ترس کاشتید، مذاکره برداشتید این‌بار بر سر چه معامله می‌کنید؟!

      سرویس سیاسی-   طی ماه‌های گذشته مدعیان اصلاحات در فضای رسانه و جامعه با بمباران و پمپاژ ناامیدی و القای فضای وحشت، دولت را به سوی مذاکره سوق دادند و این عملکرد به کاشتن ترس و برداشتن غرض شوم مذاکره التماسی و ذلیلانه تعبیر و تفسیر می‌شود.  در این راستا، روزنامه زنجیره‌ای هم‌میهن روز گذشته ذیل تیتر «دوباره مذاکره، دوباره ژنو» با بازتاب صحبت‌های یکی از مقامات وزارت خارجه انگلیس که فضای بازگشت تحریم را مطرح کرده و همانند جریان غربگرا در داخل مهندسی وحشت می‌کند، نوشت: «به گزارش خبرنگار ایرنا از لندن، یک سخنگوی وزارت امور خارجه انگلیس ادعا کرد که این کشور از طریق کانال‌های مختلف دیپلماتیک به دنبال کاهش تنش‌ بر سر پرونده هسته‌ای ایران است. این مقام دیپلماتیک انگلیسی که نامش فاش نشده است، با تکرار ادعاهای سیاسی و قدیمی درباره برنامه هسته‌ای ایران اظهار داشت:‌ ما به برداشتن هر گام دیپلماتیک برای جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای، از جمله از طریق مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) در صورت لزوم، متعهد هستیم».  هم‌میهن در ادامه این گزارش آورده است: «در عین حال اروپایی‌ها بر این نکته هم واقف هستند که هیچ راهی جز گفت‌وگو با ایران نمی‌تواند به کاهش تنش در منطقه منتهی شود. شاید گفت‌وگویی که آخر هفته انجام می‌شود ابعاد محدودی داشته باشد اما باید از آن استقبال کرد. گامی برای آغاز مذاکرات با اروپا و سپس آمریکاست. از طرف اتحادیه اروپا هم انریکه مورا در این نشست حضور دارد. حضور معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در این مذاکرات نشان می‌دهد که آن‌ها هم می‌خواهند در این سطح به حل مسئله کمک کنند. بالاخره فضای پرتنشی میان ایران و اروپا به وجود آمده است... آنچه روز جمعه در ژنو انجام خواهد شد، شروع خوبی برای مذاکرات است. این نشست حدود دو هفته بعد از صدور قطعنامه آژانس علیه ایران برگزار می‌شود که نشان می‌دهد تروئیکای اروپایی به‌رغم سیاست فشاری که در پیش گرفته‌اند، نمی‌خواهند میز مذاکره را ترک کنند».  روزنامه اعتماد نیز در راستای تزریق وحشت و ترس به دوگانه «جنگ - مذاکره» چنگ زده و ذیل تیتر «ماشه یا برجام» نوشت: «به نظر مي‌رسد كه قدرت‌هاي غربي با تكرار ادعاي همكاري نظامي تهران و مسكو در جنگ اوكراين (بارها مقامات ايراني و نيز اوكرايني آن را رد كرده‌اند) ترجيح داده‌‌اند بر مسائل ديگر تمركز كنند و عملا از رسيدگي به برنامه هسته‌اي ايران دست بردارند. به ادعا و بر اساس تحليل نشريات غربي اما اين واقعيت به‌طور اجتناب‌‌ناپذيري در سال آينده تغيير خواهد كرد. نخستين و مهم‌ترين موضوع اسنپ‌بك (snapback) يا همان مكانيسم ماشه است كه طرفين توافق اوليه را مجبور مي‌كند تا استراتژي ‌ويژه‌اي در مورد فعال‌سازي يا عدم فعال‌سازي آن تدوين كنند. به ادعاي اين نشريات ۱۸ اكتبر ۲۰۲۵ آخرين فرصت براي دولت‌هاي غربي است تا مكانيسم ادعايي ماشه را فعال‌سازي كنند و در ادامه تمامي تحريم‌هايي را كه در توافق برجام لغو شده‌اند (جز آنهايي كه قبلا منقضي شده‌اند) دوباره برقرار كنند». اعتماد در این گزارش ادامه داد: «به گزارش شوراي آتلانتيك اما