نگرانی‌های ابهام‌برانگیز وزیر!

درک کردن وزیر ورزش این روز‌ها کار دشواری است. کیومرث هاشمی دل از سرخابی‌ها نمی‌کند، حتی اگر بار‌ها اعلام کند که واگذار شده‌اند و وزارت کاری با آن‌ها ندارد.
درست در اندک زمان باقی‌مانده تا بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا کیومرث هاشمی به جای اینکه نگران وضعیت دوومیدانی باشد که هنوز هیچ سهمیه‌ای کسب نکرده یا شرایط ورزشکارانی که قرار است راهی المپیک پاریس شوند، دغدغه اش سرخابی‌های پایتخت است. تیم‌هایی که بعد از چند‌دهه شعار، سرانجام واگذار شدند تا وزارت ورزش فارغ از تیمداری در فوتبال، فرصت رتق و فتق امور ورزش کشور را داشته باشد. با وجود این اظهارات وزیر ورزش این تصور را ایجاد می‌کند که این‌بار هم تمام داستان جز نمایشی برای فریب ای‌اف‌سی جهت اخذ مجوز حرفه‌ای برای پرسپولیس و استقلال نبوده، وگرنه چه دلیلی دارد که کیومرث هاشمی بعد از واگذاری سرخابی‌ها همچنان دغدغه آن‌ها را داشته باشد و تأکید کند که تا رسیدن به وضعیت مطلوب این دو باشگاه نیاز به حمایت دارند، مگر زمانی که راه‌آهن به بخش خصوصی واگذار شد، وزرات ورزش قدمی برای حمایت از آن تا رسیدن به شرایط مطلوب برداشت؟ یا وقتی نفت تهران و آبادان از زیر پر و بال وزارت نفت بیرون آمدند، وزارت ورزش تا رسیدن آن‌ها به شرایط مطلوب این دو باشگاه را زیر چتر حمایتی خود قرار داد؟ تراکتورسازی هم یکی دیگر از تیم‌های خصوصی ایران است که اتفاقاً مشکلات بسیاری دارد، اما تا به امروز حتی یک‌بار هم وزیر ورزش در خصوص وضیعت این باشگاه پرطرفدار که قدمت کمی هم ندارد ابراز نگرانی نکرده است! حالا چه شده که پرسپولیس و استقلال تافته جدا‌بافته می‌شوند و وزارت حتی بعد از واگذاری همچنان دغدغه آن‌ها را دارد و خود را موظف به حمایت از این دو باشگاه می‌داند؟
هضم این داستان اصلاً کار ساده‌ای نیست. هیچ تردیدی نیست که پرسپولیس و استقلال دو تیم محبوب کشور هستند که هواداران زیادی دارند. با وجود این هر دو آن‌ها واگذار شده‌اند. پس دیگر شرایط آن‌ها چه خوب و چه بد، هیچ ارتباطی به ورزات ورزش ندارد. اگر بحث حمایت باشد، تیم‌های زیادی در همین لیگ برتر هستند که بیشتر از پرسپولیس و استقلال به حمایت وزارت ورزش نیاز دارند. پس چرا وزیر ورزش هرگز در خصوص وضعیت آن‌ها ابراز نگرانی یا به لزوم حمایت از این تیم‌ها تأکید نکرده است؟! کیومرث هاشمی مدعی است که وظیفه وزارت ورزش در خصوص سرخابی‌های پایتخت سیاست‌گذاری است، اما بعد از واگذاری، وزارت هیچ وظیفه‌ای درخصوص این دو تیم ندارد، حتی سیاست‌گذاری! در واقع بعد از واگذاری به بخش خصوصی، نگاه وزارت ورزش به پرسپولیس و استقلال باید همانطور باشد که به سایر تیم‌های لیگ‌برتری است. در غیر این صورت هرگونه تفاوتی می‌تواند ایجاد شک و شبهه کند که داستان واگذاری کمافی‌السابق تنها یک بازی برای دور زدن قانون وکسب جواز حرفه‌ای بوده است! در غیر این صورت هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای وجود ندارد که وزیر ورزش با وجود تمام مشکلات ریز و درشت ورزش کشور، آن‌هم در اندک زمان باقی‌مانده تا المپیک پاریس به جای پرداختن به مسائل و مشکلات ورزشکاران المپیکی و حمایت از آنها، فکرش معطوف پرسپولیس و استقلالی باشد که با واگذاری به بخش خصوصی قاعدتاً نباید برای وزارت ورزش هیچ تفاوتی با سایر تیم‌های باشگاهی فوتبال ایران داشته باشند. اما گویا اینطور نیست که وزیر با عناوین مختلف در خصوص این دو باشگاه ابراز نگرانی می‌کند. گویا تنها دغدغه کیومرث هاشمی وضعیت سرخابی‌های پایتخت است! 
حال آنکه وزارت بعد از واگذاری حتی در زمینه سیاست‌گذاری نیز هیچ‌گونه وظیفه‌ای در قابل پرسپولیس و استقلال ندارد، مگر آنکه داستان چیز دیگری باشد، چیزی متفاوت از آنچه مردم و ای‌اف‌سی در خصوص واگذاری پرسپولیس و استقلال می‌دانند!