روزنامه ایران
1399/07/02
نه تحمیل مذاکره ، نه تحمیل جنگ
گروه سیاسی/ نماینده ایران یک بار دیگر جهانیان را مورد خطاب قرار داد که جمهوری اسلامی ایران با وجود تحمل فشارهای مختلف خارجی، همچنان به عنوان محور صلح و ثبات، مبارزه با اشغال و افراط، و منادی گفت‌و‌گو و رواداری پایدار مانده است. حسن روحانی در آخرین حضور خود در اجلاس سران عضو سازمان ملل با دولت‌ها و ملت‌های جهان سخن گفت. این برنامه البته به خاطر شیوع ویروس کرونا، بدون حضور فیزیکی برگزار و فیلم سخنرانی ضبط شده سران در سالن سازمان ملل پخش شد. نماینده ایران در سخنان خود با یادآوری بیماری مبتلابه جهان، گوشزد کرد که تبعات و تجربه مواجهه با کرونا یک بار دیگر به همه ما اعضای جامعه بشری، یادآور میشود که مواجهه با مسائل مشترک جهانی، جز از طریق مشارکت جهانی ممکن نیست. روحانی در ادامه اما تشریح کرد که امریکا بی توجه به این اصل و با سیاست یکجانبه گرایانه خود راه دیگری می‌رود. او در ادامه پیشنهادها و طرح‌های جمهوری اسلامی ایران برای برقراری آرامش و صلح در منطقه و جهان و از جمله «جهان عاری از افراط و خشونت»، «پیمان عدم تجاوز»، «طرح امید یا پویش صلح هرمز» و اقدامات و مواضع ایران در برابر تجاوزگری‌ها از جمله مخالفت با اشغال کویت از سوی صدام حسین و مقابله مؤثر با داعش و... را یادآور شد و تأکید کرد که «چنین ملتی شایسته تحریم نیست. جواب صلح، جنگ نیست.» رئیس جمهوری ایران این را هم گفت که ما ابزار چانه‌زنی داخلی و انتخاباتی امریکا نیستیم.متن کامل سخنرانی روحانی
بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله والصلاه علی رسول‌الله و آله و صحبه
آقای رئیس،
انتخاب جناب‌عالی را به عنوان نماینده کشور دوست و برادر، ترکیه به ریاست هفتاد و پنجمین نشست سالانه مجمع عمومی ملل متحد تبریک گفته و برای شما، دبیرکل محترم و همه همکارانتان که در مسیر تحقق اهداف ملل متحد، تلاش می‌کنند، آرزوی توفیق دارم.
عالی‌جنابان،
جهان، غافل از دو نعمت بزرگ سلامت و امنیت، ناگهان با بانگ بیدارباش کووید19 مواجه گردید. کرونا با همه کوچکی خود، چنان مدیریت جهانی و حکمرانی داخلی کشورها را به چالش کشید که مهمترین تجمع جهانی هم، به ناچار به صورت مجازی برگزار گردید.
کرونا امروز، به علت رشد علم و تکنولوژی و رسانه، به «درد مشترک» انسان بدل شده است. این درد مشترک، نشان داد که به رغم همه پیشرفت‌ها، هنوز علم بشر در برابر جهل او ناچیز است. این ویروس همه ما را به فروتنی بیشتر در برابر خداوند، و حقیقت خلقت می‌خواند و جامعه انسانی را به تقوای مدنی اعم از رعایت اخلاق فردی و اجتماعی و پرهیز از جفا در حق طبیعت، و تخریب محیط زیست و دخالت بی‌رویه در خلقت، هدایت می‌کند. این بلیه فراگیر، که مرزهای ساختگی قدرت و مکنت را درنوردیده است، یک بار دیگر به همه ما اعضای جامعه بشری، یادآور میشود که مواجهه با مسائل مشترک جهانی، جز از طریق مشارکت جهانی ممکن نیست.
همه ما در جهان، دوران سختی را سپری می‌کنیم. اما ملت من به جای برخورداری از همکاری جهانی، با سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ، در نقض آشکار و اساسی منشور ملل متحد، توافقات بین‌المللی و قطعنامه 2231 شورای امنیت، مواجه است.
خانم‌ها، آقایان
تصویری که از برخورد پلیس ایالات متحده امریکا با یک شهروند معترض به سراسر جهان مخابره شد، برای ما، آشنا و تکراری بود. این پایی که بر گلو نهاده شد به عنوان پای استکبار بر گلوی ملت‌های مستقل را، ما به خوبی می‌شناسیم. ملت دلاور ایران دهه‌هاست این‌گونه بهای آزادیخواهی و رهایی از سلطه و استبداد را پرداخت نموده ولی با ایستادگی، به بالندگی و پیشرفت خود ادامه داده و بر نقش تاریخی و تمدنی خود، به عنوان محور صلح و ثبات، مبارزه با اشغال و افراط، و منادی گفت‌و‌گو و رواداری پایدار مانده است:
ما در برابر اشغالگران شوروی سابق، جنگ‌سالاران و افراط‌گرایان داخلی، تروریست‌های القاعده، و اشغالگران امریکایی، در کنار مردم افغانستان ایستادیم و در همه روندهای صلح و آشتی چه در کنفرانس بن 2001، و چه در تلاش‌های منطقه‌ای، نقشی محوری ایفا نمودیم.
