دولت ۲ زمان کوتاه‌مدت و میان مدت برای خدمت تعیین کند

کابینه سیزدهم با رأی بالا و کم سابقه مجلس انقلابی یازدهم شکل گرفت و از همان ساعت اولیه روز پنج شنبه دولت مردمی آقای رئیسی با حضور در حرم امام راحل و بیعت با آرمان‌های امام خویش آغاز به کار کرد. وقتی اولین جلسه کابینه جدید با قرائت ۱۰ بند عهدنامه شروع شد، دانستیم که این دولت و کابینه شکل گرفته آن بسیار متفاوت‌تر از همه کابینه‌هایی بوده که تاکنون مردم به خود دیده‌اند.
اعضای دولت سیزدهم، با امضای این عهدنامه متعهد شدند اصول و ارزش‌هایی همچون توجه به محرومان، فساد ستیزی و قانون‌گرایی، رفع موانع تولید، چابک‌سازی نظام اداری با بهره‌گیری از فناوری اطلاعات و شایسته سالاری در انتخاب مدیران را سرلوحه کلیه تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات خود قرار دهند و به آن ملتزم شوند. بند بند مفاد این عهدنامه همان چیزی است که آیت‌الله رئیسی در دوران تبلیغات انتخاباتی برآن تأکید کرده بودند و طبیعی بود که با همین شعار‌ها و معیار‌ها است که رئیس‌جمهور اعضای کابینه‌اش را انتخاب کرده است.
حضور رئیس‌جمهور برای اولین بار در جمع کارکنان بهشت زهرا و جمع کسانی که همیشه از فراموش شده‌های عرصه خدمت خالصانه به مردم بودند -آن هم مردمی که در بد‌ترین شرایط به جهت ویروس کرونا عزیز‌ترین کسان خود را به دل خاک می‌سپارند و دل‌هایشان مملو از درد است - در بر دارنده دو نکته مهم بود؛ اول آنکه آیت‌الله رئیسی با این اقدام خود نشان دادند کوچک‌ترین موضوعی از نگاه ایشان دور نمی‌ماند و دوم اینکه رئیس‌جمهور مردمی و دلسوزمان نمی‌خواهند کم‌ترین فرصت را برای شنیدن درد دل مردم و کارکنانی که سخت‌ترین کار را در کفن و دفن جان باختگان کرونایی انجام می‌دهند از دست بدهند. ایشان همچون روحانی که سال گذشته برای تجدید بیعت با امام راحل به بهشت زهرا رفت و از قضا در آن مقطع هم کرونا در کشور جولان می‌داد، می‌توانست پس از بیعت دولتش با امام (ره) به پاستور باز گردد و دوربین‌ها هم به همان حد انعکاس تصاویر بیعت دولت با امام (ره) بسنده می‌کردند. چرا آیت‌الله رئیسی ترجیح دادند به جای بازگشت به پاستور در جمع کارکنان بهشت زهرا حاضر شود؟ دلیل آن را باید در درد آشنایی او با مردم و هراس نداشتن از جان خود دانست. چیزی که در طول این ۱۹ ماه جولان کرونا در کشور آرزو داشتیم یک بار هم که شده روحانی آن را انجام می‌دهد.
یقیناً وضعیت آب خوزستان که از خردادماه تاکنون معضلی برای مردم این استان بوده و درگیری حاصل از آن، برای کشور چالش امنیتی ایجاد کرده است، مهم‌ترین مسئله برای آیت‌الله رئیسی است که اگر چنین نبود ایشان قبل از آنکه سکان اداره کشور را برعهده بگیرد این موضوع را به عنوان یک دغدغه جدی خود مطرح نمی‌کرد و در زمان استقرار دولت روحانی تیمی برای ارزیابی وضعیت آب در این استان اعزام نمی‌کرد. او که چند ماه بود فریاد‌های مردم مظلوم خوزستان را می‌شنید ترجیح داد در دومین روز کاری دولتش، جمعه به این استان سفر کند تا از نزدیک و این بار در کسوت رئیس‌جمهور مشکلات مردم را بررسی کند و در صدد رفع آن برآید. نباید فراموش کرد که آقای روحانی در سال ۱۳۹۲ زمانی که بر مسند قدرت قرار گرفت اولین سفر استانی‌اش آن هم در فضای آرام و بدون کرونایی شش ماه بعد در سوم آذر ۹۲ به بوشهر انجام شد و تا آن مقطع نهاد رئیس‌جمهوری در حال برنامه‌ریزی بودند تا مقدمات سفر او و تیمش را فراهم کنند و شاید هم اگر بوشهر زلزله‌ای نمی‌آمد رئیس‌جمهور روحانی حاضر به ترک پایتخت نمی‌شد؛ لذا جنس آیت‌الله رئیسی از جنس رؤسای جمهور پاستورنشین و مدیریت از راه دور همچون روحانی که ساعت ۸ صبح مثل یک کارمند عادی بر سرکار بیاید و در نهایت بعد از ظهر در مسیر پاستور – ولنجک چراغ همه چهارراه‌ها برایش سبز شود تا خدای نکرده توقفی خطرناک نداشته باشد، نیست، این رئیس‌جمهور می‌تواند ادعا کند که روزانه غم و شادی مردم را می‌بیند، چون خود در بین آن‌ها هست و مشکلات مردم را با گوشت و پوست خود لمس می‌کند نه روحانی که با لمیدن در صندلی بنز ضد گلوله در مسیر رفت و برگشت به پاستور که می‌گفت غم و اندوه و شادی مردم را می‌بیند، می‌توانست بفهمد مردم گرفتار چه مشکلاتی هستند.


