دردسرهای سیل اهواز

 
 
 
 


در طي ساليان اخير در استاني که از زير خانه‌هاي مردم لوله‌هاي طلاي سياه عبور مي‌کند، آبگرفتگي و بوي تعفن فاضلاب عرصه زندگي را بر مردم تنگ کرده است. بايد بررسي شود که مسئول هدررفت منابع مالي از جمله، تسهيلات 149ميليون يورويي بانک جهاني و منابع ملي، در کنار سال‌ها اتلاف وقت و انرژي چه کساني بوده‌اند که دود اين موضوع مستقيم به چشم مردم رفته است. از سال 97 و 98 که بارندگي‌ها تبديل به سيل شدند مشکلات استان خوزستان 40 درصد آن مالي و 60 درصد آن مربوط به توان فني افرادي است که بر سيستم آب و فاضلاب استان، به‌ويژه کلانشهر اهواز کار کرده‌اند. واقعيت امر اين است که ما در اين بخش از افراد فني آن‌طور که بايد و شايد براي حل مشکل آب و فاضلاب اهواز استفاده نکرده‌ايم؛ نه اينکه بخواهم زحمات مديران فعلي را ناديده بگيرم، ولي اين معضل با توان فني بالاتر زودتر حل‌وفصل خواهد شد. اگر توان مديريت بالا بود و از افراد فني براي کار بهره گرفته مي‌شد، لااقل در اين يک دهه گذشته مشکل آب و فاضلاب اهواز در نقاط بحراني برطرف مي‌شد. دولت براي پروژه‌هاي ملي وقت و هزينه مي‌‌کند، ولي در حوزه محلي بايد دقت بيشتري به خرج دهد که افرادي که به‌عنوان پيمانکار و مدير انتخاب مي‌‌کند، بتوانند راهگشا باشند. در اين بين بايد شهرداري و آبفا تقسيم کار کنند، تا اين مشکل مردم هرچه زودتر برطرف شود. تا زماني‌که آدم‌هاي متخصص و فني براي رفع مشکلات آب و فاضلاب خوزستان پاي کار نيايند، کماکان اين مشکل وجود دارد و هرساله به زندگي و سرمايه مردم آسيب جدي وارد مي‌شود. اگر 100ميليون يوروي ديگر هم براي رفع مشکلات آب و فاضلاب استان اختصاص داده شود، بي‌ترديد افرادي که توانايي مديريتي بالايي ندارند يا دلسوز نيستند، دوباره با ظرافت خاصي اين پول‌ها را هزينه کرده ولي مشکل مردم هم همچنان پابرجا مي‌ماند. پيگيري‌هايي که اين روزها توسط دولت با نامه‌نگاري و از طريق مديران ارشد انجام مي‌شود واقعا جاي تامل دارد، چون اينها مانند چسب‌زخم براي درمان زخم عميق استفاده مي‌کنند. بدون ترديد اگر با اين گوشزدها و تذکرها مساله به اين بزرگي و مهمي رفع مي‌شد، بايد طي سال‌هاي گذشته مشکل مردم کمتر مي‌شد. پس سرانجام کار به تامين بودجه و توان فني افرادي بستگي دارد که براي حل اين مشکل بزرگ انتخاب مي‌شوند. بايد يکبار براي هميشه مشکل آب و فاضلاب خوزستان برطرف شود، وگرنه در طي سال‌هاي بعد دولت تاوان بزرگ‌تري از بودجه خواهد پرداخت. نمي‌توان هر‌بار يک بخش را ترميم کرد و بودجه‌ کمي براي حل اين معضل اختصاص داد، تا سال بعد سيل و فاضلاب مجددا زندگي مردم را نابود نکند و دوباره اين چرخش ادامه‌دار نباشد.