عبدی و تکرار گزاره مسخره  «آخرین شانس نظام»!

جوان آنلاین: عباس عبدی، روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب که عضو شورای راهبری دولت چهاردهم هم بود و باید از این پس هر آنچه را که در دولت اتفاق می‌افتد گردن بگیرد، در عباراتی خیال‌پردازانه و بسیار متناقض، پیشاپیش خود را آماده می‌کند که موفقیت‌های احتمالی دولت را به حساب خود بنویسد و شکست‌های احتمالی را به گردن رقبا بیندازد. 
این از خصلت‌های مشترک اصلاح‌طلبان است. عموماً در اقلیت‌بودن در نظام‌های سیاسی منجر به بروز و ظهور خصلت‌های اخلاقی شبیه فداکاری و خلوص و صدق می‌شود، اما در اصلاح‌طلبان درست برعکس شده و خصلت‌های بیزارکننده‌ای ایجاد کرده است. عبدی با اینکه روزنامه جوان در نهم مرداد در یادداشتی به سابقه گزاره «فلانی آخرین شانس نظام است» پرداخته و با مستنداتی نشان داده بود که پیرمرد‌های خرفت روزگار از زمان خاتمی تا حالا خودشان یا رئیس‌جمهور مطلوبشان را یا حتی یک رئیس‌جمهور رقیب را آخرین شانس نظام می‌دانند، در یادداشتی در روزنامه اعتماد دوباره همین گزاره «پزشکیان آخرین شانس نظام است» را تکرار کرده است. باقی حرف‌های او نیز نشان می‌دهد هدف او فقط گردن نگرفتن ناموفقیت‌های احتمالی دولت چهاردهم و فرار از پاسخگویی به عنوان یکی از اعضای شورای راهبری این دولت است. او نوشته: «مسئله عجیب این است که چرا این مجموعه مخالف پزشکیان، هنوز متوجه عمق ماجرا نشده‌اند و نمی‌دانند که این انتخابات به صورت شانسی و بر حسب تصادف به وجود نیامده است. بلکه محصول وجود اراده‌ای معطوف به عبور از گذشته است. درواقع باید گفت پزشکیان آخرین شانس برای حکومت است که از وضعیت موجود خارج شود و در مسیری قرار بگیرد که دوباره شاهد انتخابات ۸۰ درصدی باشد. شکست پزشکیان ساختار را به چند پله عقب‌تر از ۳۰ اردیبهشت امسال باز می‌گرداند و به‌طور قطع هیچ گام رو به جلویی محسوب نخواهد شد؛ چون هیچ چشم‌انداز و حتی خیال و تصور مثبتی از پیش‌رو نیست.» 
عبدی در چهل سالگی انقلاب نیز نوشته بود که جمهوری اسلامی ایران شوره‌زاری است که هر رئیس‌جمهور جدید فقط نهالی در این شوره‌زار خواهد بود. اما در پنجاه سالگی انقلاب بیل به دست گرفت و تلاش کرد یک رئیس‌جمهور در همین شوره‌زار بکارد!
مسئله عجیب درواقع آن نیست که عبدی اشاره کرده بلکه این است که چرا برای این نوع تحلیل‌های آب‌دوغ‌خیاری کسی از عبدی مالیات نمی‌گیرد؟! او مجموعه‌ای از تناقضات است و یک چانسی‌گاردنر واقعی است که در مطبوعات ایران طبق گفته خودش برای جوانان و مردم نمی‌نویسد و فقط برای روشن‌کردن مقامات عالی نظام می‌نویسد. با این‌حال، حتی در همین ادعای خود نیز صادق نبود، زیرا در ایام انتخابات شروع به تبلیغ برای نامزد اصلاح‌طلبان کرد و اینکه چرا باید مشارکت کرد و چرا باید به او رأی داد و کلاً مخاطب خود را مردم و جوانان قرار داد! بعید است که بگوید نه این‌ها را هم برای مشارکت مقامات عالی نظام در انتخابات و رأی دادن به نامزد مطلوب خودم نوشتم! البته از او بعید نیست!