قوت و ضعف «آکتور» حبس ۳ ساله سارکوزی و مستندساز افسانه ای


 
 
 


  نگاهی به نقاط قوت و ضعف سریال «آکتور» محصول پربیننده این روزهای نمایش خانگی
این جا همه فقط بازیگرند!
سعید برند
 
سریال «آکتور» به کارگردانی نیما جاویدی از اوایل بهمن سال گذشته در پلتفرم‌های فیلیمو و نماوا به نمایش در آمده و اکنون به قسمت هفدهم رسیده است. اگر چه نمایش همزمان این سریال با دو مجموعه پربیننده دیگر شبکه نمایش خانگی یعنی «پوست شیر» و «رهایم کن» احتمال آن را می داد که شاید نتواند همانند «مترجم» و «سرگیجه» در این بازه زمانی مخاطبان زیادی را با خود همراه کند، اما باید اذعان کرد اولین تجربه جاویدی در سریال سازی با اقبال خوب مخاطبان روبه رو شده است. وقتی همه غافلگیر شدیم بدون شک، نقطه اوج «آکتور» شروع خیره کننده آن است، دو بازیگر تئاتر با یک برنامه از پیش تعیین شده، چند جوان را به قصد غافلگیری در لحظه خواستگاری در یک جاده خلوت خفت می کنند. نوید محمدزاده و احمد مهرانفر آن قدر در نقش خفت گیر خوب ظاهر می شوند که مخاطب واقعا باورش می شود که قصد آنان زورگیری از این چند جوان است. در کل استفاده به جا از اصل «غافلگیری» برگ برنده «آکتور» نسبت به دیگر رقبای هم‌رده خود در پلتفرم نمایش خانگی است؛ حتی غافلگیری های کوچک مانند غش کردن «علی» در مغازه عطرفروشی برای نجات از معرکه ای که «مرتضی» مسبب آن است! با این حال اگر چه «آکتور» نیز همانند بسیاری از سریال ها، درون مایه داستان هایش موضوعاتی چون عشق، نفرت، خیانت، اعتیاد و... است اما خلاقیت جاویدی در این بوده که توانسته سوژه های همیشگی را در ظرف و بستری جدید به مخاطب ارائه دهد و آن چیزی نیست جز بهره گیری از هنر «نمایش». نقش در نقش برای یک زندگی معمولی کارگردان و فیلم نامه نویس «آکتور» که پیش از این با «ملبورن» شناخته و البته با «سرخ پوست» نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فجر سی و هفتم شد، نشان داد که کارگردان قابلی است. او در ابتدای هر قسمت از سریال، جمله‌ای معروف از ویلیام شکسپیر را گوشزد می کند: «دنیا صحنه نمایشی بیش نیست، زنان و مردان همگی بازیگران آنند و هر کس در زندگی خود نقش های بسیاری را بازی می کند.» اما کارگردان نه فقط در تیتراژ ابتدایی بلکه در لحظه لحظه سریال نیز سعی دارد این جمله شکسپیر را معنا بخشد و نشان دهد که چگونه انسان ها در زندگی روزمره خود نقش های متفاوتی را بازی می کنند. به عنوان مثال «بی‌بی» (با بازی خوب فریده سپاه منصور) برای جلب توجه «علی» نقش بازی و وانمود می کند آلزایمر گرفته است، هومن برق نورد با گریمی متفاوت در نقش کارفرمای «سارا» برای به دست آوردن دل او، نقش خواستگار واقعی را بازی می کند و از خدمتکارش می خواهد نقش مادرش را ایفا کند، دست آخر زمانی که واقعا عاشق «سارا» می شود، تازه مخاطب متوجه می شود که «سارا» نیز در مقابل نقشه شیطانی کارفرمایش، نقش یک دختر ساده دل را برای به دست آوردن مقداری پول بازی کرده است! «علی» برای «مرتضی» نقش یک