روزنامه کيهان
1400/01/29
کارنامه دولت چه بخواهیم چه نخواهیم بیخ ریش ما اصلاح‌طلبان است
سرویس سیاسی-روزنامه شرق در شماره دیروز خود گفت‌وگویی با یکی از کنشگران سیاسی اصلاح‌طلب منتشر کرده است.
شرق در یکی از سؤال‌های خود می‌پرسد: «در سال‌های اخیر با توجه به انتقادهایی که به دولت وجود داشت، خاصه در حوزه اقتصادی، بسیاری از مردم محور انتقاد را به سمت اصلاح‌طلبان بردند که اگر جبهه اصلاحات از روحانی حمایت نمی‌کرد، او اکنون رئیس‌جمهور نبود. جدای از چندوچون این بحث که چقدر صرفاً دولت باید موردنقد باشد، آیا تصمیم اصلاح‌طلبان در سال‌های 92 و 96 باعث ریزش سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان شد؟»
علیرضا بهشتی در پاسخ به سؤال شرق گفته است: «واقعیت این است که همان خط‌مشی نادرست و بی‌فرجامی که در پاسخ به پرسش قبلی به آن اشاره شد، اصلاح‌طلبان را مجبور به حمایت از آقای روحانی کرد. آقای روحانی با تابلوی اصلاح‌طلبی به میدان مبارزه انتخاباتی نیامد و در طول حیات سیاسی‌اش هیچ‌زمانی ادعای اصلاح‌طلبی هم نداشته است. با همه احترام و ارزشی که برای آقای خاتمی قائل هستم، باید عرض کنم تمسک به تاکتیک «تکرار» نه مبنای هویتی معینی داشت، نه پشتوانه برنامه‌ای مشخصی داشت و نه جز کاهش سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان، سود دیگری در برداشت.»
وی در ادامه می‌افزاید: «این سخن که اصلاح‌طلبان چه بخواهند چه نخواهند کارنامه دولت آقای روحانی به حسابشان گذاشته میشود، منعکس‌کننده یک واقعیت است. منتها من اشتباه را بیش از آنکه اشتباهی تاکتیکی بدانم، ناشی از خط‌مشی نادرستی می‌دانم که متأسفانه نهادهای اصلی اصلاح‌طلبان هنوز هم بر آن پافشاری می‌کنند.»
بهشتی همچنین در ادامه به حمایت بی‌حساب‌وکتاب اصلاح‌طلبان از روحانی اشاره می‌کند و در حقیقت می‌گوید اصلاح‌طلبان در آن زمان برنامه‌ای برای اداره کشور نداشتند که مطابق آن در آینده انتظار پاسخگویی از دولت موردحمایت خود داشته باشند. وی در ادامه این مصاحبه گفته است: «آقای روحانی حق دارد بپرسد من به کدام برنامه ارائه‌شده از طرف اصلاح‌طلبان متعهد شده بودم که انجام نداده‌ام؟ البته مردم هم حق دارند از آقای روحانی بپرسند به کدام وعده انتخاباتی‌تان جامه عمل پوشاندید؟»
دولت حسن روحانی آبرویی برای اصلاح‌طلبان نگذاشته است
محمدعلی وکیلی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و نماینده مجلس دهم در مطلبی در روزنامه ابتکار نوشت: دولت حسن روحانی آبرویی برای اصلاح‌طلبان نگذاشته است. هیچ‌چیز واضح‌تر از این نیست که هزینه حسن روحانی از کیسه اصلاح‌طلبان پرداخته شد. جریان دیگری میان حامیان روحانی اساساً توان پرداخت این هزینه را ندارد. یعنی اساساً مردم، اصلاح‌طلبان را می‌شناسند و لذا اکنون نیز‌گریبان این جریان را می‌گیرند. تعارف نداریم، به‌جز یکی دو پروژه بزرگ، مانند برجام، بقیه دولت انگار در تعطیلی مطلق بوده‌اند. به‌جرئیات می‌توان گفت اساساً عزمی برای هرگونه اصلاحات (کوچک یا بزرگ) در این دولت وجود نداشته است. کل کارنامه دولت، همان یکی دو پروژه‌ای است که عرض کردم. راستش مردم این وضعیت را می‌بینند و قضاوت می‌کنند. هیچ دولتی مانند این