روزنامه آفتاب یزد
1395/11/28
گفتگوی تفضیلی آفتاب یزد با محمدمهدی تندگویان
آفتاب یزد – پریساهاشمی: موضوع املاک احتمالی واگذار شده توسط شهرداری علاوه بر قوهقضائیه نمایندگان مجلس را هم به واکنشنشان دادن وادار کرد. 21 نماینده درخواست تحقیق و
تفحص دادند و این تحقیق و تفحص از شهرداری که توسط کمیسیون عمران پیگیری میشود، فقط مختص املاک شهرداری نیست، بلکه دو موضوع تغییر کاربری و طرح جامع تفسیری نیز در آن گنجانده شده است. سیدهادی بهادری عضو کمیسیون عمران مجلس میگوید: «دو سه جلسه با شهردار داشتیم. ولی آنقدر موارد زیاد است که هنوز جمعبندی نشده است. در مورد املاک شهرداری گزارشی دریافت کردیم و شهردار با حضور در کمیسیون عمران به 120مورد واگذاری که میگویند قانونی بوده اذعان داشتند.» شورای شهر که مسئول نظارت بر عملکرد شهرداری است، حالا همه چیز را بهعهده قوهقضائیه گذاشته و در این موارد سکوت اختیار کرده است. در مورد تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی با محمدمهدی تندگویان، نائب رئیس کمیسیون عمران همکلام شدیم و او از حضور مجلس در چنین مسائلی استقبال کرد به شرط آن که بتواند خلاهای قانونی را پر کند.
** چرا مجلس در شهرداری تحقیق و تفحص را شروع کرده است؟
فکر میکنم چون آقای قالیباف به شورای شهر تهران پاسخ مناسب نمیدهد یا خودش را پاسخگو نمیداند و نهایتا هم از لحاظ قانونی و حقوقی دست و پای ما برای تصمیمگیری جدی و نهایی خیلی بسته است. ما هم در موضوع تعداد اعضا و هم در مدل قانونی برخورد، دارای ابهام هستیم. یعنی اگر من به عنوان نماینده مردم در شورای شهر تذکری را دادم، قانع نشدم و تبدیل به سوال شد و باز هم قانع نشدم، از آن به بعد هیچ نوع راهکار قانونی وجود ندارد که بتوانم برخوردی بکنم. الان بحث شورای شهر را نمیکنم به عنوان یک نماینده هیچ نوع راهکار دیگری ندارم و حتی نهادی هم برای ما تعریف نشده که به هر حال اگر در موضوعی قانع نشدیم، بتوانیم اسناد و مدارکمان را به آن نهاد ارائه و از آن نهاد درخواست کنیم که ورود پیدا کرده و به موضوع رسیدگی کند. ممکن است شخصاً به سازمان بازرسی و جاهای دیگر نامه بزنیم ولی عملا در قانون چنین روالی برای ما (به عنوان نماینده مردم در شورای شهر) ندیدهاند. این خودش یک ابهام
قانونی است.
** با این تفاسیر ورود مجلس به مسائل شهرداری درست است یا خیر؟
به نظر من اگر مجلس میخواهد در این موضوع طوری ورود پیدا کند که نه شائبه سیاسی پیش بیاید و نه موضوع دخالت در شورای یک شهر، چه قدر خوب است که به صورت کشوری ورود پیدا کند و موضوع تحقیق و تفحص از شهرداری کلانشهرها مطرح شود. در کنارش تهران را هم در دستور کار قرار دهند. چه بسا شهرهایی که شورای شهرش موضوعاتی دارند و اختیارات قانونی ندارند. مجلس در این مسئله ورود پیدا کند و نهایتا یک مصوبهای تدوین کنند که در چنین مواردی چه کار باید کرد و مشخص شود جایگاه قانونی شورای شهر تا کجا میتواند
پیش برود.