جوان جنوب شهری را بازی کرده و «وحید» نقش یک خواستگار وفادار و قهرمان را برای «مریم». گویی همه در حال بازی هستند، مادامی که چهره حقیقی شان آشکار می شود، مانند آن چه میان «نازی» و «علی» شکل گرفت. با این حال روایت این همه داستان در هم تنیده، از نقاط قوت «آکتور» است، همه شخصیت ها در عین زندگی روزمره خود با مشکلات خاص خود دست و پنجه نرم می کنند، هیچ کدام سفید یا سیاه مطلق نیستند، انگار خود خود زندگی اند و سعی در گشودن گرهی از کار خود دارند؛ یکی گرفتار اعتیاد است، دیگری قمار، آن یکی از عشق نافرجام رنج می برد و دیگری از خیانت. باورناپذیری، پاشنه آشیل «آکتور» در کنار سوژه دست اول، «آکتور» نقاط ضعفی هم دارد. بر خلاف اپیزود اول، یعنی بازی در نقش خفت‌گیر، نقش های بعدی که «علی» و «مرتضی» به عهده می گیرند، باورپذیری و غافلگیری داستان اول را ندارد. لهجه های مصنوعی و بازی های اغراق شده به حدی است که برای مخاطب این سوال پیش می آید که چرا «علی» و دو همدست دیگرش یعنی «آلما» و «مرتضی» لو نمی روند؟ بازی در نقش معتاد یا افسران آگاهی از جمله این موارد هستند و اصلا برای مخاطب باورپذیر نیست. برخی قسمت ها ریتم کندی دارد و داستان به خوبی روایت نمی شود یا خیلی سَرسَری و سطحی مشکلات حل و فصل می شوند. رجوع کنید به ماجرای انتقام آن جوان شیشه ای از «آلما» که چطور با حضور «لیلی» به آسانی نقش بر آب شد! یا وقتی «علی» و «مرتضی» در خانه سالمندان گیر افتادند و هر لحظه ممکن بود لو بروند، چقدر آسوده پرونده داستان بسته شد و از خانه سالمندان گریختند! همچنین برخی شخصیت پردازی ها نیز به درستی شکل نگرفته است، از جمله شخصیت «خالد» کارگر افغانستانی که در میانه کار غیبش می زند، هر چند نویسنده سعی می کند آن را به اتفاقات روز در منطقه و حضور طالبان گره بزند. همه چیز حول یک معمای اصلی جاویدی در «سرخ پوست» نیز، داستان ها و خرده روایت های شخصیت های داستان را حول گره گشایی از معمای اصلی فیلم قرار داده و با این تکنیک توانسته بود مخاطب را تا انتهای فیلم روی صندلی سینما بنشاند. حالا در «آکتور» نیز سعی دارد در هر قسمت به دنبال حل معما و مسئله جدیدی باشد. حتی علت اصلی شکل گیری این داستان یعنی وجود شرکت «غفوری» و همکارش که خود را افسران بازنشسته اداره آگاهی معرفی کرده اند نیز همچنان برای مخاطب در هاله ای از ابهام است.  در مقابل، کادربندی هایی که بیشتر در آثار سینمایی شاهد آن هستیم و البته چهره پردازی های متفاوت و غافلگیرکننده بابک اسکندری نیز بر جذابیت این سریال افزوده است. توجه ویژه سریال به هنر نمایش و تئاتر که در واقعیت کمتر مورد توجه مخاطب عام است، از دیگر نقاط قوت «آکتور» به خصوص برای مخاطب خاص است. دو جوان با وجود این که درگیر مشکلات سخت معیشتی هستند اما از عشق شان به تئاتر دست برنمی دارند. آن ها تن به هر کاری می دهند تا بتوانند سالن متروکه ای را آماده اکران کنند؛ سالنی که هم محل کارشان است و هم سرپناهی برای زندگی. از ساخت دکور گرفته تا تمرینات فشرده و حتی بلیت فروشی را به تنهایی به دوش می کشند، اتفاقاتی که در واقعیت فقط عاشقان تئاتر آن را درک می کنند. با این حال جاویدی می توانست در نقش های اصلی «آکتور» نیز از بازیگران کهنه کار ولی ناآشنا برای مخاطب تلویزیونی استفاده کند تا نتیجه کار درخشان تر از آب در بیاید.           