حقايق تلخ اقتصادي چه كساني را برآشفته مي‌كند؟

آرمان ملي: اظهارات اخير اسحاق جهانگيري و محمدباقر نوبخت درباره وضعيت اقتصادي کشور، واقعيت‌هاي موجود و راه‌هاي برون‌رفت از مشکلات، بعضي از جريان‌ها را نگران و آشفته کرده است، زيرا اين اظهارات از سوي معاونان رئيس‌جمهوري، بيان‌کننده حقايقي است که مخالفان دولت با شعارها و وعده‌هاي پوپوليستي، نمي‌خواهند به گوش مردم برسد. تيتر نخست روز چهارشنبه کيهان به حمله‌اي دوباره عليه دولت اختصاص يافته و جالب آنکه گزارش خود را در مخالفت با اظهارات جهانگيري شروع مي‌کند.
حل و فصل مشکلات کشور با انسجام
معاون اول رئيس‌جمهوري در آن بخشي از صحبت‌هايش که دست بر قضا گزارش کيهان نيز با آن شروع مي‌شود، مي‌گويد: «اگر مي‌خواهيم مسايل کشور و مشکلات مردم را حل کنيم جز از طريق تفاهم، انسجام و مشارکت ملي قابل انجام نيست.» همين جمله براي کيهان‌نشينان و ديگر مخالفان دولت کافي است تا دم خروس‌شان نمايان شود؛ زيرا اگر آنها نيز دغدغه رفع مشکلات مردم را داشته باشند، با چنين نگرشي مبني بر انسجام، همکلام و همراه مي‌شدند اما آن‌ها مي‌دانند که با تفاهم و انسجام، منافع حزبي و جناحي‌شان تامين نمي‌شود و به همين دليل است که اظهارات و مواضع‌شان همواره نه در جهت تفاهم بلکه در جهت انشقاق و شکاف ميان مسئولان و مردم، ميان نهادهاي مختلف حاکميتي و همه مسئولان بوده است و همين موضع‌گيري عجولانه عليه اظهارات دولتي‌ها نشان مي‌دهد که منافع ملي، چندان در اولويت اين جريان قرار ندارد.
مشارکت حداکثري، به ضرر تندروها


اما بخش ديگري از صحبت‌هاي معاون اول رئيس جمهوري و نوبخت واکنش کيهان را به دنبال داشته، به واقعيت‌هاي امروز کشور اعم از تحريم‌ها و مشکلات اقتصادي موجود مربوط مي‌شود؛ اين در حالي است که بعضي از جريان‌هاي مخالف دولت سعي مي‌کنند با طرح وعده‌هاي توخالي، غيرواقعي و به دور از بضاعت‌هاي امروز کشور، اول آنکه انتظارات جامعه را بالا ببرند، دوم بهره‌برداري انتخاباتي از اين وعده‌ها داشته باشند و سوم، اميد مردم را هر روز کمرنگ کنند زيرا خوب مي‌دانند که تحرکات سياسي‌شان در پايين بودن مشارکت مردم به نتيجه مي‌رسد. ايرنا پلاس نوشت؛ اين روزنامه نه تنها علاقه‌اي به ارائه واقعيت‌ها براي مردم ندارد بلکه تلاش مي‌کند با اتهام‌زني‌هايي بدون سند و با ايجاد تشويش در افکار عمومي، راهبرد تخريب را به سبک رئيس دولت‌هاي نهم و دهم دنبال کند؛ به طوري که در مطلب خود اينگونه دست به تهديد مي‌زند: «تورق جزئي‌ِ بخشي از کارنامه مشعشع دولت، حقايق تلخي را آشکار مي‌کند که در شرايط فعلي نه به صلاح دولت است و نه براي مردم اميد ايجاد مي‌کند.» اين شيوه نخ‌نما در بازي‌هاي رسانه‌اي با افکار عمومي، دست‌کم ديگر تاريخ مصرفش براي جامعه ايران تمام شده است زيرا آنهايي‌که تحريم‌ها را ورق‌پاره مي‌خواندند و رسانه‌هاي اين طيف، از آنها حمايت مي‌کردند و همه دو دولت نهم و دهم مدعي بودند فهرستي از مفسدان اقتصادي در جيب دارند که افشا مي‌کنند، هيچ وقت چيزي از جيب آن‌ها بيرون نيامد جز کارنامه‌اي که از عملکردشان و اختلاس‌هاي آن دوران بر جاي ماند؛ پرونده‌هاي بابک‌ زنجاني‌ها، گم‌شدن دکل‌هاي نفتي، پرونده‌هاي تامين اجتماعي و بسياري ديگر، همگي در کارنامه دوران مورد حمايت کيهان ثبت شده است. اتفاقا برخلاف آنچه کيهان مدعي آن مي‌شود که اگر «کارنامه دولت تورق شود، کارنامه تلخي آشکار مي‌شود» اين اظهارنظرها، همان فرافکني هميشگي اين جريان رسانه‌اي است که همواره از روشن شدن حقايق در هراس بوده است و دست بر قضا واکنش اخير آن‌ها نيز در برابر بيان برخي حقايق از زبان معاونان رئيس جمهوري از همين موضوع حکايت مي‌کند.
واقعيتي که تندروها نمي‌خواهند ببينند
همه‌گيري کرونا در دنيا، بزرگترين اقتصادهاي امروز جهان را نيز با مشکلات جدي روبه‌رو کرده است و کيهان‌نشينان عامدانه چنين متغيري را در تحليل شرايط موجود ناديده مي‌گيرند تا همه چيز را در راستاي سناريوي سياسي و جناحي خود تعريف کنند، بعضي واقعيت‌هاي ديگر نيز هيچ‌گاه از سوي کيهان بيان نمي‌شود. کيهان و جريان‌هاي سياسي همسو با آن، در حالي همچنان مدعي ناکارآمدي برجام مي‌شوند که هيچگاه نمي‌خواهند حقايق و دستاوردهاي آن براي مردم عيان شده باشد؛ اين جريان‌ها نمي‌گويند بالاترين رشد اقتصادي دنيا در دوره اجراي برجام متعلق به ايران بود. اين جريان‌ها تلاش دارند ثبات قيمت‌ها، تک‌رقمي شدن تورم،‌ رشد سرمايه‌گذاري خارجي، کاهش نرخ بيکاري و در کنار آن دستاوردهاي هسته‌اي شامل به رسميت شناختن حق هسته‌اي ايران و رشد و توسعه آن را ناديده بگيرند. کيهان و جريان‌هاي همسو با آن همچنين هرگز براي مردم بازگو نخواهند کرد که قرار گرفتن ايران تحت فصل هفتم منشور ملل متحد در دولت مورد حمايت آنها چه معنايي داشت و ديپلماسي دولت تدبير و اميد چگونه سايه جنگ را از ايران دور کرد. اين جريان‌ها، هرگز براي مردم اين حقيقت را بازگو نمي‌کنند که در تاريخ جمهوري اسلامي سابقه نداشته است ايالات متحده دو بار پياپي در شوراي امنيت سازمان ملل با شکست سنگين و سرافکندگي در برابر ايران مواجه شود و نمي‌گويند که در اين شکست، همه هم‌پيمانان ايالات متحده نيز به نفع ايران مقابل واشنگتن قرار گرفتند.