[شهروند] روزهای  آخر هفته که می رسد خیلی ها کم کاری شان در طول هفته را جبران می کنند و ما با انباشتی از اطلاعات و اخبار مواجه می شویم. رسانه ها هم نسبت به وسع خود برخی از این خبر و نظرها را پوشش می دهند. در طول این هفته همچنان موضوعات مربوط به مذاکره وFATFدر صدر توجه کارشناسان و رسانه ها قرار داشت و البته گوشزد نسبت به وحدت و همدلی نیز همواره توصیه می شد . اما گل درشت های دیروز مصاحبه ای از ظریف بود در مورد وفاق و مصاحبه ای از عباس امیری در مورد سعید جلیلی . حاشیه های دیگری هم بود که باید بخوانید...

ظریف: جرم من این است که مردم را پای صندوق رای آوردم!
محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس جمهوری در مصاحبه‌ای با روزنامه ایران گفته: آنچه از دیدگاه رئیس جمهوری در رابطه با وفاق مطرح شده، این است که گرایش‌های سیاسی افراد بر منافع ملی ترجیح داده نشود، تصمیم‌گیری‌ها بر مبنای منافع ملی انجام شود و ظرفیت‌های شایسته در خدمت این منافع و فارغ از سوگیری‌های سیاسی باشد که مبتنی بر یک فرایند متمرکز بر منافع ملی خواهد بود.
اهم اظهارات وی در این مصاحبه به شرح زیر است:
*وقتی درباره وفاق صحبت می‌کنیم منظور نزدیک کردن کسانی است که از حاکمیت فاصله گرفته‌اند. کما اینکه وفاق در درون حاکمیت هم بدین معنی نیست که شما با رفقای خودتان صحبت کنید. بلکه بدین معناست که با افرادی که مخالف شما هستند، گفتگو کنید؛ بنابراین وقتی می‌گوییم وفاق، معنی آن این است که با آن ۵۰ درصدی که در انتخابات شرکت نکردند نیز صحبت کنیم و با آنها به یک مفاهمه برسیم.

سعید جلیلی بیکار است
عباس امیری فر، فعال سیاسی اصولگرا، در بخشی از گفت و گوی خود با خبرآنلاین، به بیان نکاتی درباره انتقادات اخیر سعید جلیلی و طرفداران او به دولت چهاردهم پرداخته است.
 در ادامه بخشی از این گفت و گو را می خوانید؛
 * آقای امیری فر! اخیرا آقای جلیلی از هر تریبون برای حمله به دولت استفاده می کند، به خصوص ماجرای رشد ۸ درصدی و احتمالات بر سر مذاکره با آمریکا از مواردی است که ایشان را نگران کرده است. از سوی دیگر علی رغم اینکه ایشان از کمک به دولت می گوید اما این حملات خیرخواهانه نشان داده نمی شود. تحلیل شما از اظهارات ایشان چیست؟
... این دولت تازه روی کار آمده و هنوز چند ماهی از آن نگذشته است. حضرت آقا نیز فرمودند به دنبال استیضاح کسی که چند ماه روی کار آمده، نباید رفت. متاسفانه عوامل آقای جلیلی و نمایندگان اقلیت در مجلس مانند آقایان رسایی، ثابتی و غضنفری کارشکنی می کنند و مشکلاتی را ایجاد می کنند.
ایشان در میان مردم جایی ندارد و مانند احمدی نژاد باید به یک گوشه برود و مشغول عبادت شود. نباید این حرف ها را بزند و دولتی که تازه می خواهد کار کند را تحت فشار بگذارد. او پشتوانه مردمی ندارد و به جایی نخواهد رسید.
