[شهروند] «ایمنی بیماران به دلیل رفتار «سمی» پزشکان در NHS (خدمات بهداشت ملی انگلستان) به خطر افتاده است.» گزارش روزنامه تایمز لندن این‌گونه آغاز می‌شود و در ادامه از آنچه هر روز بازرس ویژه بهداشت و سلامت کشور را شوکه کرده خبر می‌دهد؛ از هزاران مرگ قابل پیشگیری تا آمار نگران‌کننده آزار جنسی زنان پزشک از سوی همکاران خود و ...

 «ایمنی بیماران به دلیل رفتار «سمی» پزشکان در NHS (خدمات بهداشت ملی انگلستان) به خطر افتاده است.» راب برنز، بازرس کشوری بهداشت و سلامت، که شکایات در مورد NHS در انگلستان را بررسی می‌کند، هشدار داده که نگرش طبقاتی و تحکم‌آمیز پزشکان کیفیت مراقبت را در برخی بیمارستان‌ها تضعیف کرده است. او خواستار طراحی مجدد برنامه‌های آموزش پزشکی شد تا پزشکان را به داشتن رویکرد همدلانه‌تر و مبتنی بر تعامل تشویق کند.
«برنز» با اشاره به شکست‌ها در درمان «سپسیس» (عفونت خونی) و مشکلات خدمات زایمان، گفت که او از آنچه به‌عنوان بازرس می‌دید، «هر روز شوکه می‌شد». او به کمیسیون بهداشت روزنامه تایمز گفت که اغلب اوقات، شهرت و اعتبار سازمانی بالاتر از ایمنی بیمار قرار گرفته است. هر ساله حدود 11 هزار مرگ قابل اجتناب در NHS به دلیل کوتاهی در ایمنی بیمار رخ می‌دهد و هزاران بیمار دیگر به‌طور جدی آسیب می‌بینند.

میزان نگران‌کننده آزار جنسی زنان پزشک
«برنز» از نبود رهبری مناسب در NHS انتقاد می‌کند: «در پی شیوع کووید، و حتی قبل از آن، نیروی کار ما عمیقا ناراضی و پر استرس بوده است که به درستی از سطح هیات‌مدیره به پایین هدایت نمی‌شود و تا زمانی که مفهوم رهبری در خدمات بهداشت و سلامت تغییر نکند، این مسائل از بین نمی‌رود. با میزان نگران‌کننده‌ای از آزار و اذیت جنسی زنان پزشک در بخش بهداشت و درمان مواجه‌ایم که به هیچ وجه پذیرفتنی نیست و باید تغییر کند. همچنین پزشکان و متخصصان همیشه در گوش دادن به بیماران خود خوب عمل نمی‌کنند.»
کمیسیون بهداشت تایمز -تحقیقی یک‌ساله که توصیه‌هایی برای اصلاحات ارائه خواهد کرد- مکرر از بیماران، خانواده‌های داغدیده و کارکنان در مورد مشکلات فرهنگی در NHS شنیده است. از هر 10 شکایت مربوط به NHS یک مورد مربوط به معیارها و رفتار کارکنان است. در سال 2023-2022 میلادی، 19 هزار و 81 شکایت کتبی از بیمارستان‌های NHS و خدمات سلامت جامعه در آن دسته وجود داشت، یعنی 10.6 درصد از شکایات، به استثنای موارد مربوط به درمان بالینی.