** نمایندگان مجلس نمیتوانند در بحث استیضاح شهرداریها ورود پیدا کند.
بله. مبحث استیضاح هم بحث مشخصی و روال است که امضای تعداد مشخصی از اعضای شورای شهر را میخواهد و موارد خودش را دارد. ولی واقعا اگر یک نماینده در یک موضوع خیلی خاص به این نتیجه برسد که شهردار شهرش تخلف کرده یا به هر حال از نوع پاسخگویی آن شهردار قانع نشده است، چه کار میتواند کند و اسناد و مدارکش را باید به کجا بدهد؟
خوب است که مجلس اینها را ساماندهی کند. یعنی اگر به مباحث شهرداریها ورود پیدا کرده، فقط بحث این نشود که دارند با آقای قالیباف در یک زاویه خاصی برخورد میکنند. یک بحث کلی شود در کنارش تحقیق و تفحص از شهرداری هم مطرح شود ولی شاخه شورای شهر را به عنوان یک جایگاه حقوقی و قانونی در نظر بگیرند. یعنی حتما طوری باشد که شانیت شورا هم رعایت شود. این موضوع دو حالت دارد. اگر بالاخره اتفاق به این سمت برود که مجلس به سوی برخورد با شهردار برود عملا شانیت شورای شهر را زیر سوال میرود و نهایتا شهردارها هم خودشان را پاسخگو به شورای شهر نمیدانند و میگویند اگر قرار باشد پاسخ بدهیم به مجلس
پاسخگو میدهیم.
** اما نمایندگان میگویند ما از لحاظ قانونی اجازه برخورد با شهردار را نداریم و اگر تخلفی صورت گرفته باشد فقط آن را به مراجع قضایی اعلام میکنیم و پیگیر آن خواهیم شد.
من هم همین را تایید میکنم و میگویم اگر مجلس دارد به مسائل شهری و شهرداری ورود پیدا میکند به صورت کشوری ورود کند. چون مجلس جایگاه کشوری دارد و مجلس شورای اسلامی تهران نیست.ای کاش این موضوع را ساماندهی کنند. ما الان در وظایف شورای شهر مشکل داریم و در مدل برخورد با شهردارها وحدت رویه درستی وجود ندارد. اینجا تهران است و شورای شهر قوامی دارد و در دید قرار دارد اما هیچ نوع وحدت رویهای در کشور نیست که به شهرستانها و شهرها واقعا ابلاغ بشود. حدود و اختیارات مشخصی وجود ندارد. مدل ساماندهی شورای شهر هم مشخص نیست. مثلا الان چرا شورای شهر تهران 6 کمیسیون دارد؟ چرا 8 تا کمیسیون ندارد؟ چرا شورای شهر مشهد این کمیسیونها را ندارد؟ چرا قزوین که کوچکتر از تهران است 11 کمیسیون دارد؟ اینها به دلیل نبود ساماندهی کلی شوراهای شهر است. نهادی هم مشخص نشده که وحدت رویه را تعیین و ابلاغ کند. مجلس به مسائل شهرداری ورود پیدا کند ما هم ازاین موضوع استقبال میکنیم ولی به صورت کلی اقدام کند. شهرداری تهران هم بخشی از شهرداریهای کل کشور است. نمایندگان یک تحقیق و تفحص کاملی انجام دهند و ضعفهای قانونی را برطرف کنند و دست شوراهای شهر در مدل برخورد و تذکر بازتر کنند. علاوه بر آن یک جایگاه قانونی هم تعریف کنند که اگر نمایندگان مردم در شورای شهر به نتیجه نرسیدند به آن جایگاه مراجعه کرده و توسط آن مطالبات را پیگیری کنند. چون من به عنوان نماینده این شورای شهر نمیدانم اگر قانع نشدیم و شهردار پاسخمان را نداد میتوانیم چه کار کنیم. هیچ کسی راهکار قانونی برای من نگذاشته است.
** بخشی از این تحقیق و تفحص در مورد موضوع املاک احتمالی است. این وظیفه اصلی شورای شهر بود اما چرا شورای شهر این موضوع را به صورت جدی پیگیری نکرد و به نتیجهای نرساند که دیگر نیازی به تحقیق و تفحص مجلس نباشد؟
در شورای شهر دو اقدام انجام شد. یکی طرح تحقیق و تفحصی بود که ما به صحن آوردیم و با قید دو فوریت مطرح کردیم ولی رای نیاورد. این طرح حتی در یک فوریت هم رای نیاورد و با توجه به تعداد کمی که دست بالا کردند، تبدیل به یک طرح عادی شد.
** اگراشتباه نکنم بیشتر از دو ماه از تبدیل این طرح به طرح عادی گذشته، پس چرا خبری از آن نیست؟
بله. هیچ اثری از این طرح نیست. یعنی نه به جایی ابلاغ شده و نه آقای چمران از هیچ کدام از کمیسیونها این موضوع را پیگیری کردند.
