«علی معلم» مدیر مسئول و سردبیر مجله دنیای تصویر و تهیه کننده سینما درگذشت غبار غم به «دنیای تصویر»

گروه فرهنگ و هنر- بهنام شریفی:در آخرین روزهای سال غمبار 95 باز هم خبری دیگر سینمای ایران را شوکه کرد: علی معلم بنیانگذار مجله دنیای تصویر و جشن سینمایی خصوصی حافظ و تهیه کننده سینما به علت حمله قلبی درگذشت. مردی که بیست و پنج سال پیش مجله دنیای تصویر را با رویکردی کاملا متفاوت نسبت به تنها مجله معتبر سینمایی آن سالها یعنی مجله فیلم بنیان گذاشت و در همه این سالها منتقدان و نویسنده ها و خبرنگاران بسیاری را به جامعه مطبوعات معرفی کرد. او تهیه کننده دو فیلم مهم شوکران و گاو خونی نیز بود و سعی می کرد با تهیه این آثار و فعالیتهای صنفی به صنعتی شدن ساختار سینمای ایران کمک کند. او در سالهای اخیر قصد داشت که فیلمی عظیم به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی درباره کوروش کبیر بسازد که به خاطر مشکلات مالی و عدم حمایت از جانب مدیران سینمایی، این پروژه متوقف شد. گزارش امروز ابتکار راجع به مرد تاثیر گذار مطبوعات و سینمای ایران است.
علی معلم تهیه‌کننده،مدیرمسوول و صاحب امتیاز مجله «دنیای تصویر» از دنیا رفت.سایت دنیای تصویر در اطلاعیه‌ای نوشت:«خانواده «دنیای تصویر» پدرش را از دست دادسینما به ما یاد داده که زندگی یعنی لحظات توامان شادی و غم، ولی هرگز  فکر نمی‌کردیم روزی برسد که قرار باشد بدترین خبر ممکن را در «دنیای تصویر» منتشر کنیم. دقایقی قبل علی معلم، مدیر مسئول و سردبیر نشریه دنیای تصویر، بنیان‌گذار جشن سینمایی تلویزیونی حافظ، مدرس، مجری و برنامه‌ساز و تهیه‌کننده‌ی سینما در سن 54 سالگی و در پی حمله قلبی، دار فانی را وداع گفت.علی معلم سال 1341 در دامغان متولد شد. در رشته‌ی سینما تحصیل کرد، در دهه شصت فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز کرد و در سال 71 با تاسیس ماهنامه «دنیای تصویر» فصل تازه‌ای را در مطبوعات و رسانه‌های سینمایی رقم زد.معلم که به واسطه‌ تولید و اجرای برنامه‌هایی چون «جنگ هنر»، «از واژه تا تصویر»، «سینمای اندیشه» و ...به چهره‌ای شناخته شده برای مخاطبان تبدیل شده بود، اولین جشن سینمایی و تلویزیونی خصوصی ایران را تاسیس کرد و تندیس حافظ را به منظومه‌ی سینمای کشور افزود.فعالیت معلم فقط به عرصه‌ی مطبوعات و رسانه‌ها محدود نمی‌شد «شوکران»، «گاوخونی»، «ازدواج به سبک ایرانی» و «آل» از جمله تجربیات موفق او در مقام تهیه‌کنندگی بود. دریافت مدرک دکتری افتخاری به پاس فعالیت‌هایش در عرصه‌ی فرهنگ و هنر نیز یکی دیگر  از عناوین  متعدد او به شمار می‌رفت.گرچه هنوز نتوانسته‌ایم این خبر تلخ را باور کنیم،  درگذشت علی معلم را به خانواده‌ی فرهنگ و هنر ایران تسلیت می‌گوییم».
