روزنامه جوان
1403/04/09
عبور از خشم
ماری وارد مغازه نجاری شد. در حالی که به گوشه‌ای می‌خزید، از روی اره‌ای عبور کرد و کمی زخمی شد! با عصبانیت برگشت و اره را گاز گرفت، اما آسیب بیشتری دید. مار که حسابی کلافه شده‌بود، تصمیم گرفت به هر قیمت شده اره را از بین ببرد، بنابراین دور اره پیچید و تمام قدرتش را به کار گرفت تا اره را خفه کند، اما در نهایت خودش تلف شد.عصبانیت یکی از رفتار‌های پرخطری است که دنباله‌روی از آن به خشونت تبدیل میشود. خیلی وقت‌ها این خشونت به ضرب و جرح و در مواردی هم به اتفاق‌های ناگوارتری، حتی قتل منجر میشود. این اتفاق در جا‌هایی که تراکم جمعیت بالاتری باشد، امکان بروز بیشتری پیدا می‌کند، خصوصاً در فصل گرم سال که به دلیل شدت گرما کنترل روی رفتار با دشواری بیشتری همراه است. خودرو از ابزاری است که مسیر را برای ایجاد درگیری هموار می‌کند. رانندگان و مسافرانی که در فصل گرم سال در ترافیک سنگین مانده‌اند بعد از مواجه‌شدن با کم‌ترین رفتار بازدارنده، امکان ورود به درگیری برایشان هموار میشود. راننده‌ای که در ترافیک سنگین کلافه میشود با شنیدن صدای بوق ممتد خودروی پشت سر این امکان برایش وجود دارد که به راحتی کنترل رفتارش را از دست بدهد و وارد یک درگیری شود. بخشی از خبر‌های جنایی که به صفحه حوادث راه پیدا می‌کند، ریشه در همین رفتار پرخطر دارد. مثلاً اگر جمله «قتل سر جای پارک» را در موتور‌های جست‌وجو تایپ کنیم با انبوهی از خبر مواجه می‌شویم که یک نفر به دلیل ناتوانی در کنترل رفتارش به قتل می‌رسد و دیگری هم نامش میان قاتلان ثبت میشود، زندگی‌اش تباه و جان خودش هم در معرض خطر قرار می‌گیرد و همه این‌ها به دلیل ناتوانی در کنترل عصبانیت اتفاق می‌افتد.
این اتفاق‌ها در هر زمان و مکانی که دو نفر یا تجمع انسانی وجود داشته‌باشد، امکان بروز پیدا می‌کند. در کانون‌های خانواده اختلاف‌های خانوادگی با بروز عصبانیت یکی از طرفین شدت می‌گیرد و در صورتی که این مشاجره مدیریت نشود، امکان بروز تنش یا درگیری وجود دارد. هستند زوج‌هایی که به دلیل ناتوانی در کنترل عصبانیت خود دست به چاقو یا جسم سخت می‌برند و شریک زندگی‌شان را به قتل می‌رسانند و آسیب‌های این رفتار پرخطر به خانواده دو طرف هم سرایت پیدا می‌کند.
داشتن مهارت‌های زندگی، مهم‌ترین ابزار مراقبتی است که در بزنگاه‌های خطر می‌تواند از فرد مراقبت کند. روشن است افرادی که مهارت‌های زندگی را در جریان زندگی از خانواده، مدرسه و دانشگاه کسب کرده‌باشند، آسیب‌پذیری کمتری نسبت به اتفاق‌های ناگوار پیش‌رو دارند. رفتار‌های پرخطر مورد اشاره همواره در معرض دید ما قرار دارد، بنابراین شهروندان چه مهارت‌های زندگی را کسب کنند یا کسب نکنند در چنین موقعیت‌هایی قرار می‌گیرند و کسانی که به عصبانیت خوراک مناسب برسانند، بدون تردید در معرض آسیب قرار می‌گیرند و کسانی که عبور کنند در سلامت می‌مانند.