راهی که آیت‌الله رئیسی و دولت مردمی او آغاز کرده‌اند بارقه‌ای از امید را در مردم ایجاد کرده است و همین مسیر درست بدون وقفه باید طی شود و لحظه‌ای تعلل در آن جایز نیست. دولتمردان سیزدهم یقین داشته باشند اگر با همین دست فرمانی که شروع کرده اند، ادامه دهند هم می‌توانند به مدد الهی برمشکلات فائق آیند و هم اعتماد از دست رفته مردم به دولتمردان باز می‌گردد و با همراهی دولت و مردم در کمتر از چهار سال شاهد تحول اساسی در حکمرانی و اداره کشور در عرصه داخلی و خارجی باشیم.
دولت سیزدهم نباید فراموش کند که وعده‌هایی داده و انتظاراتی را در مردم امیدوار به تغییر وضع موجود ایجاد کرده که باید متعهد به انجام آن باشد که در اولویت سنجی ها، سه انتظار و وعده در اولویت قرار دارد:
۱. با توجه به تنوع موضوعات و مسائل مبتلابه کشور و تفاوت‌های ماهوی میان آنها، لازم است دولت جدید دو زمان «کوتاه‌مدت» و «میان‌مدت» برای اقدامات و برنامه‌های خود مدنظر قرار دهد. زمان «کوتاه‌مدت» تا پایان سال ۱۴۰۰ تعریف شود و دولت برنامه‌های مشخصی برای حل مشکلات فوری و اولویت‌دار همچون واکسیناسیون همه مردم که وزیر جدید بهداشت وعده آن تا دهه فجر را داد، تأمین نیاز‌های مهم اعم از آب و برق، کالا‌های اساسی به‌گونه‌ای که تا پایان سال، این مسائل حل شده باشد و نگرانی فوری مردم تا حد زیادی برطرف شود. به‌موازات برنامه کوتاه‌مدت، برنامه «میان مدت» نیز باید اندیشیده شده و بر اساس مدت‌زمان چهار ساله و تا پایان کار دولت سیزدهم مجموعه‌ای از اقدامات و برنامه‌های راهبردی و عملیاتی جهت پیشرفت و توسعه زیرساخت‌های کشور و اصلاح ریل‌گذاری کشور در مسیر پیشرفت درون‌زا طرح‌ریزی و اجرا شود. طبیعی است که این برنامه‌ها، نافی یکدیگر نبوده و باید به‌صورت همزمان دنبال گردد.
۲. از نقاط قوت آیت‌الله رئیسی در چند مسئولیت اخیر که موردتوجه مردم نیز قرار گرفته است ارتباط با مردم است. ایشان در این دو روز نشان دادند که این روحیه در ذات ایشان است که امید است همین روحیه امتداد یابد، اما نباید به تعامل میدانی اکتفا کرد. دولت سیزدهم باید به دنبال ایجاد «سازوکار تعامل پایدار دولت با مردم» باشد، به گونه‌ای که مردم بتوانند بدون مشکل صدای خود را به گوش دولتمردان برسانند.
۳. مبارزه با فساد، هم جزو شعار‌های اساسی آیت‌الله رئیسی است، هم مشی این بزرگوار در قوه قضائیه نشان داده که او مصمم به قطع این جرثومه خانمانسوز و کشور سوز است. حتما آقای رئیسی به این فراز از سخنان رهبر معظم انقلاب درباره مبارزه با فساد در این چهارسال توجه خواهند کرد که فرمودند: «اگر به معنای واقعی کلمه می‌خواهیم در کنار مردم باشیم در این چهار سال توجه خواهند کرد. باید با فساد و مفسد مبارزه بی‌امان کنیم. بستر‌ها و زمینه‌های فساد در قوه مجریه تشکیل می‌شود. اصل قضیه اینجاست. اینجا باید با فساد مبارزه کرد.» مبارزه با فساد همیشه مطالبه مردم و رهبری انقلاب بوده و هست؛ لذا باید در جهت خشکاندن ریشه‌های فساد در درون قوه مجریه، برنامه‌ریزی جدی و اقدام قاطعی در پیش گرفت.