امپراتوری قالیباف را به این زودی نمی‌توان تغییر داد

آفتاب یزد- پریسا‌ها‌شمی: بدهی‌های شهرداری، هولوگرام‌ها، درآمدهای پیش‌خور شده و... تمام مطالبی است که مردم را پای صندوق‌های رای آورد تا به لیست امید رای دهند. بعد از نشستن اعضای این لیست روی صندلی‌های سبز شورای شهر تهران بود که مردم مطالبات خود را گفتند و مشخص شد که تشنه شنیدن وضعیت و شرایط شهرداری تهران بودند. همانجایی که چندین و چند سال در آن اصلاح‌طلب‌زدایی شده بود و معلوم نبود درآمدهای مازاد آن چگونه خرج می‌شود. درآمدهایی که پیدا و پنهان بودند ولی در نهایت خزانه‌ای خالی به شهردار جدید واگذار شد. نجفی، شهردار منتخب اعضای دوره پنجم شورای شهر تهران، در راستای سازماندهی امور دو بخشنامه صادر کرد و همه پایتخت‌نشینان را خرسند و خوشحال کرد. اما این خوشحالی دیری نپایید و انتصابات نجفی شیرینی بخشنامه‌ها را به کام اصلاح‌طلبان و مردمی که به دنبال تغییر بودند تلخ کرد. زهرا نژادبهرام، عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران در طبقه سوم شورای شهر تهران پذیرای خبرنگار آفتاب یزد شده و به بررسی انتصابات، تنش اخیر در صبحانه کاری شهردار و اعضای شورای شهر، بدهی‌ها و فسادمالی در شهرداری تهران پرداخت. این گفتگوی صمیمانه از نظرتان می‌گذرد.

مردمی که شما را انتخاب کردند از انتصابات شهردار راضی به نظر نمی‌رسند و نگرانند با ابقای برخی مدیران، تغییراتی که مدنظرشان بوده اتفاق نیفتد. با توجه به جلساتی که با آقای نجفی دارید، دلیل این انتصابات چیست؟
من به قضیه اینگونه نگاه نمی‌کنم. من می‌گویم ما شهرداری را انتخاب کرده‌ایم و به او اعتماد داریم و خواهیم داشت و مطمئن هستیم که می‌توانیم شهر را به سمت صلاح و اصلاح پیش ببریم. گفتگوهای‌مان هم به‌عنوان توصیه است. در مجموع به شهردار و انتصابات ایشان اعتماد داریم و معتقدیم که دلایلی برای انتصابات


خود دارد.

اما به نظر می‌رسد شما 22 نفر (اعضای شورای شهر و شهردار) باید اصلاح‌طلب‌زدایی چند سال اخیر را هم جبران کنید.
اصلاحات طی 13- 12 سال اخیر فاصله زیادی با شهرداری داشته است. البته در دوره اول آقای قالیباف ما شاهد حضور اصلاح‌طلبان در سطح مدیران بودیم. از جمله آنها آقایان واعظ مهدوی، عبدالعلی‌زاده، درویش‌زاده و عندلیب هستند که با شهرداری همکاری می‌کردند. اما در دوره‌های بعد این افراد کاملا از شهرداری فاصله گرفتند. اصلاح‌طلبان یا از شهرداری فاصله گرفتند یا مجبور به سکوت بودند. سالیان‌سال افراد غیراصلاح‌طلب به کار گرفته شدند و طبیعتاً در حال حاضر با آدم‌های با تجربه‌ای روبه رو هستیم که بخشی از آنها اصلاح‌طلب هستند. اصلاح‌طلبانی که سکوت کردند به نوعی دوگانگی دچار شدند. از نظر دیگر اصلاح‌طلبان این افراد خطا کار هستند، پس نمی‌شود روی آنها حساب باز کرد. چون با سکوت پست‌هایی را برای خودشان گرفته‌اند. این افراد اگر حرف می‌زدند احتمال داشت از مجموعه شهری فاصله بگیرند. مجموعه شهرداری در دوره دوم و سوم (به جز دوره اول) تمایلی به همکاری با
اصلاح‌طلبان نداشت.