سارکوزی به اتهام فساد مالی به تحمل 3 سال حبس از جمله یک سال حبس قطعی و  2 سال تعلیقی محکوم شد 3 سال حبس برای ساکن سابق الیزه   «نیکلا سارکوزی» رئیس‌جمهور سابق فرانسه  در یک دادگاه تجدیدنظر به اتهام فساد مالی که در سال 2014 مرتکب شده بود، به سه سال حبس محکوم شد که یک سال آن قطعی و دو سال آن تعلیقی است.به نوشته«یورونیوز» ، با حکم دادگاه تجدیدنظر، رأی دادگاه بدوی مبنی بر محکومیت رئیس‌جمهور پیشین فرانسه به تحمل سه سال حبس از جمله یک سال زندان قطعی مورد تأیید قرار گرفت.سارکوزی در مارس 2021 در دادگاه بدوی به اتهام فساد مالی و اعمال نفوذ به سه سال حبس محکوم شده بود.سارکوزی اولین رئیس‌جمهور در تاریخ فرانسه محسوب می‌شود که به زندان قطعی محکوم شده است اما مجبور نیست این دوران را در زندان بگذراند و دادگاه حکم داده است که وی می‌تواند این مدت را در حبس خانگی و با دست بند الکترونیکی سپری کند.رئیس‌جمهور پیشین فرانسه در مرحله اول در مارس 2021 برای جرایمی که در سال 2014 و دو سال پس از ترک پست خود مرتکب شده بود، به سه سال حبس محکوم شد. وکیل سارکوزی پس از اعلام حکم دادگاه تجدیدنظر گفت که موکل وی قصد فرجام‌خواهی دارد و می‌خواهد از این طریق به این حکم اعتراض کند.دادگاه تجدیدنظر همچنین رئیس‌جمهور پیشین فرانسه را به مدت سه سال از حقوق مدنی محروم کرده است.سارکوزی که بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ هدایت فرانسه را به عهده داشت با اتهام‌های مختلفی روبه رو است که برخی از آن ها هنوز در مرحله رسیدگی‌های قضایی هستند.او البته دو سال پیش در اتهام مربوط به تلاش برای پرداخت رشوه به قاضی و سوءاستفاده از نفوذ و قدرت خود مجرم شناخته شد. گفته شد که او به یک قاضی پیشنهاد داده بود در ازای یک کار بسیار خوب بتواند یافته‌های تحقیق درباره مسائل مالی کارزار انتخاباتی خودش را دریافت کند.از جمله ادعاهایی که در دست بررسی است متهم شدن او به دریافت میلیون‌ها یورو از معمر قذافی، دیکتاتور معدوم لیبی برای مبارزات انتخاباتی خود در سال ۲۰۰۷ است.سارکوزی علاوه بر این به لابی برای یک شرکت بیمه روسیه‌ای در ازای دریافت سه میلیون یورو متهم شده است. گفته می‌شود که ممکن است سارکوزی از موقعیت خود برای لابی با شرکت بیمه روسیه‌ای «رسو- گارانتیا» سوءاستفاده کرده باشد.           