 حزب اللهی ها نیز سعید جلیلی را قبول ندارد. من یک معیاری دارم و می گویم حضرت آقا نیز به این ها توجه ندارند، ایشان می توانستند آقای جلیلی را به عنوان مشاور انتخاب کنند اما دیدید که به آقای مخبر حکم دادند. مسئولان زیادی تحت امر و فرمان رهبری هستند اما آقای جلیلی در هیج جایی به کار گرفته نشده است. این نشان می دهد که رهبری نیز آقای جلیلی را قبول ندارد.
* اما ایشان به عنوان نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی هستند...
 این حکم از قبل بوده است. در شورای عالی امنیت ملی از قبل بوده اند اما پست جدیدی نگرفتند. آقای جلیلی توقع داشت که بعد از چند دوره شرکت در انتخابات، رهبری یک پست جدیدی به او بدهند یا سمت آقای مخبر را به او بدهند؛ اما رهبری آقای مخبر را اولی دانستند.
 بنابراین در حال حاضر، آقای جلیلی بیکار است، مگر در سال شورایعالی امنیت ملی چند جلسه شکل می دهد؟ ایشان نیز یک رأی دارد و کارایی ندارد. باید یکبار با ایشان برخورد شود تا همراه با طرفدارانشان کارشکنی نکنند.

امنیت روانی جامعه به خطر افتاد
از ظریف و جلیلی که بگذریم می رسیم به عراقچی. روزنامه صبح نو حواشی اخیر پیرامون زندگی خصوصی عباس عراقچی را مصداقی برای تهدید امنیت روانی جامعه دانسته و خواستار ورود نهادهای قضایی و برخورد با مسببان این اقدامات شده است.
انتشار تصاویری از عباس عراقچی وزیر خارجه و همسر وی در هفته گذشته حاشیه ساز شده و در فضای مجازی و رسانه‌ها بازتاب گسترده‌ای داشت. روزنامه نزدیک به قالیباف، اما این حواشی را مصداق به هم خوردن امنیت روانی جامعه دانسته است.
«صبح نو» با ارائه شرحی از ماجرا و توضیحی که محمدحسین رنجبران درباره ازدواج عراقچی داده است، نوشته: «در شرایطی که منافع ملی در معرض تهدید است، همه گروه‌های سیاسی باید ضمن محکوم کردن این نوع رفتار‌های غیراخلاقی، از حواشی غیرضروری پرهیز کنند. نقد سیاست‌های وزارت خارجه امری طبیعی و سازنده است؛ اما نباید به ابزاری برای تضعیف جایگاه این وزارتخانه یا سوءاستفاده‌های جناحی تبدیل شود. این سوال مطرح است که چرا چنین اقداماتی آزادانه در حال انجام است و چه نهاد‌هایی باید برای برخورد با این جریان‌های غیراخلاقی وارد عمل شوند؟ امنیت روانی جامعه و حیثیت افراد باید خط قرمز سیاست کشور باشد.»
این روزنامه اصولگرا در ادامه آورده است: «اتفاقات اخیر نشان می‌دهد که خلأ‌هایی در زمینه نظارت بر فضای مجازی و رسانه‌های غیررسمی وجود دارد. این خلأ‌ها به برخی افراد یا گروه‌ها اجازه داده است تا بدون ترس از پیامد‌های حقوقی یا اخلاقی، دست به انتشار شایعات و افترا بزنند. ورود نهاد‌های قضایی برای شناسایی و برخورد قاطع با این جریان‌ها، نه‌تن‌ها از حیثیت افراد دفاع می‌کند، بلکه پیام روشنی به مسببان این اقدامات خواهد داد که فضای رسانه‌ای کشور نباید به جولانگاهی برای بداخلاقی و افترا تبدیل شود.»
«صبح نو» در پایان آورده است: «این‌گونه اقدامات نه نشانه آزادی بیان است و نه نقد سازنده، بلکه تجاوز به حریم خصوصی افراد و تهدید امنیت روانی جامعه است؛ تهدیدی که باید با جدیت و قاطعیت پاسخ داده شود.»

