روزنامه شرق
1400/10/22
آقای احمدی‌بیغش بفرمایید یک لیوان آب!
آقای احمدی‌بیغش بفرمایید یک لیوان آب! داستان حذف استقلال و پرسپولیس از لیگ قهرمانان آسیا ابعاد جدی‌تری به خود گرفته به‌طوری‌که در 48 ساعت اخیر واژه‌هایی مانند «جعل» و از آن بدتر «خیانت» هم به آن اضافه شده است. این موضوع کار را به مجلس شورای اسلامی هم کشانده و حالا چندین نماینده، دقایق زیادی درباره حذف این دو تیم صحبت کرده و می‌کنند. در تازه‌ترین مورد محمود احمدی‌بیغش، نماینده شازند و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، با لحنی بلند و رسا که گویی برگرفته از عصبانیتی بحث‌برانگیز است، صحبت‌هایی را در صحن مجلس بیان کرده که برخلاف نظر خودش و البته نطق بلندبالایی که داشت، نه‌تنها نمی‌تواند گره‌گشای وضع موجود باشد بلکه ممکن است شرایط را برای فوتبالِ نحیف ایران سخت و دشوارتر کند. او مشخصا از صحبت‌های داریوش مصطفوی در تلویزیون و حرف‌هایش خطاب به احمد راستینه، دیگر نماینده مجلس، برآشفته شده و از پس این برآشفتگی متنی برای قرائت در صحن مجلس آماده کرده که نهایتا کار را به جایی برساند تا خط‌و نشان بکشد که کسی را که به نماینده مجلس توهین کند یا حرفی بزند که باب میلش نباشد، باید «چنین کرد و چنان». به آن بخش از صحبت‌های نماینده شازند در این مطلب اشاره‌ای نمی‌شود و چندان هم اهمیتی ندارد ولی بخش دیگری از صحبت‌های او می‌تواند زنگ خطری جدی برای فوتبال ایران به صدا درآورده و حتی این فوتبال را به کام تعلیق هم بکشاند. محمود احمدی‌بیغش با اشاره به حذف دو تیم مطرح ایرانی از آسیا می‌گوید: «آن‌قدر دست روی دست گذاشتند که جمعه سیاه برای فوتبال کشور رقم خورد و فاجعه‌ای به بار آمد که کسی نتوانست آن را جمع کند. عاملان این اتفاق تلخ به خاطر وضعیت سیاهی که برای ورزش کشور رقم زده‌اند، به‌جای اینکه محاکمه علنی شوند، با پررویی و گستاخی هرچه‌‌تمام‌تر از تریبون رسمی صداوسیما، دست پیش گرفتند تا پس نیفتند». بخش خطرناک حرف‌های این نماینده مجلس جایی است که او مستقیم رئیس‌جمهور، وزیر ورزش و معاون پارلمانی رئیس‌جمهور را خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید: «بدانید و هوشیار باشید اراده‌ای مرموز، مسموم و مرصوص در مافیای فوتبال به‌دنبال ضربه‌زدن به کشور بوده و در سطوح مختلف پی بدنامی دولت جدید می‌گردند. در این عرصه پرطرفدار باید ورود شود و با پاک‌سازی جریان مخرب، کار به جوانان متدین و تحصیل‌کرده حوزه ورزش سپرده شود».کاری به درست یا غلط بودن ادعای نماینده شازند در این مورد نباید داشت ولی مسئله اینجاست فردی که گلوی خود را با صدای بلند مورد آزار قرار می‌دهد تا این جملات را فریاد بزند، آیا نگران شنیده‌شدنش توسط کنفدراسیون فوتبال آسیا و در نهادی بالاتر، توسط فیفا نیست؟ احمدی‌بیغش که خودش را دلسوز فوتبال جلوه داده، رسما از رئیس‌جمهور و وزیر ورزش می‌خواهد با حذف نفراتی در فدراسیون فوتبال، به زعم خودش، پاک‌سازی‌ای در این نهاد صورت دهد. حال آیا نماینده شازند قبل از بیان رسمی این اظهارات در مجلس، ذره‌ای به این نکته فکر کرده که حرف‌هایش مصداق بارز دخالت دولت در امور فدراسیون‌هاست و عواقبش می‌تواند منجر به تعلیق فوتبال ایران شود؟ او به خاطر حذف دو تیم استقلال و پرسپولیس از آسیا ناراحت است و می‌گوید کام جوانان تلخ شده ولی به‌راستی اگر فوتبال ایران با این اظهارات نسنجیده تعلیق شود آیا آن وقت امثال همین نمایندگان حاضر به پذیرش اشتباهاتی که در این عرصه داشته‌اند، می‌شوند؟