پرونده پرچمدار سیاره دیوید آتنبورو، مستندساز و طبیعت‌‌شناس افسانه‌‌ای چند روز قبل 97 ساله شد؛ مرد شگفت‌‌انگیزی که حتی در این سن و سال هم توقف‌‌ناپذیر است و همه ما با آثار تماشایی او، سیاره‌‌مان را بهتر شناخته‌‌ایم  سال 1926 در لندن به دنیا آمد؛ از کودکی علاقه زیادی به جمع‌‌آوری فسیل، سنگ و درک جهان داشت و از 1954 شروع به ساخت مستند کرد. او تنها کسی در دنیای امروز است که هم مستند سیاه‌‌وسفید ساخته، هم رنگی، هم HD و در نهایت ساخت آثار سه بعدی را هم تجربه کرده است. صحبت از «دیوید آتنبورو» است؛ استاد تاریخ طبیعی، پژوهشگر، فعال محیط‌‌زیست و برنده بی‌‌شمار جایزه بفتا و ... غول‌‌مستندسازی جهان که حدود 10 روز قبل 97 ساله شد. باورش سخت است اما او سه سال دیگر بیش از یک قرن زندگی را تجربه خواهد کرد، اما هنوز دست از تلاش نکشیده است.چهره مصمم، نگاه پرسشگر و روحیه مثال‌‌زدنی‌‌اش را در مستندهای بسیاری دیده‌‌ایم. او خالق جاه‌‌طلبانه‌‌ترین، گران‌‌ترین و زیباترین مستندهای چند دهه اخیر است، از «سیاره زمین»، تا «زندگی»، «سیاره آبی» و... او با مستند «انقراض» توجه ما را به فجایع محیط زیستی که انسان رقم می‌‌زند و شیوع قریب‌‌الوقوع پاندمی‌‌ها جلب کرد. با «آبی ژرف» ما را به عمق اقیانوس‌‌ها برد. در «شکار» باعث شد به‌‌جای صید، نگران صیاد باشیم و با زنجیره غذایی سیاره آشنا شویم. بی‌‌دلیل نیست سازمان ملل در پی تلاش‌‌های او برای معرفی سیاره، حفظ محیط زیست و عمومی کردن علم، جایزه «پرچمدار زمین» را به او داد. البته چند روزی از سالروز تولد او گذشته، اما بازهم بد ندیدیم به این مناسبت مروری داشته باشیم بر معروف‌‌ترین مستندهای او و گپی بزنیم با «داوود نماینده» دوبلور قدیمی کشورمان، که بیشتر از هر کسی، مستندهای آتنبورو را با صدای او می‌‌شناسیم. با ما باشید.
سیاره آبی شروع جاه‌‌طلبی‌‌های آتنبورو
آتنبورو در 75 سالگی، در شرایطی که 47 سال مشغول ساخت مستندهای جذاب و محبوب بود جاه‌‌طلبی‌‌هایش را با ساخت سری اول «سیاره آبی» شروع کرد. مستندی گران‌‌قیمت و شگفت‌‌انگیز. فصل اول این مجموعه از کاربران IMDB نمره بسیار بالای  9.0 را گرفت. فصل دوم این مستند در سال 2017 پخش شد که آن‌‌هم شگفت‌‌انگیز بود. فقط برای فصل دوم به 125 منطقه در 39 کشور جهان سفر شد، 6 هزار ساعت در اعماق آب فیلم برداری انجام شد و حدود 4 هزار غواص کمک کردند تا شاهد یک شاهکار باشیم. آتنبورو دو سال بعد از فصل اول «سیاره آبی» سراغ «آبی ژرف» هم رفت تا اعماق اقیانوس‌‌ها را به ما معرفی کند. 
انقراض هشدار بزرگ آتنبورو
انقراض همیشه روی سیاره بوده؛ اما سرعتش طی سال‌های اخیر صد برابر شده است برای همین یک میلیون گونه، از هشت میلیون گونه جانوری سیاره به‌زودی نابود می‌شوند اما ما انسان‌ها هنوز به رفتار خود در مسیر تغییر اقلیم، گرمایش زمین، تجاوز به محیط زیست و نابودی آن، ادامه می‌دهیم. البته دخالت ما در طبیعت فقط باعث انقراض نمی‌شود بلکه چرخه‌ای از پاندمی‌های مرگبار مثل کووید را هم ایجاد می‌کند که طی سال‌های آینده به‌ شکلی خطرناک و پشت سرهم حیات را نشانه خواهند گرفت. «دیوید آتنبورو» در مستند «انقراض: حقایق» به‌ گوشه‌هایی از این جنایت تلخ ما انسان‌ها در قبال منابع طبیعی و گونه‌های جانوری سیاره اشاره می‌‌کند تا ما را با عواقب رفتارمان در قبال سیاره روبه‌‌رو کند. 
