روزنامه خراسان
1403/04/31
روایتی خواندنی از متفاوتترین نذری ایران
پخت 2هزار دیزی در ظرفهای سفالی، یکی از متفاوتترین نذریهایی است که در کشورمان بین عزاداران حسینی پخش میشود و به تازگی، مورد توجه کاربران شبکههای اجتماعی قرار گرفته است. البته امسال شاهد نذریهای دیگری هم بودیم که در شبکههای اجتماعی پربازدید شد. از پخت 8هزار پیتزا در اصفهان بگیرید تا آبدوغخیار نذری در مشهد، سوسیس و تخممرغ، دل و جگر، ماهی سرخشده در آبادان، قهوه یزدی، پاستا، دسر موزی و ... . اما یکی از این نذریها که ویدئوهای مراحل پخت آن بیشتر از بقیه در فضای مجازی پخش شد، مربوط به طبخ 2 هزار دیزی در هر ١٠ شب محرم برای عزاداران هیئت علقمه میبد بود. گفته میشود که پخت این دیزیها برای 2 هزار نفر، تقریبا 17 ساعت زمان میبرد و نزدیک به 80 نفر از اهالی محل هیئت در این امر خیر مشارکت می کنند و پای کار هستند. در پرونده امروز زندگیسلام با «محمدحسین شرفالدینی»، یکی از دستاندرکاران این هیئت که از سالها پیش در کنار چندین نفر دیگر سنگبنای این نذری متفاوت را پایهگذاری کردند، گفتوگویی داشتیم که در ادامه خواهید خواند.از 9 سال پیش با پخت 150 دیزی شروع کردیم «شرفالدینی» در پاسخ به این سوال که پذیرایی از عزاداران حسینی در میبد با دیزی و این نذری متفاوت از چه سالی شروع شده، میگوید: «تقریبا 8 یا 9 سال پیش این ایده به ذهنمان رسید که با پخت دیزی از عزاداران در دهه اول محرم پذیرایی کنیم. آن زمان یعنی 9 سال پیش با پخت 150 دیزی در هر شب شروع کردیم و به مرور تعداد آن اضافه شد تا به این تعداد فعلی که تقریبا 1800 تا 2 هزار دیزی است، رسیدیم». یکی از اهالی، زمینش را وقف برگزاری روضه کرد او درباره روزهای اولی که شروع به پخت این نذری در میبد کردند، میگوید: «این نذری مربوط به هیئت علقمه میبد است و من از ابتدا در کنار این گروه بودم. روزهای اولی که تصمیم به پخت دیزی گرفتیم، یعنی همان 8 یا 9 سال پیش، 10 تا 15 نفر بودیم و یک هیئت تقریبا کوچک تشکیل دادیم. مراسم روضه و عزاداری هم نداشتیم و هر شب یک نفر بانی می شد و شام را بین عزاداران در دهه اول محرم توزیع میکردیم. چند سال بعد به ما یک زمین دادند، یعنی یکی از اهالی یک زمینی را برای برگزاری مراسم عزاداری وقف کرد. بعدش هم تصمیم گرفتیم که مراسم عزاداری راه بیندازیم و در پایان مراسم با دیزی نذری از شرکتکنندگان پذیرایی کنیم». ابتدا تصمیم داشتیم پیتزا درست کنیم از «شرفالدینی» میپرسم ماجرای این که تصمیم به طبخ دیزی برای هیئتشان گرفتند، چه بوده و آیا غذاهای نذری دیگری هم مدنظرشان بوده یا نه که میگوید: «با چند نفر صحبت کردیم و برای اینکه یک غذای نذری متفاوت بپزیم، روی همین دیزی به جمعبندی رسیدیم. یادم هست که نظر اکثریت با دیزی به عنوان غذای نذری بود تا بین اهالی پخش کنیم. البته ابتدا پیتزا و یک سری غذاهای دیگر به ذهنمان آمد و آنها را هم بررسی کردیم اما تصمیم نهایی را گرفتیم و قرار شد همین دیزی را آماده کنیم. هرچند به نظرم طبخ آن سختتر از بقیه است و زمان زیادی را باید برای آمادهشدن و پخت آن صرف کرد اما جمعبندیمان این شد که به عشق امام حسین(ع) که هر سختی را تبدیل به آسانی و شیرینی میکند، پای کار بیاییم». فر، ظروف سفالی و ... را خودمان ساختیم «شرفالدینی» که از سالهای اول راهافتادن این نذری پای دیگها بوده و شاهد مسیر تقویت این هیئت بوده به نکته جالبی درباره وسایل مورد استفاده در اینجا اشاره میکند و میگوید: «آن زمان، وقتی تصمیم به درست کردن دیزی گرفتیم، وسیله هم نداشتیم اما ناامید نشدیم. از هیئتهای دیگر دیگ میگرفتیم، کف