[ سیما فراهانی]  عملیات‌های سختی بود. هرکدام چندین ساعت طول کشید. یکی برای دسترسی به جسد و دیگری برای یافتن جوانی گمشده در جنگل؛ امدادگران ساعت‌های طولانی پیاده‌روی کردند. از مسیرهای سخت و صعب‌العبور گذشتند. تاریکی هوا و سرما را تحمل کردند. از دره‌، از جنگل و از مسیرهای ناهموار گذشتند، تا بتوانند به گمشده دسترسی پیدا کنند. بار دیگر امدادگران هلال‌احمر، بیش از 10 ساعت ماموریت سخت را پشت سر گذاشتند. امدادگران بار دیگر سنگ‌تمام گذاشته و دو تا از خطرناک‌ترین و سخت‌ترین ماموریت‌های خود را با موفقیت به سرانجام رساندند. آنها طی 12 ساعت، توانستند یک جوان گمشده در جنگل را نجات دهند و به جسد یک پیرمرد دسترسی پیدا کنند.

نخستین اتفاق مربوط به جوان ۲۵ ساله‌ای بود که در جنگل‌های کلاردشت ناپدید شد. این جوان ۲۵ ساله با تلاش سه تیم عملیاتی و 9 امدادگر زنده پیدا شد. این اتفاق ساعت ۱۸ روز جمعه رخ داد. آن روز گزارش مفقود شدن فردی در جنگل کلاردشت روستای امبورد محدوده مرداب دیروک به مرکز کنترل و عملیات هلال‌احمر مازندران اعلام شد. در کمترین زمان ممکن سه تیم عملیاتی به همراه ۹ امدادگر با ست نجات و آمبولانس هلال‌احمر برای جست‌وجو به محل حادثه اعزام شدند. امدادگران هلال‌احمر کلاردشت پس از جست‌وجوی بی‌وقفه پسر جوان مفقود شده را زنده به آغوش خانواده بازگرداندند.

12 ساعت پیاده‌روی
رضا علی بزرگی، رئیس جمعیت هلال‌احمر کلاردشت در گفتگو با خبرنگار «شهروند» جزئیاتی از این ماموریت سخت را روایت کرد و گفت: «تقریبا ساعت 10 شب  جمعه گذشته بود که به ما اطلاع دادند، جوانی در جنگل‌های کلاردشت ناپدید شده است. بلافاصله، دو تیم عملیاتی وارد عمل شدند. نیروهای ما تا چهار صبح در جنگل‌ها پیاده‌روی کردند. ساعت هفت صبح بود که من هم به همراه چند امدادگر دیگر وارد صحنه شدیم و جستجو را ادامه دادیم. هرکجا را که حدس و گمان داشتیم را گشتیم. هر مسیری را که حدس می‌زدیم ممکن است از آنجا بگذرد را جستجو کردیم. این جوان با خودروی آفرود به همراه دوستانش برای تفریح به دریاچه رفته بودند. زمان برگشت خودرو گیر می‌کند. این جوان از راننده می‌پرسد که چقدر مانده تا برسیم. راننده هم به او گفته راه زیادی نمانده. برای همین او از خودرو پیاده شده و گفته بقیه مسیر را پیاده می‌روم. ولی دیگر از او خبری نبود. دوستانش این موضوع را به ما اطلاع دادند. پیش از گزارش به ما، خودشان هم چندین ساعت آن منطقه را گشته بودند و منتظر برگشت او ماندند. وقتی دیدند، خبری از او نیست، موضوع را به ما اطلاع دادند. در آن منطقه موبایل نیز آنتن نمی‌داد و هیچکدام از او خبری نداشتیم. ما تا ظهر روز شنبه در آن منطقه پیاده‌روی کردیم. تا اینکه او را یافتیم. گویا خودش تا صبح در آن منطقه راه رفته بود. از یک جایی به بعد دوباره همان مسیر را برگشته بود. موبایل آنتن نداشت. از طرفی آن جوان تا صبح از چراغ قوه گوشی‌اش استفاده کرده بود و گوشی تلفن همراهش خاموش شده بود. وقتی پیدایش کردیم، خیلی خوشحال شد. اصلا تصورش را هم نمی‌کرد که ما تا صبح در پی او بودیم. مسیر جنگل انبوه بود. در ابتدا یک تیم هشت نفره به منطقه رفتند و صبح زود هم یک تیم چهار نفره دیگر اضافه شدیم. تمام مسیر را بیشتر پیاده‌روی کردیم. بچه‌ها شب تا صبح در حال گشتن بودند. آن جوان نیز تشنگی و بیحالی داشت و  گرسنه بود. هوا خیلی سرد  و  مسیر صعب‌العبور بود و ناهمواری زیادی داشت. از طرفی مسیر جاده هم بسیار سخت بود و خودروها به زور حرکت می‌کردند. اما همین که آن جوان سالم پیدا شد، خستگی ما از تنمان در رفت.»

نور کافی نداشتیم و هوا خیلی سرد بود
علی دلفان آذری، عضو داوطلب جمعیت هلال‌احمر کلاردشت نیز در این باره به «شهروند» گفت: «ساعت 10 شب بود که عملیات را شروع کردیم. به جنگل مرداب در کلاردشت رفتیم. جنگلی که خیلی وسیع است. تا ساعت چهار صبح راه رفتیم. ساعت چهار کمی استراحت کردیم دوباره پنج صبح حرکت کردیم. نور کافی نداشتیم و هوا سرد بود. هرچی آن جوان را صدا زدیم هیچ علایمی ندیدیم. اصلا انگار آنجا نبود. 12 ساعت پیاده‌روی مستمر داشتیم. خسته شده بودیم. اصلا نخوابیدیم و فشار زیادی رویمان بود. ولی مسیر را ادامه دادیم. آن جوان را وقتی کنار یک درخت ایستاده بود، پیدا کردیم. به شدت ترسیده بود. غذا و آب نخورده بود و اضطراب شدید داشت. ما را که دید خوشحال شد.»
یافتن جسد مرد ۷۵ ساله پس از ۴ ماه

ماموریت خطرناک در دره

حامد شکوری یکی از امدادگرانی است که در ماموریت یافتن جسد مرد 75 ساله حضور داشت. او در خصوص جزئیات این اتفاق به خبرنگار «شهروند» گفت: «ساعت پنج روز شنبه بود که به محل حادثه رسیدیم. بعد از هماهنگی با نیروی انتظامی راهی شدیم. سه ساعت پیاده‌روی کردیم و به همراه یک چوپان محل را پیدا کردیم. یک دره 20 متری بود. جسد آنجا افتاده بود. در ابتدا داخل دره شدیم. دره به شدت صاف بود. درواقع می‌توان گفت که سقوط آزاد بود و اصلا شیب نداشت. به هر سختی بود، داخل شدیم و جسد را  با طناب بستیم. مسیر برگشت 6 ساعت طول کشید. هوا تاریک بود. دره صاف بود. مجبور بودیم، با ابزارهای خاص فرود و صعود جسد را جابه جا کنیم. این عملیات 11 ساعت طول کشید. هشت امدادگر بودیم که در نهایت توانستیم به جسد دسترسی پیدا کنیم. این پیرمرد چهار ماه قبل گم شده بود. ولی منطقه گم شدن او اصلا هیچ ارتباطی به پیدا شدن محل جسد نداشت. یعنی هیچکس فکرش را نمی‌کرد که او به این منطقه آمده باشد و به دره سقوط کرده باشد.»