دولت این هنر را نداشت که ۲۵ میلیون رأی را در عرض چند ماه برساند به دو سه میلیون! هرچند کار به‌جایی رسیده که عده کمی، قدرت چنان برایشان رهزن افتاده که چنین واقعیت آشکاری را رد می‌کنند. اما به‌رغم نظر امثال واعظی، تنها سرمایه اصلاح‌طلبان، یعنی مردم، قربانی بی‌کفایتی این دولت شده است. خودکرده را تدبیر نیست. تصمیم خودمان بود و اکنون نیز هزینه آن را باید تحمل کنیم. طعنه‌ها و کنایه‌های نامروتانه امثال واعظی و آشنا نیز بخشی از این هزینه است. ما خسارت این دولت را به مردم بدهکاریم! اصلاح‌طلبان به لحاظ موقعیت گرفتار دوسر باخت هستند. در این مدت توان رفع سوءتفاهم حاکمیت را نداشتند بنابراین گپ حاکمیت و اصلاح‌طلبان عمیق‌تر از قبل شد. از سویی دیگر تنها سرمایه آنان یعنی مردم در مسلخ خودشیفتگی دولت حسن روحانی به باد رفت.
آمریکا و اروپا بدعهدی کردند اما ما نباید بهانه بدهیم!
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «ما با یک بازی پیچیده بین‌المللی مواجه هستیم که طی آن کشورهای اروپایی بدعهدی کرده‌اند و روح و نفس برجام را نقض کرده‌اند و از آن خارج شده‌اند و یک دنیای متلاطم مبتنی بر قدرتی که همه کشورها به فکر منافع خود هستند و می‌خواهند جایگاه خود را ارتقا دهند و می‌خواهند امتیازات بیشتری کسب کنند. در چنین جهانی بود که آمریکا برجام را نقض کرد و بدعهدی کرد.»
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت: «در این جهان به‌گونه‌ای باید رفتار کنیم که تضییع شدن حق ایران و مظلومیت ایران به‌خوبی به افکار عمومی جهان نشان داده شود تا متوجه شوند که کدام طرف در این عرصه مقصر هستند. ایران باید در این ایام به‌گونه‌ای رفتار کند که بهانه به دست دشمنان خود ندهیم. باید به‌گونه‌ای رفتار کنیم که کانون‌های قدرت از ایران در معادلات خود به‌صورت ابزاری و غیرمنطقی استفاده نکنند.»
علی‌رغم آنکه آمریکا و اروپا به‌هیچ‌عنوان به تعهدات برجامی خود عمل نکرده‌اند، مدعیان اصلاحات همچنان نسخه ضعف و حقارت پیچیده و مدعی هستند که باید از بهانه دادن به دست دشمن پرهیز کرده و مظلومیت خود را به جهان ثابت کنیم!
این پیشنهاد خسارت‌بار در حالی است که آمریکا و اروپا فقط زبان زور را می‌فهمند. به‌عبارت‌دیگر، تنها از طریق رویکرد مقتدرانه می‌توان به حقوق خود دست یافت. رویکردی که در سیاست خارجی دولت روحانی از آن غفلت شد و خسارت محض برجام را به بار آورد.
چشم مسئولان همواره به بیرون بوده است
روزنامه ایران دیروز گفت‌وگویی را با محمدقلی یوسفی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی منتشر کرد. وی گفته است: «در شرایط فعلی وضعیت اقتصادی به‌گونه‌ای است که همواره چشم مسئولان به بیرون بوده و کمتر سعی می‌کنند با اتکا به توان داخلی راه‌حل مشکلات را بیابند. برخی مسائل مهم مانند فساد، کوچک کردن دولت، عدم‌مداخله دولت در اقتصاد و رفع بوروکراسی و... مسائل داخلی هستند که ازقضا راه‌حل‌هایشان هم در داخل است... ما با مشکلات تورمی، بیکاری، رشد منفی اقتصادی و... مواجه هستیم که باید به‌صورت ساختاری حل شود و اجازه ندهیم عمیق‌تر شود. درواقع در جمع‌بندی این پرسش باید گفت بحران‌های فعلی ناشی از سیاست‌گذاری‌های داخلی است.»