** طرح دوم شورای شهر چه بود؟
یک طرح هم آقایان خودشان آوردند تحت عنوان «بررسی و نظارت» آن هم به عهده کمیسیون حقوقی و نظارت گذاشته شد و بیش از دو ماه از آن گذشته هیچ نوع نتیجهای تاکنون اعلام نکرده است. ما که کارمان را انجام دادهایم. یعنی من و آن طیفی که باید پیگیر باشیم در نهایتا میتوانستیم یک طرح تحقیق و تفحص ارائه کنیم. ما امضاهایمان را جمع کردیم و طرح را ارائه دادیم ولی در صحن شورا به هر دلیلی رای نیاورده است. الان که حتی به صورت عادی انجام نمیشود، هیچ جایگاهی را نداریم که آن را تذکر دهیم یا برخورد و بازخواستی بکنیم. این واقعا مشکل قانونی ماست و من نمیدانم چه کار باید بکنیم. چون جایگاهی نیست که الان ما 10نماینده که پیگیر موضوع هستیم بتوانیم به آن اعلام شکوائیه کنیم و بگوییم این مسئله باقی مانده است. خوب است که این موضوع را مردم بدانند چون از ما انتظار دارند و انتظارشان هم بحق است ولی قانون به من هیچ نوع روشی را ارائه نکرده است که اگر طرحی در شورا مطرح شد و به نتیجه نرسید، من بتوانم
شکایت کنم.
** شائبه و شایعاتی مبنی بر حمایت بیش از حد هیئت رئیسه به گوش میرسد. نظرتان در مورد این شایعات چیست؟
متاسفانه وقتی ترکیب هیئت رئیسه شورای شهر یکدست از یک طیف انتخاب میشود، چنین شائبههایی هم پیش میآید. سال اول فعالیت شورای چهارم شهر تهران با آن که آقای مسجدجامعی رای آورد ولی در ترکیب هیئترئیسه سعی کردیم این را رعایت کنیم. یعنی طوری باشد که در ترکیب هیئت رئیسه تضارب افکار و آرا باشد. آن زمان که آقای مسجدجامعی رئیس شورای شهر بود، آقای طلایی به عنوان نایب رئیس انتخاب شد و آن زمان عملا این شبهات ایجاد نمیشد که هیئت رئیسه شورا
دارد به یک سمت نظر میدهد. ولی آقایان این را رعایت نکردند و حداقل در تعاملات داخلی شورا چنین اتفاق آرایی را ندارند به ضرر خودشان هم تمام میشود و حالا هر اتفاقی که بیفتد برداشت مردم این است که دارد به نفع یک طیفی که خودش به قالیباف رای داده و حالا احساس میکند؛ «دفاع از قالیباف دفاع از خودش است» تمام میشود. این یک موضوع مشخصی است وای کاش ما در موضوعات تخصصی (چه املاک، چه پلاسکو، چه برخورد با مواردی که شانیت شورا را خراب میکنند) به هیچ وجه منافع جناحی خود را در نظر نگیریم. چه طیف اصلاح طلب و چه اصولگرا فرقی ندارد. مثلا موضوع مبارزه با فساد که ربطی به طیف و جناح ندارد. درگذشته چندین بار گفتم دوباره هم میگویم به نظر من آقای قالیباف نه اصلاح طلب است نه اصولگرا. آقای قالیباف کسی است که موج سواری روی دو طیف را یاد گرفته و در مدیریت خودش باقی مانده است و متاسفانه این دو جناح سیاسی نمیتوانند این موضوع را تشخیص دهند و برخورد مناسبی با آن بکنند. اگر شانیت شورا را بر شانیت شهردار (نه شهرداری) ارجح میدانستیم در مواقعی که احساس میکردیم واقعا شهردار کمکاری کرده یا تخلفی رخ داده باید بدون در نظر گرفتن جناح و طیفمان رای میدادیم تا مردم هم آن شانیت را برای شورای شهر قائل میشوند. مردم میگویند شورای شهر صددرصد سیاسی است و دارد با مسائل تخصصی و عمومی جامعه کاملا برخورد سیاسی میکند. به هر حال این آتشی است که دودش در چشم هر دو جناح هم میرود ولی قضاوت نهایی با مردم است که تشخیص دهند کجا کدام جناح دارد درست عمل میکند و کجا کدام
جناح اشتباه.