مردم عمود خیمه انقلاب

ششم بهمن ماه (سالروز حماسه به یاد ماندنی مردم آمل در برابر گروهک اتحادیه کمونیست‌های ایران موسوم به نام جعلی سربداران) فرصت خوبی برای پرداختن به برخی ویژگی‌های آن حماسه بزرگ و افتخارآمیز و عبرت‌گیری از نتایج آن است. نقطه کانونی حماسه ششم بهمن ۱۳۶۰، نه فقط عدم همراهی مردم آمل با براندازان جنگلی بلکه به میدان آمدن و آزادسازی شهر آمل از چنگال براندازان کمونیست است. همه برآورد‌های مهاجمان جنگلی بر اساس توهم همراهی مردم با آنان شکل گرفته بود.
مهم‌ترین ویژگی ممتاز جمهوری اسلامی ایران، مردمی بودن و اعتماد کامل و متقابل مردم و نظام است. مردم بزرگ‌ترین سرمایه نظام اسلامی و مؤثرترین عامل شکل‌گیری ایران قوی و مقتدر است. در منطق جمهوری اسلامی ایران، مردم عمود خیمه انقلاب و ولی نعمت مسئولان بوده و مسئولان خدمتگزار مردم‌اند. کشور ایران، استقلال، تمامیت ارضی و عزت خود را مدیون شجاعت، ایستادگی و مقاومت، پایمردی، بصیرت و حضور مردم در صحنه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی است و تیر دشمنان برای بی‌اعتمادی مردم به نظام و فروپاشی از درون طی ۴۵ سال گذشته همواره به سنگ خورده است.
حماسه ۶ بهمن مردم آمل اولین و مهم‌ترین رخداد سیاسی - امنیتی پس از افشای خط نفوذ و همکاری بنی صدر با منافقین در خرداد سال ۱۳۶۰ و هم‌زمان با جنگ تحمیلی به وقوع پیوست. زمانی که نیرو‌های سپاه و بسیج در دو جبهه غرب کشور یعنی جنگ تحمیلی در برابر نیرو‌های متجاوز بعثی عراق و همچنین مبارزه با گروهک‌های ضدانقلاب در کردستان در حال نبرد بودند، عده‌ای از اعضای یک گروهک ضدانقلابی موسوم به اتحادیه کمونیست‌های ایران که غاصبانه نام تاریخی سربداران را بر خود نهاده بود، بعد از واقعه ٣٠ خرداد ١٣٦٠ و عزل بنی‌صدر از مقام ریاست جمهوری، از فاز سیاسی به فاز نظامی تغییر رویه داده و برای مقابله با جمهوری اسلامی دست به اسلحه بردند. این گروه با شتابزدگی خاصی طرحی را موسوم به «قیام فوری» به اجرا درآورد. این گروهک ضمن انتخاب شهرستان آمل برای عملیات که به دلیل جنگل‌های انبوه، بافت روستایی گسترده و نزدیکی به پایتخت دارای اهمیت بود، می‌خواستند با حمله و تصرف شهر آمل و دیگر شهر‌های مازندران و استان‌های کشور، الگویی برای ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی فراروی سایر گروهک‌های برانداز ارائه کنند!
حماسه‌ای که مردم آمل در بهمن ۱۳۶۰ در مقابل حرکت ضدانقلابی کمونیست‌ها آفریدند، چنان ضربه کوبنده‌ای بر پیکر آن وارد آورد که آن را متلاشی ساخت و آوازه و نام این شهر را به عنوان شهر هزار سنگر در تاریخ انقلاب اسلامی جاودانه ساخت. در این واقعه ابتکار عمل مردم در استفاده از ده‌ها دستگاه وانت تجهیز شده به عنوان سنگر متحرک، الگویی ناب برای استفاده از ظرفیت‌های بومی جهت مقابله با دشمن برای نسل‌های آینده به یادگار گذاشت. چهل شهید سرافراز و ۱۲۰ جانباز عزیز حاصل مقاومت مردم آمل برای حفاظت از کشور و انقلاب در برابر براندازان است.


نکته مهم و تعجب برانگیز، عبرت نگرفتن دشمنان جمهوری اسلامی از حماسه مردم آمل است. اگر چه توهم منافقین در مردادماه ۱۳۶۷ در قشون کشی احمقانه به سمت تهران و اطمینان از همراهی مردم با آنان نیز دقیقاً از جنس همان توهم اتحادیه کمونیست‌های جنگلی در حمله به آمل است، اما بهت و حیرت زمانی بیشتر می‌شود که ۴۰ سال پس از حماسه ششم بهمن، دشمنان جمهوری اسلامی مرکب از «دلقک‌های اجاره‌ای»، «هرزه‌های هالیوودی»، «متوهمان اپوزیسیون خارج نشین» و «سلبریتی‌های بی‌سواد» با پشتیبانی شبکه‌های ماهواره‌ای و امپراتوری رسانه‌ای غرب و با استفاده از تمام ظرفیت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری دنیای مجازی باز هم عبرت نگرفته و در پاییز سال گذشته درست مثل سال ۱۳۶۰ با اطمینان صد درصدی از حمایت همه‌جانبه مردم ایران پا در وادی براندازی جمهوری اسلامی ایران گذاشتند. جنبش متوهمان و دلقک‌های اجاره‌ای در سال ۱۴۰۱ نمونه سراسری همان حادثه ششم بهمن ۱۳۶۰ آمل بود. توهم آن‌قدر بالا بود که علاوه بر خود دلقک‌های اجاره‌ای، تقریباً همه سران ائتلاف غربی عبری عربی با قوت و قدرت از پیروزی دلقک‌ها سخن می‌گفتند و در کاخ‌های سفید و الیزه و... با دعوت از دلقک‌ها جشن پیروزی گرفته بودند.
در واقعه پاییز سال ۱۴۰۱ نیز مردم دلیر و بصیر ایران زمین آرزو و حسرت همراهی با دشمن را به دل آنان گذاشته و شکستی سنگین‌تر و تلخ‌تر را برای دشمنان رقم زدند. اینک و در آستانه برگزاری انتخابات مجالس شورای اسلامی و خبرگان رهبری باز هم دشمن به عدم همراهی و مشارکت مردم در انتخابات دل بسته است، اما تردیدی نیست که مردم ایران در حفاظت از انقلاب مثل گذشته با حضور پررنگ در انتخابات، طعم تلخ شکست را به دشمن خواهند چشاند.