سیاره زمین معروف‌‌ترین مستند آتنبورو  
محصول 2006، گران‌‌ترین مستند تاریخ که ساخت آن با سفر به 130 کشور در 11 قسمت، 5 سال زمان برد. در هر قسمت این مستند با یک زیستگاه طبیعی سیاره آشنا می‌‌شویم. محیط طبیعی که برای زندگی گونه‌‌ای از جانوران یا گیاهان مناسب است. کوه‌‌ها، قطب، آب‌‌های شیرین، غارها، بیابان‌‌ها و... کمتر ایرانی است که بخشی از این مستند را در تلویزیون ندیده باشد و با آن خاطره نداشته باشد. به‌‌طور معمول پدربزرگ و مادربزرگ‌‌ها، از دیدن چندباره آن خسته نمی‌‌شوند. با آمدن تلویزیون‌‌هایی که تصاویر با کیفیت را در قابی بزرگ نمایش می‌‌دهند عظمت این مستند با شکوه تازه معلوم می‌‌شود. کاربران IMDB به این مستند با شکوه نمره خیره‌‌کننده 9.4 را دادند که باعث شد درصدر مجموعه‌‌های تلویزیونی داستانی و غیرداستانی قرار بگیرد.
سیاره بی‌‌نقص موازنه زیبای نیروها در خدمت حیات
کیهان عرصه‌ بی‌نهایت‌هاست. بی‌نهایت کهکشان که در هرکدام بی‌نهایت ستاره و سیاره وجود دارد اما در این عرصه شگفت‌انگیز، فقط روی یک سیاره امکان شکل‌گیری حیات هوشمند وجود دارد، یعنی زمین. سیاره‌ای که در بهترین نقطه از منظومه و کهکشان خود قرار دارد. در بهترین فاصله از خورشید، حتی وجود بقیه سیارات منظومه شمسی باعث شده بهترین مدار ممکن برای زمین شکل بگیرد که هم از دردسر سیارک‌ها در امان است، اما همه این‌ها باعث خاص بودن زمین نمی‌شود. عوامل زیادی در خود سیاره وجود دارد که حیات و استمرار آن‌را رقم زده‌اند و دیوید آتنبورو، این‌بار در مستند «سیاره بی‌نقص» به نقش موازنه نیروهای طبیعی در شکل‌گیری حیات روی زمین می‌پردازد. تمام نیروهایی که در خود سیاره به حیات کمک کرده‌اند در این مستند شگفت‌انگیز، علمی، چشم‌نواز و دقیق بررسی شده اند. از آتشفشان‌ها تا اقیانوس‌ها، آب‌وهوا و البته خود انسان‌ها.
سری زندگی نگاهی تازه به دنیا
سری «زندگی» اولین بار در اواخر دهه 70 میلادی ساخته شد. در هرکدام از سری‌‌های این مجموعه آتنبورو بعد از تحقیقات فراوان، سراغ یک موضوع می‌‌رفت، از رنگ، تا استراتژی‌‌های بقا. آخرین مجموعه «زندگی رنگی» مربوط به سال 2018 است، زمانی که پیرمرد 92 ساله دنیای رنگی حیوانات، زیبایی‌‌ها و فواید رنگ در استتار را به دنیا معرفی کرد. این مستند هم نمره بسیار بالای 9.0 را از کاربران گرفت تا نشان دهد آثار آتنبورو همه شاهکارهایی هستند که نگاه ما را به زندگی تغییر می‌‌دهند و دوست داشتنی هستند. 
