عا رف پیگیر پرونده اخراج یها عطاران مسافری از «هیرکان !» و افشاگری تلخ یامگا

عارف پیگیر پرونده اخراجی ها 
 
معاون اول رئیس جمهور:آمادگی داریم مصوبه واگذاری زندان اوین به دانشگاه را احیا کنیم. برخورد با اساتید متوقف شود، مگر دختر و پسرمان در خانه پرخاش کنند از خانه اخراجشان می کنیم؟ 
توکلی - شهریور سال گذشته بود که محمدرضا عارف در واکنش به ماجرای جنجالی قطع همکاری و اخراج چند تن از اساتید از دانشگاه ها، از سمت خود در هیئت جذب دانشگاه ها استعفا کرد . خبری که همان موقع سر و صدای زیادی به پاکرد. عارف در توضیح استعفایش در همان برهه نوشته بود: « وضعیت موجود در نهاد‌های علمی کشور که به واسطه دخالت‌های مستمر نهاد‌های بیرون از دانشگاه تبدیل به یک اداره معمولی شده را به هیچ وجه زیبنده آموزش عالی کشور نمی‌دانم.(پیشتر ) در نامه‌ای به رئیس جمهور محترم نسبت به تبعات برخورد‌های امنیتی با اساتید و دانشجویان هشدار داده بودم. با این گونه برخورد‌ها باعث ریزش نیرو‌های نخبه می‌شویم. روند حاکم بر هیئت‌های جذب دانشگاه‌ها عملا باعث خروج نخبگان از دانشگاه‌ها می‌شود.» پرونده جنجالی اخراج اساتید اما حالا برای او که این روزها در قامت معاون رئیس جمهور در دولت چهاردهم نقش آفرینی می کند مورد توجه است. در همین راستا او  که  در اجلاس روسای دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، پژوهشی و فناوری کشور حضور یافته بود، بخش قابل توجهی از سخنان خود را به ماجرای اساتید  اخراجی و برخوردهای امنیتی با دانشجویان اختصاص داد. او با بیان این که نباید با اساتید برخورد سلیقه ای شود، گفت که دانشجوی فعال پرخاش می کند و مگر دختر و پسرمان در خانه پرخاش کنند از خانه اخراجشان می‌کنیم؟ او همچنین تصریح کرد که « رویکردمان این است که حتی مسائل امنیتی و مرزهایمان را از طریق سازوکارهای فرهنگی حل کنیم» . در ادامه، بخش های مهم اظهارات محمدرضا عارف را به گزارش ایرنا  می خوانید:  * در نشستی که در دانشگاه در دوره قبل داشتیم، این تصمیم را گرفتیم که با توجه به فرهنگی بودن انقلاب‌مان، معروف‌ترین و مخوف ترین زندان قبل از انقلاب را به دانشگاه تبدیل کنیم که در دولت هم تصویب شد که زندان اوین به دانشگاه های شهید بهشتی و علوم پزشکی شهید بهشتی واگذار شود. در سال اول منابعی برای آن گذاشتیم ولی اجرا نشد. آمادگی داریم مصوبه واگذاری زندان اوین به دانشگاه را احیا کنیم و این به نفع کشور است و این پیام را به دنیا می‌دهیم که زندان را به دانشگاه تبدیل می‌کنیم. از عمر این مصوبه ۲۱ سال می گذرد از نوجوانی عبور کرده امیدواریم به پیری نرسد. * یک سری از اساتید و دانشگاه‌ها این احساس را دارند که به صورت فراقانونی با آن ها برخورد شده است. باید این مسئله دنبال شود و مسئله برخورد سلیقه‌ای با اساتید تمام شود. باید کمک کرد مشکل حل شود اگر احیانا با افرادی برخورد سلیقه ای شده سریع حل شود.  *دانشجوی فعال پرخاش هم می کند، عین دختر و پسر ماست؛ مگر دختر و پسر ما در خانه پرخاش می کند، از خانه اخراجش می کنیم؟ حتی اگر فرار کند می رویم دنبالش و التماس می کنیم برگردد. پاسخ پرخاش برخورد تند نیست، مگر این که از جاهای دیگری خط گرفته باشد که این نظام نشان داده علی رغم نگاه فرهنگی، اما اجازه نمی دهد کسی از خطوط قرمز آن عبور کند البته مطمئنا این طور افراد در دانشگاه ها نداریم. *رویکردی که ما در این دولت داریم این است که ان‎شاءا... حتی مسائل امنیتی و مرزهایمان را از طریق سازوکارهای فرهنگی حل کنیم و سامان دهیم نه عکسش.   وزیر علوم: آمار مشخصی از اساتید اخراجی نداریم اما شکایاتی به دست ما رسیده است سیمایی وزیر علوم نیز که یکی از سخنرانان این اجلاس بود، درباره رسیدگی سریع‌تر به پرونده اساتید اخراجی و این که آیا آماری از اساتید اخراجی وجود دارد یا خیر اظهار کرد:«خیر آمار مشخصی نداریم؛ ولیکن شکایاتی به دست ما رسیده است، صرف وصول شکایت به این معنا نیست که ادعا هم درست است باید بررسی شود.» وی درباره سازوکار بررسی این پرونده‌ها گفت: برحسب مطالباتی که صورت‌گرفته، رئیس‌جمهور و معاون اول یک فرصت برای تجدیدنظر در آرای صادره ایجاد کردند و مفهوم دستور رئیس جمهوری این نیست که هر چه اتفاق افتاده غلط بوده‌ است. ما برحسب شکایاتی که صورت گرفت و بعضی‌ها مدعی هستند با آن‌ها سیاسی برخورد شده‌ است و برخورد با آن‎ها قضایی و  انضباطی نبوده؛ بلکه سلیقه‌ای و براساس شواهد غلطی بوده است. حالا یک فرصتی است برای تجدیدنظر و بازبینی همان پرونده، سازوکار آن در دفتر بازرسی و شکایت است و از طریق یک کارگروهی خواهد بود که مرکب از کارشناس حقوقی و مدیر بازرسی است و شکایات یکسری مدیران ذی‌ربط و حتی ما خواهش کردیم یکی از قضات عالی رتبه کشوری نیز در این کارگروه باشند کاملاً بی‌طرفانه به این مسئله رسیدگی شود و تضییع حقی صورت نگیرد.» سیمایی درباره این که برخی از دانشجویان به‌خاطر برخی از رفتارها حکم قضایی دارند آیا  پرونده آن‌ها نیز بررسی می‌ شود، افزود:«قاعدتاً ما دخالتی در امور قضایی نمی‌توانیم داشته باشیم؛ اما یک تفاهم خوبی با قوه قضاییه داریم که پرونده‌های دانشجویی و اعضای هیئت علمی که احیاناً در قضایا و حوادث گرفتار شدند، نظرات ما را نیز در کارگروهی بشنوند و این قول را داده‌اند در یک کارگروهی پرونده‌ها دوباره مطرح شود و امیدواریم با طرح آن پرونده‌ها و شنیدن نظرات و گزارش های کارشناسی‌ ما تجدیدنظری در آرای آن‌ها نیز صورت گیرد.»         ---------------------------------         عطاران، مسافری از «هیرکان»!   فیلم فانتزی و تخیلی «قیف» ساخته محسن امیریوسفی و با بازی عباس جمشیدی‌فر، صدف اسپهبدی و  فریده سپاه‌منصور، چه ویژگی‌هایی دارد؟   مائده کاشیان   نیمه شهریور امسال با آغاز اکران «قیف» اثر محسن امیریوسفی، رضا عطاران بار دیگر با یک فیلم کمدی به سینما بازگشت؛ منتها با این تفاوت که عطاران علاوه بر بازیگر، به عنوان فیلم‎نامه‌نویس نیز در این پروژه حضور داشته است. این ستاره که سال گذشته با کمدی «ویلای ساحلی» مدعی فتح گیشه بود، نتوانست این جایگاه را به دست بیاورد و در گیشه ناکام بود. حالا پس از گذشت تقریبا یک سال، نوبت به «قیف» رسیده است. این فیلم قصه‌ای فانتزی و تخیلی را روایت می‌کند و نسبت به دیگر فیلم‌های کمدی سینمای ایران، اثر متفاوتی است. «قیف» فعلا طی دو هفته اول اکران فروش خوبی داشته است، اما با اکران کمدی‌های جدید «زودپز»، «صبحانه با زرافه‌ها» و «70 سی»، رقابت «قیف» با دیگر آثار سخت خواهد شد. به بهانه نمایش این فیلم، در ادامه مطلب به ویژگی‌های ساخته امیریوسفی پرداختیم.   