روزنامه شرق
1399/08/27
تحصن‌ها و استعفاهای نمایشی
تحصن‌ها و استعفاهای نمایشی شرق: نماینده‌ها تاکنون ثابت کرده‌اند اقداماتی مانند تهدید به استعفا، تحصن یا اعتصاب، یا بیشتر جنبه شوآف و نمایش داشته یا تهدید و دست آخر هم همه کوتاه آمده‌اند. حالا مصطفی رضاحسینی قطب‌آبادی، نماینده مردم شهربابک و عضو هیئت‌رئیسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی که دو روز پیش در نطق میان‌دستور خود در جلسه علنی مجلس، تحصن و اعتصاب غذای خود در دفتر کارش در طبقه ششم مجلس را اعلام کرد، گفته در صورت بی‌توجهی مجدد به خواسته‌های مردم در فاز بعدی اعتصاب آب را نیز به اعتصاب غذایش اضافه می‌کند. او ضمن عذرخواهی از خانواده‌اش گفته بود: «به‌عنوان سرباز ولایت در حمایت از محتاجان به نان شب و گرفتاران و به خاطر عدم صداقت برخی مسئولان این کار را انجام خواهم داد». دیروز هم گفته که من رسالتم را انجام دادم و تا آخر اعتصابم را ادامه می‌دهم و اگر به خواست مردم و رفع مشکلات مردم حوزه انتخابیه‌ام توجه نکنند، فاز بعدی را اجرائی خواهم کرد. درحالی‌که همه تصور می‌کردند فاز بعدی اعتصابش استعفاست، اما گفته که اهل استعفا نیست: «من اهل استعفا نیستم؛ محکم می‌مانم. الان اعتصاب غذا کرده‌ام و اگر خواسته‌های مردم عملی نشود، بعد از مدتی اعتصاب آب را هم به آن اضافه می‌کنم به نشانه اینکه وقتی شما (مردم) آب ندارید بخورید ما هم نمی‌خوریم». این گفته او در حالی است که اگر واقعا احساس می‌کند امکان عمل به وعده‌ها و انجام وظایف نمایندگی‌اش را ندارد باید استعفا دهد. این اتفاقی است که در مجلس قبلی هم رخ داد و در یک مورد محمود صادقی گفت که استعفا داده اما لاریجانی بعدها گفت درخواست او به هیئت‌رئیسه نرسیده است. نماینده بوکان هم یک‌بار استعفا داد. قسیم عثمانی در نطق پیش از دستور خود گفته بود که در اعتراض به رویه علی لاریجانی، رئیس مجلس، در اداره این نهاد، استعفای خود از سِمَت نمایندگی را اعلام می‌کند. گفته بود «اگر بنا است رئیس مجلس نظر خودش را نه برای نمایندگان بلکه در مراکز تصمیم‌گیری بیان کند، پس نمایندگی ما بی‌ثمر است»، اما در نهایت او هم تا آخر مجلس باقی ماند. این اقدام و اظهارات رضاحسینی قطب‌آبادی واکنش‌های زیادی برانگیخته از جمله اینکه اعتصاب او به‌عنوان یک نماینده چه دردی از مردم را دوا خواهد کرد. بسیاری آن را در ادامه همان رفتارهای نمایشی مجلس یازدهم قلمداد می‌کنند. مجلسی که می‌داند عمل به وعده‌ها و شعارهایش از یدش خارج است، مجبور است دوز هیاهو را بالا ببرد. ایسنا در مطلبی چند پیشنهاد به این نماینده ارائه کرده است، از جمله اینکه «آیا بهتر نیست این نماینده مجلس به‌جای تحصن و اعتصاب غذا، به وظایف نمایندگی خود عمل کرده و با پیشنهاد تصویب قانون، نظارت دقیق بر نهادها، سؤال از وزرا و... به دنبال حل مشکلات اقتصادی مردم باشد؟ اگر به فرض مشکلات محتاجان به نان شب با این تحصن و اعتصاب غذا حل شد، آیا باید دیگران هم راهکارهای قانونی و اقدامات مدیریتی خود را کنار بگذارند و به شیوه مدیریتی نوینی به نام تحصن و اعتصاب غذا روی بیاورند؟ آیا قطب‌آبادی فراموش کرده نماینده مجلس شورای اسلامی است و همچنان فکر می‌کند یک فعال سیاسی یا اجتماعی و مجلس شورای اسلامی یک حزب یا انجمن مردم‌نهاد است که دست به تحصن و اعتصاب غذا در طبقه ششم مجلس زده است؟». آخرین تحصن و اعتصاب جدی در مجلس ایران به حدود20 سال قبل بازمی‌گردد؛ زمانی که اکثریت نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس ششم از سوی شورای نگهبان برای دور بعد رد‌صلاحیت شدند، در مجلس تحصن کردند و دست به اعتصاب زدند. همان زمان رسانه‌های اصولگرا به اصلاح‌طلبان به‌شدت تاختند و آن را فتنه‌گری خواندند.
مصطفی رضاحسینی قطب‌آبادی در سال ۱۳۴۹ شمسی در یک خانواده شهربابکی‌الاصل در تهران به دنیا آمد. پدرش تکنسین موتورهای بویینگ و شاغل در فرودگاه مهرآباد بود. در شش‌سالگی به‌همراه خانواده از تهران به شهربابک نقل‌مکان کرد و تحصیلات خود را در مدرسه ابتدایی دهخدا، راهنمایی سالاری و دبیرستان آیت‌الله کاشانی گذراند. سپس در مقطع لیسانس از دانشگاه آزاد اسلامی کرمان فارغ‌التحصیل شد و مدرک فوق‌لیسانس خود را از دانشگاه صنعت و معدن اخذ کرد. در طول دوران دفاع مقدس و در ۱۳سالگی به‌عنوان رزمنده بسیجی در جبهه‌های نبرد به حفظ و حراست از کشور پرداخت. فروردین ۱۳۹۵ شمسی رئیس مجلس شورای اسلامی در حکمی، رضاحسینی قطب‌آبادی را به‌عنوان مدیرکل ارزیابی عملکرد، بازرسی و رسیدگی به شکایات مجلس شورای اسلامی منصوب کرد.
سایر اخبار این روزنامه
پاي چهار درصدي‌ها در ميان است؟
جوابیه طبری از اوین
پایان باز جنگ‌های ابدی
جرائم تروریست‌ها مشمول مرور زمان نمی‌شود
و بالاخره تعطیلی
اطلاعات محمد منتظری از‌امیر‌انتظام از کجا آمد؟
نمایش پوپولیستی
ابومحمد المصری فوتبال، القاعده و شایعه قتل در پاسداران
پنج ایرانی-آمریکایی در تیم انتقالی بایدن
تحصن‌ها و استعفاهای نمایشی
چالش‌های احیای برجام در دوره بایدن
تبیین تئوریک از جنگ ایران و عراق؛ با کدام مفهوم و روش؟
یک مملکت، دو ملت
استاد شجریان؛ معلم عاشق