زندگی روی سیاره ما تغییرات سیاره
دنیای ما پر از شگفتی‌‌ است. یک سیاره نادر که 14 میلیارد سال بعد از آغاز جهان میزبان حیات‌ ‌هوشمند، گونه‌‌های جانوری و گیاهی است اما ما انسان‌‌ها به‌‌راحتی و با بی‌‌تفاوتی در حال نابودکردن این خانه زیبا و به احتمال زیاد تنها سیاره مسکونی تمام کیهان هستیم. «دیوید آتنبورو» در مستند «زندگی روی سیاره ما» می‌‌خواهد ضمن به‌‌تصویر کشیدن زیبایی‌‌ها، هشدار هم بدهد و از فرایند نابودی محیط زیست بگوید. این مرد شگفت‌‌انگیز که شاید بیشتر از هرکسی گوشه و کنار سیاره را دیده و کاوش کرده، این‌‌بار کارگردان اثر نیست و در مقام راوی ظاهر شده تا در حدود 90 دقیقه به‌‌عنوان یک طبیعی‌‌دان از تغییراتی بگوید که به زمین تحمیل شده. این مستند زیبا که از منتقدان روتن تومیتوز امتیاز بالای 96 از 100 را گرفته، محصول 2020 است.
شکار  تکان‌‌دهنده ترین مستند آتنبورو
همان‌‌طور که می‌‌دانید او در تمام آثاری که طی حدود 70 سال ساخته کارگردان نبوده، گاهی تمام مسئولیت‌‌ها را به‌‌عهده داشته، گاهی فقط نویسنده و راوی بوده، در مواردی هم فقط ایده‌‌پرداز و راوی بوده. به‌‌هر ترتیب نمی‌‌توان از اثرگذاری آثار او به‌‌راحتی گذشت. مثل «شکار». مستندی که جزو آثار متفاوت اوست. آتنبورو بیشتر روی زیبایی‌‌های طبیعت تاکید دارد، اما وقتی می‌‌داند دنیا برای صید و شکار غصه می‌‌خورد و شکارچی را دوست ندارد دست به‌‌کار می‌‌شود تا به مخاطب نشان دهد حیوانات درنده که بسیاری از ما دوست‌‌شان نداریم چه چالش‌‌هایی برای بقا دارند و اگر زنجیره غذایی در نقطه غلطی قطع شود اکوسیستم سیاره چطور به هم می‌‌ریزد. با دیدن این مستند قطعاً طرفدار صید نخواهید بود. 
سیاره سبز  مرد تمام نشدنی
پیرمرد 93 ساله روی یک قایق نشسته و پارو می‌‌زند تا نشان دهد تمام شدنی نیست. او در این مستند با عبور از 27 کشور، طی 4 سال، دنیای گیاهان را مثل دنیای حیوانات پر از غریزه بقا و خشن به‌‌ما نشان می‌‌دهد تا تصور غلطی را که از این دنیا داریم کنار بگذاریم و کنار تحسین زیبایی‌‌هایش با کمک فناوری تایم لپس، ببینیم در این دنیای سبز چه می‌‌گذرد. او به جنبه‌‌های دیگری هم از نقش گیاهان در حفظ حیات سیاره می‌‌پردازد. با تماشای این مستند می‌‌فهمیم بزرگ ترین و مُسن‌ترین موجود زنده سیاره ما یک درخت است، یعنی گیاه. برخی از کوچک ترین موجودات سیاره هم همین‌طور. جو زمین، اتمسفر سیاره، هوایی که وارد ریه‌های ما می‌شود و حتی غذایی که می‌خوریم وابسته به گیاهانی است که ما به آسانی تارومارشان می‌کنیم تا راحت زندگی کنیم؛ غافل از این‌که زندگی بدون آن‌ها بی‌معنی است. مستند «سیاره سبز» قرار است ما را با تضمین حیات در سیاره به‌لطف وجود گیاهان آشنا کند. گیاهانی که 30 درصد کل سیاره را فرا گرفته‌اند و اکوسیستم‌های قوی و سامانه‌های پیچیده حیات در اقیانوس و کوهستان هم مستقیم و غیر‌مستقیم به‌آن‌ها وابسته است.   