آخرین نوشته رسمی علی معلم
علی معلم به عنوان مدیر مسوول «دنیای تصویر» که دیروزاز دنیا رفت،آخرین نوشتار رسمی‌اش را در شماره‌ نوروزی این مجله منتشر کرد.به گزارش ایسنا، در متن این نوشتار که با دست خط خودش منتشر شده آمده است:«هو الحکیم،یاران و همدلان ،غمگین از ناخرسندی و فقدان‌های سالی که گذشت و شادمان از موفقیت‌ها و دستاوردهای خوب جامعه و سینمای مظلوم ایران به استقبال سال نو می‌رویم.خدایا،حال ما را به بهترین احوال در سال جدید برسان در پناه حق ».علی معلم این فعال فرهنگی نوشتارش را با غزلی از حافظ به پایان رسانده است. خواندن این آخرین یادداشت و ارادت او به حضرت حافظ که نام جشن سینماییش را هم از این شاعر بزرگ وام گرفته بود، بیش از پیش ضایعه رفتتنش را دردناک می کند.


«علیرضا رئیسیان»: علی مقابل هیچ کسی کرنش نکرد
علیرضا رئیسیان در گفتگویی کوتاه با ابتکار در حالی که حال مساعدی نداشت از رفتن علی معلم گفت. کارگردان چهل سالگی اظهار کرد: خبر رفتن علی معلم باور کردنی نیست. علی یک رفیق استثنایی و فهیم بود. او مرد با عزتی بود و هیچ وقت کرنش کردن او در مقابل هیچ کس را ندیدم. من در سینمای ایران با افراد زیادی دوستی نزدیکی ندارم. اما با علی معلم یک رفاقت عمیق و طولانی داشتم. تنها می توانم بگویم: متاسفم و به خاطر حال بدم بیشتر از این نمی توانم حرف بزنم.
«امیر قادری»: معلم منتقد بزرگی بود
امیر قادری مدیر سایت کافه سینما که با معلم تجربه همکاری در این سایت را داشت به ابتکار گفت:علی معلم یکی از بنیانگذاران کافه سینما بود. من از طریق رسانه ها متوجه شدم که ایشان همکاریش را با کافه سینما قطع کرده است. به هر حال اختلاف نظرهایی وجود داشت. حالا با شنیدن خبر درگذشت ایشان مثل مرگ هر آدم تاثیرگذار دیگری افسوس می خورم. افسوس اینکه معلم چه ظرفیت ها و پتانسیل هایی داشت که می توانست آنها را به کار ببرد. منتقد سینمای ایران افزود: او کارهای مهمی در عرصه مطبوعات و سینمای ایران کرد. یکی از ویژگیهای مهم او درک صحیحش از سینما بود. معلم منتقد بزرگی بود. همیشه افسوس می خوردم که او چرا ایده های خودش را راجع به سینما در خلال گفتگوهایش به کار می برد. او می توانست بیشتر بنویسد و نگاه درستش به سینما را نشان همه ما بدهد. یکی از مهمترین ویژگیهای او هم این بود که تعامل و گفتگو با او بسیار دلپذیر بود. همیشه با او خوش می گذشت و این اصلی ترین چیزی است که می توانم راجع به رفتار او بگویم . واقعا متاسفم و به مطبوعات و سینمای ایران این ضایعه را تسلیت می گویم.
دریغهای سال غمبار 95
علی معلم هم به درگذشتگان اهالی فرهنگ و سینمای ایران پیوست و افسوسی دیگر به افسوس های سینمای ایران اضافه شد. او طرحهای بسیار زیادی برای به ثمر رساندن پروژه کوروش کبیر داشت که به خاطر بدفهمی ها و مسائلی دیگر ناتمام ماند. او کسی بود که یک تنه تنها جشن خصوصی سینمای ایران را برگزار
می کرد و با بسیاری از اهالی سینما ارتباط خوب و نزدیکی داشت. سال 95 هم رو به اتمام است. سالی که برای ایران و فرهنگ ایران سال غمبار و تلخی بود. کاش سال 96 بهتر از امسال باشد و از حجم این همه خبر غم انگیز کاسته شود.