روزنامه بهار
1396/06/12
ناامیدها درفراکسیون «امید»
هنوز زمان زیادی از رای اعتـمـاد بـــه وزرای پیشنهادی روحانی در مجلس نگذشته، واقعه‌ای که برای فراکسیون امید از آغاز تشکیل بیشترین حواشی و انتقادها را در پی داشت. هرچند نمودار انتقادها به مدیریت این فراکسیون در برخی مقاطع حساس و همچنین به عملکرد برخی اعضای این فراکسیون بارها بالا و پایین شده اما همیشه و در طول نزدیک به دوسال حضور در مجلس تمام نشده و در برخی مقاطع زمانی چون ماه‌ها و هفته‌های‌های اخیر پررنگ‌تر هم شده است.ناامیدها در برابر امیدها
منصفانه اگر بنگریم این فراکسیون در موضوعاتی چون پیگیری موضوع رفع حصر و یا عملکرد و صراحت برخی اعضای در دفاع از حقوق مردم نمره مثبت است اما با این همه هنوز هم دومینوی دسته گل‌های برخی اعضا و سویه گیری‌های غیر قابل قبول این فراکسیون در برخی موارد تب تند انتقادها را کم نکرده است. محمدرضا عارف در هیچکدام از اتفاقات سیاسی در طول مسئولیتش در ریاست فراکسیون امید نقش آفرینی نکرده است. هر چند نمایندگانی مثل محمود صادقی، الیاس حضرتی، غلامرضا حیدری، مازنی، سلحشوری و … البته علی مطهری در موارد مختلف مثل رسیدگی به وضعیت محصورین، زندانیان سیاسی، زنان و … مواضع صریحی داشته‌اند اما عارف سعی کرده است مرد ساکت مجلس باقی بماند. سکوتی که البته در افکار عمومی به جایگاه او ضربه زده است. به خصوص اینکه با حضور نسل جدیدی از سیاستمداران اصلاح‌طلب در شوراهای شهر، شجاعت آنان در بیان مطالبات اصلاح‌طلبان با رفتارهای عارفانه او مقایسه میشود و کفه‌ترازو را علیه او سنگین می‌کند. این همه در حالی است که چندی پیش اعضای فراکسیون امید نشستند و برخاستند و تصویب کردند که ریاست محمد رضا عارف بر فراکسیون یک سال دیگر استمرار یابد و جمع‌بندی آرای شان این شد که‌ترکیب و تصویر هیأت رئیسه فراکسیون با تغییر چندانی همراه نشود، اتفاقی که نه تنها نتوانست سدی بر روی موج انتقادها باشد که آنگونه به نظر می‌رسد تا تغییرات محسوس در خروجی این فراکسیون ادامه خواهد یافت.
حمایت از یک احمدی نژادی برای استانداری!
روند اتفاقات در فراکسیون امید و برخی اعضای آن هنوز امید به تغییرات محسوس در این فراکسیون را ایجاد نکرده است. اواخر هفته گذشته رئیس این فراکسیون در رابطه با موضوع ژن خوب و موضوع حواشی پسرش دفاع غیرقابل قبولی داشت که به شدت جنجال ساز شد و حال در آخرین نمونه از «دسته گل‌های برخی ناامید» در فراکسیون امید روز گذشته خبر آمد که در ارتباط با انتخاب استاندار ایلام یکی از اعضای این فراکسیون در شرف خلق یک حماسه تازه است؛ حماسه‌ای که روز گذشته رسانه‌ای شده اما پیش از آن آغاز شده و از سوی مدیریت فراکسیون امید در ارتباط با آن سکوت پیشه شده است. روند نامیمون در پیش گرفته شده توسط برخی در این فراکسیون متاسفانه از مباحث کاری مجلس گذشته و هم اکنون به مسایل مهم مدیریتی در استانها هم کشیده شده است. در روزهای اخیر و با توجه به تصمیم وزارت کشور مبنی بر تغییر تعدادی از استانداران از جمله استاندار استان ایلام در میان بهت و حیرت همه اصلاح طلبان استان، حامیان دولت و ستادهای مختلف حامی روحانی در این استان، میرزایی نماینده حوزه ایلام که تحت عنوان لیست امید به مجلس ورود پیدا نمود و عضو فراکسیون امید شده متاسفانه یک گزینه غیر اصلاح طلب و از مدیران منصوب شده در دوران دولت احمدی نژاد را جهت استانداری استان معرفی نموده که سابقه کاری ایشان صرفا در حوزه امنیتی بوده است. نظر به اینکه حجت اسماعیلی گزینه دیگر معرفی شده به وزارت کشور از سوی مجمع نمایندگان استان ایلام از اصلاح‌طلبان و حامیان دولت تدبیر و امید است و مورد اجماع نسبی نیروهای همراه دولت نیز است، رفتار این عضو فراکسیون امید ابهام‌های فراوانی ایجاد کرده است.