تقریبا 90 درصد زنان شاهد سوءرفتار جنسی در محل کار بوده‌اند
بر اساس مقاله‌ای تحقیقاتی که در مجله جراحی بریتانیا منتشر شد، تقریبا یک‌سوم جراحان زن طی پنج سال گذشته از سوی یک همکار مورد تجاوز جنسی و دو سوم آنها مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. طبق این تحقیق، سوء رفتار جنسی شایع و معمول است و به نظر می‌رسد در این حرفه افسارگسیخته است. نویسندگان این تحقیق هشدار دادند که فرهنگ زن‌ستیزی در بیمارستان‌ها برای ایمنی بیماران بسیار خطرناک است. به‌طور کلی، دو سوم زنان شاغل در جراحی گزارش می‌دهند که توسط یک همکار در داخل یا اطراف اتاق عمل مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند.
این یافته‌ها سوالات بیشتری را در مورد ساختارهای طبقاتی و پاسخگو نبودن در بخش‌هایی از NHS ایجاد کرد. این گزارش گفت  که اعمال فشار آشکار یا پنهان برای ایجاد رابطه جنسی یک نگرانی عمده است، به‌طوری که 11 درصد از جراحان زن گفته‌اند که تماس فیزیکی اجباری مرتبط با موقعیت‌های شغلی را تجربه کرده‌اند.
تقریبا 90 درصد از زنان و 81 درصد از مردان در پنج سال گذشته شاهد نوعی سوءرفتار جنسی در محل کار بوده‌اند. بیش از 40 درصد زنان نظرات ناخوشایندی درباره بدن خود از یک همکار دریافت کرده‌اند، 29 درصد برخوردهای فیزیکی ناخواسته را تجربه کرده‌اند و 38 درصد در محل کار شوخی‌های جنسی را تحمل کرده‌اند. اکثر قریب به اتفاق جراحان زن به سازمان NHS یا کالج سلطنتی برای محافظت از آنها اعتماد کمی داشتند یا اصلا به آن باور نداشتند.
این مقاله هشدار داده بود که ایمنی بیمار با عادی‌سازی رفتار جنسی در داخل و اطراف اتاق‌های عمل به خطر می‌افتد. مجرمانی که همکاران‌شان را هدف قرار می‌دهند، بسیار احتمال دارد که حد و مرز جنسی را درباره بیماران هم بشکنند. نتیجه محیط کاری ناامن و فضایی ناامن برای بیماران است.

مردم همچنان بر اثر «سپسیس» می‌میرند
حدود 245 هزار مورد «سپسیس» در سال در بریتانیا وجود دارد که 25 هزار مورد آن مربوط به کودکان است. این بیماری اغلب با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود، اما حدود 48 هزار نفر در هر 12 ماه بر اثر «سپسیس» جان خود را از دست می‌دهند. در سال 2013، این بازرس سلامت چندین مرگ ناشی از «سپسیس» را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که در رسیدگی به این بیماری نارسایی‌های سیستماتیک از سوی NHS وجود داشته است. «برنز» هشدار داده که به دلیل «اشتباهات مشابه» که یک دهه پیش شناسایی شد، مردم همچنان بر اثر «سپسیس» می‌میرند.
او می‌گوید که سال گذشته کمیسیون کیفیت مراقبت، ناظر NHS، هشدار داد که از هر پنج واحد زایمان در انگلستان، دو واحد مراقبت‌های غیر استاندارد به مادران و نوزادان ارائه می‌دهند. ما در چرخه‌ای گرفتاریم که در آن گزارش‌ها تنظیم می‌شود، یافته‌ها بیرون می‌آید و توصیه‌هایی ارائه می‌شود. وزیران می‌گویند این هرگز نباید دوباره تکرار شود. اما دوباره اتفاق می‌افتد و باید این مارپیچ را بشکنیم.

افشاگران بیش از حد می‌ترسند
«در همه حرفه‌ها باید مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی وجود داشته باشد تا به افراد انگیزه داده شود تا رفتار خود را تغییر دهند. این در حال حاضر در سیستم خدمات بهداشتی بریتانیا وجود ندارد.» این بازرس بخش بهداشت و درمان با بیان این جمله ادامه می‌دهد: «آنان که تخلفات و کارهای غیرقانونی در محل کارشان مشاهده می‌کنند، بیش از حد از اطلاع‌رسانی یا علنی کردن آن می‌ترسند. باور نمی‌کنید چه تعداد پزشک با من تماس گرفتند و گفتند، راب! می‌خواهم در مورد  A، B  و C به شما بگویم، اما می‌دانم که اگر این کار را انجام دهم، اخراج خواهم شد و اگر در این مورد علنی صحبت کنم، باز هم تنبیه و اخراج می‌شوم.»

