پدرم خانه‌اش را فروخت تا المپیکی شوم 

مجید حسین زاده  |  روزنامه‌نگار-  نوجوان 15 ساله کشورمان در فینال مسابقات اهداف پروازی قهرمانی آسیا که به میزبانی کویت برگزار شد، با عملکردی فوق‌العاده به مدال طلای این رقابت‌ها دست یافت و برای نخستین بار در تاریخ، رشته تراپ ایران را به کسب سهمیه المپیک رساند. لحظاتی بعد از این دستاورد شیرین، فدراسیون جهانی تیراندازی در گزارشی به تاریخ‌سازی «محمد بیرانوند» در مسابقات قهرمانی آسیا و کسب سهمیه المپیک پرداخت و ضمن تمجید از او درباره جزئیات کسب این مدال در رقابتی دراماتیک نوشت: «در این دوره از رقابت‌ها، مرحله نهایی تراپ مردان به یک فینال دراماتیک تبدیل شد. در ابتدا تیرانداز هندی برای کسب مدال پیش افتاد و «رشید الاثبه» از قطر پس از ثبت دو شلیک از پنج شلیک، از رده دوم به مقام چهارم سقوط کرد. «بیرانوند» و «گو یوهائو» با چهار امتیاز از پنج امتیاز به مجموع ۲۹ امتیاز رسیدند. در ادامه «لاکشی» در حالی که دو رقیبش(بیرانوند و گیو) شلیک‌های عالی را ثبت کردند، تنها دو شلیک از پنج شلیک خود را به ثمر رساند و مجبور شد به برنز بسنده کند. در ادامه «بیرانوند» زمانی که مطمئن شد یکی از دو سهمیه المپیک را به‌دست آورده است، این موضوع روی تمرکز جوان ایرانی تأثیر گذاشت و او تنها یکی از پنج شلیک خود را با موفقیت ثبت کرد. در این شرایط «گوئو» سه تیر خود را به هدف زد و بیرانوند در ۵ تیر ماقبل آخر ۳۷ بر ۳۵ از حریف خود عقب افتاد. بیرانوند در دور آخر به‌طور تحسین‌ برانگیزی هر پنج تیر خود را به هدف زد درحالی که تیرانداز چینی سه بشقابک را هدف قرار داد و در نهایت بیرانوند در تیر حذفی به مدال طلا رسید و ایران را به یک دستاورد تاریخی در تراپ رساند». در ادامه گزارش فدراسیون جهانی تیراندازی به شادی بیرانوند پس از کسب مدال طلا اشاره شده: «این نوجوان در حالی که سلاحش را به سمت آسمان بلند کرده بود، اشک می‌ریخت.» بیرانوند در تاریخ ۲۸ آگوست ۲۰۲۴، شانزده ساله خواهد شد. او در حال حاضر در صف پیوستن به سه تیرانداز ۱۵ ساله‌ای است که در المپیک شرکت کرده‌اند و رکورد جوان‌ترین تیرانداز المپیکی تاریخ را در کارنامه دارند. او با کسب این مدال طلا، اولین سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس را در رشته تیراندازی اهداف‌پروازی برای ایران کسب کرد. این نخستین سهمیه المپیک تاریخ تیراندازی در رشته اهداف پروازی محسوب می‌شود. به همین بهانه و در پرونده امروز زندگی‌سلام با این نوجوان تاریخ‌ساز درباره مسیری که برای کسب مدال طلا پیموده و تمرین‌هایی که پشت سر گذاشته، گفت‌و‌گویی داشتیم که در ادامه خواهید خواند.   قبل از شروع مسابقات گفته بودم که قهرمان می‌شوم این تیرانداز نوجوان درباره سطح مسابقات اخیر و این‌که آیا قبل از شروع مسابقات هم فکر می‌کرده که مدال طلا و سهمیه المپیک بگیرد، می‌گوید: «بیشتر کشورهای آسیایی از جمله خود کویت که میزبان این دوره از مسابقات بود، مهد تراپ هستند و ورزشکارهای معروف و سرشناسی در این رشته ورزشی دارند. علاوه بر کویت، قطری‌ها و چینی‌ها هم جزو سرسخت‌ترین رقبای من در این دوره از مسابقات بودند. سطح این دوره از مسابقات بسیار بالا بود و خدا را شکر می‌کنم که موفق به کسب مدال طلا شدم. البته باید به شما بگویم قبل از این‌که به این دوره از مسابقات اعزام شوم، ویدئویی از خودم ضبط کردم و در آن جا گفتم من تمام تلاشم را خواهم کرد و مطمئن هستم که سهمیه المپیک را کسب خواهم کرد. همان موقع، سایت خود فدراسیون و پیج‌شان آن ویدئو را منتشر کرد و الان هم موجود است. بنابراین قبل از رفتن به این دوره از مسابقات، از خودم مطمئن بودم چون زحمت زیادی کشیده بودم و با توکل بر خدا، می‌دانستم که موفق خواهم شد.»   مسئولان فقط تشکر کردند! این تیرانداز نوجوان ایرانی که مدال برنز آسیا را در کارنامه‌اش دارد، با شکستن رکورد ایران در این دوره از مسابقات فینالیست شد و اولین سهمیه تاریخی المپیک اهداف پروازی را برای کشورمان کسب کرد. او درباره واکنش مردم و مسئولان به کسب این طلا و سهمیه المپیک می‌گوید: «بسیاری از مردم با شنیدن این خبر، از ته دل خوشحال شدند و پیامک‌های زیادی به من دادند یا با من و خانواده‌ام تماس گرفتند. اما مسئولان فقط از من تشکر کردند و امیدوارم از من حمایت بیشتری بشود تا بتوانم برای شرکت در مسابقات بعدی و المپیک آمادگی بیشتری داشته باشم و افتخارات بیشتری برای کشورم کسب کنم.»   5 سال است که مدام در حال تمرین هستم از «بیرانوند» می‌پرسم که برای کسب مدال طلا در این دوره از مسابقات، چقدر تلاش و تمرین کرده و چه سختی‌هایی کشیده است که می‌گوید: «من 5 سال است که صبح و شب به ورزش و رشته تیراندازی فکر می‌کنم و برای درخشش در آن، برنامه‌ریزی کردم. شاید باورتان نشود اما از 12 ماه هر سال، 9 ماه را حتما به تیراندازی مشغول بودم و کمتر از 3 ماه در سال استراحت کردم. آن هم نه این که 3 ماه استراحت کامل بوده باشم، مثلا یک روز در هفته استراحت کردم و مجموع‌اش شده 3 ماه در سال. می‌خواهم بگویم که 5 سال تمام سختی کشیدم، از تفریحاتم زدم و مدام تمرین کردم تا این موفقیت را کسب کنم. البته این را هم بگویم که کار من هنوز تمام نشده و امیدوارم که بتوانم در المپیک هم نتیجه قابل قبولی کسب کنم و باعث خوشحالی خانواده و مردم شریف کشورم شوم.»  
 
