شکست همزمان زلنسکی در میدان و دیپلماسی 

طی روز‌های اخیر، اوکراین تبدیل به یکی از مهم‌ترین کانون‌های خبری جهان شده است. اقدام ارتش اوکراین در حمله به منطقه کورسک در خاک روسیه (که مترادف با ورود اوکراینی‌ها به خاک روسیه بود)، با واکنش روسیه و تصرف بخشی از منطقه دونباس شرقی مواجه شده است. زلنسکی اذعان کرده که روسیه درحال پیشروی سریع در شرق اوکراین است. کی‌یف از شهروندان منطقه «پوکروسک» خواست که هرچه سریع‌تر این منطقه را تخلیه کنند. پوکروسک شهر بسیار مهمی در منطقه مهم دونباس محسوب می‌شود تا جایی که از آن به عنوان کلید تصرف دونباس شرقی یاد می‌شود. به نظر می‌رسد روس‌ها قصد دارند با گسترش دامنه تصرفات خود در شرق اوکراین و حتی تسری جنگ به برخی مناطق مرکزی، کی‌یف را به صورت مطلق در هرگونه مذاکرات صلح و آتش‌بس احتمالی خلع سلاح کنند. 
در سال ۲۰۲۳ میلادی، ضد حمله اوکراینی‌ها علیه عملیات نظامی روس‌ها، منجر به شکست کی‌یف و از دست رفتن برخی شهر‌ها و مناطق مهم مانند باخموت و آودیوکا در شرق اوکراین شد. بدون شک اقدام اخیر اوکراینی‌ها در حمله به منطقه کورسک نیز عوارض سختی برای کی‌یف خواهد داشت که خود را در میدان نبرد و مذاکره به صورت توأمان نشان خواهد داد. در یک جمله گویا می‌توان تصریح کرد که زلنسکی هم میدان جنگ و هم دیپلماسی را باخته است! 
شکست مطلق رئیس‌جمهور اوکراین در جنگ، معلول قمار دو سرباختی بود که وی در زمین ناتو صورت داد. زمانی که امریکا و ۲۸ عضو دیگر پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به زلنسکی وعده حمایت مطلق و حتی ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز کی‌یف را در صورت بروز جنگ با روسیه دادند، وی کورکورانه چنین وعده دروغینی را پذیرفت. کار به جایی رسید که زلنسکی تصور می‌کرد در همان ماه اول جنگ با روسیه، کشورش رسماً به عضویت ناتو و اتحادیه اروپا در خواهد آمد. اکنون بیش از دو سال از جنگ اوکراین سپری شده و ارتش این کشور روزانه مناطق بیشتری را از دست می‌دهد. فراتر از آن، نه خبری از عضویت این کشور در ناتو و نه خبری از عضویت آن در اتحادیه اروپاست! حمله اخیر اوکراینی‌ها به کورسک، تبدیل به عاملی تسریع‌کننده در شکست نهایی کی‌یف شده و این به معنای لزوم امتیازدهی اوکراین به روس‌هاست. 
بازی کی‌یف در زمین ناتو، بدترین نتیجه ممکن را برای اوکراین داشته است. نکته قابل‌تأمل اینکه برخی اعضای ناتو در پشت پرده خواستار آن هستند تا هرچه سریع‌تر، جنگ پایان یابد و اوکراین با واگذاری بخشی از خاک خود به روسیه، توافق آتش‌بس را بپذیرد. صورت مسئله مشخص است: ناتو هم پشت مهره بازی خود را خالی کرده تا بار دیگر، سرنوشت تلخ اعتماد به وعده‌های ناتو در تاریخ معاصر روابط بین‌الملل برای افکار عمومی دنیا تشریح شود. بهتر است حداقل رئیس‌جمهور اوکراین به جز خودش، کسی را در قبال شکست تمام عیار کشورش در جنگ سرزنش نکند. 
* دکترای روابط بین‌الملل