حرف امروز منتقدان چیست؟
صادق زیباکلام ضمن ابراز نگرانی از ادامه روند موجود در فراکسیون امید می‌گوید: «اصلاح طلبان حضور خود را مدیون مردم هستند، بنابراین باید در جهت خواسته‌های آنان شرکت کنند. در عین حال، رهبری اصلاح طلبان چه درون مجلس چه بیرون آن باید با رانت‌ها برخورد بکنند. چرا که شما از اعتبار مردم یکبار می‌توانید استفاده کنید. اگر مردم در انتخابات 98 نیایند پای صندوق رای، و بگویند ما یکبار گول خوردیم و دیگر به لیست امید رای نمی‌دهیم، آن‌وقت چه می‌خواهیم بکنیم. آن موقع به مجلس 8 و 9 برمی‌گردیم که اصلاح طلبان غایب بودند، در واقع به عقب می‌رویم. بنابراین خیلی لازم است مردم اعتماد خودشان را از دست ندهند.»
علی تاجرنیا یکی دیگر از اصلاح طلبان سرشناسی است که به صراحت فراکسیون امید مجلس دهم و عملکرد آن را نقد می‌کند و می‌گوید: «هنگامی که برخی از نهادهای نظارتی اجازه نمی‌دهند شخصیت‌های ممتاز جریان اصلاحات در انتخابات مجلس حضور پیدا کنند و جریان اصلاحات مجبور میشود با نیروهای رده سوم و چهارم خود در انتخابات حضور پیدا کند باید انتظار چنین روزهایی را داشت. شرایط در انتخابات مجلس به شکلی رقم خورده که قامت مجلس کوچک‌تر از گذشته شده است. این مسأله با عقل و منطق سیاسی همخوانی ندارد که در یک مجلس که دو و یا سه فراکسیون هم‌وزن وجود دارد یک وزیر۲۵۰ رأی بیاورد. اگر یک وزیر صداقت و شفافیت داشته باشد به صورت طبیعی مورد حمایت یک جریان سیاسی قرار خواهد داشت و جریان‌های دیگر در مقابل وی ایستادگی خواهند کرد و در نهایت اگر قرار است از مجلس رأی اعتماد بگیرد با یک رأی نزدیک این اتفاق رخ می‌دهد. در نتیجه احتمال اینکه یک وزیر همه فراکسیون‌های مجلس از جریان‌های مختلف را با خود همراه کند و ۲۵۰ رأی به دست بیاورد بسیار بعید خواهد بود. به نظر می‌رسد اغلب نمایندگان مجلس به جای اینکه دغدغه تفکر و جهت‌گیری سیاسی خود را داشته باشند به دنبال مسائل منطقه‌ای و نفوذ در حوزه انتخابیه خود هستند. به نظر من عملکرد مجلس دهم از مجالس گذشته و حتی مجالس هشتم و نهم نیز ضعیف‌تر بوده است. مجلس دهم فارغ از تک ستاره‌هایی که در آن وجود دارد هیچ ویژگی قابل توجهی ندارد که بتوان به آن اتکا کرد. به نظر من یک جریان به صورت تدریجی به دنبال کمرنگ‌تر کردن نقش پارلمانتاریسم در ایران است.»
جلال جلالی‌زاده نماینده اسبق کرد و اهل سنت مردم سنندج هم از جمله منتقدان جدی فراکسیون امید است و در ارتباط با ادامه این روند ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید: اگر نمایندگان اصلاح‌طلب این دوره از مجلس برای پیگیری مطالبات مردمی تلاش جدی‌ای نداشته باشند این اقدام آنها به ضرر تمام اصلاح‌طلبان تمام خواهد شد؛ بنابراین آنها باید در این فرصتی که تا پایان این دوره از مجلس باقی مانده است، به گونه‌ای اقدام کنند که مانع از ایجاد بی‌اعتمادی مردم نسبت به اصلاح‌طلبان شوند.