جنجال به پا نکردم؛ در آستانه جراحی بودیم
فیلیپا جکسون، متخصص جراحی پلاستیک از بریستول انگلیس، در حال بحث در مورد یک بیمار با یکی از همکاران مرد خود بود که آن مرد اقدام به در آغوش گرفتن او کرد. او در ماه آوریل به کمیسیون بهداشت تایمز گفت: «سر و صدا نکردم چون می‌خواستیم وارد اتاق عمل شویم. فکر ‌کردم این وحشتناک است.» بعد از ظهر همان روز او با همان همکار در یک عمل اضطراری شرکت کرد. این‌بار رفتار او زننده‌تر بود و آشکارا اقدام به تعرض جنسی کرد. دوباره آنها در شرف جراحی بودند: «احساس می‌کنید به دام افتاده‌اید.» در نهایت، جکسون به بیمارستان نامه نوشت و جزئیات ماجرا را شرح داد: «آنها تحقیقی انجام دادند که کاملا سطحی بود. سوالاتی پرسیدند که گویی من مقصرم.» مرد متعرض تعلیق نشد و اندکی بعد جکسون به جای دیگری رفت: «شما جان به در می‌برید، سپس به مکان بعدی می‌روید و فقط باید امیدوار باشید که این اتفاق دیگر تکرار نشود.»

«به این سیستم ایمان ندارم»
جراحی هنوز یکی از مردانه‌ترین بخش‌های پزشکی در بریتانیاست. اگرچه زنان بیش از نیمی از جایگاه‌های دانشکده پزشکی را در دست دارند، فقط ۲۸ درصد از جراحان زن هستند. آمار در صدر این حرفه حتی کمتر است و فقط 15 درصد از متخصصان زن هستند. میزان ترک کار در میان کارآموزان زن بالاست. کارآموزان جراحی هر سال در بیمارستان‌های مختلف می‌چرخند و ترکیب این شغل را با زندگی خانوادگی خود دشوار می‌یابند. سقط جنین و ناباروری در جراحان زن بالاتر از حد متوسط است. حتی ابزارهای جراحی نیز برای دست‌های مردانه طراحی شده‌اند. لیز اوریوردان، که در سال 2019 به عنوان جراح متخصص آنکوپلاستیک سینه بازنشسته شد، گفت که در دو سوم جراحی‌های خود در طول بیش از 20 سال دوران حرفه‌ای، آزار جنسی را تجربه کرده است. او تا زمانی که کار جراحی را متوقف نکرد از صحبت کردن درباره تجربیات خود احساس راحتی نمی‌کرد. جکسون هم گفت که «به این سیستم ایمان ندارد» که از او در برابر مردانی مانند آن همکار که به او تعرض کرد، محافظت کند: «این خیلی غم‌انگیز است، زیرا مردم زندگی خود را در دستان ما می‌گذارند. آنها در آسیب‌پذیرترین لحظات به ما اعتماد کرده‌اند و افرادی هستند که از آنها سوء استفاده می‌کنند. من بیمار بوده‌ام و حالا آنچه مرا می‌ترساند فکر کردن به این است که وقتی بیهوش بودم ممکن بود چه اتفاقی بیفتد، زیرا قصد و نیت همه کسانی که آنجا هستند خوب نیست.» هرچند جراحی تخصصی مردانه است، اما بسیاری بر این باورند که بخش‌های دیگر خدمات بهداشت و درمان در بریتانیا از این معضلات و خطرات مصون نیست.