مردم مرتب تماس می‌گیرند که دلار ۲۰ هزار تومانی پیشنهاد نماینده را عملی کنید
لابد ماجرای دلار 20 تومانی را در همین صفحه به یاد دارید. دیروز یکی از نمایندگان مجلس نیز به آن پرداخت. به گزارش ایلنا، محمدتقی نقدعلی در نشست علنی مجلس شورای اسلامی در تذکر شفاهی گفت: امروز موضوع استیضاح برخی از وزرا را مطرح کردند که وظیفه آن‌ها سر و سامان دادن در اوضاع نابسامان ارز و تورم است، اکنون که ریاست محترم مجلس به هر دلیلی معتقد هستند استیضاح مصلحت نیست، آیا نباید به شکل مستمر جلساتی را با وزرا داشته باشیم تا مقداری از آلام و درد مردم بکاهیم.
نماینده مردم خمینی شهر در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: ما که می‌دانیم تورم زندگی مردم را تحت فشار مضاعف قرار داده است، لااقل در صحن علنی و جلسات غیرحضوری با حضور وزرا نشسته و ضمن بررسی راهکارها با وفاق به حل مشکلات برسیم. آیا نباید بنشینیم و در جلسات مستمر راه حل اساسی برای کنترل افزایش قیمت ارز و تورم بیندیشیم.
نایب رئیس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس ادامه داد: اینکه نماینده‌ای ادعا می‌کند قیمت واقعی دلار ۲۰ هزار تومان است و دیگری مخالفت می‌کند در سطح رسانه و جامعه احساس می‌شود که اراده‌ای نمی‌خواهد این تنزل رخ بدهد. درشان حاکمیت اسلامی نیست؛ بیایید بنشینیم یا ثابت کنیم که حرف این نماینده غلط است و آب پاکی را روی دست مردم و افرادی که به صورت مستمر تماس می‌گیرند، می‌گویند پیشنهاد این نماینده را عملی کنید بریزیم و یا اگر راست می‌گوید به آن عمل کنید.  نقدعلی در ادامه یادآور شد: اگر فکر می‌کنید با ملاحظه کاری یا مصلحت‌سنجی شرایط هنجارشکنی و کشف حجاب بهتر می‌شود، زهی‌خیال باطل چرا که هنجار شکنان را گستاخ‌تر و ضعف متولیان امر را به دیگران ثابت می‌کند، پس بدون مصلحت‌سنجی ریاست محترم قانون حجاب را ابلاغ بفرمایید. قوه قضاییه نسبت به کسانی که در قالب هنجارشکنی هتک حرمت می‌کنند و بلافاصله بحث جنون و دیوانگی را راه گریز خود از مجازات قرار می‌دهند مسامحه نکرده؛ اقتدار قضایی را با صلابت در عین دقت و عدالت اعمال کنید.
این نماینده مجلس دوازدهم ادامه داد: ریاست محترم، امروز شورای سران قوا، هیات عالی نظارت و ده‌ها شورای عالی مافوق قدرت مجلس تصمیم به سیاست مقرری می‌کنند شما را به خدا، اقتدار مجلس را حفظ کنید.
محمدباقر قالیباف در پاسخ به تذکر نماینده خمینی شهر گفت: بسیار ممنونم که به قانون عمل کردید و خارج از دستور صحبت کردید، حرف‌هایی که حداقل به من نسبت دادید اشتباه بود، بیش از این وقت مجلس را نمی‌گیرم.

‌ برانداز علیه برانداز!
