کارآفرینی با هنر ایرانی

غلامی/ کسب درآمد با تکیه بر توانمندی های مختلف می تواند همراه سود و درآمد برای قشر زیادی از جامعه باشد و به حرکت چرخ های اقتصاد کشور نیز کمک کند. تولید ثروت کند و افراد زیادی را که شاید امیدی به رشد و پیشرفت اقتصادی ندارند،پویا کند و مانع ورود آن ها به شغل های کاذب شود. از جمله این توانمندی ها دست های ظریفی است که نقش هایی ماندگار را خلق می کنند. این جا دنیای رنگارنگ دخترها بر روی چوب به نمایش در می آید و ظرافت و لطافت زنانه با قوت بازو و عرق پیشانی مردانه ممزوج می شود. نگاره های ایرانی اسلامی از شبکه های پنجره فولاد حرم امام هشتم(ع) تا عالی قاپوی اصفهان و تار و پود باغ بهشت ایرانی در هارمونی رنگ و خط به تصویر کشیده می شود و قیمت تکه ای چوب را ده ها برابر می کند.   میناکاری بر روی چوب اشتغال یکی از دغدغه های مهم هر فردی است چراکه می توان آن را اولین گام استقلال توصیف کرد. کسب درآمد باعث افزایش عزت نفس می شود آن هم در شرایط اقتصادی حاضر که بیشتر خانواده ها به سبب بالا بودن هزینه در تامین آن چه که نیاز دارند به طور کامل موفق نیستند. در نتیجه هر فرد سعی دارد با کسب درآمد هزینه ای را از دوش خانواده بردارد و مشکلات را مرتفع کند. در این میان بعضی از زنان و دختران با وجود نیاز به شغل ولی امکان کار کردن خارج از منزل را ندارند در این زمان است که نقش مشاغل خانگی برجسته می شود. به همین دلیل به سراغ کسی می روم که فرصت کار برای بانوان را علاوه بر محیط کار خود در منزل نیز فراهم کرده است. خانم جابر، مسئول بانوان در کارگاهی است که پدرش طی سال ها و با سرمایه گذاری درآمد معلمی اش راه اندازی کرده است. ساخت قاب ها و بسته بندی های تزیینی با چوب و او اکنون با رویکردی جدید بخش مشاغل خانگی را به آن افزوده است.   ورود بلافاصله جوانان به بازار کار جلوی در کارگاه ایستاده ام و تکاپوی داخل آن را تماشا می کنم. همراه با خانم جابر که خود دختری جوان است وارد بخش های مختلف کارگاه می شوم، صفر تا صد ساختن این تابلوها و اشیای زیبا در همین جا انجام می شود، از برش زدن چوب تا طراحی، رنگ آمیزی، پخت و خشک و حتی برش چوب و تمام پرسنل این کارگاه جوان ها هستند اما آن چه مد نظر من است فعالیت زنان و دختران است. در دو سالن مجزا خانم ها پشت میزهایی نشسته اند و با دقت، ظرافت و توجه فراوان مشغول کارند. روی میز هر کدامشان تعداد زیادی قلم موهای ظریف و رنگ است و چوب هایی که آماده برای رنگ آمیزی هستند. هرکاری با دقت بسیار زیاد انجام می شود. دخترهای جوان که بعضی از آن ها 20 سال هم ندارند اما با مهارت و دقت فراوان به کار مشغول هستند. آن طور که بیان می شود این افراد بعضا دخترانی هستند که به تازگی دوران متوسطه را به پایان رسانده اند و چون مهارت کافی را به سبب رشته درسی خود و کارورزی کسب کرده اند، وارد بازار کار شده اند.   صادرات محصول ایرانی با بسته بندی ایرانی خانم جابر می گوید: ما در ابتدا بنا به نیازمان کارگاه نجاری راه اندازی کردیم و صرفاً قاب های چوبی تولید می کردیم اما به مرور و بعد از آزمون و خطاهای بسیار به هنری رسیدیم به نام مینای چوب، میناکاری در قالب مینای فلز و سفال از زمان قدیم وجود داشته است اما ما مینای چوب را ابداع کردیم چیزی که تا به حال نبوده و اکنون در زیرمجموعه های صنایع دستی قرار گرفته است. مینای چوب در بسیاری از لوازم زینتی، ظروف چوبی و ... جایگاه خود را پیدا کرد و قرار است به چیزهای بزرگ تر مانند مبلمان و تختخواب نیز سوق پیدا کند. از جمله سفارش هایی که اکنون انجام می دهیم سوغات مربوط به موسسات دولتی و خصوصی است. بسته های خشکبار و زعفران که اغلب از برندهای صادراتی هستند.   