سید هادی برهانی
کارشناس مسائل اسرائیل

اگر کشورهای اسلامی ضعیف باشند مانند شرایطی که اکنون در سوریه وجود دارد و هنوز ثبات و استقراری ندارد، گروه‌های مختلف مسلح مناطقی را در کنترل خود دارند، اسرائیل نیز به توسعه‌طلبی و تجاوزش که انتها ندارد، ادامه می‌دهد و از شرایط منطقه استفاده می‌کند. در چند ماه اخیر ..بخش‌هایی از غزه، جنوب لبنان و جولان اشغالی را تصرف کرده که بلندترین قله سوریه است و همان‌طور که اعلام کرده قصد عقب‌نشینی از این مناطق را ندارد. در حال حاضر نیز تمام امکانات سوریه اعم از نظامی و غیر نظامی، هوایی، دریایی و پایگاه‌های ارتش را که همه متعلق به ملت و کشور سوریه است و هیچ ارتباطی با نظام اسد ندارد را نابود می‌کند،‌ واقعیت مساله این است که اسرائیل از ابتدای موجودیت نیت و هدفش توسعه طلبی بوده و هر زمانی که بتواند بخش‌های بیش‌تری از سرزمین‌های اسلامی را تصرف می‌کند و هیچ کشوری در آینده منطقه در امان نیست.
اگر کشورهای اسلامی جلوی پیشروی اسرائیل را نگیرند جهان اسلام در خطر خواهد بود. اسرائیل نمی‌خواهد هیچ کشور اسلامی توانمند باشد، می‌خواهد با تضعیف هر کشور اسلامی خودش در منطقه برتری داشته باشد. بنابراین با توجه به این‌که اوضاع در سوریه به ثبات نرسیده و در دوره انتقالی قرار دارد از این فرصت‌ها استفاده می‌کند. در واقع اسرائیل با انجام بمباران‌ها به رهبران جدید سوریه نشان می‌دهد که مشکل نظام اسد نیست، او با همه ملت‌ها و کشورهای منطقه مشکل دارد و درصدد تضعیف کشورهای منطقه است و لذا به نظام جدیدی که در سوریه حاکم شده نیز رحم نخواهد کرد. این اتفاقات درسی برای رهبران جدید و تحریر الشام است که اسرائیل دشمن همه است.
در سطحی دیگرريال حوادث سوریه درسی برای تمام کشورهای عربی- اسلامی است. کشورهای اسلامی ببینند چطور اسرائیل بیرحمانه تمام امکانات سوریه را نابود می‌کند برای این رژیم، سوریه، مصر، عربستان و یا ایران هم فرقی نمی‌کند و هر زمانی که فرصت پیدا کند هر کشور اسلامی را ضعیف می‌کند. کشورهای بزرگ منطقه که نقش‌آفرینی دارند بیش‌تر مورد توجه اسرائیل است که درصدد تضعیف آن‌ها است یک زمانی همین مسائل با مصر وجود داشت و اکنون نوبت سوریه است، بنابراین دشمنی اسرائیل این‌گونه و کشورهای اسلامی باید با یکدیگر هم‌افزایی و همبستگی داشته باشند و یک خط متحد در برابر اسرائیل تشکیل دهند. این اتحاد با حرف و زبان امکانپذیر نیست باید نیت‌های واقعی وجود داشته باشد، کشورهای اسلامی بایکدیگر و از جمله ایران نشست داشته و اختلافات و مشکلات را حل کنند و بر روی اشتراکات با هم به تفاهم برسند و یک صف واحد تشکیل دهند در این شرایط می‌توانند به نقطه همبستگی برسند.