اما در این میان روزنامه جوان پرده از دعواهای اپوزیسیون در آنور مرز بر می دارد. کاسبی مسیح علینژاد از مسیر مبارزه با جمهوری اسلامی ایران آن‌قدر عمق یافته که سرانجام صدای یکی از فعالان مدعی حقوق زنان در اردوگاه براندازان را هم درآورد. فریبا داودی مهاجر در گفتگو با یکی از رسانه‌های اپوزیسیون سخنانی صریح درباره مسیح علینژاد بیان می‌کند و او را فردی می‌خواند که حد و حدود خود را نمی‌شناسد و کارش پروژه گرفتن و پول گرفتن است. سال‌ها پیش که فریبا داودی مهاجر در یک برنامه تلویزیونی ضدانقلاب رسماً کشف حجاب کرد، علیرضا نوری‌زاده فعال رسانه‌ای ضدانقلاب فاش کرد که داودی مهاجر در ازای یک آپارتمان و هزینه بورسیه تحصیلی حاضر شده کشف حجاب کند.
فریبا داوودی مهاجر از عناصر ضدانقلاب که در حوزه زنان فعالیت می‌کند، در یک گفتگو درباره مسیح علینژاد گفته «به چه دلیلی ایشان باید از اموال ملت ایران پول بردارد؟ چون برادرش در زندان بوده در ایران و ایشان ناراحت شده است!» اشاره او به شکایت علینژاد از دولت ایران در محاکم آمریکایی است که به دلیل زندانی شدن برادرش در ایران و تاثیر روانی آن روی علینژاد، درخواست غرامت از دولت ایران و پرداخت آن از پول‌های بلوکه شده ایرانیان در آمریکا کرده است! و تصریح کرده که «چنین فردی دیگر برای من ارزشی ندارد.»
داودی مهاجر در ادامه گفته «مسیح علینژاد در تلویزیون اینترنشنال ناراحت بود سر جایزه صلح نوبل که چرا عده‌ای علیه او به کمیته داوران نامه نوشته‌اند! این چه جور دموکرات بودن است که از مردم بابت اعتراض کردن طلبکار باشی و این حق را برای آنها قائل نباشی، یعنی همه باید او را تأیید کنند!» داودی مهاجر افشا کرده که علینژاد کلیپی از خودش درست کرده که نه در خصوص مبارزات سیاسی‌اش، بلکه در مورد فقر قبلی اوست و هر جا می‌رود، آن را نشان می‌دهد تا خود را مطرح کند و اضافه کرده که «چیزی در مورد فعالیتش در ایران نمی‌گوید، چون نه زندانی داشته و نه بازجویی».
او در پاسخ به سؤال مجری که آیا مسیح علینژاد فعال حقوق زنان است یا نه، گفته که به نظر من نیست، منیت دارد و خودش را در جلسات یگانه متولی حقوق زنان می‌داند!
فریبا داودی مهاجر اشاره کرده که «ایشان در اینترنشنال ادعا کرد که اگر ثابت بشود که من پول می‌گیرم و پروژه دارم، صحنه سیاست را برای همیشه ترک می‌کنم و بعد‌ها ثابت شد که پول گرفته و می‌گیرد. او برای مادران دادخواه ویدئو درست می‌کند و از آنها پول می‌گیرد. وقتی هم مادر پویا بختیاری می‌گوید نمی‌خواهد کلیپ پخش شود، بدون اجازه آن را به منوتو می‌دهد که پخش کنند و بعد صورت حساب می‌فرستد و درخواست پول می‌کند!»
داودی مهاجر، علینژاد را کسی می‌داند که خودش را در نقش رهبری یک جنبش می‌داند، اما اکنون کلا محو شده است: «او حتی ناراحت بود که چرا شاهزاده او را به اسرائیل نبرده است؛ فکر می‌کنند بچه‌بازی است و  چون او یک کمپینی طراحی کرده، باید رهبر مردم ایران باشد! آدم باید حد و حدود خودش را بداند. آدم‌هایی که ظرفیت ندارند وقتی به چیز کوچکی می‌رسند، فراموش می‌کنند چه کسی بودند و از کجا به کجا رسیدند. این افراد خطرناک هستند و کارشان پول و پروژه گرفتن است و فقط می‌خواهند در جهت منافع خودشان استفاده‌ای بکنند.»
