تحریم و المپیک

هرچند هنوز مسابقات المپیک توکیو در جریان است و برخی از ورزشکاران مان در میدان حاضر نشده‌اند ولی تا همین جا هم می‌توان متوجه شد که تیم کشورمان نسبت به ادوار گذشته ضعیف‌تر حاضر شده است.در واقع در شرایطی که امیدهای فراوانی وجود داشت در حال حاضر که این وجیزه قلمی می‌شود فقط و فقط طلای جواد فروغی را دشت کردیم و الباقی ورزشکاران ناموفق بودند.
البته بنده قصد ندارم از جهت فنی وارد موضوع شوم زیرا کارشناسان خبره هر حوزه ورزشی قطعا این موضوع را بررسی کرده و به نتایجی خواهند رسید.حتما چه از لحاظ هدایت و مربیگری و چه از نظر نوع تمرینات و خطاهای فردی ورزشکاران ما اشکال‌هایی داشتند که بایستی در جای خود بررسی شود.لیکن در کنار این موضوعات ناچاریم یک نگاه کلی‌تر نیز به این عدم موفقیت‌های سریالی داشته باشیم و بررسی کنیم مسئولان مربوطه در سیاستگذاری‌های شان چه اشتباهاتی داشتند که نتیجه تاکنون امید بخش نبوده است.
شاید هنوز زود است حکمی رسانه‌ای صادر شود و مسئولی زیر سوال برود ولی بالاخره باید جستجو شود آیا روند آماده سازی تیم‌های مختلف ورزشی کشورمان مطلوب بوده است؟
شواهد و قرائن و اظهارات برخی ورزشکاران نشان می‌دهد علیرغم تمام تلاش‌ها و تدابیری که اتخاذ شده اما آنطور که باید و شاید شرایط و امکانات فراهم نبوده است.


به نظر می‌رسد یکی از دلایلی که مسئولان مرتبط نتوانستند شرایط بهتری را برای ورزشکاران مهیا نمایند بحث‌های مالی، اقتصادی و در نهایت تاثیر تحریم‌ها بوده است.همانطور که تحریم خرخره جریان‌های اصلی اقتصاد کشور را گرفته این انسداد می‌تواند در مجموعه‌های دیگر حتی حوزه ورزش نیز تاثیر خود را بگذارد.
اگر می‌خواهید دقیق‌تر تاثیر تحریم‌ها را متوجه شوید مقایسه عملکرد دو کشور کره‌ای را دراین دوره و ادوار گذشته المپیک بنگرید.کره تحریم زده (شمالی)موفق بوده است یا کره رها از تحریم(جنوبی)؟پاسخ مشخص است.
عرضم اینجاست تمام مباحث مربوط به توجه به داخل و رعایت شان و منزلت نظام صحیح است و ما دربست آن‌ها را قبول داریم اما یک مسئله را نمی‌توان کتمان کرد؛ و آن اینکه باید راهی برای رفع تحریم‌ها پیدا نمود.این بخش خطاب به دولت جدید است.بنده اینجا در مقام تعیین غلط و یا صحیح بودن مسیر دولت قبلی نیستم ولی این را می‌دانم برای رشد باید تحریم‌ها شکسته شود.همین.