آن شن میریختیم و دیزیها را درون آنها میچیدیم. مثلا 50 تا 50 تا در دیگها میچیدیم تا دیزیها جا بیفتد و پخته شود. دردسر زیاد داشت اما کم کم بانی پیدا شد و توانستیم چندتا فر بخریم. بعدش هم خود بچهها چندتا فر درست کردند تا هزینه بسیار کمتری برایمان داشته باشد. 4 یا 5 سال پیش، فرهای مورد نیازمان را میخواستیم از بازار بخریم، گفتند 300 تا 400 میلیون تومان هزینه دارد و بعد دیدیم که هزینههایش زیاد است و در توانما نیست. یک روز بچههای هیئت دور هم نشستند و تصمیم گرفتند که این فرها را خودشان بسازند. ابتدا 5 تا فر ساختند و الان 22 تا فر داریم که هر سالی چندتا به آنها اضافه میکنیم. همین امسال 5 تا فر اضافه کردیم. انشاءا... سالهای آینده هم چندتا اضافه خواهد شد تا بتوانیم از عزاداران بیشتری پذیرایی کنیم. در ضمن، ظروف سفالی پخت دیزی و ظروف پذیرایی مورد استفاده در این پذیرایی هم به دست خودمان یعنی جوانان میبدی ساخته شده است». امسال 80نوجوان و جوان به کمکمان آمدند از او میپرسم که برای پخت 2 هزار دیزی چند نفر باید همکاری کنند که میگوید: «همانطور که میدانید، پخت دیزی، آمادهکردن مواد موردنیازش، تقسیم آن ها در ظرفهای سفالی، پیگیری خریدها و یک سری امور دیگر، زمانبر است و نیاز به افرادی دارد که پای کار باشند. امسال نوجوانان و جوانان زیادی به کمک ما آمدند و بیش از 80 نفر با ما برای آمادهسازی، شستن ظرفها، پختن دیزی و ... همراهی و در این امر خیر مشارکت کردند». سس مخصوصی از مشهد به دیزیهایمان اضافه میکنیم حالا ساعت 5 بعدازظهر شده و دیزیها تقریبا پخته شدند. «شرفالدینی» درباره مرحله بعدی و سسی که به دیزیها اضافه میشود، میگوید: «سپس یک سسی آماده کردیم که روی دیزیها میریزیم و به آن اضافه میکنیم که طعم بینظیر و دلچسبی به آنها میبخشد. اتفاقا این سس را بچهها در سفری که به مشهد برای زیارت آمدند، یاد گرفتند. بچهها به یک دیزی فروشی میروند که غذایش خیلی خوشمزه بوده، از آشپز همانجا تحقیق و سوال میکنند تا دستور آماده کردن آن را یاد بگیرند. تقریبا 16 رقم ادویه است که باید با هم مخلوط شود تا این سس به عنوان چاشنی آماده شود و سپس به دیزی اضافه کنیم. در مرحله بعدی، آن ادویهها با رب به درون ظروف سفالی ریخته شده و اگر باز هم دیزی مانده که آب نیاز داشته باشد، آن را اضافه میکنند. دوباره در فرها و دیگها را میبندند، نیم ساعت تا یک ساعت میجوشد تا جا بیفتد. ساعت 8 شب این دیزیها آماده میشود تا بین عزاداران حسینی توزیع شود». از ساعت 5 صبح شروع به کار میکنیم از «شرفالدینی» میپرسم که پخت این دیزیها چند ساعت طول میکشد و از چه ساعتی، مشغول کار میشوند که میگوید: «این دیزیها که تقریبا تعدادشان 2هزارتاست، هر شب در دهه اول محرم باید طبخ و بین عزاداران توزیع شود. بنابراین در 10 روز اول محرم، صبحها از ساعت 5 صبح، این کار یعنی پخت دیزی و آماده کردن مواد لازمش آغاز میشود. ابتدا خانمها ظرفهای دیزی را میشویند تا برای پخت دوباره این غذای نذری آماده شود. سپس آقایان میروند و ظرفهای دیزی را از آشپزخانه به داخل محوطه میآورند و روی زمین در سبدهای مخصوص پخش میکنند. سپس یک سری نوجوان و جوان میآیند، گوجه، سیبزمینی، لوبیا، جو و ... را آماده میکنند. در ادامه، همه مشغول تقسیم مواد در ظروف دیزی میشوند. ساعت 10 صبح، قصاب میآید و گوشتهایی که از شب قبل آماده شده است، به اندازه مناسب برای قرار گرفتن در ظروف دیزی، تکهتکه میکند. او برای هر دیزی بین 80 تا 90 گرم گوشت به داخل ظرفهای سفالی اضافه میکند. در مرحله بعدی، این دیزیها در سبد گذاشته شده و به داخل فرها منتقل