ایجاد شغل برای حدود 100 نفر از وی سؤال می کنم آیا همه کارهای مربوط به تهیه محصول در همین کارگاه انجام می شود؟ خانم جابر جواب می دهد: پرسنل ما به دو دسته تقسیم می شوند، پرسنل حاضر در کارگاه و پرسنل کار در منزل. به گفته خانم جابر علاوه بر 35 خانمی که در داخل کارگاه مشغول کار هستند برای بیش از 30 زن و دختری که امکان حضور ندارند مجوزی گرفته شده است که بتوان تعدادی از کارها را به منازل افراد برده تا خانم ها بتوانند در خانه نیز درآمدزایی داشته باشند و 30 نفر هم پرسنل آقا در مجموعه داریم. او می گوید تمام افرادی که در خانه مشغول کار هستند در ابتدا یک دوره حدود یک ماهه به صورت حضوری آموزش می بینند و بعد از تایید شدن کارشان، در منزل مشغول خواهند شد. درباره کاری که افراد در منزل انجام می دهند و میزان درآمدی که می توانند کسب کنند، سؤال می کنم. وی پاسخ می دهد: این افراد دقیقا همان کاری را انجام می دهند که افراد حاضر در کارگاه انجام می دهند و درآمد مشابه دارند و به میزان کاری که انجام می دهند و زمانی که صرف می کنند، حقوق می گیرند. به طور کلی درآمدشان تفاوت زیادی ندارد. سقف درآمد خانم ها در این جا به تناسب تجربه، میزان کاری که انجام می دهند و زمانی که حضور دارند بین 7 تا 15 میلیون تومان است.   روند رو به رشد داریم مدیر مجموعه در پاسخ به این سؤال که در شرایط اقتصادی امروز آیا دخل و خرجتان با هم سازگاری دارد؟ آیا این کار برایتان زیان ده نبوده است؟ گفت: خدا را شکر شرایط خوب است و زیان ده نبوده است. در ابتدا ما تنها با یک خانم به عنوان پرسنل کار می کردیم که همراه ما شدند و اکنون به بیش از 100 نفر رسیده ایم. هر چند تحت فشار بوده ایم اما تا به این لحظه روند رو به رشدی را داشته ایم و برنامه ای که برای آینده داریم این است که هنری را که خودمان ابداع کردیم به صادرات و گسترش برسانیم و منجر به درآمد ارزی شود که برای هر کارآفرینی بسیار مهم است. پدر خانم جابر که در واقع یک فرهنگی بوده از مسیری که اکنون به این جا رسیده است، می گوید، از افرادی که در ابتدا با او هم مسیر شده اند و به مرور به دلیل سختی کار کنار کشیدند. او می گوید: سعی کرده ایم در این جا شرایط کاری برای پرسنل راضی کننده باشد و شبیه یک خانواده عمل کنیم چنان که من خانواده ام را نیز در این کار همراه کرده ام. آقای جابر معتقد است، میناکاری روی چوب به علت نوین بودن می تواند طرفداران بسیاری داشته باشد و در صورت حمایت امکان صادرات آن به صورت مجزا وجود دارد چراکه اکنون در موارد زیادی تولیدات آن ها به عنوان بسته بندی بعضی اقلام مانند زعفران و ... صادر می شود و اگر چنین شود، علاوه بر ایجاد اشتغال بیشتر برای بانوان در منزل و کارگاه و ارزآوری به دلیل نگاره هایی که بر اساس فرهنگ ایرانی –اسلامی تهیه می شوند؛ انتقال فرهنگ را نیز خواهیم داشت. یکی از دختران جوانی که در این کارگاه مشغول است با ابراز رضایت اشاره می کند که خواهر، برادر و همسر خواهرش نیز در   این جا مشغول کار هستند. علاوه بر حضور بانوان، آقایان نیز در بخش های مختلف برش چوب، خشک کردن و .... مشغول هستند. می توان گفت صفر تا صد این محصولات فاخر در یک کارگاه کوچک انجام می شود.