راه شهید سلیمانی را با افتخار ادامه می‌دهیم

  رئیس جمهور گفت: با تمام وجود به سپهبد سلیمانی افتخار می‌کنم؛ او برای دفاع از مظلوم در هر نقطه‌ای از کشور و منطقه مستقل از اینکه آن مظلوم از چه مذهبی است، فعال بود و شب و روز نمی‌شناخت.
پزشکیان عنوان کرد: او هیچ‌وقت با جریانات سیاسی مخلوط نشد و مطیع و فرمانبردار مقام معظم رهبری بود و تلاش او برای ایجاد وحدت در جوامع اسلامی بود. آن‌چه دشمن برای آن نقشه دارد، ایجاد اختلاف بین مسلمانان است. امروزه مسلمین با هم دعوا می‌کنند و دشمن می‌خواهد از اختلاف ما سواستفاده کند و باید این نقشه را برهم بزنیم. این کار با خدمتگزاری به همه‌ی مردم، شدنی است و به نتیجه خواهد رسید.
رئیس‌جمهور اظهار داشت: بزرگ‌ترین تلاش ما برای ایجاد عدالت در جامعه است و کوتاهی نخواهیم کرد و می‌کوشیم وضعیت فعلی که دشمن سعی در اختلاف دارد را برهم بزنیم. ما قادریم بر اساس چشم‌انداز ایرانی بسازیم که در صنعت، علم، اقتصاد و فناوری پیش رو باشد. ادامه راه شهید سلیمانی در کشور، ایجاد همبستگی است.
پزشکیان بیان کرد: باید از این عزیزان الگو بسازیم و با شعار نمی‌توان الگو درست کرد و باید با رفتار نشان دهیم که خدمتگزار مردم هستیم؛ همان‌گونه که این شهیدان خدمتگزار بودند، ما نیز باید خدمتگزاری کنیم.

راهبرد نظام همانی باشد که مردم را به تشییع پیکر سردار سلیمانی آورد

معاون اول رئیس جمهور گفت، راهبرد نظام باید همان باشد که مردم را در تشییع پیکر شهید سلیمانی به میدان آورد. محمدرضا عارف با اشاره به سابقه آشنایی خود با سردار شهید حاج قاسم سلیمانی تاکید کرد: این شهید بزرگوار جبهه مقاومت دارای مجموعه‌ای از صفات و ویژگی‌های برجسته بود که مهترین و در راس آنها اخلاق و اخلاق‌مداری بود که به سایر ویژگی‌های ایشان سایه انداخته است و به همین دلیل سایر ویژگی‌ها را همسطح و هم جهت با این همین اخلاق‌مداری قرار داد. معاون اول رئیس‌جمهور افزود: این ویژگی‌های شخصیتی ایشان در تمام طول زندگی و دوران هشت سال دفاع مقدس با سردار سلیمانی عجین شده بود و درنهایت نیز اجر این روحیات و صفات شخصیتی را با شهادت از خداوند متعال گرفت. وی  همچنین افزود: باید همان راهبردی که مردم را در تشییع پیکر شهید سلیمانی آورد، راهبرد نظام باشد. اختلاف نظر خوب است و تفکر متفاوت حرکت ایجاد می کند ولی به شرطی که اصل را  زیر پا نگذاریم. عارف تاکید کرد: اصل حضور مردم است. اصل این است که یک دولتمرد بتواند نوکر مردم باشد.