داودی مهاجر با اشاره به فقر مسیح علینژاد پس از خروج از ایران و ثروتی که اکنون دارد، توضیح داده که «در آمریکا این طوری نیست که آدم‌ها پس از پنج سال این طور تغییرات اساسی کنند.»

آيا مجلس مسير درستي انتخاب كرده است؟
و سرانجام می رسیم به بحث پر تکرار استیضاح! روزنامه اعتماد در این زمینه نوشت: مجلس شوراي اسلامي در اقدامي كه به نظر بسياري از كارشناسان ناشي از سوء‌تفاهم نسبت به ضرورت اولويت‌هاست، به دنبال استيضاح وزير اقتصاد، عبدالناصر همتي، در يكي از حساس‌ترين مقاطع تاريخي كشور است. اين در حالي است كه عملكرد همتي در دوره تصدي وزارت اقتصاد، اقدامات قابل‌ توجهي براي مديريت بحران‌هاي جاري و ثبات اقتصادي كشور در بر داشته است. آيا استيضاح راه‌حل است؟ كشور در يكي از حساس‌ترين مقاطع اقتصادي خود قرار دارد؛ تورم سرسام‌آور، كاهش ارزش پول ملي و فشارهاي اقتصادي ناشي از تحريم‌ها، زندگي بسياري از مردم را تحت تاثير قرار داده است. در چنين شرايطي، انتظار مي‌رود قواي سه‌گانه با همگرايي و تلاش مشترك به سمت ايجاد ثبات حركت كنند. اما تصميم مجلس براي استيضاح وزير اقتصاد، آن هم در ميانه اين بحران‌ها، اين سوال را مطرح مي‌كند كه آيا چنين اقداماتي كمكي به حل مشكلات مردم مي‌كند يا تنها بر دامنه بحران مي‌افزايد؟
حال اين سوال مطرح مي‌شود كه در شرايطي چنين حساس، آيا تغيير وزير اقتصاد، اولويت منطقي است؟ عملكرد عبدالناصر همتي، هر چند خالي از نقص نيست، اما نشان‌دهنده تلاشي سازمان‌يافته براي عبور از بحران‌ها بوده است. استيضاح و تغيير در كابينه در اين مقطع زماني مي‌تواند به بي‌ثباتي در سياستگذاري اقتصادي منجر شود و پيامدهاي جبران‌ناپذيري بر بازار و معيشت مردم برجاي بگذارد. مجلس به‌ جاي تمركز بر تقابل و تغييرات مديريتي مي‌تواند از ابزارهاي نظارتي خود براي اصلاح سياست‌هاي كلان استفاده كند و با دولت وارد گفت‌وگويي سازنده شود. همان‌طور كه مسعود پزشكيان تاكيد كرده است: «هدف مجلس نبايد تغيير چهره‌ها باشد، بلكه اصلاح مشكلات ساختاري بايد در اولويت قرار بگيرد. تنها با تعامل و وفاق مي‌توان از اين مسير دشوار عبور كرد.» در شرايط كنوني، كشور بيش از هر چيزي به همگرايي و ثبات نياز دارد. استيضاح‌هاي مكرر و اختلافات داخلي، تنها به از دست رفتن فرصت‌ها منجر مي‌شود و اميد مردم را براي بهبود اوضاع كاهش مي‌دهد.
اكنون زمان آن رسيده كه مجلس و دولت با پذيرش مسووليت مشترك و تمركز بر منافع ملي، براي حل مشكلات اقتصادي با يكديگر همكاري كنند. مسير اصلاحات، مسيري دشوار، اما ضروري است و تنها با ثبات مديريتي و همكاري صميمانه قابل پيمايش خواهد بود. نمايندگان مردم مي‌توانند با گفت‌وگو و تعامل سازنده، سياست‌هايي موثر براي عبور از بحران تدوين كرده و در راستاي منافع ملي گام بردارند.
كشور به اتحاد نياز دارد، نه تغييراتي كه تنها بحران را عميق‌تر مي‌كند.