از فیفا عرب کاپ تا لیگ محلات!

امید مافی‪-‬ در فاصله‌ای نه چندان دور از این خاک، این روزها قطر با برگزاری شکوهمند جام جهانی اعراب گرد و خاک عجیبی برپا کرده است.دشداشه پوش‌ها یک سال قبل از جام جهانی بساط فیفا عرب کاپ را به بهترین شکل پهن کرده‌اند و با چهار شهر و هفت ورزشگاه از ستارگان دنیای عرب میزبانی می‌کنند.عرب‌ها شبانه روز بر پای ایستاده‌اند تا پاسخی دندان شکن به منتقدانی دهند که از همان روز اول دوحه را لایق میزبانی بزرگترین جشنواره قرن نمی‌دانستند و معتقد بودند اسکناس‌های آمریکایی سبب شده تا فیفا کارزاری بزرگ و تاریخی را به تمیم بن حمد خلیفه آل ثانی و دار و دسته‌اش تعارف کند.
حالا اما برگزاری بی‌نقص و به یادماندنی فیفا عرب کاپ و انعکاس گسترده آن در رسانه‌های خبری جهان ثابت کرده کشور کوچک قطر در امر میزبانی کم از کشورهای بزرگ اروپایی و آمریکای لاتین ندارد و آن‌ها نیز می‌توانند در هُرم گرما مطبوع‌ترین پیکارها را به سرانجام برسانند و به نگین درخشان قاره کهن بدل شوند.
کمی این سوتر اما در سرزمین گربه‌ای شکل هنوز ورزش ایران در جا می‌زند و به ورزشگاهی چهل ساله می‌نازد و هنوز زیر ساخت‌ها آنقدر با مشکل مواجه هستند که به فرجام رساندن یک لیگ مثلا حرفه‌ای شاق‌ترین کار دنیا جلوه می‌کند و مسئولان مربوطه نیز با تحذیر از اصل ماجرا زمین را به آسمان می‌دوزند و برای خروج از کوچه بن بست ادله‌های نخ نما شده رو می‌کنند.
راستی چه اتفاقی افتاد که در این سال‌ها ما نصف قطر هم نتوانستیم به زیر ساخت‌ها بپردازیم و زمینه برگزاری رقابت‌های بزرگ بین المللی را فراهم آوریم.پر واضح است وقتی ما هنوز بر سر موضوع ورود بانوان به ورزشگاه‌ها با هزار و یک ابهام و سوال مواجهیم و همه عمر خود را به چنگ انداختن بر صورت یکدیگر هدر می‌دهیم قادر نخواهیم بود جا پای ممالکی بگذاریم که یکشبه ره صد ساله را طی کردند و آنقدر بااراده در مسیر شکوفایی ورزش گام برداشتند که هیچ حرف و حدیثی باقی نماند و در پایان کار با اعطای میزبانی جام جهان نما مزد زحماتشان پرداخت شد.


یک سو قطر با یازده هزار کیلومتر مساحت و کمتر از سه میلیون نفر جمعیت و دگر سو ایران با بیش از یک میلیون و ششصد هزار کیلومتر مساحت و قریب به هشتاد و پنج میلیون جمعیت،بهت آور است.یعنی چه اتفاقی رخ داده که قطر با بهره مندی از نفت خام و گاز طبیعی به سرزمینی متمول بدل می‌گردد و چشم‌ها را خیره می‌سازد،اما ما با وجود برخورداری از نفت و گاز و دهها محصول ارزشمند دیگر نمی‌توانیم قد علم کنیم و برای چمن کردن ورزشگاه غیراستاندارد قائم شهر با هزار و یک معادله دست و پنجه نرم می‌کنیم و دیگر تیم لیگ حرفه‌ای مان در خراسان بزرگ برای تمرین توپ ندارد و زمین ندارد و پول ندارد و آه در بساط ندارد و همچون تیم‌های لیگ محلات انگشت نماست.
کاش از آن‌ها که در این سال‌ها توفان درو نکردند یاد بگیریم که چگونه می‌توان در مسیر تبلور ورزش پیش رفت و همچون قطر به گونه‌ای عمل کرد که کشورهای عربی حاضر در فیفا عرب کاپ از الجزایر و تونس و مصر تا عمان و لبنان و اردن مهر تایید بر میزبانی سرزمین واقع در جنوب خلیج فارس بزنند و چنان به به و چه چه کنند که جهان باور کند حکومت متمرکز پادشاهی به حتم در امر میزبانی از کارناوال بی‌تکرار جام جهانی سربلند خواهد شد و در حیرت آوازها
کم نخواهد آورد.