ما در برابر بسیج قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای، برای ایجاد جنگ نفتکش‌ها در خلیج‌فارس در حمایت از صدام، در نیمه دوم دهه سال 1980، خواهان امنیت مشترک در خلیج فارس شدیم، در سال 2013 جهان عاری از افراط و خشونت (WAVE) را پیشنهاد کردیم که با اجماع اعضای مجمع، به تصویب رسید. در سال 2018 پیشنهاد پیمان عدم تجاوز و در سال 2019 طرح امید یا پویش صلح هرمز (HOPE)، برای ارتقای صلح و ثبات در خلیج فارس را، در همین مجمع ارائه کردیم.
ما در برابر اشغال کویت توسط صدام، اولین کشور منطقه بودیم که در کنار مردم و دولت کویت ایستادیم و آرزوی صدام برای استیلا بر همه متحدان عربش را، ناکام گذاشتیم.
ما در برابر استبداد صدامیان، اشغالگری امریکاییان و وحشیگری داعشیان در کنار همه مردم عراق، از کرد و عرب و سنی و شیعه و ایزدی و مسیحی ایستادیم و از سال 2003 با حمایت از دستاوردهای دموکراتیک مردم عراق، شورای حکومتی و دولت عراق را یاری نمودیم.
ما در برابر ده‌ها گروه تروریست تکفیری، تجزیه‌طلبان و جنگجویان خارجی در کنار مردم سوریه ایستادیم، و از سال 2013 میلادی که دیگران به دنبال راه حل نظامی بودند، طرح 4 ماده‌ای صلح مبتنی بر خواست مردم سوریه را ارائه کردیم و در سال 2016 با همکاری روسیه و ترکیه، فرآیند آستانه را برای رسیدن به صلح و ثبات سیاسی در سوریه، پایه‌ریزی کردیم.
ما در برابر اشغالگری صهیونیست‌ها، جنگ‌افروزان داخلی و توطئه‌گران خارجی، در کنار مردم و دولت لبنان ایستادیم.
ما هرگز اشغالگری، نسل‌کشی، آواره‌سازی و نژادپرستی را نادیده نگرفتیم و بر سر قدس شریف و حقوق مردم فلسطین، هرگز معامله نکردیم و در سال 2012 راه حل دموکراتیک مسأله فلسطین را از طریق همه‌پرسی ارائه کردیم.
ما آشکارا از ظلم و ستمی که به مظلومان یمن می‌رود، دادخواهی کردیم و در آغاز جنگ یمن در سال 2015، پیشنهاد 4 ماده‌ای برای صلح در یمن را ارائه دادیم.
ما در این منطقه حساس دست تنها با داعشی‌ها و افراطی‌های مدعی دروغین اسلام، جنگیده‌ایم تا جامعه جهانی بداند اسلام واقعی کدام است، همان اسلام اعتدالی و عقلانی، و نه افراط و نه خرافه. سردار شهید ما، که قهرمان مبارزه با خشونت افراطیون در خاورمیانه بود، از امنیت شهروندان مذهبی و غیر مذهبی، مسلمان و مسیحی، شیعه و سنی، در برابر مدعیان یک حکومت قرون وسطایی به خوبی ایستاد و دفاع می‌کرد.
و ما در سال 2015 میلادی برجام را به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای تاریخ دیپلماسی به ثمر رساندیم و علیرغم بدعهدی مستمر امریکا به آن پایبند ماندیم.
آقای رئیس
چنین ملتی شایسته تحریم نیست. جواب صلح، جنگ نیست. پاداش مبارزه با افراط‌گری، ترور نیست. پاسخ رأی ملت‌ها در ایران، در عراق و در لبنان، تحمیل آشوب‌های خیابانی و حمایت از روندهای غیر دموکراتیک نیست.
باید بدانیم که ادعا‌ها ملاک نیست و تنها عمل ملاک است:
ادعا کردند که برای مبارزه با صدام به منطقه آمده‌اند، درحالی‌که خود، این هیولا را در جنگ تحمیلی علیه ایران تنومند ساختند و او را با سلاح شیمیایی و مدرن‌ترین جنگ افزارها، تسلیح کردند.
از مبارزه با تروریسم و داعشی دم می‌زنند در حالی که، خود آن را ایجاد کرده‌اند، و برای این جنایت خود از ملت‌های منطقه طلبکار هم هستند.
