اتهام می‌زنم، جریمه‌اش را می‌دهم!

شما می‌توانید برخلاف تمام دنیا در فوتبال ایران بدون ارائه سند و مدرک به دیگران تهمت فساد اخلاقی بزنید یا اینکه بقیه را متهم به دریافت رشوه کنید و اصلاً هم نگران برخورد نباشید. 
دو جرمی که از آن‌ها یاد شد، یعنی تهمت فساد و رشوه طبق قوانین و مقررات جای‌جای این کره خاکی چنانچه سند و مدرکی برای آن‌ها از سوی شخص مدعی ارائه نشود با مجازات‌های سنگینی روبه‌رو می‌شود، اما اینجا و در فوتبال ایران برای یکی حکم تعلیقی بریده می‌شود و دیگری را صرفاً چهار ماه محروم می‌کنند تا با خیال راحت مدعی شود منظورش از فساد اخلاقی شخص خاصی نبوده است!
واقعاً چه چیزی می‌توان به فوتبالی گفت که حتی قوانین خودش را هم زیر پا می‌گذارد! فوتبالی که جرایم کمیته انضباطی‌اش بیشتر موجب تشویق متخلفان می‌شود تا اینکه مانع تکرار جرم شود. یک مربی به‌صورت کاملاً بی‌ربط در خصوص تیمی دیگر نظر می‌دهد، چون دلش می‌خواهد در خصوص همه چیز جز تیم خودش حرف بزند و همین‌جا اولین مشکل قانون رو می‌شود، اینکه اصلاً چرا یک مربی باید به خود اجازه دهد در خصوص تیم دیگری صحبت کند و کسی نگوید که چرا؟ 
طبیعی است در چنین فضایی مربی مذکور با آماده دیدن شرایط پا را فراتر می‌گذارد و حتی به ایراد تهمت هم می‌پردازد. تهمت‌هایی که دیگر رنگ و بوی فوتبالی ندارند و شخصیت دیگران را زیر سؤال می‌برد. شخصیت کسی که خودش هم خبر ندارد در جایی او را متهم به بی‌اخلاقی و فساد می‌کنند. مشکل دوم قانون اینجا رو می‌شود، جایی که قانونگذار فوتبال باز هم فقط نگاه می‌کند و بعد از بررسی واضحات و چیز‌هایی که همه دیده‌اند و شنیده‌اند تنها به یک محرومیت چند ماهه و جریمه نقدی ناچیز بسنده می‌کند که البته این یکی هم هنوز حکم قطعی نگرفته و بعید نیست مثل همان داستان رشوه و فسخ قرارداد تعلیق شود. 


فراموش نمی‌کنیم که اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ عبدالله ویسی، سرمربی وقت فولاد خوزستان به دلیل آنچه صحبت‌های غیرفنی و خارج از حوزه مسئولیت خود و اظهارنظر غیرمسئولانه و غیرحرفه‌ای علیه فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در نشست خبری بعد از مسابقه عنوان شد، مبلغ ۲ میلیارد تومان جریمه شد! مدت زمان زیادی نگذشته، اما ظاهراً فدراسیون فوتبال و کمیته‌های انضباطی و اخلاقش مرز‌های اخلاق‌مداری را چنان درنوردیده‌اند که اتهام رشوه و فساد اخلاقی در مقابل حرف‌های غیرفنی ویسی چیزی محسوب نمی‌شود! یعنی یک مربی یا بازیکن می‌تواند به راحتی هرچه دلش خواست بگوید و هر کاری که دلش خواست انجام دهد، اما تا وقتی به آقایان فدراسیون کاری نداشته باشد مشکلی پیش نمی‌آید. هرچند حکم عبدالله ویسی در کمیته استیناف شکسته شد، اما تفاوت وحشتناک نوع برخورد آقایان مسئول در این موارد بسیار قابل توجه و البته قابل تأمل است. 
کمیته انضباطی، کمیته اخلاق و فدراسیون فوتبال با این نوع برخورد میدان را برای تخلفات بعدی و متخلفان بعدی آماده می‌کنند. چند روز قبل نوشتیم که اگر حکم صادر شده برای بیرانوند حکمی محکم بود مسئولان ریز و درشت تراکتور به خود اجازه نمی‌دادند به اسم حمایت از بازیکن ملی‌پوش خود هرچه دل‌شان خواست بگویند و همه را متهم کنند، اما هنوز ماجرای حکم بیرانوند تمام نشده، حکم محمود فکری رسانه‌ای می‌شود؛ چهار ماه محرومیت و ۵۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی برای اتهام بدون سند به شخصی دیگر، همین! حالا شما بگویید با اجرای چنین حکمی آیا نباید منتظر تهمت‌زنی‌های دیگر هم باشیم، به هر حال تهمت زدن این روز‌ها کم‌خرج‌ترین و کم‌تبعات‌ترین کار فوتبالی‌هاست.