایران فرصت زیادی را برای آماده‌سازی جهت حضور قدرتمند در لیگ ملت‌های پیش‌رو از دست داده، اما رویه‌ای که فدراسیون والیبال به جای حل مشکلات در پیش گرفته، نگران‌کننده است، چراکه از یک‌سو بعد از مدت‌ها تلاش جهت مذاکره با مربیان تراز اول آقایان همچنان سرخط انتخاب هستند و از سوی دیگر زمزمه‌های مطرح شده این تصور را ایجاد کرده که فدراسیون والیبال سعی در آماده کردن افکار عمومی برای معرفی یک گزینه داخلی دارد. گزینه‌ای که برخلاف عطایی هیچ کارنامه و تجربه‌ای ندارد.
تعلل فدراسیون برای انتخاب یک نام بعد از گذشت سه ماه بسیار نگران‌کننده است، اما نگران‌کننده‌تر از آن، حرکت چراغ خاموش آقایان است که تصور می‌شود قصد آماده کردن افکار عمومی برای مطرح کردن یک نام خاص را دارند، نامی که از همان روز نخست حضورش در بین گزینه‌ها با مخالفت‌های بسیاری مواجه شد. اینکه افشاردوست، سخنگوی کمیته فنی در لابه‌لای ادعاهایش در خصوص مذاکره با گزینه‌های جدید و کارشکنی برخی از داخل تأکید می‌کند معروف علاقه‌ای به دستیاری ندارد و نظرش روی سرمربیگری در تیم ملی است، مسئله‌ای نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت و این سؤال را مطرح می‌کند که چطور نام معروف در بین گزینه‌های باتجربه و کارنامه‌دار فدارسیون قرار گرفته است؛ با کدام دانش و تجربه؟!


استفاده از بازیکن‌مربی در دنیای ورزش کاملاً جا افتاده، اما هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد از این مورد در تیم ملی استفاده شود، آن‌هم تیمی که تنها یک راه دیگر برای کسب جواز حضور در المپیک پاریس دارد! تیمی که با عطایی باتجربه و کارنامه‌دار نتوانست به سرمنزل مقصود برسد، چطور می‌تواند با معروف به موفقیت دست یابد؟ معروفی که هنوز دوران مربیگری خود را نیز به‌طور کامل سپری نکرده و تنها مدرک او گذراندن سطح دو در سال گذشته بوده است. معروف بی‌تردید یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان و سردمداران نسل طلایی تاریخ والیبال ایران است که طی یک دهه اخیر توانست خود را به عنوان یکی از بهترین پاسور‌های والیبال ایران معرفی کند، اما هیچ یک از این موارد دلیل خوبی نیست برای اینکه فدراسیون بدون توجه به نداشتن تجربه، سابقه، دانش و مدرک بخواهد سکان هدایت تیم ملی را به دست او بدهد. تصمیمی که جز سرمایه‌سوزی نیست و نه سودی برای تیم ملی دارد و نه حتی خود معروف.
فدراسیون که طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر بار‌ها و بار‌ها تأکید کرده معروف یکی از سرمایه‌های والیبال ایران است اگر به راستی به این واقعیت باور دارد باید شرایطی را فراهم کند که او مدارج مربیگری را تکمیل و مراحل لازم را قدم به قدم طی کند تا در آینده‌ای نه‌چندان دور بتوان از او به عنوان یک مربی کاربلد داخلی بهره برد، اما آن روز بی‌تردید امروز نخواهد بود. با وجود این از فدراسیونی که بعد از سه ماه هنوز نتوانسته برای روشن کردن تکلیف نیمکت تیم ملی تصمیمی بگیرد، نمی‌توان انتظار داشت برای استفاده از سرمایه‌های والیبال برنامه داشته باشد. فدراسیونی که بعد از گذشته سه ماه هنوز هم برای معرفی سرمربی تیم ملی بهانه می‌آورد.