میشود و در آنجا چیده میشود. وقتی دیزیها در فر چیده شد، بچهها تک تک آنها را بررسی میکنند که اگر یک دیزی موادش کم است، آب بیشتری نیاز دارد یا .... آن را اضافه کنند. سپس در دیگها را میبندند و از ساعت 11 ظهر تا 5 بعدازظهر این دیزیها و مواد آن یعنی گوشت و لوبیا و ... پخته میشود». هر شب 700تا دیزی بین نیازمندان توزیع میکنیم او درباره نحوه توزیع این 2 هزار دیزی نذری میگوید: «ظرفیت حسینیه ما که بغل محل طبخ دیزیهاست، در حال حاضر زیاد نیست و فقط 900 تا 950 نفر در آن جا میتوانند حضور داشته باشند. البته امیدوارم که چندتا بانی پیدا شود که بتوانیم زمینهای کنار آن را بخریم تا فضای بیشتری برای عزاداری داشته باشیم و بتوانیم از افراد بیشتری در اینجا و در دهه اول محرم پذیرایی کنیم. ما تقریبا هر شب 1700 تا 1800 دیزی آماده میکنیم که هزار تا از آنها در هیئت بعد از پایان مراسم پخش میشود. یک تعدادی تقریبا نزدیک به 700 تا اضافه میآید که قبل از شروع مراسم، آنها را به در خانههای نیازمندان شهر و پیرمردها و پیرزنهایی میبریم که توانایی جسمی شرکت در چنین مراسمی را ندارند یا مشکلاتی دارند و .... همچنین بین افرادی که تازه صاحب فرزند شدند هم تعدادی از این دیزیها توزیع میشود. یک گروهی داریم که قبل از شروع مراسم هیئت، هر شب این دیزیها را بین افرادی که اشاره کردم، پخش میکنند. بنابراین شبی هفتصدتا دیزی هم اینجوری در میبد پخش میکنیم که مورد استقبال اهالی هم قرار گرفته است». همه هزینههای دیزیها بانی دارد از او درباره مواد مورد نیاز 2 هزار دیزی میپرسم و اینکه هزینههایش را چطور تامین میکنند که او میگوید: «برای پخت 2 هزار دیزی، تقریبا 120 تا 130 کیلوگرم گوشت مورد نیاز است که هر شب برای طبخ استفاده میشود. مثلا جو پرک 3 کیلو، نخود شبی 10 کیلو تقریبا و ... برای پخت 2هزار دیزی نیاز است. گوشت مورد نیاز این دیزیها، 8 یا ٩ گوسفند لازم دارد که شب قبل از پخت باید گوشت آن آماده شود. درباره هزینههایش هم باید بگویم که تقریبا همه موادش بانی دارد و از محل نذورات مردم است که همه از اهالی شهر میبد و بچههای هیئت و محل خودمان هستند». مردم میگویند که متفاوتترین نذری کشور را میدهیم در چند سال اخیر ویدئوها و تصاویر زیادی از توزیع دیزی نذری در یزد در فضای مجازی پخش و پربازدید شده است. او درباره واکنشها در شبکه هایاجتماعی به این نذری متفاوت میگوید: «بله، بسیاری از کاربران فضای مجازی و مردم، بارها به ما گفتند که دیزی میبد، متفاوتترین نذری در کشور است و خیلی از این اتفاق استقبال و ما را بابت این تصمیم، تحسین کردند. در چند وقت اخیر هم از بسیاری از جاها مانند صداوسیما و ... برای تهیه گزارش آمدند و افراد زیادی هم از رسانههای مختلف مکتوب و آنلاین به اینجا آمدند و در خدمتشان بودیم. امیدوارم که این نذری، این تلاشها و این عزاداریها که همهاش به عشق امام حسین(ع) است، مقبول ایشان واقع شود و ما هم بتوانیم قدمهای بیشتری در مسیر اعتلای فرهنگ عاشورایی برداریم».
سایر اخبار این روزنامه
رای تاریخی لاهه علیه اسرائیل
بیم های چینش کابینه
روایتی خواندنی از متفاوتترین نذری ایران
اروپا،نگران پیروزی دونالد
چالش ناترازی برق پیشروی تولید
استفاده آحاد جامعه از فضای مجازی تسهیل شود
سفر به اعماق ذهن و احساسات
پشت پرده جهش اقتصادی هند
خطر تکرار معضل ناهماهنگی تیم اقتصادی کابینه
جنایت جنجالی با نام «مادرشوهر»!
افزایش تعرفه واردات خودرو تا سقف 171 درصد
رایجترین رفتارهای اشتباه با کمتوانان ذهنی
توقف آزادسازی قیمت بلیت هواپیما
فروغ«فردوسی»در حماسه های یک میلیارد «اردو زبان»