پس در حال حاضر یک چالش بین اصلاح‌طلبان و اصولگرایان شهرداری وجود دارد؟
دقیقا. وقتی آمارهای منابع انسانی را دیدم بیشتر از 50 درصد انتصابات را مستقلان تشکیل می‌دهند. این افراد هیچ‌گونه وابستگی سیاسی ندارند و آدم‌های معمولی هستند که فقط کار بلدند. در حقیقت تکنوکرات هستند. این افراد یا وابستگی سیاسی ندارند یا اگر در گذشته به جناحی وابستگی داشتند، الان ندارند. بیش از 40 درصد انتصابات اصلاح‌طلب بودند و حدود شصت درصد اصولگرا.

چرا اصلاح‌طلبان کمتر به کار گرفته شده‌اند؟
باید به این نکته توجه کنیم که اصلاح‌طلبان تجربه و رزومه ندارند. اما ما فکر می‌کنیم جا دارد که ظرفیت‌هایی ایجاد شود. نیازی نیست که اصلاح‌طلبان حتما مدیر شوند. چه اصراری است
افرادی که تجربه ندارند، مدیر شوند؟ آن‌هم در این شرایط دشوار؟ می‌شود ظرفیت‌هایی را ایجاد کرد که جوانان اصلاح‌طلب و زنان (دو گروهی که ما روی آن تاکید کردیم و به شدت هم دنبال می‌کنیم) به عرصه بیایند و فعالیت خود را شروع کنند. البته آقای نجفی هم در مصاحبه تلویزیونی خود صراحتا گفتند که «30 درصد جوانان را به‌کار گرفتم اما در حوزه زنان با کسری بسیار زیادی روبه‌رو هستم و فقط هشت درصد زنان را توانستم
در حوزه شهری فعال کنم.» ما این صداقت را به ایشان تبریک می‌گوییم ولی ما تلاش‌مان را می‌کنیم. می‌شود حضور زنان را در ظرفیت‌های دیگر تعریف کرد. در حال حاضر چیزی حدود 80-70 موسسه و سازمان با شهرداری همکاری می‌کنند و قادرند که تجربه و رزومه جوانان و زنان اصلاح‌طلب را تامین کنند. می‌خواهیم آینده کشور را به چه کسانی بسپاریم؟ به جز جوانان و زنان که نیمی از جمعیت جامعه هستند؟ به‌نظرمن جریان به سمت صلاح شهر پیش می‌رود ولی باید حواس‌مان باشد که فشار زیاد ما، مجموعه را از هدف و مسیر اصلی دور می‌کند. ما نقدهای خودمان را داریم و به ‌عنوان ناظر (نه در مقام اجرا) انتقادات خودمان را اعلام می‌کنیم. ما فقط قانون می‌گذاریم و نظارت می‌کنیم. در مقام نظارت هم بیشتر از تذکر کاری نمی‌توانیم بکنیم. در مجموع باید بگویم که ممکن است شهردار تهران بعضی مواقع با نظرات ما همراه نباشد اما به دلیل اعتماد به آقای نجفی، خیال‌مان راحت است که شهرداری در مسیر خوبی
پیش می‌رود.

تنش سه‌شنبه در صبحانه کاری شهردار و اعضای شورای شهر چه بود؟
نه جدل بوده و نه تنش. من اسم این را بحث و گفتگو می‌گذارم. به نظرم جلسه‌ای که بحث و گفتگو نداشته باشد، جلسه کاری نیست.

مردم به برنامه‌های شما رای دادند نه‌افراد. این را قبول دارید؟
دقیقا. باور ما هم این است.

در راستای اجرای این برنامه، اعضای شورای شهر باید تذکر دهند و در جلسات خصوصی‌ با شهردار صراحت بیشتری داشته باشند. سخنگوی شورای شهر در توضیح موضع شورای شهر و اعضای آن اعلام کرد که ما حرفهای‌مان را به صراحت گفتیم و در صراحت‌گویی هم بحث و گفتگو پیش می‌آید ولی مسئله‌ای که در این میان وجود داشت، رویه و رویکرد پیشین شهرداری است که هنوز تغییر نکرده است. یعنی تکذیب اتفاقی که رخ داد.
ما اهل تکذیب نیستیم.

