روزنامه خراسان

تفتیان: جنگ من نابرابر بود! و ماجرای مصدومیت یزدانی در فینال

دونده المپیکی پس از ناکامی در پاریس:
جنگ من نابرابر بود!
تفتیان: رقبایم با جت شخصی آمده بودند 
 
خراسان رضوی در آوردگاه المپیک پاریس فقط یک نماینده داشت که آن هم نتوانست به مدال برسد و با تمام تلاشی که داشت با دست خالی به ایران برگشت. حسن تفتیان 31 ساله که تجربه حضور در سه دوره المپیک را در کارنامه خود دارد، تاکنون نتوانسته دستش به مدال برسد و به نوعی آرزوی مدال المپیک در دلش مانده است. حالا با توجه به شرایط سنی که دارد،دیگر بعید است که بتواند باز هم رنگ المپیک را ببیند و به نوعی کم کم باید از دنیای قهرمانی کناره گیری کند و تجربیات خود را در اختیار جوانان این مرز و بوم قراردهد، جز این که از آمادگی بالایی برخوردار باشد و بتواند بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارد. او در المپیک پاریس با تمام سعی و تلاشی که داشت نتوانست به مرحله نیمه نهایی برسد و با عنوان پنجمی از المپیک پاریس خداحافظی کرد. اما در این بین نسبت به امکانات تمرینی رقبایش گلایه‌هایی دارد و معقتد است که جنگ او در المپیک نابرابر بود و اختلاف زیاد با حریفانش باعث شد نتواند به مدال برسد. تفتیان همیشه از شرایط تمرینی و نداشتن مربی گلایه مند بود و این مشکل را ناشی از حمایت نکردن مدیران فدراسیون دوومیدانی می‌داند که به خوبی نتوانستند این ورزشکار المپیکی را پوشش دهند. او در بازگشت به ایران حرف‌های ناگفته زیادی داشت که بخشی از آن را بر زبان جاری کرد و در ادامه تقدیم می‌شود که نشان دهنده مشکلات زیادی در دوومیدانی است.   جنگ نابرابر    حسن تفتیان نماینده دوومیدانی ایران در رقابت‌های المپیک که رتبه پنجم را کسب کرد، پس از بازگشت به ایران درباره تجربه سومین المپیک خود گفت: این که در بزرگ ترین رویداد ورزشی دنیا برای سومین بار نماینده کشورم باشم، تجربه و حس خیلی خوبی دارد و همیشه می‌خواستم که به عنوان یک ورزشکار مدعی و کسی که می‌خواهد به نیمه‌نهایی صعود کند، در المپیک شرکت کنم که یک بار هم این اتفاق افتاده است. او با بیان این که دوی 100 متر در المپیک در واقع یک جنگ محسوب می‌شود، افزود: صادقانه باید بگویم که المپیک و مخصوصا دوی ۱۰۰ متر المپیک یک جنگ است، جنگی که برای من نابرابر است، شرایط و امکانات رقبایم با من اصلا قابل مقایسه نیست؛ ما در یک سال و نیم گذشته هیچ برنامه‌ای به واسطه تغییرات مدیریتی فدراسیون برای ملی‌پوشان خود نداشتیم و این موضوع لطمه بزرگی به دوومیدانی زد. وی با اشاره به این که با حریفان جنگ نابرابری داشته ام ،ادامه داد: تقریبا دو سال قبلش هم که کرونا بود یعنی ۴ سال بود که دوومیدانی ایران رها شده بود و از طرفی هم کشورهای دیگر با تمام توان خود آمده بودند. مربی و ماساژور و فیزیوتراپ و... که همه رقبایم داشتند، حتی بعضی از آن‌ها با جت شخصی به المپیک اعزام شده بودند تا قدرت نمایی و جنگ روانی ایجاد کنند. در واقع من که باید با آن‌ها روی خط استارت می‌ایستادم شرایط نابرابری داشتم. وی با بیان این که دوصدم ثانیه کم آورده ام، افزود: من تمام تلاشم را کردم و بهترین رکورد فصل خودم را هم زدم اما قدری بدشانسی آوردم که نتوانستم به نیمه ‌نهایی بروم، دو صدم ثانیه کم آوردم اما به هر حال همه این‌ها نشان می‌دهد که ما باید برای دوومیدانی بیش‌تر تلاش و برنامه‌ ریزی کنیم. دوومیدانی رشته‌ای است که بیشترین مدال را توزیع می‌‌کند، اما سهم ما چه بوده است؟ تنها یک مدال در تاریخ المپیک که آن را هم احسان حدادی عزیز کسب کرد و تنها نکته مثبت این روزها هم حضور او بوده است. وی در پاسخ به این که حضور احسان حدادی چقدر برای آن‌ها موثر بوده است، خاطرنشان کرد: احسان حدادی سه هفته قبل از المپیک به ریاست فدراسیون دوومیدانی رسید و مشخص است در این زمان کم کار خاصی نمی‌توان انجام داد اما او تمام تلاش خود را کرد و من هم در همین چند هفته توانستم مربی ‌ام را در کنار خودم داشته باشم. در واقع این که من توانستم بهترین رکورد فصلم را بزنم، از اثرات مثبت حضور آقای حدادی بود. اما در دوومیدانی باید برای یک مسابقه یک سال تمرین کرد و ما برای المپیک بعدی باید از الان شروع کنیم. می‌‌دانیم که جوان‌هایمان استعدادش را دارند و باید حمایت شوند. ما می‌بینیم که در رشته‌هایی مثل کشتی و تکواندو تیم‌های کامل به المپیک اعزام می‌شود ولی برای دوومیدانی کلا دو نفر را می‌فرستند، خب چه انتظاری از آن‌ها می‌توان داشت؟!       -----------------------------------------------------         تشریح میزان مصدومیت نابغه جویباری از زبان رئیس ایرانی کمیته پزشکی UWW   ماجرای درگیری شایگان  ومربی حسن!   شاداب/ با این که چند روز از فینال حسن یزدانی در المپیک 2024 پاریس می‌گذرد اما هنوز ماجرای آن‌چه در این کشتی عجیب و غریب رخ داد، نقل محافل است. نابغه جویباری ایران که بعد از بازی‌های آسیایی هانگژو کتف مصدومش را به تیغ جراحان سپرده بالاخره کابوس‌های این مصدومیت را پشت سرگذاشت و با این که خیلی‌ها فکر می‌کردند حسن به پاریس نمی‌رسد اما او نه‌تنها به المپیک رسید، بلکه تا فینال وزن 86 کیلوگرم هم بدون مشکل بالا آمد اما سر بزنگاه، کتف حسن کم آورد. کتفی که به گفته علیرضا دبیر از شب قبل از فینال یخ‌درمانی شد ولی هنوز چند ثانیه از فینال مهیج و حساس المپیک نگذشته بود که کابوس فرارسید و کتف یزدانی در رفت. در همان صحنه اول مشخص بود که با این وضعیت ادامه مبارزه یزدانی ممکن نیست چراکه حتی از پشت تلویزیون و فرسنگ‌ها دورتر از پاریس هم می‌شد فهمید که آسیب جدی است. با این حال حسن غیرت کرد و با درمان‌های سرپایی آن 6 دقیقه زجرآور را پشت سر گذاشت و به نقره المپیک رسید اما وقتی سهراب کیهانی تنها بخش کوچکی از آن‌چه را در فینال بر حسن گذشت،تشریح کرد، تازه ایثار این بزرگمرد کشتی ایران مشخص شد. کیهانی جراح کتف حسن و رئیس کمیته پزشکی فدراسیون کشتی در تشریح اتفاقی که دقیقا روی تشک مبارزه حسن و ماگومد رمضانوف کشتی‌گیر روسی‌الاصل بلغارستان افتاد، گفت: «من نزدیک کشتی بودم و دیدم چند بار کتف حسن از جا درآمد که آن را جا انداختیم. اگر یک بار این اتفاق بیفتد فرد باید بیهوش شود تا کتفش جا انداخته شود، چون بسیار دردناک است. یزدانی 4-5 این کار را انجام داد!» چند روز بعد از صحبت‌های کیهانی، این بار دکتر بابک شایگان رئیس ایرانی کمیته پزشکی اتحادیه جهانی کشتی از وقایع دیدار فینال حسن یزدانی در المپیک پاریس پرده برداشت تا بگوید: «یزدانی دچار دررفتگی قدامی مفصل شانه به‌صورت مکرر شد. اولین باری که شانه او در رفت به روی تشک رفتم و شانه به راحتی جا رفت که نشانه خوبی نبود و نشان می‌داد آسیب شانه و ناپایداری آن زیاد است که به‌راحتی جا می‌افتد. ۴ بار این اتفاق تکرار شد و همین امر نشان داد که شانه دارای پایداری مناسب نیست و از داخل آسیب جدی دارد. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد در ۹۹ درصد مواقع مبارزه قطع  و ورزشکار به بیمارستان منتقل می‌شود اما هر بار هم با او صحبت می‌کردم، او اصرار داشت که مبارزه را ادامه بدهد. من هم ممانعتی نمی‌کردم چراکه خطر بیشتری نداشت.» اما رفتار احسان امینی مربی حسن یزدانی، دکتر شایگان را کاملا مکدر کرد تا جایی که بعد از فینال بین امینی و شایگان درگیری لفظی ایجاد شد. شایگان در این خصوص به ایسنا می‌گوید: «مرتبه اول که شانه یزدانی را جا انداختم، امینی و کاوه از من پرسیدند آیا می‌شود شانه یزدانی را تیپ یا بانداژ کرد که من گفتم امکان این کار نیست و فایده‌ای هم ندارد. کاوه این موضوع را پذیرفت اما امینی اظهار نظرهایی با لفظ نامناسبی داشت که باید بانداژ می‌کردم تا دست یزدانی در نرود. من هم به ایشان توضیح دادم که چون تخصص و صلاحیت پزشکی ندارند این مبحث را ادامه ندهند که با رفتار نامناسب ایشان مواجه شدم. به عنوان مربی باتجربه از او انتظار داشتم بر خودش مسلط باشد و ادب و منش پهلوانی را که از کشتی‌گیران و مربیان انتظار است،رعایت کند.»      
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
پروتكل تبعيض (اعتماد)افزایش چشمگیر حقوق بازنشستگان (شهروند) اخبار ویژه (کيهان) اروپای ریاکار، آلمان جنایتکار (جوان)
سایر اخبار این روزنامه
ترافیک ستاره‌ها در صف اکران باورنکردنی‌ترین تاثیرات اسم افراد تداوم واکنش ها به کابینه پیشنهادی جدال پلیس با اژدهای سیاه! 5 راهنما برای سنجش کابینه معرفی شده برخورد ظریف با رئیس‌جمهور ایران قطب منطقه ای تجهیزات پزشکی اعتلای زبان فارسی در «عصر فرهنگ خراسان بزرگ» تفتیان: جنگ من نابرابر بود! و ماجرای مصدومیت یزدانی در فینال رهبر انقلاب در پاسخ به نامه رئیس کمیته ملی المپیک: تکرار روزگار تلخ گندم کاران اثبات ناکامی سپرده 30 درصدی در مهار نقدینگی سفر عشق به سلامت