مراد از «رجل سیاسی» مرد سیاسی نیست

 
 
 
 


با توجه به بحثي که چند وقتي است که در کشور مطرح مي ‌شود، بايد گفت کلمه «رجل سياسي» اختصاص به يک جنس خاص ندارد و لزوما نبايد «مرد سياسي» باشد. «رجل سياسي» اصطلاحي است که به فرد سياستمدار گفته مي‌شود. همچنان که در قرآن کريم هم براي مثال کلمه «رجال» در آيه رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ... مقصود جنس مردان نيست بلکه مي‌تواند به معناي شخصيت‌هايي ويژه اعم از زن و مرد باشد. نمونه ديگر آنکه قرآن کريم به‌عنوان مدير و کارگزاري موفق از ملکه سبا ياد مي‌کند که با تدبير خود و بهره‌گيري از خرد جمعي و مشاوراني کارآمد سعادت خود و ملتش را رقم زد و از آن بالاتر بايد از بانواني همچون مريم، آسيه، خديجه، حضرت زهرا(س) و زينب کبري(س) ياد کرد که تاريخ را نجات بخشيدند. بايد توجه داشت که انتخاب نامزدهايي از هر دو جنس نه قبح دارد و نه حسن همچنان که در کشورهايي مثل آمريکا هم هنوز تاکنون هيچ زني به‌عنوان رئيس‌جمهور انتخاب نشده است. اما اينکه بعد از گذشت 40 سال پرافتخار از عمر نظامي که با همت و مجاهدت مردان و زنان به پيروزي رسيد و در برابر طوفان حوادث مقاومت کرد طرح موضوع نامزدي زنان از سوي جناح‌ها با هدف دستيابي به اغراض سياسي يا در جهت دوگانه‌سازي جنسيتي و سوءاستفاده ابزاري از زنان امري قبيح و گناهي نابخشودني و اهانت به ملت به‌ويژه شيرزنان کشور به شمار مي‌آيد. مهم آن است که شاخصه‌هاي لازم همچون شفافيت عملکرد، صداقت، سلامت فکري، اعتقادي و عملکردي، امانتداري، تخصص و تعهد و دارا بودن توانمندي‌هاي مديريتي متناسب با نياز و ضرورت دهه اول گام دوم انقلاب که دهه وصل گام اول و دوم است، تعيين شود و افرادي متناسب با آنکه توان پاسخگويي به نياز‌هاي مردم را داشته و بتوانند در راستاي اهداف نظام و آنچه مقام معظم رهبري مي‌فرمايند اقدام کنند، شناسايي شوند و برنامه‌ها و تيم خود را معرفي کنند و پس از تاييد شوراي محترم نگهبان به‌عنوان نامزد انتخابات به جامعه معرفي شوند. به توفيق الهي در جمهوري اسلامي ايران، نيرو‌هاي توانمند شايسته‌اي از هردو جنس تربيت شده‌اند اما طرح بعضي موضوعات حاشيه‌اي سبب دور شدن از هدف اصلي که همان حفظ نظام و خدمت به مردم است خواهد شد. مهم نيست که رئيس‌جمهور کشور از قشر زنان باشد يا مردان؛ بلکه مهم کارآمدي، توانايي، تعهد و تخصص شخصي است که به رياست‌جمهوري رسيده است.