روزنامه اعتماد
1403/04/06
چرا بايد به دكتر مسعود پزشكيان راي بدهيم ؟
براي پاسخ به پرسش اين نوشتار كه در حكم ذيالمقدمه و اصل مطلب است بايد بگويم كه وجود مقدمهاي واجب بيترديد اگر از اصل مطلب مهمتر نباشد؛ كماهميتتر نخواهد بود و آن اينكه اصولا چرا بايد در انتخابات چهاردهمين دوره رياستجمهوري شركت كنيم ؟! براي جواب دادن به اين سوال اساسي و با اهميت نياز است كه بدانيم عموما اصلاحات و رفرمهاي سياسي - اجتماعي در هر جامعهاي كمزيانتر از انقلاب و دگرگونيهاي بنيادين هر اجتماعي است و اين به مثابه آن است كه درمان بيماري با دارو و مسكنها را رها كنيم و به جاي آن طبيب با تيغ جراحي به قطع عضو معيوب و درمان بيمار بپردازد كه مخاطرات آن خيلي بيشتر از درمان با دارو است. درست به خاطر ندارم كه كي و كجا اين مطلب را خواندهام ؟ (شايد در كتاب صدسال داستاننويسي آقاي حسن ميرعابديني خوانده باشم) كه حاجي زينالعابدين مراغهاي، يكي از آزادگان مشروطه در اعترافي تكاندهنده بعد از پيروزي مشروطيت ميگويد: «اگر ما به جاي انقلاب ميتوانستيم اصلاحات را در جامعه و حاكميت عمليسازيم؛ زيانش به مراتب از همه نظر براي ملك و ملت و مردم كمتر بود. عزيزان مخاطب و آگاهان به جنبشهاي صدساله اخير در ايران ميدانند كه اگر به دقت به تاريخ اين جنبشها و روابط علت و معلولي رويدادهاي تاريخي آنها به صورت تعليلي بنگريم؛ نيك در خواهيم يافت كه اين نظريه و سخن خردمندانه از چه پايگاه و انديشه والايي برخوردار است ؟! و نيز در همين راستا، ميتوانيم به ميراث معنوي ماندگار و نظريه معروف فيلسوف فرانسوي « دكارت » استناد جوييم كه ميگفت: «ميانديشم، پس هستم.» اگر بخواهيم در جامعهاي كه زندگي ميكنيم وجودي منفعل نباشيم و به اندازه قدر و سهم خود نقش خويش را در اجتماع انساني ايفا کنیم، بايستي از راه انديشه و خردورزي، عملكرد و رفتار حاكمان و مسوولان جامعه را در ترازوي نقد و چالش منصفانه و بيحب و بغض قرار دهيم؛ تا از رهاورد اين عمل، هستي و بودن خود را باز يابيم و به رخ باشندگان و همنوعان خود بكشيم يا به قول شكسپير آن جا كه ميگويد « بودن يا نبودن، مساله اين است » (to be or not, that is the question) (بودن يا نبودن) خود را به اثبات برسانيم. حال كه جامعه كنوني ايران- خواسته و ناخواسته- و به دور از هر گونه پيشبيني و انتظار وارد تب و تاب انتخاباتي زودرس شده است و موافقان و مخالفان مشاركت در انتخابات رياستجمهوري وارد معركه شده و در برابر هم صفبندي كردهاند، در مورد ضرورت مشاركت در انتخابات ميتوان گفت كه: «بايد كه خود ستاره اقبال خويشتن / سيمرغ خود شويم .» چرا كه به قول برخي از روزنامهنگاران و منتقدان مسائل سياسي- اجتماعي: عدم مشاركت چشمانداز روشني ندارد... با راي دادن ميتوان از بدتر شدن وضعيت موجود جلوگيري كرد .... چنين كنشي بيهزينه است و يك سود احتمالي دارد. » علاوه بر آن ميتوان گفت: دست كم آناني كه به مرز شصت سالگي رسيدهاند بايد سوداي انقلابيگري را از سر به در كنند و تغيير را در بستر زمان ببينند و براي آن بكوشند. از طرف ديگر التجا و پناه بردن به يك تغيير اندك به اميد آيندهاي بهتر، كمترين چارهجويي و تدبير است كه ميتوان با دورانديشي بدان رسيد. زيرا به گفته اخوان ثالث: « آخرين حرفم ستون است و فرج.» البته نااميد نيستيم؛ اما حقيقت تلخ و گزنده اين است كه آنچه ميخواهيم، نميبينيم و آنچه ميبينيم نميخواهيم.» بگذريم، همه ما خوب به خاطر داريم كه بعد از سال 96 به دلايل مختلف قهر عمومي در جامعه حكمفرما شد. به همين خاطر كانديداي جناح ميانهرو و معتدل نتوانست آراي عمومي را كسب كند. ولي اين دوره به هر دليلي، شرايط خاص خود را دارد و در ميان كانديداها آقاي پزشكيان - كه فردي ميانهرو و معتدل است - جزو تاييد صلاحيتشدگان شوراي نگهبان است. اگر به پيشينه وي بنگريم؛ بايد بگوييم