روزنامه شرق
1396/07/04
عزاداری امام حسین(ع) فرصتی برای همبستگی مسلمانان
امام‌حسین سلام الله علیه پیشوای بشریت و سرمایه‌ای برای همه مسلمانان است و سوگواری بر او می‌تواند فرصتی برای همبستگی آنان باشد.امید که مراسم عزاداری و جلسات وعظ، هرچه بیشتر در جهت ایجاد وحدت، همدلی و همبستگی میان امت‌های اسلامی باشد و پیش از هر چیز، مسیری را که امام به ما آموخت، پیگیر باشیم و بیش از آنکه به اختلافات مذهبی دامن بزنیم، به معارف دعای عرفه امام و کلمات و سخنان گهربار حضرت سیدالشهدا بپردازیم و از آنها درس اخلاق و معرفت بیاموزیم.
اباعبدالله الحسین تا آخرین لحظه حیات خود برای اینکه خون انسان یا مسلمانی بر زمین ریخته نشود، دشمنان خود را دعوت به اصلاح می‌فرمود و نگران گمراهی، شقاوت و جهنمی‌شدن مخالفان و لشکر مقابل خود بود. او به‌دنبال گسترش خشونت، نفرت‌پراکنی و اختلاف‌انگیزی نبود؛ او مرد صلح، دوستی، محبت، مودت، گفت‌وگو و اصلاح بود.
یکی از مهم‌ترین ارزش‌های اسلامی که پیشوایان دینی ما نیز بر آن تأکید کرده‌اند، هم‌زیستی مسالمت‌آمیز انسان‌ها به‌ویژه مسلمانان است؛ بنابراین اگر در مجالس عزاداری، سخنانی علیه مقدسات مذاهب دیگر بیان شود که منجر به ایجاد کدورت، دشمنی و کینه‌ورزی نسبت به اقشار گوناگون جوامع اسلامی شود، با سنت و سیره اهل بیت، با اخلاق محمدی و با آرمان هم‌زیستی مسلمانان در تضاد است.
متأسفانه هر سال در مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی، در کشورهایی مانند پاکستان اتفاقات هولناکی می‌افتد و تعداد زیادی از شیعیان به دست تندروهای ضد شیعه به شهادت می‌رسند؛ اگر از عاملان این جنایات درباره علت آن پرسیده شود، در پاسخ می‌گویند چون شیعیان در مجالس سوگواری به مقدسات ما توهین می‌کنند.
به‌راستی توهین‌کردن به مقدسات جمعی از مسلمانان را چگونه می‌توان توجیه کرد و در کدام‌یک از فرمان‌های الهی به آن توصیه شده است؟ چرا سخنانی گفته شود یا اقداماتی صورت بگیرد که نتیجه‌اش ایجاد عداوت و کدورت بین مسلمانان باشد؟
امروز به‌جای آنکه جوامع اسلامی در پرتو اعتقاد به اسلام و با تأکید بر مشترکات، شاهد صلح و همبستگی باشند و در راستای حل مشکلات خود گام بردارند، در سایه اختلاف‌های درونی و فرقه‌ای در دنیای هفت‌ونیم‌میلیاردی امروز، دچار بیشترین خشونت و کشتار شده‌اند، کشتاری برنامه‌ریزی‌شده و چه بسا هدفمند.
با نگاهی به آمار تلفاتی که مسلمانان از سوی رژیم اشغالگر قدس از ابتدای تأسیس آن در ۷۰ سال پیش تاکنون متحمل شده‌اند و با مقایسه شمار جان‌باختگان، زخمی‌ها، آوارگان، ویرانی‌ها و خسارت‌هایی که با رفتار جنایت‌کارانه این رژیم غاصب در این سال‌ها در فلسطین، لبنان، سوریه، اردن و مصر بر جای مانده، با آنچه در چند سال گذشته بر اثر جنگ‌های داخلی و خشونت‌های مذهبی در کشورهای اسلامی رخ داده است، عمق فاجعه بیشتر آشکار میشود و می‌توان پیامدهای فاجعه بار تفرقه و اختلاف‌انگیزی بین مسلمانان را دریافت.
این واقعیت ما را به فکر وامی‌دارد که آیا در پس این کشتار و به جان یکدیگر افتادن مسلمان‌ها، نقشه‌ای از سوی صهیونیسم نیست که به جای درگیری مستقیم با مسلمان‌ها، آنان را به جنگ با خود مشغول کند؟ عده‌ای را به نام دین و با ظاهر و ادبیاتی مناسب دینداران به کاری تشویق و ترغیب و گروهی دیگر را به نام دفاع از دین و مقدسات در جهت مقابله با گروه اول، تا حد کشتار یکدیگر تحریک کند و در این میان امنیت خود را تضمین کند و با آرامش خاطر به تماشای کشتار مسلمانان به دست یکدیگر بپردازد و مگر در عمل، جز این شده است؟
اندکی درنگ و تأمل در این وضعیت اسف‌بار، ما را بر آن می‌دارد که باید مهم‌ترین شعار جهان اسلام، شعار وحدت باشد و بر این باور هستم که شیعیان می‌توانند پیشگامان این حرکت باشند.
تلاش کنیم از مراسم عزاداری حضرت سیدالشهدا سلام‌الله علیه هم نتیجه‌ای در جهت وحدت امت اسلامی و نه گسترش تفرقه گرفته شود و از تمامی فرصت‌ها و مناسبت‌های اسلامی، در طول سال و نه‌تنها در هفته وحدت، بیشترین بهره‌برداری، در راستای همبستگی و اتحاد امت اسلامی، انجام شود.
ان‌شاءالله
سایر اخبار این روزنامه
اظهارات ترامپ از یک سیاست‌مدار نامتعادل بعید نبود
عزاداری امام حسین(ع) فرصتی برای همبستگی مسلمانان
اردوغان و فرمانده ارتش تركيه در راه تهران
ناگفته‌هایی از متهمان به جاسوسی
نفوذ خصوصی‌ها در بانک مرکزی
اتمام حجت نجفی
فسخ یک‌طرفه قرارداد هپکو
در منافع دولت سایه
«علم‌الهدی» در صف مخالفان «نفس»
فردای همه‌پرسی اقليم کردستان
توده یا دست سیا؟
دل و جان میبد