قصه و فضای متفاوت فیلم «قیف» درباره یک موجود فرازمینی به همین نام است که از سیاره خود «هیرکان» به زمین آمده تا با عشق قدیمی‌اش ازدواج کند و به «هیرکان» بازگردد، اما نامزد او که حالا پس از گذشت سال‌ها پیر شده، حاضر نیست زمین را ترک کند، از طرفی هم «قیف» فرصت کمی برای ازدواج دارد و دشمنان او نیز در تلاش هستند تا مانع بازگشت «قیف» شوند. فیلم از همان دقایق اولیه فضای فانتزی خود را ترسیم می‌کند و مخاطب متوجه می‌شود با یک کمدی مشابه دیگر فیلم‌های گیشه‌پسند طرف نیست، بنابراین مهم‌ترین امتیاز «قیف»، قصه و فیلم‎نامه متفاوت آن است. تعامل انسان‌ها با موجودات فرازمینی ماجراهای بامزه‌ای را رقم می‌زند، در این میان افراد سودجویی نیز هستند که تلاش می‌کنند از هر موقعیتی به نفع خودشان استفاده کنند. «قیف» روایت متفاوت و سرگرم‌کننده‌ای دارد.   گریم‌ خوب و باورپذیر یکی دیگر از برگ‌های برنده «قیف»، گریم بازیگران است. گریم و لباس موجودات فضایی جذاب و متناسب با شخصیت آن‌ها به عنوان موجوداتی عجیب و خیالی طراحی شده است، بنابراین مخاطب در عالم قصه، آن‌ها را به عنوان موجودات فرازمینی و غیرانسان می‌پذیرد. صدف اسپهبدی و ویدا جوان با گریم سنگینی در فیلم ظاهر شده‌اند و چهره کاملا متفاوتی دارند. «قیف» تصاویر خوش‌رنگ و لعابی دارد و از نظر بصری نیز توجه مخاطب را جلب می‌کند.   طعنه به شوخی‌های رایج گیشه‌پسندها مهم‌ترین نقطه ضعف «قیف» شوخی‌های آن است. همزیستی یک موجود فضایی با انسان‌ها و تعامل آنان با یکدیگر، بستر خوبی است تا اتفاقات بامزه‌ای در فیلم رخ بدهد و «قیف» می‌توانست بیشتر از آنچه در فیلم می‌بینیم از این فضا بهره بگیرد، اما در بسیاری از لحظات، شاهد شوخی‌های مشابه شوخی‌های دوپهلو و شوخی‌های رایج در کمدی‌های تجاری هستیم. اگرچه که فیلم‎نامه و فضای متفاوت «قیف»، حساب آن را از غالب کمدی‌ها جدا می‌کند، اما شوخی‌های فیلم تفاوت چندانی با آن‌ها ندارد. با توجه به فضای تخیلی و جدید فیلم، انتظارات از موقعیت‌های کمدی آن و شوخی‌ها بیشتر است.   بازی بازیگران بازیگر اصلی «قیف»، رضا عطاران است و چهره‌هایی مانند فریده سپاه‌منصور، عباس جمشیدی‌فر، صدف اسپهبدی، گیتی معینی، غلامرضا نیکخواه، محمود نظرعلیان و تورج نصر نیز در آن ایفای نقش کرده‌اند. عطاران شمایل یک انسان را دارد، بنابراین گریم او و همچنین حرکاتش غیرمعمول نیست. عملکرد این بازیگر مشابه بازی‌های پیشین اوست. عباس جمشیدی‌فر در نقش شخصیت موذی و سودجوی قصه بازی خوبی دارد و حضور شیرین او در «قیف» مخاطب را به خنده می‌اندازد. صدف اسهبدی و ویدا جوان در نقش موجودات فرازمینی حضور متفاوتی در فیلم دارند و حرکات و رفتارهایشان مشابه انسان‌های معمولی نیست. فریده سپاه‌منصور و گیتی معینی دو بازیگر پیش‎کسوت نیز بازی خوبی دارند.   مخاطب‌ناپسند فیلم «قیف» فعلا حدود 200 هزار مخاطب داشته و تقریبا 13 میلیارد فروش داشته است، اما واکنش‌های مخاطبان به فیلم چندان مثبت نیست. با توجه به واکنش‌ها، فضای متفاوت «قیف» به مذاق عده زیادی از تماشاگران خوش نیامده است، بنابراین ممکن است در ادامه، فروش فیلم به تدریج اُفت کند و با آغاز نمایش کمدی‌های جدید، فروش «قیف» کمتر نیز شود.          ----------------------------------           افشاگری تلخ یامگا علیه مسئولان استقلال      چرا نهادهای نظارتی ورود نمی کنند؟        کوین یامگا بازیکن فرانسوی و مصدوم استقلال که یکی از بهترین بازیکنان خارجی تاریخ این باشگاه است، این روزها تنها و بلاتکلیف به حال خود رها شده و روز گذشته در اعتراض به این وضعیت مصاحبه تندی علیه مسئولان باشگاه استقلال و سرمربی این تیم انجام داد.یامگا که اواسط فصل گذشته به خاطر برخورد با حامدی فر در جریان تمرین استقلال از ناحیه چشم به شدت آسیب دید و بخش قابل توجهی از بینایی چشمش را از دست داد، به خاطر همین آسیب دیدگی و البته پر بودن فهرست سهمیه های خارجی استقلال در فهرست نهایی این تیم جایی نداشت و تصمیم گرفت به پیشنهاد دیگر تیم ها از جمله آلومینیوم اراک فکر کند. او به تمرین این تیم رفت اما سرمربی آلومینیوم مدعی شد یامگا به لحاظ روحی و جسمی شرایط خوبی برای بازی ندارد و این درحالی بود که این بازیکن اصرار داشت طبق مجوز فیفا و ایفمارک مشکلی برای ادامه فوتبال حرفه ای ندارد. همان مقطع پزشک استقلال در مصاحبه با سایت باشگاه ادعا کرد که یامگا دیگر نمی تواند به صورت حرفه ای فوتبال بازی کند و بهتر است یا فوتبال را کنار بگذارد یا در تیمی غیرحرفه ای بازی کند که فشار کمتری را متحمل شود. اما این صحبت های پزشک استقلال با واکنش یامگا همراه شد و حرف های او را کذب خواند. حالا و در تازه ترین مصاحبه، یامگا ضمن ابراز ناراحتی شدید از عملکرد و برخورد مسئولان باشگاه استقلال در قبال خودش  و ضبط گذرنامه و پرداخت نشدن مطالباتش باشگاه را تهدید به شکایت کرده و گویا در این راه از فیفا و سفارت فرانسه هم کمک خواسته است: «مسئولان باشگاه استقلال و سرمربی تیم  بعد از همه بی‌احترامی‌ها و اخبار جعلی که منتشر کردند، همچنان پاسخ تماس های مرا نمی دهند. من با وکیلم تلاش می‌کردم تا مشکل باشگاه را به صورت دوستانه حل کنم اما هیچ کاری انجام نشد. آن ها مرا در ایران نگه داشته‌اند و حرفه‌ام را خراب می‌کنند. چاره‌ای جز درخواست کمک از سفارت و فیفا ندارم و اگر همین گونه باشد، قطعا شکایت می‌کنم؛ چون باید راهی برای خروج پیدا کنم.» این اولین بار نیست که باشگاه های مثلا حرفه ای ایران رفتاری نامتعارف و غیراخلاقی در قبال مربی یا بازیکن خارجی و حتی داخلی پیش می گیرند و متاسفانه این برخوردهای زننده خسارت های مالی و معنوی زیادی به فوتبال و وجهه ایران در عرصه بین المللی ورزش وارد کرده است. مردم هنوز اتفاقی که برای پادوانی بازیکن برزیلی استقلال افتاد و رفتاری را که مسئولان این باشگاه با بازیکن مصدوم خارجی داشتند، فراموش نکرده اند و حالا باید همان داستان دوباره و به شکل بدتری تکرار شود. با این اتفاقات باید برای چندمین بار اذعان کرد  فوتبال ایران حتی در حد حرف هم حرفه ای نیست و گذشته از نداشتن زیرساختار ابتدایی فوتبال، در زمین اخلاق و مدیریت ورزشی هم فرسنگ ها با فوتبال مدرن و حرفه ای دنیا فاصله دارد. عجیب تر این که هیچ نهاد و ارگانی هم نظارتی روی عملکرد مدیران باشگاه ها ندارد و کسی بابت این همه خسارت مادی و معنوی که به فوتبال و وجهه مملکت وارد می کنند، آن ها را بازخواست نمی کند. آیا واقعا وقتش نرسیده که با مدیران و افرادی که به خاطر منفعت شخصی یا کارنابلدی و سوء مدیریت وجهه ایران را در مجامع ورزشی خراب می کنند، برخورد کرد؟