روزنامه آرمان ملی
1399/01/30
مهربانی؛ گمشده بشریت در کره خاکی!
شهريور 1395 خبري در اکثر رسانههاي جهان منتشر شده بود که دانشمندان دانشگاه کرنل آمريکا با بررسي دو سوم زبانهاي جهان؛ يعني بيش از ششهزار زبان دنيا با الگوي عجيبي مواجه شدند که کلمات با معاني مشابه در زبانهاي مختلف، با اينکه به هيچوجه به هم مرتبط نبودند، داراي صداي يکسان هستند. اگرچه نگفتند که يکي از آن کلمههاي گمشده و مشترک، مهرباني است، اما اعلام کردند که در کلمات با مفاهيم ساده مانند ارتباطات خانوادگي يا جنبههاي جهان طبيعي، صداهاي رايجي وجود دارد که نوعي کلام جهاني را ايجاد کردهاند. فقط چند سال پس از اعلام اين نظريه و کشف اين ارتباط معنايي، انسان که به تعبير قرآن اشرف مخلوقات است و خداوند پس از خلقت آن به خويش با تعبير فتبارکا... دست مريزاد گفت، ناگهان و ظرف چند روز، تقريبا در همه جاي اين کره خاکي، دشمن مشترکي پيدا کرد که فعلا فقط نسخههاي بيماريهاي مشابه ميپيچد و اين نشان ميدهد که اين دشمن مشترک آدميت، نقشه پيچيدهاي دارد و براي مهارش، جامعه بشري بايد اختلافات را کنار بگذارد. دشمني که معيار عداوتش با انسان، دين، مذهب، قوميت و نژاد، نيست، بلکه هدفش ريه است و حتي همين الان هم پيشامدي را که هولناکترين ضربه را به جان و روان انسان بزند، معمولاً جگرسوز ميناميم که رودکي ميگويد: «بوي جگر سوخته عالم بگرفت» و جگرسوزتر از آن را حافظ سرود: «مکن کز سينهام آه جگرسوز؛ برآيد همچو دود از راه روزن». پس وقتي دادهها و دستاوردهاي غيرقابل انکار پزشکي اعلام مينمايد که خطرناکترين حمله اين ويروس منحوس، سينه، ريه، جگر و به تبع آنها قلب انسانها، بهعنوان خاستگاه مهربانيهاست؛ بشريت بايد برگستواني از مهرباني و جوشني از عشق به همنوعان بپوشد و در يک هماهنگي جهاني به مقابله با اين دشمن مشترک بپردازد. دشمن مشترکي که اگر ساخته دست انسانهاي شيطان صفت هم باشد، در دشمني و آلوده کردن ريه انسانها، بين سياه و سفيد، رئيس و مرئوس، گمنام و مشهور، باسواد و بيسواد، فقير و غني، دانشآموز و معلم، شهري و روستايي، ورزشکار و تن پرور، آسيايي و اروپايي، آمريکايي و آفريقايي، زن و مرد، پير و جوان و حتي پزشک و غيرپزشک، دست چين نميکند و اميدواريم اين عدو بيش از اين سبب خير شود. در گرماگرم جدال بشريت با کرونا که با نام مستعار کوويد 19 همه جا در کمين نَفَس انسانهاست، بعضا خبرهايي از شيوع بيماري اختلاس مواد ضدعفوني کننده، ماسک و دستکش توسط برخي از انسان نماها هستيم که معلوم نيست با کدام منطق و استدلال بهدنبال صيد ماهي مراد خويش از آب گلآلود هستند و نميدانند که ماحصل صيدشان، اژدهاي هفتسري خواهد شد که اول خودشان در دامش ميافتند. هنوز دير نشده و هنوز در همه کشورهاي گرفتار، اين ويروس روزانه دارد دهها، صدها و حتي هزارها قرباني ميگيرد که اگر يک نفر به خاطر کارشان بميرد، انگار جامعه بشري را به کشتن دادند و اگر يک نفر، فقط يک نفر، به خاطر عرضه کالاهاي انباشته شده آنها، نجات يابد، انگار جامعه بشري نجات يافت که جان کلام را خداوند کريم در آيه 32 سوره مائده قرآن مجيد با بهترين ادبيات فرمودند: «مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْياهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيا النَّاسَ جَمِيعًا».
سایر اخبار این روزنامه
وضعیت ایرانیان مقیم خارج با کرونا
ديوان عقب نشست؛ - استقبال دولت از ورود دستگاه قضا
عرضه بزرگ دوم در بورس
آخرين وضعيت پروندههاي مشايي، بقايي، زم و طبري
از عدم امكان وتوی وام ايران تا آينده برجام
عادی شدن اوضاع « سلامت» مردم را به خطر میاندازد
بازگشايی حرمهای زيارتی و اصناف كم خطر؛ درست يا اشتباه؟
پرايد بازهم ترمز بريد!
رفتار سیاسی با دولت شایسته نیست
از جبهه ندیدههای دیروز تا بحران ندیدههای امروز
مردم را با صدقه حمایت نکنیم
فرجام درخواست وام از صندوق بینالمللی پول: واقعیتها و درسها
مهربانی؛ گمشده بشریت در کره خاکی!