به‌جای ذکر مصیبت از تحریم مشکلات مردم را حل کنید
وی در پاسخ به این سؤال که یعنی به تعبیر شما نقش تحریم‌ها در مسائل فعلی کشور کم‌رنگ است؟ گفت: «خیر، نمی‌توان اثر تحریم‌ها را نادیده گرفت چراکه یکی از مشکلات جدی ما هم در عرصه اقتصادی و هم اجتماعی و سیاسی نداشتن تعامل سازنده با دنیا است اما باید دقت داشته باشیم که دیپلماسی یعنی کسانی که مسئولیت دارند تا به‌جای ذکر مصیبت اقدامات سازنده انجام بدهند و از فشار مردم کم کنند.»
گفتنی است، ناله سردادن از تحریم از سوی دولتمردان به نفع تحریم‌کنندگان تمام شد و آنها را در تحریم و گستاخی بیشتر جری کرد. ریچارد نفیو معمار اصلی تحریم‌های فلج‌کننده، در کتاب «هنر تحریم‌ها»، تأکید می‌کند؛ «وقتی یک کشور اعتراف می‌کند که مشکل تحریم دارد، تقریباً نیمی از کار انجام شده. اساساً این نوع اعتراف، دشواری‌های خاصی برای هر دولت دارد چراکه به دشمنانش نشان می‌دهد آسیب‌پذیری‌هایی که آنها دنبالش بودند، کاملاً نمود پیدا کرده است.»
مصاحبه‌شونده همچنین گفته است: «کشور ما همه ویژگی‌های عالی که برای پیشرفت نیاز هست را دارد. درحالی‌که کشورهای مختلف اگر توسعه پیدا نکردند، مشکلاتی دارند. مثلاً فیلیپین مجمع‌الجزایر است. شیلی کشوری است که طول دارد و عرض ندارد یا برخی کشورها در بن‌بست هستند و قفل شده‌اند. یا مثلاً کره و ژاپن منابع ندارند. نپال روی قله کوه قرار دارد. چین و هند جمعیت‌های عجیب‌وغریب دارند... درحالی‌که ایران جمعیت جوان و کارآمد دارد، از وسعت سرزمینی عالی و منابع متنوع و موقعیت جغرافیایی مناسب برای توسعه برخوردار است. ما باید سیاست‌گذارانی داشته باشیم که این نقاط قوت را تقویت کنند نه آنکه آن را رو به اضمحلال ببرند و منابع را هدر بدهند. مسئولان نباید با تصمیمات نادرست امید مردم را از آنها بگیرند.»
سایر اخبار این روزنامه
آمادگی‌ها را تا سر حد نیاز افزایش دهید
کمک 500 میلیونی رهبر انقلاب برای آزادی زندانیان نیازمند
بازی اصلاح‌طلبان در 3 نقش بانیان، منتقدان و ادامه‌دهندگان وضع موجود!
غرق مصنوعی؛ مذاکرات و انتخابات(یادداشت روز)
اخبار ویژه
غرب پس از نابودی کامل افغانستان، از این کشور خارج میشود
بازگشت شرکت‌های خارجی لوازم خانگی هزاران کارگر ایرانی را بیکار می‌کند
تظاهرات و درگیری در6 شهر آمریکا پس از قتل 2 نوجوان 13 و 20 ساله توسط پلیس
رمزگشایی بایدن از طرح آمریکا /بازگشت به برجام با حفظ ساختار تحریم‌ها!
برخی که امروز از تأخیر درخرید واکسن انتقاد می‌کنند با خرید واکسن از روسیه و چین مخالفت می‌کردند
در وین پیروزی را به شکست تبدیل نکنید!؟(نگاه)
وزارت اطلاعات عامل خرابکاری نطنز را شناسایی و معرفی کرد
کارنامه دولت چه بخواهیم چه نخواهیم بیخ ریش ما اصلاح‌طلبان است
بازی اصلاح‌طلبان در 3 نقش بانیان، منتقدان و ادامه‌دهندگان وضع موجود!
بازی اصلاح‌طلبان در 3 نقش بانیان، منتقدان و ادامه‌دهندگان وضع موجود!