 
 


 
 
 
 
 
 
 
 
در مسابقات تراپ باید 125 هدف را در 2 روز بزنیم
از او می‌خواهم کمی درباره رشته تیراندازی تراپ یا همان اهداف پروازی برای‌مان توضیح دهد تا با آن بیشتر آشنا شویم که می‌گوید: «رشته تیراندازی تراپ یا ورزش تراپ یکی از رشته‌های بسیار مهیج ورزشی است که در همه شاخه‌های آن، ورزشکاران با تفنگ‌های ساچمه‌ای یا شات‌گان‌های خود به یک دیسک پرتاب شده در هوا(تراپ)، شلیک می‌کنند. این دیسک‌ها اندازه‌های گوناگونی دارند و شکل آن‌ها شبیه دیسک فریزبی و حرکت آن هم به صورت قوسی شکل و زیبا همچون پرواز یک پرنده است. مسابقات حرفه‌ای و رسمی این رشته ورزشی در 2 روز برگزار می‌شود. روز اول 75 هدف و روز دوم 50 هدف که جمعا 125 هدف می‌شود. مسابقات و شلیک به سمت اهداف در 5 راند 25 تایی است که باز هم جمعا می‌شود همان 125 تا. در هر راند 25 هدف پروازی برای تیرانداز پرتاب می‌شود تا به آن‌ها شلیک کند و بین هر راند، یک ساعت و نیم استراحت برای تیرانداز در نظر گرفته شده است. بعد از 2 روز، 6 نفر برتر انتخاب می شوند و به فینال مسابقات راه می‌یابند. در فینال هم 50 عدد هدف پروازی پرتاب می‌شود و هر ورزشکاری در 25 تای اول امتیاز کمتری کسب کرد، حذف می‌شود. از بین 5 نفر باقی مانده، از 5 پرتاب هدف پروازی بعدی، هر فردی امتیاز کمتری گرفت، حذف می‌شود و این روال ادامه دارد تا به 10 تا هدف پروازی آخر برسیم و 2 نفر باقی بمانند. مثلا در این دوره از مسابقات من و حریف چینی به این مرحله رسیدیم که هر دو، 10 تا تیر را زدیم و مساوی شدیم. در مرحله بعدی که مثل پنالتی فوتبال است، من هدف پروازی اولی را زدم، او هم زد. من دومی را زدم و او نتوانست دومی را بزند و مدال طلا به من و کشورم ایران رسید».   خوشحالم که جوان‌ترین ورزشکار المپیکی ایران شدم می‌گویند محمد بیرانوند با کسب سهمیه المپیک در 15 سالگی، جوان‌ترین ورزشکار المپیکی ایران لقب خواهد گرفت. خودش در این باره می‌گوید: «بله، من جوان‌ترین ورزشکار المپیکی ایران شدم. سن من هم الان دقیقا 15 سال و 4 ماه است و خیلی حس خوبی دارم که در این سن موفق به کسب سهمیه المپیک شدم. خیلی خوشحالم چون فرصت زیادی دارم تا درخشش‌های بیشتری در این رشته داشته باشم و در آینده به موفقیت‌های خیره‌کننده‌تری دست یابم».   من، پدر، پدربزرگم و جدم، تیراندازیم از این نوجوان تاریخ‌ساز رشته تیراندازی می‌پرسم که از چند سالگی تیراندازی را شروع کرده و چه جوری متوجه شده که در این رشته استعداد دارد که این‌طور پاسخ می‌دهد: «من از 9 سالگی در رشته تیراندازی به صورت حرفه‌ای تمرین می‌کنم. پدرم در اراک در یک سایت اهداف پروازی کار می‌کرد و من یک بار به صورت اتفاقی رفتم آن جا و تیراندازی کردم. پدرم که آن‌جا بود، متوجه استعداد من در این رشته شد و از من خواست که به صورت حرفه‌ای و جدی‌تر این رشته را ادامه بدهم. من در این مدت برای فعالیت در این رشته بسیار هزینه کردم، از سال 97 تا الان دارم سخت تمرین می‌کنم و پدرم هم از لحاظ مالی، واقعا حمایتم می‌کند و خیلی از ایشان ممنون هستم. این را هم بگویم که علاوه بر من، پدر، پدربزرگم و جدم، تیرانداز بودیم و هستیم و ما چون لر هستیم، به تفنگ و تیراندازی علاقه زیادی داریم».   