اما شهرداری تکذیب کرد و هنوز هم بخش‌های زیادی از رسانه‌های شهرداری در دست افرادی است که با رویه گذشته همسو بودند و احتمال شیطنت در حوزه رسانه (که یکی از مهم‌ترین بخش‌های شهرداری است) وجود دارد.
در این شک نکنید. 14-13سال یک مجموعه فکری در شهرداری و رسانه‌هایش حاکم بوده است. هر چقدر تلاش کنیم امکان‌پذیر نیست که ظرف سه ماه افراد را جابه جا کرد. آنچه که من همیشه می‌گویم این است که برای جلوگیری از شیطنت باید همه راه‌ها را مسدود کرد و کاری را با شک و تردید انجام نداد. مثلا در مورد رسانه، سردبیر قابل اعتمادی آنجا باشد که بدون اجازه او خبری منتشر نشود. مجبوریم کار بیشتری بکنیم تا از بروز مشکلات سیاسی جلوگیری شود. ولی نمی‌شود ظرف 4-3 ماه تغییرات را ایجاد کرد. این امپراتوری 14 ساله است... یک روزه درست نشده که یک روزه تغییر کند. پس این تغییرات به فرصت نیاز دارد.

شایعه‌ای در مورد انتصابات وجود داشت مبنی بر اینکه امضای حکم آقای نجفی مشروط به برخی انتصابات بوده است. نظر شما چیست؟
اصلا. ما که جزو شورای شهر هستیم اصلا چنین چیزی را ندیدیم و حس نکردیم. قرار است مسائل را نه تکذیب کنیم نه ترغیب. اما امضای حکم آقای نجفی با شرط و شروط را اصلا تایید نمی‌کنم. این امضا طوری بود که حتی سرپرست هم انتخاب کردیم. آقای مصطفی سلیمی که انتخاب شد من گفتم امیدوارم عمر این انتصاب کوتاه باشد و خوشبختانه عمر آن به 24 ساعت نرسید و بلافاصله حکم آقای نجفی امضا شد.

در حال حاضر بدهی‌های زیادی گریبان شهرداری را گرفته است.
فراوان. بیش از 30 هزار میلیارد تومان و درآمدها پیش‌خور شده است.

درآمدهایی که تا چند سال آینده پیش‌خور شده و هزینه‌ها با درآمد همخوانی ندارد. آیا می‌توان گفت که پای فساد مالی در میان است؟
در این که فساد مالی بوده، شک نکنید زیرا ریشه‌های فساد مالی در شهرداری دیده شده است. من صریح و واضح اعلام می‌کنم که فقط سوءمدیریت نبوده بلکه فساد مالی هم بوده است. اما این موضوع نیاز به بررسی بیشتری دارد. موضوعات خیلی پیچیده‌ است و هنوز نتوانستیم 350میلیارد تومان هزینه فاقد سند دوران آقای احمدی‌نژاد (که مربوط به 14-13 سال پیش است) را پیدا کنیم. اما این که سوءمدیریت، فساد مالی و ضعف مدیریت به شخص اول شهرداری منتسب هست یا نه، من نمی‌دانم و راجع به آن حرف نمی‌زنم چون اطلاعاتی در این مورد ندارم ولی ما داریم لایه به لایه بررسی می‌کنیم. یک مواقعی اسنادی هم وجود ندارد اما بوهایی از اسناد به مشام می‌رسد.

آیا این فساد مالی را می‌توانیم به حضور در دو دوره انتخابات آقای قالیباف ربط دهیم یا خیر؟
این شائبه وجود دارد. هنوز رد فسادهای مالی را پیدا نکردیم ولی از تشکیل یکسری سازمان‌ها، نهادها و هدف‌گذاری‌ها با تحلیل به این جمع‌بندی می‌رسیم. ما نمی‌توانیم بر پایه تحلیل به آدم‌ها اتهام بزنیم. ولی آنچه که مهم است؛ ایشان وابسته به یک جریان سیاسی و روش‌فکری و دو دوره هم کاندیدای ریاست جمهوری بوده‌اند و حتما از ظرفیت سازمان متبوعش برای کاندیداتوری خود استفاده کرده است.

حرف آخر...
مردم، اصلاح‌طلبان، نخبگان و سیاسیون می‌دانند که کشور و شهر با مشکلات بسیار زیادی روبه‌روست که حل این مشکلات نیازمند صبوری و سعه‌صدر دو طرف (مسئولین و مردم) است. من نمی‌گویم کاری در شهر صورت نگرفته است، صورت گرفته اما آن‌قدر خرابی وجود دارد که این کارهای خوب چشم‌نواز نیست.