۵۰ متر خطرناک!

جوان آنلاین: بردن بازی اول همیشه مهم است، حالا هر کجا که می‌خواهد باشد و مقابل هر حریفی که روبه‌روی تیم شما قرار بگیرد. بردن این بازی مهم است؛ هر چقدر مقتدرانه‌تر، بهتر.
بازی اول جام ملت‌ها را بردیم، خوب هم بردیم، اما حالا و دو روز بعد از این پیروزی شیرین و خوابیدن تمام سروصدا‌ها می‌توان بهتر دید که کجای کارمان می‌لنگید. چهار گل زدیم، بر بازی هم مسلط بودیم، اما عالی نبودیم. فراموش نکنیم که با یک تیم کاملاً فیزیکی و انتحاری روبه‌رو بودیم و شاید، تأکید می‌کنیم شاید اگر زود به گل نمی‌رسیدیم کارمان گره می‌خورد. تیمی که آمده بود فقط نبازد یا کمتر گل بخورد، اما داستان حریفان بعدی کاملاً متفاوت است. تیم ملی در مقابل فلسطین خوب بود. بازیکنان با جان و دل بازی کردند و نتیجه هم گرفتند، ولی همین تیم خوب ایراد‌هایی داشت که لازم است برطرف شود.
سامان قدوس و مهدی قائدی بدون هیچ تردیدی بهترین‌های ایران مقابل فلسطین بودند. بازیگردانی قدوس با جنگندگی و پاس‌های بی‌نقص او کاری کرد تا بهترین بازیکن زمین باشد. او نبض بازی را در دست داشت و روی هر سه گل اول ایران نیز مؤثر بود. حرکات این بازیکن ریتم بازی هجومی ایران را روان‌تر و با نظم بهتری رو‌به‌رو کرده بود. نفوذ‌های تند و تیز قائدی هم عملاً فلسطینی‌ها را که تمام توان خود را روی کنترل مهدی طارمی، علیرضا جهانبخش و کریم انصاریفرد گذاشته بودند سردرگم کرد. ضمن اینکه نباید فراموش کنیم عدم حضور سردار آزمون از ابتدا در ترکیب هم برنامه‌های حریف را به‌هم زده بود.
۲ تعویض نه‌چندان خوب


یکی از ایراد‌هایی که می‌توان به قلعه‌نویی گرفت تعویض مهدی قائدی بود، تعویضی که به نوعی فشار را از سمت راست خط دفاعی فلسطین برداشت. قلعه‌نویی، محبی را جایگزین قائدی کرد تا به قول خودش یک مهاجم را به جای مهاجم دیگر روانه میدان کرده باشد تا همچنان هجومی بازی کند، اما محبی به‌رغم تلاش زیادی که برای خلق موقعیت و گلزنی انجام داد، برخلاف قائدی موفق نبود. چندین اقدام او برای خلق موقعیت و ارسال پاس گل بی‌نتیجه بود تا محبی دشتی از این مسابقه نداشته باشد. البته می‌توان روی تعویض صادق محرمی با رامین رضاییان هم به سرمربی تیم ملی ایراد گرفت، چون در‌حالی‌که محرمی کورس‌های زیادی با بازیکنان کناری فلسطین گذاشت و از ۱۰ نبرد تن به تن، ۹ بار پیروز خارج شد و روی گل چهارم هم تأثیر مستقیم داشت، رامین رضاییان در فرصت کمی که (۱۰ دقیقه پایانی) به او داده شد، نتوانست چندان مؤثر باشد. چنین تعویضی در صورت رویارویی با حریفان قدر حتماً کار تیم را با مشکل روبه‌رو خواهد کرد.
امان از پاس اشتباه.
اما امیر قلعه‌نویی ایراد اساسی تیمش را اینگونه توصیف می‌کند: «در ۵۰ متر رو به جلو خیلی توپ لو دادیم که باعث شد به مشکل بخوریم. این مشکل تیمی ما و احتمالاً به‌خاطر بازی اول بود. شاید در بازی‌های بعدی مدل دیگری بازی کنیم و فضا را از حریف بگیریم.» موضوعی که بی‌ربط به تعداد زیاد پاس‌های اشتباه در این فضا نیست. به‌زعم بسیاری از کارشناسان مقابل فلسطین و در فاز هجومی، توپ‌های زیادی را لو دادیم که این مسئله در مقابله با حریفان بزرگ‌تر و مدعیان جام حتماً برای ایران دردسر‌ساز خواهد شد. مالکیت توپ هرچند موضوع مهمی است، اما نباید فراموش کنیم که آمار زیاد لو دادن توپ که حتی خود قلعه‌نویی هم به آن معترف است، کاملاً خطرناک است. بنابراین باید برای این ۵۰ متر فکری اساسی کرد.
هنگ‌کنگ حریفی متفاوت
«از فردا باید به فکر بازی با هنگ‌کنگ باشیم. در این تورنمنت هیچ تیمی ضعیف نیست. ضمن اینکه به همه تیم‌ها احترام می‌گذاریم، باید هر بازی را برای خودمان حکم فینال بدانیم»، این را امیر قلعه‌نویی، سرمربی تیم ملی ایران می‌گوید. نکته‌ای کاملاً درست که نباید فراموش شود. شکست هنگ‌کنگ مقابل امارات حالا کار را برای ایران سخت‌تر کرده، چون آن‌ها چیزی برای از دست دادن ندارند، بنابراین می‌آیند تا با یک بازی رو به جلو به امید تکرار اتفاق بازی‌های آسیایی مقابل ایران قرار بگیرند. اینکه تصور داشته باشیم می‌توانیم هنگ‌کنگ را هم گلباران کنیم، هر‌چند دور از انتظار نیست، اما مسئله‌ای است که قلعه‌نویی خوب می‌داند نباید اجازه بدهد شاگردانش در باد آن بخوابند.