افتراق ۷۲ ملت در برلین

تجمع شنبه ۳۰ مهرماه یا بنابر آنچه ترتیب‌دهندگانش بر آن تأکید داشتند، راهپیمایی ۲۲ اکتبر، ملغمه‌ای از مهاجران، غیرایرانی‌ها، تجزیه‌طلبان و هر آن کسی بود که عقده‌ای از ایران متحد در دل داشت. اگرچه تلاش شد بر جمعیت بالای حاضران تأکید شود، اما در نهایت طبق آماری که حامیان تظاهرات بر آن تکیه دارند، ۸۰ هزار نفر در این تظاهرات شرکت کردند که بنابر برآوردها، شمار قابل‌توجهی از آن‌ها از اعضای گروهک منافقین بودند.    شنبه موعود برای ضد انقلاب فرارسید. آن‌ها فراخوانی را که در روز‌های گذشته برای تجمع در برلین داده بودند، با هر ترفندی از جمله جمع‌آوری هزینه سفر به برلین برای شرکت‌کنندگان عملی کردند و از هیچ گروهک و عنصر معاند ایران در هر گوشه و کناری برای تدارک این تظاهرات غافل نشدند. عناصر اجاره‌ای، گروهک‌های تروریست تجزیه‌طلب مانند کومله و دموکرات، گروهک الاحوازیه، عناصر جدایی‌طلب بلوچ، منافقین و همچنین سلطنت‌طلبان طرفدار پهلوی طبق شرایطی که پیش‌تر برای حضور در این راهپیمایی اعلام شده بود، هر کدام با پرچم و شعاری حاضر شدند. قبل از این تظاهرات، در بیانیه‌ای چندبندی، شروطی برای شرکت‌کنندگان تعیین شده بود که محور اصلی آن‌ها حول دوری از خشونت بود، یعنی دقیقاً همان چیزی که ترتیب‌دهندگان تظاهرات ۲۲ اکتبر از وقوع آن در شهر‌های مختلف ایران دفاع و آن را با عناوین مختلف از جمله حرکت در راستای آزادی توجیه می‌کنند. در تجمع نه تنها پرچم‌های انواع گروهک‌ها، بلکه پرچم همجنس‌گرایان و رژیم صهیونیستی نیز به چشم می‌خورد. در این تجمع شماری از افراد حضور داشتند که اگرچه ایرانی نبودند، اما لباس‌هایی بر تن داشتند که تصویر مسعود رجوی، سرکرده گروهک تروریستی منافقین روی آن نقش بسته بود. در ظاهر در به روی هرکسی که مایل بود در تظاهرات شرکت کند، باز بود، اما طبق همان بیانیه مشهور در زمینه شروط شرکت در تظاهرات، افراد با پرچم‌های یکسان نباید کنار یکدیگر می‌ایستادند بلکه باید در میان جمعیت پخش می‌شدند. در یکی از تصاویری که از تظاهرات روز شنبه در برلین منتشر شده است، یک جدایی‌طلب در شرایطی دیده می‌شود که روی پرچم قبلی ایران با نشان شیر و خورشید ایستاده است و حتی حرمت پرچمی را که روزگاری نماد ایران در جهان بود و امروزه نیز سلطنت‌طلبان آن را به نفع خود مصادره کرده‌اند هم نگه نمی‌دارد.   فکر کودتا را از سر بیرون کنید برگزاری تجمع شنبه همانطور که انتظار می‌رفت واکنش مداخله‌جویانه امریکایی‌ها را به دنبال داشت. رابرت مالی، نماینده ویژه امریکا در امور ایران با اشاره به تجمعات در برخی شهر‌های امریکا و جهان، این تجمعات را تظاهرات مسالمت‌آمیز برای رعایت حقوق بشر از سوی حاکمیت ایران خواند. وندی شرمن، معاون وزیر امور خارجه امریکا در توئیتی تظاهرات ایرانی‌های مقیم امریکا را «تظاهرات امریکایی‌ها در واشنگتن و لس‌آنجلس در همبستگی با مردم ایران» توصیف کرد. سیدمحمد مرندی، استاد دانشگاه تهران در پیامی توئیتری خطاب به مالی اینطور پاسخ داد: «نظام شما (امریکا) از طریق تحریم‌های فشار حداکثری، علیه بشریت و ایرانیان جنایت مرتکب می‌شود و شما هم در آن دست دارید.» وی تأکید کرد: «به همین خیال باشید، اما ایران در حال رشد است، تأمین مالی آشوب‌ها و ترور کنار اعتراضات در پایتخت‌های غربی فایده‌ای ندارد. اینجا دیگر ایران سال ۱۹۵۳ (سال کودتای ۲۸ مرداد) نیست.»  آتشی تندتر از امریکا در شرایطی که دشمنان ایران هم به موضع‌گیری‌های محافظه‌کارانه اکتفا کرده‌اند، حامد اسماعیلیون در کپی ناشیانه از سخنرانی مشهور مارتین لوترکینگ، رهبر فقید سیاهپوستان امریکا در تجمع سخنرانی کرد و به وضوح از براندازی سخن گفت. او و برخی از هم‌نظرانش مانند مجریان شبکه سعودی اینترنشنال که در شکل‌دهی نمایش نقش مهم ایفا کرده بودند، تا جایی پیش رفتند که نه تنها از تغییر حکومت در ایران دفاع کردند بلکه از آن با این توجیه که زمینه‌ساز آرامش در منطقه خواهد بود، دفاع کردند. اظهارات بی‌پرده براندازان که هر کدام در یک چهره ظاهر شده بودند، آن‌هم در شرایطی که مقامات امریکایی ترجیح می‌دهند برای حفظ ظاهر هم که شده کمی محتاطانه موضع‌گیری کنند، فقط حاکی از یک چیز و آن هم این است که حاضران در تجمع اگرچه از یک سو به بهانه خونخواهی قربانیان سرنگونی هواپیمای اوکراینی و از سویی دیگر با هدف اغتشاشاتی که آن‌ها اعتراض می‌خوانند به خیابان آمدند، اما در واقع کوشیدند اتحاد خود را برای تحقق یک هدف یعنی براندازی به نمایش بگذارند. هرچند اخبار هفته‌های گذشته، از درگیری و حتی زد و خورد میان «خرده‌جماعت‌های برانداز» حاکی از این است که پوشش اتحاد میان آن‌ها هم چیزی بیش از ظاهرسازی پوشالی نیست.