روزنامه اعتماد
1403/06/24
سياستگذاري همكاري دولت، دانشگاه و صنعت؟
توسعه پايدار دستاورد آن گروه از جوامعي است كه در اكوسيستمهاي دانشي شكلبندي شدهاند. اكوسيستمهاي دانشي نيز، اگرچه پديدههاي جديد نيستند، اما نقشهاي متقابل دولتها، دانشگاه و صنعت در آنها دگرگون شدهاند و بهمرور سهم نوآوري در آن تكامليافته است. آنچه از اين تعامل درحال رشد ميان سيستمهاي آموزشي و ظرفيت نوآوري و توسعه در بخشهاي دولتي و خصوصي، حاصل شده است، پديدآمدن تعداد بيشتر و باكيفيتتري از فرصتهاي اقتصادي است كه درگذشته محدود به بخشها و زمينههاي كمتر و كوچكي بودهاند. اهميت چنين تحولي و نقش مهم گسترش همكاري دولت، دانشگاه و صنعت حتي براي كشورهايي كه متكي بر منابع واحدي از قبيل نفت، گاز و مواد معدني هستند بهشدت قابلتوجه است. كشورهاي داراي منابع انرژي فسيلي دريافتهاند كه رشد ناشي از اقتصاد هيدروكربني در بلندمدت ناپايدار و در واقع ناامن است؛ بنابراين، بسياري از كشورهاي غني از نفت و گاز به دنبال ابزارهاي مناسب براي تنوعبخشي به اقتصاد خود از طريق توسعه راهبُردها، سياستها و نقشه راههايي براي ارتقاء سطح همكاريهاي موثر دولت، دانشگاه و صنعت به همراه ترويج كارآفريني و گسترش همكاريهاي دولتي - خصوصي و ظرفيت نوآوري مربوطه هستند. همكاري دولت، دانشگاه و صنعت يك فرآيندي است كه ماهيت آن پيوستگي و استمرار تحقق موضوع همكاري در قالب يك منظومه خواهد بود. همزمان موضوع ارتباط دولت، دانشگاه و صنعت، يك امر گفتماني است. گفتماني كه دال مركزي آن هماهنگي و همافزايي است، ليكن مفصلبندي آن در زمانهاي مختلف ممكن است دچار تغييراتي شود و بنابراين مدلهاي متفاوتي حاصلآيد. مثلا متناسب با جوامع هدف، ممكن است هر يك از دولت، دانشگاه، صنعت يا ساخت اجتماعي و فرهنگي، مقدم انگاشته شود. همكاري دولت، دانشگاه و صنعت، در واقع يك گفتوگوي پيوسته و بيپايان است. چنين بيپاياني، بخشي از نظام توسعه، به عنوان يك فرآيند سياسي، اجتماعي و اقتصادي سيال است. درحالي كه در فرآيند پيشرفت و توسعه مسائل، تعارضات و عدم تعادلها پديدار ميشوند و سيستم را مواجه با بد كاركردي يا ناكاركردي ميكنند، بخش ديگري از ماموريت سيستم، بازگردان خويش به مسير و خودترميمي است و اين همان امري است كه وظيفه كاركردي نظام سياستگذاري همكاري و مشاركت دانشگاه و صنعت است. همكاري جامعه، دولت، دانشگاه و صنعت، يك ديالوگ پيوسته و بيپايان، يك سرود جمعي، يك همنوازي و يك اركستر سمفوني است كه در مسير توسعه در جريان است، بلكه خود جريان توسعه است. در واقع توسعه همين همكاري و هماهنگي است كه برونداد آن بهصورت شاخصهاي گوناگون رشد پديدار ميشود. در واقع هرچه اين نواخت جمعي با هماهنگي و شكوه و جلال بيشتري رخ دهد و هر چه اين نوازش استمرار و عمق بيشتري بيابد، كشور توسعهيافتهتر خواهد بود. اين ارتباط كه از گفتوگوي پيوسته، ميان كنشگران، ذينفعان و خيرخواهان توسعه پايدار ملي رخ ميدهد به بيشينه شدن پيوسته همكاري، موانست و هموندي در تمام اجزاي جامعه ميانجامد. هر چه ميزان اين هماهنگي بيشتر باشد، شاخصهاي توسعهيافتگي بهبودي بيشتري را نشان ميدهد.عضو هيات علمي دانشگاه و دانشپژوه
سایر اخبار این روزنامه
ديپلماسي شگفتانگيز
براي رفع تحريم راهي هست؟
نخستين شعار وفاق در ورزش
كميسيون فرهنگي يا قرارگاه جبهه پايداري؟
حجاب مطالبه اجتماعي يا سياسي؟
قتل استاد موسيقي دانشگاه با اسلحه مجهز به صدا خفهكن
مساله اول فيلترينگ
سخني با جوانان كرد ايراني!
چرا فكر ميكنيد راه نجات دستكاري قيمت بنزين است؟
روز ملي سينماي بدون سينما
مربع طلايي سياستهاي دولت چهاردهم
چرا ايران نيازمند همكاري با FATF است؟-2
بانوي كمياب تئاتر ايران كه هم فرهيخته بود و هم فريفته
سياستگذاري همكاري دولت، دانشگاه و صنعت؟
در جستوجوي آرمانهاي از دست رفته!
معناشناسي رفتارهاي يك سياستمدار
سخني با ميراثداران پدر طالقاني
زندگي منشوري است در حركت دوار...
مساله اول فيلترينگ
سخني با جوانان كرد ايراني!
چرا ايران نيازمند همكاري با FATF است؟-2
مربع طلايي سياستهاي دولت چهاردهم
سياستگذاري همكاري دولت دانشگاه و صنعت ؟