چپ کردن اخلاق پزشکی

رئیس سازمان نظام پزشکی کشور کور شدن ۹ بیمار در بیمارستان نگاه تهران را با حادثه رانندگی مقایسه کرده و آن را روالی شناخته‌شده توجیه کرده‌است. محمد رئیس‌زاده در بخشی از بیانیه صادر شده گفته‌است: «جراحی همچون رانندگی است و اگر اتوبوسی با وجود همه تمهیدات چپ کند و افراد فوت شوند، هر چند حادثه تأسف‌باری رخ داده، اما روالی شناخته شده‌است!»  قیاس کور شدن ۹ بیمار در جریان عمل‌های آب مرواریدی که ۱۷ مهرماه در اتاق عمل بیمارستان نگاه اتفاق افتاده با چپ کردن اتوبوس و مرگ سرنشینان آن، بدترین توجیهی است که می‌شود برای فرار از مسئولیت به آن پناه برد. رئیس سازمان نظام پزشکی کشور بهتر است به جای فرار از مسئولیت و نادیده گرفتن مبانی انسانی، خودش یا عضوی از خانواده‌اش را جای یکی از بیماران قرار دهد که در چنین بیمارستان مجهزی بینایی‌اش را از دست داده و چشمش تخلیه شده‌است و ببیند خودش می‌تواند چنین توجیهی را بپذیرد؟ به هر حال باور رئیس سازمان نظام پزشکی کشور ساده انگاشتن از دست رفتن سلامت بیماران و شهروندانی است که یا در مراکز درمانی جان می‌دهند یا حادثه‌رانندگی جان آنها را می‌گیرد، غافل از اینکه در پس این ساده انگاشتن غفلت از ترک فعل‌ها و فرار از مسئولیت‌هایی است که وقوع آن هر لحظه امکان بروز دارد. این اظهار‌نظر در حالی صورت می‌گیرد که معاونت درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هم اعلام کرده‌است که دو نفر از کادر اتاق عمل و مسئول فنی بیمارستان که در خطای احتمالی رخ داده مسئولیت داشتند، تعلیق شدند بنابراین بعید هم به نظر نمی‌رسد کور شدن این ۹ نفر با انگیزه‌های دیگری صورت گرفته باشد. هر چند وزارت بهداشت از بازنشر خبر نگران است، با این حال روند رسیدگی به پرونده در دادسرای جرائم پزشکی دنبال می‌شود و افراد آسیب‌دیده برای احقاق حقوق خود باید رویه‌ای را که از دادسرا تا دادگاه برقرار است، دنبال کنند؛ رویه‌ای که اگر مشخص شود کوری ۹ نفر به عمد اتفاق افتاده یا به دلیل خطای پزشکی بوده تصمیم‌گیری در مورد متخلفان براساس محتویات پرونده در صلاحیت دادگاه خواهد بود. درست است خطای پزشکی یا حادثه رانندگی هر جای جهان امکان بروز دارد، اما باید در نظر گرفت این خطا و حادثه چرا و در چه شرایطی رقم خورده‌است. حقیقت این است که مردم از اینکه سلامت جسم و جان خود را در بهترین حالت به دلیل خطای پزشکی در مراکز درمانی از دست می‌دهند و بعد با تنی رنجور باید برای طرح شکایت و مطالبه دیه تا مدت‌ها پله‌های دادگستری را بالا و پایین کنند، نگران هستند که پس از این نگرانی، اعتماد عمومی است که به نظام سلامت جامعه زایل می‌شود. اینکه دادسرا متخلفان را به پرداخت دیه محکوم کند، برای افرادی که بینایی چشم‌هایشان را از دست می‌دهند روشنی چشم به همراه نمی‌آورد، بنابراین مدیران وزارت بهداشت به جای حواله‌دادن شاکیان به قانون بهتر است به قانون پایبند باشند.