همه متهمان پدیده بی‌حجابی

حجاب از اصلی‌ترین نماد‌های فرهنگی و باور‌های معنوی اسلام است. متأسفانه در چهل سال گذشته، نهاد‌های متولی فرهنگی به خاطر کم کاری و ضعف مدیریت و فقدان برنامه ریزی‌های آموزشی در جنگ نرم نتوانستند به وسعت حمله دشمنان، دفاع یا ضد حمله طراحی و اقدام کنند. باوجود این مسائل ملاحظه می‌کنید که افراد مخالف حجاب یا بانوانی که حجاب را رعایت نمی‌کنند به چند گروه تقسیم می‌شوند:
گروه اول کسانی هستند که با فلسفه حجاب آشنایی نداشته و از عوارض و مشکلات عدم رعایت حجاب آگاه نیستند. گروه دوم افرادی هستند که عمداً و از روی مخالفت با ارکان سیاسی نظام دست به بدحجابی می‌زنند و در نهایت گروه سوم هم افرادی هستند که وارد جنگ نرم با نظام جمهوری اسلامی شدند و باور‌های انقلاب را به طور ریشه‌ای مورد هجوم قرار دادند.
در مورد گروه و افرادی که از روی غفلت یا ضعف آگاهی بد حجابی را انتخاب کردند باید عرض کنم که نهاد خانواده و سپس آموزش و پرورش در مرتبه سوم رسانه‌ها، مسئولیت فرهنگ‌سازی و آگاه‌سازی نوجوانان و جوانان را برعهده دارند؛ متأسفانه بعضی‌ها تصور می‌کنند مسئولیت مقابله با بدحجابی و تشویق حجاب فقط برعهده نیروی انتظامی یا قوه قضائیه است در حالی ۲۶ سازمان و نهاد با دریافت و مصرف بودجه‌های چشمگیر در این زمینه مسئولیت دارد و باید در مورد اقدامات انجام شده و اثربخشی این اقدامات گزارش ارائه کنند. اما به دلیل فقدان آگاهی و ضعف برنامه‌ریزی نتوانستند به نسبت حجم و وسعت تهاجم فرهنگی کاری صورت دهند.
نکته دیگر نقش خانواده‌ها در مسئله انتقال باور‌های دینی است. متأسفانه مشاهده می‌شود که در جامعه ایران برای برخی خانواده‌ها آن میزانی که تأمین نیاز‌های مادی فرزندان مهم است سبک زندگی، پوشش و باور‌های آن‌ها مهم نیست و صبح تا شب کار می‌کنند تا درآمد بیشتری کسب کنند و وقتی برای فرزندان خود اختصاص نمی‌دهند.


در زمینه برخورد با بدحجابی در حال حاضر ۴۰ سال از پیروزی انقلاب می‌گذرد، امروز نباید ما دیگر درگیر این تفکر باشیم که با بدحجابی چه باید کنیم؛ چرا که از ابتدای پیروزی انقلاب بار‌ها هشدار دادیم که بدون مشارکت خانواده‌ها و رسانه‌ها نمی‌توان کار چندانی صورت داد. برخورد‌های سلبی و چکشی به طور موقت ممکن است به عنوان مسکن مورد استفاده قرار گیرد، اما در دراز مدت و میان مدت، نمی‌تواند مؤثر واقع شود. چرا که حجم تهاجم فرهنگی و جنگ نرم در این حوزه به قدری بالا است که باید آماده باش کامل در خانواده، مسجد، مدارس و.. در کشور باشد. فقط با چند نمایشنامه یا سخنرانی نمی‌توان با این حجم آتش افروزی دشمن مقابله کرد.
شما ملاحظه می‌کنید که در فضای مجازی بیش از ۸۰ درصد پلتفرم‌ها در حال تهاجم به حجاب هستند. یعنی به شکلی که افراد با حجاب به نوعی در فشار عصبی و اجتماعی گرفتار شدند و نگاه‌های زشت و در برخی اماکن به افراد محجبه باعث شده اینگونه افراد دچار واهمه فکری شوند. چرا باید در مراکز فرهنگی، اجتماعی و تفریحی افراد بی حجاب یا کم حجاب به راحتی رفت و آمد کنند، اما افراد باحجاب معذب و محدود باشند.
فقط نمی‌توان قصور و تقصیر را به تنهایی متوجه نیروی انتظامی و قوه قضائیه کرد. این دو نهاد خاکریز آخر در مسئله حجاب هستند. در سال‌های بعد از انقلاب که فلسفه حجاب بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، باید بیشتر در این زمینه کار می‌کردیم. قبل از انقلاب افراد محجبه بیشتر بود، اما آشنایی با فلسفه حجاب چندان مورد توجه نبود.
ما کار‌های زیر بنایی انجام ندادیم. فقط کار‌های ظاهری انجام دادیم. فلسفه حجاب کالبد شکافی نشده است و همچنین برابر با هجوم به این نماد فرهنگی، دفاع و ضد حمله انجام نشده است. هجوم در این زمینه گسترده‌است. با ادامه کم توجهی خانواد‌ها و ضعف نهاد‌ها و انجام اقدامات صوری متأسفانه شاهد کاهش رغبت به حجاب خواهیم بود.