روزنامه آفتاب یزد
1400/05/13
عصیان در نوجوانان را جدی بگیریم
شادان کریمی- در گذشته با اینکه رده سنی به عنوان نوجوانی تعریف نشده بود اما خوراک‌های آموزشی، برنامه‌های تفریحی و حتی سبک لباس پوشیدن تا حدی برای نوجوانان مهیا بود اما در حال حاضر با اینکه ما رده سنی را تحت عنوان نوجوانی تعریف کرده‌ایم اما هیچ زیر ساخت تربیتی برای آن نداریم و یا زیر ساخت‌های تربیتی به قدری با اصل ماجرا و دیدگاه‌های نوجوان امروز فرق دارد که نوجوان ترجیح می‌دهد به سمت مد و دیدگاه‌های غربی گرایش پیدا کند چون زیر ساخت‌های فرهنگی ما همراه با دیدگاه‌های نسل جدید رشد و تغییر پیدا نکرده است. این موضوع هر دو جنسیت دختران و پسران را در بر می‌گیرد، در واقع نبود زیر ساخت‌ها سبب شده است تا نوجوان امروز به نوعیبه عصیان و افسارگسیختگی رو بیاورد چون ارزشی برای آنها مشخص نشده است. مواردی که تا دیروز در جامعه ما ارزش محسوب می‌شد امروز به این دلیل که
زیر ساخت تربیتی برای آن تعریف نشده است
رنگ باخته و به همین دلیل هم ما نوجوانان را محکوم به ضد ارزش بودن می‌کنیم در حالی که ارزش‌های غربی برای آنها پررنگ شده است و دلیل اصلی آن هم آموزشی است که کشور‌های غربی برای گروه سنی نوجوان انجام می‌دهند.
نوجوان پویا و کنجکاو است و وقتی در فرهنگ ما با خلاء رو به رو میشود به فرهنگی رو می‌آورد که خلاء‌های فرهنگی ما را پر کند. این موضوع را می‌توانیم در اشتیاق نوجوانان برای برگزاری مراسم‌هایی مثل ولنتاین هم ببینیم. زیر ساخت‌ها برای نوجوان امروز مهیا نیست و همین امر سبب میشود تا ما امروز یک نوجوان سر کش و عاصی داشته باشیم.
یکی از بزرگترین مشکلات نوجوانان امروز ما این است که چیزی تحت عنوان اوقات فراغت ندارند یا بهتر بگویم بازه زمانی برای فراغت ندارند. اصلا زیر ساخت تفریحی برای نوجوانان تعریف نشده است و نوجوانان ما نه تنها اوقات فراغت بلکه سایر ساعت‌های روزشان را در فضای مجازی به سر می‌برند!
چیزی که باید بدانیم این است که هرگاه جاذبه فضای مجازی از فضای واقعی بیشتر باشد، تمایل به آن بیشتر خواهد بود و بر عکس، البته ایجاد جاذبه برای افراد مختلف با روش‌های متفاوت میسر است. در حال حاضر میانگین مصرف فضای مجازی افراد در جامعه بین ۵ تا ۹ساعت است که دو برابر بالاتر از میانگین جهانی است. در کشور‌های پیشرفته نیز والدین نگرانی‌هایی برای حضورفرزندانشان در فضای مجازی دارند اما راهکار این کشورها برای کنترل افراد در فضای مجازی داشتن گواهینامه است. اگر افراد زیر ۱۵سال باشند حتما باید با نظارت والدین از اینترنت استفاده کنند و برای ورود به برخی صفحات باید کد داشته باشند.
کشور ما هم می‌تواند از این الگو استفاده کند به این صورت که نوجوانان در صورتی که دارای مجوز و صلاحیت باشند بتوانند در این فضا حضور داشته باشند و در غیر اینصورت والدین بر آنها نظارت داشته باشند. یکی از روش‌هایی که می‌توان با کمک آن نوجوانان را از دنیای مجازی دور کرد و به دنیای واقعی دعوت کرد، افزایش روابط خانوادگی و خویشاوندی است، یعنی در تابستان برنامه دیدار با اقوام و فامیل و آشنایانی که از نظر فرهنگی با ما همگون هستند را فراهم کنیم و فرصت هم افزایی، تبادل اندیشه و کسب تجارب جدید را به آنها بدهیم. اما این را فراموش نکنیم که دلیل اصلی این اتفاق نبود زیر ساخت‌های لازم است. وقتی نوجوان هیچ برنامه‌ای برای تفریح ندارد جذب فضای مجازی میشود. رسیدگی به امور نوجوانان و جوانان وظیفه تمام نهادها و وزارتخانه هاست، اما چون این مساله در اولویت نیست، متولی مشخصی برای پرداختن به آن وجود ندارد.
متاسفانه در کشور ما مسئولان، نوجوانان که
آینده سازان کشور هستند،نادیده می‌گیرند و چشم از آنها می‌بندند با این عنوان که ارگان‌های تربیتی متولی رسیدگی به مشکلات نوجوانان هستند، ارگان‌های تربیتی نیز علم و اطلاعات کافی در خصوص نحوه برخورد با نوجوانان را ندارند و در این بین نوجوانان به منزله طردشدگانی هستند که چاره‌ای جز رو آوردن به فرهنگ غربی برای خود نمی‌بینند و حالا این موضوع را می‌توان در نحوه معاشرت، لباس پوشیدن، تفریحات و سبک زندگی نوجوان امروز مشاهده کرد.