واقعيت نگران‌كننده‌اي كه براي غربي‌ها وجود دارد، اين است كه حتي اگر آنها از گزينه فعال‌‌سازي مكانيسم ماشه صرف‌نظر كنند، اين پيام همچنان براي تهران ارسال خواهد شد كه مي‌تواند برنامه هسته‌اي خود را بدون هيچ مانعي گسترش دهد... فرضيه بازگشت به برجام يا تدوين يك توافق هسته‌اي جديد نيز در ذيل اين گزاره مطرح مي‌شود. به نظر مي‌‌رسد مقامات رسمي ايران به ويژه پس از روي كار آمدن مسعود پزشكيان به اين درك رسيده‌اند كه راه رسيدن به تسهيلات اقتصادي در ايران تنها در دستيابي به توافقي با غرب است. از سوي ديگر هم ايالات متحده به رهبري دونالد ترامپ نيز ترجيح مي‌دهد در اين مسير گام بردارد... در عين حال اما سناريوي ديگري نيز در اين زمينه مطرح است و آن اينكه كشورهاي غربي مي‌توانند مكانيسم ماشه عليه تهران را فعال كنند كه البته منجر به اقداماتي بي‌‌سابقه از سوي ايران و نيز تشديد تنش‌ها ميان تهران و تل‌آويو خواهد شد. در نتيجه مهم است كه توجه داشته باشيم كاهش برنامه هسته‌‌اي ايران، دانش گسترده دانشمندان ايراني را از بين نمي‌‌برد».  رؤیافروشی و تزریق ترس، ترفند همیشگی اصلاحات   مدعیان اصلاحات برای دستیابی به اهداف خود از ترفند‌های یکسان ولی تجربه‌شده استفاده می‌کنند، مهندسی فضای وحشت، نمایش وخامت روزافزون و بحران‌نمایی با هدف تحمیل مذاکره یکی از خدعه‌های این طیف است؛ روی دیگر این سکه تزریق امید واهی و رؤیافروشی است. با توجه به نکته طرح شده، ترغیب و تن دادن به مذاکره که روزهای آتی رغم خواهد خورد، نتیجه مهندسی وحشت و کاشتن ترس توسط مدعیان اصلاح‌طلبی است.  به شهادت تاریخ، پیش از مذاکرات برجام و پس از امضای این توافق، مدعیان اصلاحات برای ترغیب و آماده‌سازی افکار عمومی تمام مسائل جاری در کشور را مشروط به انجام مذاکره و پذیرفتن برجام کردند، حتی «آب خوردن» معطوف به پیاده‌سازی برجام شد.  جریان غربگرا در داخل با تزریق امید واهی و مبتنی بر رؤیا و آرزوهای باندی، افکار عمومی را از واقعیت‌های جاری دور می‌کند. دورنمایی که به عنوان دستاورد مذاکرات مطرح می‌شود، فاقد واقع‌بینی و سنجش شرایط بین‌المللی است. مسئله‌ای که در دوران برجام نیز اتفاق افتاد. از این رو می‌توان برجام را یک «رؤیافروشی» قلمداد کرد.  در راستای رؤیافروشی، روزنامه‌های مدعی اصلاحات در تاریخ 27 دی ماه 1394 تیترهایی بر روی صفحه یک خود نشاندند که نشان از شتاب‌زدگی و بز‌ک‌کاری داشت. روزنامه اعتماد با تیتر «صبح بدون تحریم»، روزنامه دنیای اقتصاد با تیتر «روز شکست حصر اقتصادی»، روزنامه شرق با تیتر «اینک بدون تحریم» روزنامه ابتکار با تیتر «تحریم‌ها رفت» و روزنامه ایران با تیتر «فروپاشی تحریم» ثمره نهال نو کاشته را پیش‌فروش کردند. به عبارتی دیگر با قطعیت و به بیان محکم وعده‌ای دادند که در عملی شدن آن وعده «اما و اگر» وجود داشت.  با توجه به اینکه مدعیان اصلاحات، برجامِ فاقد تضمین، فاقد توازن تعهدات و مکانیسم معتبر شکایت را به کشور تحمیل کردند که پیامد آن دوبرابر شدن تحریم‌ها، رکوردهای تورمی و سوزاندن فرصت‌های رونق اقتصادی بود، وجه‌المعامله، وجه‌التزام و ثمن معامله آتی با کنجکاوی عموم مواجه شده و این سؤال را به ذهن متبادر می‌کند که مدعیان اصلاحات «این بار بر سر چه چیزی معامله خواهند کرد؟!»