كه ريشه در اقوام كرد دارد و ساقه و تنهاش در قوم آذري باليده است. دلش براي تمام اقوام ايراني ميتپد و ميسوزد و به همين خاطر، اراده خدمت به آنان را در دل و جان ميپرورد. او زاده درد و رنج است و با سختي و درد بزرگ شده است، و سخن دردمندان را بيترديد خواهد شنيد و با آنان همدردي خواهد كرد. وي از آن كساني نيست كه دكتراي افتخاري و رانتي گرفته باشد و به مكتب نرفته، مدرس و مسالهآموز ديگران باشد. يا با رانت و ارتباط ناسالم در دانشگاههاي ناكجاآباد مدرك پزشكياش را گرفته باشد. بلكه در دورههاي مختلف تحصيلي (عمومي و تخصصي) در دانشگاه از دانشجويان ممتاز بوده است. حال اگر بخواهيم در اين بخش از نوشتار مصداقيتر و به دور از هرگونه تعصب برخي از ويژگيها و فضائل اخلاقي و كنشهاي رفتاري دكتر پزشكيان را برشماريم؛ بايد بگوييم: صداقت و راستگويي از ويژگيهاي بارز اخلاقي اوست كه با چاشني صميميت درآميخته است و با مردم سخن ميگويد. به گفته خودش و ديگران قرار نيست در سپهر سياسي - اجتماعي حال حاضر ايران شقالقمر كند و كن فيكون؛ بلكه بر آن است از تمام نيروهاي كارآمد و شايسته ايراني استفاده كند و به معني واقعي و به دور از هرگونه شعارزدگي، شايستهسالاري را جايگزين دل بستگيهاي حزبي و گروهي نمايد. از آن جا كه دوستدار ايران و ايراني است، منابع سرشار سرزمين بزرگ ايران را براي تمام ايرانيان ميخواهد، نه مانند برخي ديگر بيپروا و حق به جانب ميگويند ايران براي فرقه ماست و هركه مثل ما نيست بگذارد و برود. بايد به اين افراد گفت: هرگز چنين نيست، ايران براي همه ايرانيان است، ايران مضاف ما و من نيست؛ بلكه همهچيز براي ايران است. در مقابل اين گروه سودجو و منفعتطلب و جزيرهايانديش، جناب دكتر مسعود پزشكيان قرار دارد كه قرائن نشان ميدهد دولتي عقلمحور تشكيل خواهد داد كه اعضاي آن بر مدار خردورزي و مهرورزي عمل خواهد كرد، به ملت و مردم دروغ نخواهند گفت؛ وعدههاي فريبنده نخواهند داد و در هيچ شرايطي تسليم رانت و فساد نخواهند شد. در عرصههاي فرهنگي به خشم و خشونت متوسل نخواهند شد. دختران و زنان ايراني را دوست خواهند داشت و به قول سعدي هرگز رضايت نميدهند كه: « غليظان شديد بر كار و بر در گمارند تا بار عزيزان ندهند و دست جفا بر سينه صاحب تميزان نهند.» آنان رضايت نخواهند داد كه اين غليظان شديد، دختران و زنان ايراني را با خشم و خشونت به ونهاي ارشاد مستقر در خيابانها كشانكشان ببرند و بازداشتشان كنند. با آرزوي روزي كه حاكمان ما با خردورزي و مهرورزي جامعه ما ايرانيان را مديريت و اداره كنند و از هرگونه خشم و خشونتي پرهيز کنند. در پايان از خداوند بزرگ و خيرانديش مسالت داريم آنچه درباره پارهاي از ويژگيهاي اخلاقي و سلوك رفتاري دكتر پزشكيان گفتيم و بسياري ديگر از فضايلي كه نگفتيم، گرچه بهصورت نسبي جامه تحقق و عمل پوشانده شود. انشاءالله.
سایر اخبار این روزنامه
ايران قوي با مشاركت حداكثری
طرحي نو در مياندازيم
به دكتر مسعود پزشكيان راي خواهم داد
ملت در آستانه يك بزنگاه تاريخي است
حمایت140 اقتصاددان از مسعود پزشکیان
حمايت جمعي از وكلاي دادگستري تهران از مسعود پزشكيان
ميهماني غدير با طعم انتخابات
سياست؛ شرّ يا خير عمومي؟
چرا راي و چرا پزشكيان؟
پیشرانهای گردشگری در دولت آینده
مشاركت براي تغيير نه تنفس
مروت پزشكيان
مناظرهها ؛ برشي از قصهها و غصههاي تاريخ
مشت نمونه خروار
حداقل برای حل مشکل سینما تلاش کنید
چرا بايد به دكتر مسعود پزشكيان راي بدهيم ؟
پرند و وحشت پزشكيان
دل به پاییز نسپریم
تبيين تصميم ايران و بحرين براي آغاز گفتوگوها
سرمایهگذاری برای پیشگیری، راه مبارزه با مواد مخدر
سياست شرّ يا خير عمومي؟
چرا راي و چرا پزشكيان؟
پیشرانهای گردشگری در دولت آینده
پیشرانهای گردشگری در دولت آینده
مناظرهها ؛ برشي از قصهها و غصههاي تاريخ
دل به پاییز نسپریم