نسخه تابش
این همه البته تنها گزیده‌ای از انتقادها به عملکرد فراکسیون امید و برخی اعضای آن است که در صورت بی توجهی به آن که خواست و مطالبه عمومی است، نه تنها روز به روز اوج خواهد گرفت که انسجام کلی اصلاح طلبان و بدنه رای آنان را به زودی تحت الشعاع قرار خواهد داد.ترس از این موضوع البته برخی اعضای این فراکسیون را هم در بر گرفته و برخی انتقادها نیز به عملکرد ان از دل خود فراکسیون نیز شنیده میشود؛ اما از سوی دیگر برخی اعضای این فراکسیون نیز برای فروکش کردن انتقادها و تصحیح برخی روند‌های معیوب در این فراکسیون پیشنهاداتی دارند که یکی از آخرین نمونه‌های آن از سوی یکی از اعضای هیأت رئیسه این فراکسیون مطرح شده است. محمد رضا تابش پیشنهاد کرده که دبیرخانه‌ای در شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان برای هماهنگی اطلاع رسانی و نظارت بر عملکرد اصلاح طلبان در مجلس تشکیل شود، البته پیشنهاد او تنها به مجلس محدود نشده و این پیشنهاد را در ارتباط با شوراهای شهر نیز مطرح کرده است.
وی که خود نیز عضو هیأت رئیسه این فراکسیون و به طبع یکی از هدف‌های برخی انتقادات است، روز گذشته و با اشاره به برخی حاشیه‌‌ها پیرامون فراکسیون امید اظهار کرد: اصلاح‌طلبان به دلیل اینکه در مسند قدرت قرار گرفته‌اند باید نسبت به عملکردها پاسخگو باشند و این حق مردم است که طلب پاسخگویی کنند اما از طرفی گاهی دوستان خارج از مجلس، اطلاعات صحیحی از روند طی مسیرکار در مجلس و فراکسیون امید ندارند که موجب میشود بعضا غیر دقیق اظهارنظر کنند.» تابش که به نظر متوجه جدی شدن انتقادها شده اما در همین حال از عدم اطلاع دیگران هم گفته که به نظر می‌رسد به نوعی فرار به جلو کرده تا کمی از ضرب این حواشی بگیرد اما با این همه وی خاطر نشان می‌کند: اطلاع‌رسانی‌ها باید به نحوی باشد که مجموعه مردمی که به اصلاح‌طلبان اعتماد کرده‌اند مایوس نشوند و همان سرنوشتی که برای اصولگرایان رقم خورد برای ما رقم نخورد. هرگونه حرکت نابه‌جا و خطا و مساله‌ای که روح مردم را آزرده کند و توضیحی برای آن داده نشود پیامدهای منفی برای جریان اصلاح‌طلبی خواهد داشت و از این منظر باید دقت و نظارت بیشتری داشته باشیم و خصوصا با گسترش فضای مجازی خود را در اتاق شیشه‌ای ببینیم که همه افعال و تصمیم‌گیری‌های ما در منظر مردم قرار می‌گیرد.» این گفته‌های آخر وی االبته با جملات پیشینش کمی در تناقض است اما با این همه توجه وی به عمق این موضوع و جدی شدن نگرانی‌ها در این ارتباط از سوی برخی تاثیر گذاران این فراکسیون حداقل کورسویی از امید را در برابر نگاه‌های ناامید به این فراکسیون روشن می‌کند، البته اگر در سطح شعار باقی نماند.
سایر اخبار این روزنامه
روابط ایران با جهان همه‌جانبه گسترش می‌یابد
نمی‌شود یک‌شبه ۸هزار میلیارد اختلاس کرد
دیپلماسی ایرانی و پریشانی‌ترامپ
زنان را «صمیمانه» راه نمی‌دهند
مسافران «اتوبوس‌شب» تشییع شدند
موزه «دورهمی»به ما چه می‌دهد؟
واقعیتی تلخ
کورسوی ارتباط
ناامیدها درفراکسیون «امید»
سرنوشت در دست ایران و ژاپن
واقعیتی تلخ
دیپلماسی ایرانی و پریشانی‌ترامپ
مقصود نمازهای سید «محمود»
چرایی بی‌تفاوتی جامعه به درگذشت فرزانگان؟