اشک‌های شوقم بعد از قهرمانی بند نمی‌آمد  فدراسیون جهانی تیراندازی در گزارشش به شادی بیرانوند پس از کسب مدال طلا اشاره کرده و گفته این نوجوان در حالی که سلاحش را به سمت آسمان بلند کرده بود، اشک می‌ریخت. از او درباره دلیل این اشک‌ها می پرسم که می‌گوید: «اشک شوق بود که بند هم نمی‌آمد. بعد از کسب مدال طلا، واقعا خیلی خوشحال بودم که توانستم اولین کسب سهمیه المپیک در این رشته را برای کشورم رقم بزنم و داشتم با خدای خودم حرف می‌زدم و او را شکر می‌کردم. راستش را بخواهید در آن لحظات، تمام 5 سال سختی که کشیدم جلوی چشم‌هایم آمد و گریه‌ام گرفت».   فعالیت در این رشته، ماهی 30 میلیون هزینه دارد از او درباره هزینه‌های فعالیت در این رشته ورزشی می‌پرسم که می‌گوید: «هزینه‌های این رشته بسیار زیاد و سرسام‌آور است. کسی که بخواهد به‌صورت حرفه‌ای تیر بیندازد، در ماه حول‌و‌حوش 20 تا 30 میلیون باید هزینه کند که برای یک کارمند واقعا زیاد است. علاقه‌مند به این رشته ورزشی زیاد است اما به خاطر هزینه‌های هنگفت و زیادش، کمتر کسی آن را ادامه می‌دهد. مثلا ما در همین لرستان، استعدادهای خوبی داریم که شاید از من هم بهتر باشند اما به خاطر هزینه‌هایش نمی‌توانند در این رشته فعالیت کنند. مثلا ما خودمان یک خانه داشتیم که پدرم آن را فروخت و خرج من کرد و خدا را شکر توانستم سهمیه المپیک بگیرم».   از الان قول طلای المپیک را به شما می‌دهم از بیرانوند می‌پرسم که برنامه‌ات برای المپیک 2024 پاریس چیست و فکر می‌کنی آن‌جا چه نتیجه‌ای را رقم بزنی که می‌گوید: «ان‌شاءا... اگر از لحاظ روحی و روانی خوب باشم و تمریناتم را با قدرت ادامه بدهم، از همین الان قول طلای المپیک را به شما خواهم داد و این مدال خوشرنگ برای کشور عزیزم ایران خواهد بود. درباره سلاحم هم باید بگویم که خوب است فقط باید برای سرویس سلاح به ایتالیا بروم که اگر ایراد فنی دارد برطرف شود. از ماه آینده تمریناتم را به‌صورت جدی آغاز می کنم و تا المپیک ادامه می‌دهم. فشار کار در این مدت زیاد بود و یک استراحتی انجام می‌دهم تا تشنه تیراندازی شوم و تمریناتم را دوباره پرفشار دنبال کنم تا بتوانم طلای المپیک را کسب کنم».   این مدال حاصل زحمات پدر و مادرم است او در پایان از نقش مهم خانواده‌اش در کسب این موفقیت‌ها می‌گوید تا قدردان زحمت‌شان باشد. بیرانوند می‌گوید: «پدرم خیلی برایم زحمت کشید. او تنها مربی من در شروع کار بود. علاوه بر هزینه‌های مادی که از من دریغ نکرد، در بیشتر لحظات سخت تمرین کنارم بود و به من اعتماد به نفس می‌داد. مادرم هم من را خیلی تشویق و برایم دعا می‌کرد. خیلی خوشحالم که توانستم با کسب این مدال، دل پدر و مادرم را شاد کنم و آن‌ها نتیجه زحمات‌شان را ببینند. این مدال و تاریخ‌سازی حاصل زحمات پدر و مادرم است و از آن‌ها متشکرم».