 
جذابیت مستندهای «آتنبورو»
به هزار و یک دلیل است
گفت‌و‌گو با «داوود نماینده»، دوبلور مستندهای «سیاره زمین»، «سیاره منجمد» و ...
از «دیوید آتنبورو» که تجربه صداپیشگی بیش از صدها مستند دیگر را هم دارد
مجیدحسین زاده |  روزنامه‌نگار

 «داوود نماینده» که به او لقب «صدای طبیعت» را هم داده‌اند، به‌جز دوبله فیلم و سریال، صداپیشگی قریب به 11 هزار اپیزود مستند را تاکنون انجام داده است. او که خودش هم عاشق طبیعت است، درباره «دیوید آتنبورو» و مستندهای پرطرفدارش در گفت‌و‌گو با ما به نکات جالبی اشاره می‌کند که در ادامه خواهید خواند.
مستندهایش چکیده پژوهش‌های علمی است
او درباره دوبلوری مستندهایی همچون «سیاره زمین»، «سیاره منجمد»، «شاهد عینی»، «مهاجم رودخانه کراویرا» و ... که ساخته «آتنبورو» است و دلایل پربیننده‌شدن آن‌ها می‌گوید: «مستندهای «آتنبورو» به این دلیل موفق است که پژوهش‌ها و تحقیقاتش بسیار عمیق است و تلاش زیادی برای آن‌ها دارد. گاهی قبل از شروع ساخت یک مستند، موضوع تحقیقاتش را به دانشجوها و استادان دانشگاه‌های معتبر سراسر جهان می‌دهد، سپس آن‌ها درباره آن موضوع هرآن چه که می‌دانند، برای او می‌فرستند. بعد از کسب نتایج آن تحقیقات و اطلاعات، کارش را شروع می‌کند. یعنی مستندی که از او می‌بینید، چکیده‌ای از نتایج تحقیقات و پژوهش‌های دانشگاه‌های معتبر است. به همین دلیل، کارهایش بسیار زیبا، عمیق، پر از دانستنی‌های جذاب، علمی و ... است. بنابراین همه افراد مستندهای او را دوست دارند. هم برای مردم عام که اطلاعات زیادی درباره طبیعت ندارند، جذاب است و هم برای کارشناسان و افراد خبره در حوزه محیط‌زیست و حیات‌وحش. البته جذابیت مستندهای «آتنبورو» به هزار و یک دلیل است و فقط برای همین یک موردی که گفتم نیست».
حیرت‌زده‌کردن مخاطب را بلد است
او درباره یکی از ویژگی‌های اختصاصی مستندهای «آتنبورو» می‌گوید: «شما ببینید، او می‌رود در دل کویر، از ریزترین جانور آن‌جا یک داستان و مستند می‌سازد. بعدش می‌رود به دل کوه‌ها، جنگل‌ها، در فراز آسمان‌ها، اعماق اقیانوس‌ها و ...  در مستند سیاره زمین، بخش‌هایی که به اعماق اقیانوس‌ها می‌رود، به یک چیزهایی می‌رسد و ما را طوری آگاه می‌کند که حیرت‌زده می‌شویم. یکی از ویژگی‌های او این است که حیرت‌زده‌کردن مخاطب را بلد است. مثلا ماجرای یک مدل هشت پا در اعماق اقیانوس خیلی عجیب است. مدتی بوده که دانشمندان این سوال برای‌شان بی‌پاسخ بوده که چرا این حیوان بازوهایش را در آب تکان می‌دهد اما از جایش تکان نمی‌خورد. «آتنبورو» دلیل این مسئله را کشف کرد. او با مستندهایش نشان داد که این هشت پا روی تخم‌هایش نشسته تا بچه‌هایش به دنیا بیایند. 6 ماه هم غذا نمی‌خورد، بعد از 6 ماه که بچه‌هایش به دنیا می‌آیند، این هشت پا می‌میرد! نقش مادری در حیات وحش را ببینید که «آتنبورو» چگونه در اعماق اقیانوس تدریس می‌کند».