به دروغ ما را متهم به تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای می‌کنند و به بهانه اشاعه، این یا آن را تحریم می‌کنند، در حالی‌که جرم استفاده از سلاح هسته‌ای در تاریخ بشریت را، تنها به نام خود ثبت کرده‌اند و تنها رژیم دارنده سلاح هسته‌ای در منطقه غرب آسیا، بازیگر خیمه شب‌بازی آنهاست.
از حقوق بشر سخن می‌گویند ولی با فشار حداکثری، معیشت و سلامت و حتی حق حیات همه ایرانیان را هدف گرفته‌اند.
خود و دست‌نشاندگانشان، در هرچه جنگ و اشغال و تجاوز در فلسطین و افغانستان و یمن و سوریه و عراق و لبنان و لیبی و سودان و سومالی است، مستقیماً به آتش‌افروزی مشغولند ولی ایران را مسئول شکست‌های محتوم‌شان در برابر اراده مردم منطقه می‌دانند.
با فروش صدها میلیارد دلار سلاح به منطقه ما، آن را به انبار باروت بدل کرده‌اند، ولی بر خلاف همه قواعد حقوقی و اجماع جهانی، بیهوده می‌کوشند تا ایران را از حداقل نیازهای دفاعی محروم ساخته و محدودیت‌های تسلیحاتی ایران را به رغم نص صریح قطعنامه 2231، تمدید کنند.
من اینجا لازم می‌دانم از رؤسای دوره‌ای شورای امنیت در ماه‌های اوت و سپتامبر و سیزده عضو این نهاد بویژه کشورهای روسیه و چین تشکر کنم که دو بار به صورت قاطع به استفاده ابزاری و غیرقانونی امریکا، از شورای امنیت و قطعنامه ۲۲۳۱، با صدای بلند «نه» گفتند.
این یک پیروزی نه برای ایران، که برای دوران‌گذار نظام بین‌الملل در جهان پساغربی است، که رژیم مدعی هژمونی، در چنین انزوای خودساخته‌ای، فرو رود.
خانم‌ها، آقایان
کجا سابقه دارد دولتی نتیجه 13 سال مذاکره جهانی با حضور دولت سلف خود را، بدون هیچ دلیلی زیرپا‌گذارد، قطعنامه شورای امنیت را با وقاحت نقض کند، و حتی دیگران را به دلیل اجرای قطعنامه شورای امنیت تحریم و تنبیه کند، و در همان حال مدعی مذاکره و معامله بزرگ باشد؟
امریکا نه می‌تواند مذاکره را بر ما تحمیل کند و نه جنگ را.
زندگی با تحریم سخت است اما سخت‌تر از آن زندگی بدون استقلال است.
آزادی سیاسی داخلی برای ما بسیار مهم است و ما به عنوان کهن‌ترین دموکراسی در خاورمیانه، به مردم‌سالاری خود می‌بالیم و آزادی داخلی را با دخالت خارجی، سودا نخواهیم کرد.
دموکراسی حق حاکمیت ملت است و نه حق دخالت بیگانه، آن هم بیگانه‌ای تروریست و مداخله‌جو که هنوز هم در همان توهم ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ زندانی است: همان روزی که اسلاف‌شان، تنها دموکراسی آن زمان خاورمیانه را با کودتا سرنگون کردند.
برای ما عزت و آسایش ملت‌مان مهم است که با دیپلماسی متکی بر اراده ملی و همراه با مقاومت به دست می‌آید.
ما ابزار چانه‌زنی داخلی و انتخاباتی امریکا نیستیم.
هر دولتی که در امریکا انتخاب شود، به ناچار تسلیم تاب‌آوری ملت بزرگ ایران خواهد شد.
برای جهان نیز امروز زمان «نه» گفتن به زورگویی و قلدرمآبی است. دوران سلطه و هژمونی به سرآمده است. ملت‌ها و فرزندان ما سزاوار دنیایی بهتر، امن‌تر و قانون‌مدارترند. امروز زمان تصمیم صحیح و درست است.
از توجه شما سپاسگزارم.
سایر اخبار این روزنامه
نه تحمیل مذاکره ، نه تحمیل جنگ
عده‌ای به دنبال برداشت دلخواه از سخنان رئیس جمهوری هستند
معرفی رزم حسینی به عنوان وزیر پیشنهادی صمت
مدرسه آنلاین بسازیم
آمار مبتلایان به کرونا رکورد زد
واگذاری 50 معدن از طریق بازار سرمایه
قیمت خرید تضمینی گندم کیلویی 4000 تومان
رکوردداران تورم پایان تابستان
۱۴ شهر ایران عضو شبکه جهانی شهرهای خلاق
تعدد سامانه های احراز هویت در فضای مجازی موازی کاری است
استقلال در کمین 3 امتیاز حیاتبخش
سبک زندگی از جنس مهربانی و همدلی
سال تحصیلی جدید و سخنی با مردم
پیامی که روحانی فرستاد
صفحه ویژه ایران قرن
سلام ایران