البته این اولین‌بار نیست که احمدی‌بیغش خودش را درگیر مسائل فوتبالی می‌کند و سعی می‌کند با ربط‌دادن آن به مواردی تقریبا نامرتبط، از نمایندگان مجلس چهره‌های معصومی ترسیم کند که اصلا در تصمیم‌گیری‌ها اشتباهی نمی‌کنند. نزدیک به یک دهه قبل او با حضور در برنامه 90 و زمانی که هنوز این برنامه در صداوسیما و شبکه سه جای رفیعی داشت، سعی کرد عادل فردوسی‌پور را فرد بی‌ایمانی جلوه دهد تا حرف‌هایش را به کرسی بنشاند. در آن زمان بحث بر سر انتقال تیم نفت تهران به اراک و به قول احمدی‌بیغش به استان مرکزی بود؛ در شرایطی که بسیاری از فوتبالی‌ها چنین تصمیمی را سیاسی و در جهت نابودکردن فوتبال قلمداد می‌کردند، احمدی‌بیغش تمام‌و‌کمال از آن تصمیم حمایت کرد و حق را به نمایندگان مجلس داد که برای کشور تصمیمات درستی می‌گیرند. او با انتقاد از اینکه گفته میشود نمایندگان مجلس برای رأی‌داشتن در دور بعدی، دست به چنین اقداماتی می‌زنند تا برگ برنده‌ای در انتخابات داشته باشند، این جملات را تهمت به نمایندگان مجلس توصیف کرد. بیغش فارغ از اینکه چنین تصمیماتی چه ضربه مهلکی بر پیکره فوتبال وارد می‌کنند، از این گفت که چنین تصمیماتی برای تمرکززدایی از تهران صورت گرفته است ولی هرگز جواب درستی به این پرسش نداد که چرا هزینه انتقال یک تیم تهرانی به اراک و استان مرکزی، صرف آموزش و تیم‌داری بین جوانان همان شهر و استان نمی‌شود؟
حالا هم به نظر می‌رسد نماینده کنونی شازند، پیش از آنکه نسنجیده درباره فوتبال، حوزه‌ای که احتمالا تخصص چندانی در آن ندارد، صحبت کند، بهتر است لیوانی آب بنوشد و در آرامش به این مسئله فکر کند که آیا پروسه حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا فقط مربوط به این‌روزهاست؟ او بهتر است بیشتر به این نکته فکر کند که چرا با وجود یک دهه وعده برای واگذاری استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی، دولت‌ها دست از سر این دو باشگاه برنمی‌دارند و می‌خواهند همواره دستی بر آتش باشگاه‌داری داشته باشند؟ احمدی‌بیغش که خودش مدت‌ها در دولت‌های مختلف نماینده مجلس بوده، بهتر است قبل از آنکه به دنبال راپورتچی‌های داخلی باشد، از خودش این سؤال را بپرسد که تا چه زمانی، دو تیم مطرح ایرانی با میلیون‌ها هوادار، باید با پرونده‌سازی، لابی، کدخدامنشی و ریش گرو گذاشتن، با ترس و لرز پا به آسیا بگذارند؟ نهایتا اگر نماینده شازند این روزها خیلی دغدغه فوتبال دارد، بهتر است در پرونده اساسنامه فدراسیون فوتبال که مدت‌هاست در راهروی مجلس گیر کرده آستینی بالا بزند و در فاصله اندک مانده به ددلاین فیفا به فوتبال ایران، اساسنامه را این‌طرفی یا آن‌طرفی کند. شاید زمانی که مسئولان فیفا برای مرور اظهارات تازه احمدی‌بیغش در مجلس و از تریبون رسمی داشتند که رئیس‌جمهور و وزیر ورزش را با صدای بلند دعوت به دخالت در چیدمان فدراسیون فوتبال می‌کند و می‌خواهد جوانان متدین و تحصیل‌کرده در این نهاد بر سر کار بیایند، به یادشان بیاید که این نماینده دغدغه اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران را هم که به تصویب دولت و قوه قضائیه رسیده ولی در مجلس گیر کرده، داشته است.
نهایتا اینکه دغدغه احمدی‌بیغش‌ها برای مبارزه با فساد در فوتبال ستودنی است و مورد حمایت ولی نباید فراموش کرد یک نماینده مجلس نباید به دلیل حب‌و‌بغض نسبت به یک مورد یا یک شخص خاص، اسیر اظهاراتی شود که ممکن است روی سرنوشت کلی فوتبال تأثیر منفی بگذارد.
سایر اخبار این روزنامه
مسئولیت حذف ارز دولتی با کیست؟
۱۰ ممنوعیت برای صیانت از حقوق زندانیان
بالاترین حقوق شورای انقلاب را آقا ایوب آبدارچی می‌گرفت
واکنش سخنگوی دولت به احتمال استیضاح ۲ وزیر یا ترمیم کابینه
مذاکرات سرعت نگیرد توافق موقت مطرح میشود
قفل رانت و امضای طلایی باز میشود؟
آقای احمدی‌بیغش بفرمایید یک لیوان آب!
بن‌بست در ژنو
جنجال «علی‌عسگری»
گریز از کار در بخش تولید
نظارت اثربخش، حلقه مفقوده دولت سیزدهم
۲ ویژگی سیاست‌مداران محافظه‌کار
اهمیت هشدار پیش‌هنگام زلزله برای تهران