او درباره واکنش‌هایی که از تماشای مستندهای «آتنبورو» دیده هم می‌گوید: «او یک تعهد اخلاقی به کارش دارد که من و همه مخاطبانش را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اعتقادی که به طبیعت دارد، باعث می‌شود افرادی که پای مستندهای او می‌نشینند، بی اختیار با دیدن صحنه‌ها، به قدرت خدا پی ببرند و نام خدا را بر زبان ‌آورند. من بارها و بارها، مثلا جایی بودم که در یک جمع، مستندی از آتنبورو با صدای من پخش می‌شده، دیدم که مردم چندین بار کلمه مقدس «ا... ‌اکبر» را به زبان می‌آورند».
دغدغه‌های محیط‌ زیستی«آتنبورو» تحسین‌برانگیز است
از «نماینده» درباره تلا‌ش‌های «آتنبورو» برای حفظ محیط‌زیست و دغدغه‌هایش در این حوزه می‌پرسم که می‌گوید: «اشاره قشنگی کردید چون بسیار دغدغه‌مند بود. مردی که الان در 97 سالگی، هنوز عاشق این است که بداند در طبیعت چه چیزهایی هست که پیدا نکرده، شک نکنید که دغدغه‌های محیط‌زیستی تحسین‌برانگیزی دارد. در مستند سیاره منجمد، او اولین کسی بود که فریاد زد کوه‌های یخ در حال آب شدن است و ایجاد گازهای گلخانه‌ای باعث بالا آمدن سطح اقیانوس‌ها و سونامی‌ خواهد شد».
2 داستان ناگفته در مستندهای «آتنبورو»
«آتنبورو در مستندهایش داستان‌های ناگفته طبیعت را به تصویر کشیده است که می‌خواهم 2 مورد از خاص‌ترین آن‌ها را برای‌تان بگویم». او ادامه می‌دهد: «او در جنگل‌های آمازون درباره زندگی مورچه‌ها مستندی ساخته که بسیار عجیب بود. آتنبورو در آن مستند تا جایی پیش رفت که به جهان ثابت شد مورچه‌ها اولین موجوداتی بودند که آنتی‌بیوتیک را کشف کردند، آن هم هزاران سال پیش. بشر 120 یا 130 سال است که آنتی‌بیوتیک را کشف کرده که تازه مصرف آن عوارض دارد. او در آن مستند نشان داد که مورچه‌ها برگ سبزی را می‌برند در لانه‌شان. دانشمندها را دعوت کرد، دیدند قارچی در لانه‌شان است. مورچه‌ها این برگ‌ها را می‌گذارند روی آن و بعد قارچ را می‌خورند. برگ را آزمایش کردند، دیدند مانند آنتی‌بیوتیک عمل می کند و وقتی می‌گذارند روی قارچ، اکسید کربن قارچ متصاعد می‌شود و بعد، مورچه آن قارچ‌ها را می‌خورد. این حیرت‌انگیز نیست؟ مورد بعدی هم این که یک بخشی در مستند سیاره منجمد بود که من در پایان کار گریه‌ام گرفت. مربوط بود به زندگی خرس‌های قطبی که به دلیل آب شدن کوه‌های یخ، محیط زندگی طبیعی‌ شان از بین می‌رفت. بنابراین مجبور بود کیلومترها شنا کند تا به جزیره فک‌ها برسد. وقتی هم به آن جا می‌رسید، خسته می‌شد و بعدش می‌نشست و سپس از گرسنگی جان می‌داد! این خیلی دردناک است. بشر باید بیدار شود. انسان بدون طبیعت نابود می‌شود. امروز اگر حشرات منقرض شوند، زمین نابود می‌شود و بعد هم آدم منقرض می‌شود. این قدر نگاه به طبیعت ظریف است و بدون شک دغدغه‌های محیط زیستی آتنبورو در تمام مستندهایش، باید تلنگری به ما باشد».