روزنامه اعتماد
1403/07/12
الا ان نصرالله قريب! (۱) وعد صادق ۲
عمليات وعد صادق ۲ فضاي منطقه را تغيير داد. پيام‌هاي متعددي را در ساحت‌هاي مختلف به كشورها و ملت‌هاي مختلف فرستاد. البته هنوز فضاي بهت سنگين فراگيرنده از عمليات بزرگ ايران حاكم است. واكنش‌ها و موضعگيري‌هاي مقامات اسراييلي و امريكايي و اروپايي تماشايي است.مقالات سه‌گانه سابق را با اين عنوان نوشته بودم: متي نصرالله؟! اين عنوان را از بخشي از آيه مشهور قرآن مجيد اقتباس كرده بودم:
أمْ حسِبْتُمْ أن تدْخُلُوا الْجنّة ولمّا يأْتِكُم مّثلُ الّذِين خلوْا مِن قبْلِكُم مّسّتْهُمُ الْبأْساءُ والضّرّاءُ وزُلْزِلُوا حتّى يقُول الرّسُولُ والّذِين آمنُوا معهُ متى نصْرُ‌الله ألا إِنّ نصْر‌الله قرِيبٌ ﴿بقره: ٢١٤﴾
آيا پنداشتيد كه داخل بهشت مي‌شويد و حال آنكه هنوز مانند آنچه بر [سر] پيشينيان شما آمد، بر [سر] شما نيامده است؟ آنان دچار سختي و زيان شدند و به [هول و] تكان درآمدند، تا جايي كه پيامبر [خدا] و كساني كه با وي ايمان آورده بودند، گفتند: «پيروزي خدا كي خواهد بود؟» هشدار كه پيروزي خدا نزديك است.
اين آيه سرشار از نكته است. پيامبر و مومنان همراه با او وقتي از دشواري شرايط و تاب‌سوزي موقعيت جان‌شان به لب مي‌رسد، مي‌گويند: متي نصرالله!؟ ياري خداوند كي مي‌رسد؟ خداوند به آنها مي‌گويد: ياري خداوند نزديك است! شهيد سيدحسن نصرالله در حقيقت نشاني از «نصرالله» براي مردم لبنان و جبهه مقاومت بود. رژيم صهيونيستي گمان كرده بود با شهادت سيدحسن نصرالله و فرو ريختن ۸۲ هزار كيلو بمب بر ضاحيه، ماجراي حزب‌الله تمام شده است. نتانياهو فرداي شهادت نصرالله از موضع پيروز با تفرعن و تبختر بيانيه خواند و ايران و همه كشورها و ملت‌هاي منطقه را تهديد كرد. خود را پيامبر جديدي همانند ارميا معرفي كرد كه رسالتي توراتي دارد و همه دشمنان اسراييل را خواهد كشت. وعد صادق ۲ در چنين فضايي اتفاق افتاد. پيام‌هاي روشني داشت:
۱- نتانياهو چنان كه در فصل نهم كتابش « جايي زير آفتاب» از نيرومندي يهود (البته مرادش از يهود صهيونيسم است) چون يهوديان متدين و انسان‌دوست - كه هميشه ما در لندن در تظاهرات حمايت از فلسطين در روزهاي شنبه شاهد حضورشان بوده و هستيم - با صهيونيسم و انسان‌كشي و نسل‌كشي مخالفند.) سخن گفته است. براي ارتش اسراييل از تعبير ارتش شكست‌ناپذير استفاده مي‌كردند. از برتري دست نايافتني تكنولوژيك نظامي اسراييل سخن مي‌گفتند. حتي در همان بيانيه نتانياهو ايران را تهديد كرد و گفت: «دست اسراييل به همه جاي ايران مي‌رسد.» وعد صادق ۲ نتانياهو را درست بر جاي خودش نشاند؛ تا ديگر براي ايران، دولت و ملت ايران رجز نخواند. چنانكه همان نتانياهويي كه ايستاده رجز خوانده بود پس از عمليات وعد صادق ۲ در متن كوتاهي كه نشسته خواند، نتوانست جلوي لرزش دست‌هايش را بگيرد و كاغذ را كه مثل پرنده زخمي در دست‌هايش بال مي‌زد، كنترل كند يا چهره فرومرده از خشم و درماندگي‌اش را پنهان كند. وعد صادق ۲ به‌ويژه با توجه به مصاحبه بسيار بهنگام و روشنگر سرلشكر باقري كه ايران فقط اهداف نظامي را در نظر داشته است. اگر اسراييل بخواهد نسبت به سرزمين ايران تعدي كند با قدرت بيشتري تاسيسات زيربنايي اسراييل هدف قرار خواهد گرفت. به نظرم دولت و ارتش اسراييل پيام را جدي گرفتند؛ براي همين سخنگوي ارتش اسراييل گفت: «ما در زمان و مكان مناسب پاسخ خواهيم داد.» به روايت تميم برغوثي، نخستين‌بار بود كه اسراييل با چنين زبان و ادبيات احتياط‌آميزي حرف مي‌زد! البته شِبه‌رجزي هم براي خالي نبودن عريضه خواندند كه در ساعات آينده نقاطي از خاورميانه بمباران مي‌شود!
دوم: واقعيت اين است كه از زمان ترور اسماعيل هنيه در دهم مرداد ماه تا بمباران ضاحيه و رجزخواني دولت و ارتش اسراييل نوعي نوميدي و بلاتكليفي در ميان ملت‌هاي منطقه و حاميان جبهه مقاومت ديده مي‌شد. جنگ رواني كار خودش را مي‌كرد. مضمون‌هاي اصلي به هزار زبان به‌ويژه در فضاي مجازي منتشر مي‌شد. پس از شهادت اسماعيل هنيه گفتند: «ايران، فلسطين را فروخت.» يا پس از شهادت سيدحسن نصرالله گفتند: «ايران حزب‌الله را فروخت.» محل سيدحسن نصرالله را ايران به اسراييل معرفي كرد. ايران توان مقابله و انتقام ندارد و... وعد صادق ۲ در واقع تمامي اين تلاش‌ها و پروژه‌ها را نابود كرد. هيچ چيز بهتر از شادي فلسطيني‌ها در غزه و شادي لبناني‌ها و حتي آتش بازي و شليك‌هاي هوايي از سر شوق آنان و شادي مردم يمن و اردن و مصر و عراق و ايران نمي‌تواند بيانگر بر باد رفتن تمامي دستاوردهاي جنگ رواني باشد كه سرمايه‌گذاري هنگفتي برايش صورت گرفته بود.
ادامه دارد...
