همیشه طلبکار، همیشه مدعی
گروه سیاسی|حجت‌الاسلام حسن روحانی، رئیس‌جمهور سابق، در تازه‌ترین دیدار دوره‌ای با وزرا و اعضای کابینه خود، به تکرار اظهاراتی با مضمون درخشان بودن! عملکرد خود پرداخته و درصدد مقصرنمایی نهادهای حاکمیتی در مشکلات دوران خود برآمده و به هجمه علیه دولت سیزدهم پرداخته است. روحانی در این دیدار که در دفتر وی برگزار شد، با بیان سخنانی کلی درباره اهمیت نقش مشارکت مردم در مدیریت کشور مدعی شده است به جز داعش و ترامپ، برخی در داخل نیز به‌دنبال زمین زدن دولت وی بودند. وی با کنایه به منتقدان خود کاهش مشارکت در انتخابات ١۴٠٠ را به گردن آنان انداخته و عملکرد دولت خود در زمینه‌هایی چون بورس، پایه پولی، نقدینگی و تورم را مثبت خوانده و بالاترین آمار تورم را مربوط به دولت سیزدهم اعلام کرده است. وی همچنین از تبدیل بخش خصوصی از «خصولتی به خصومتی» انتقاد کرده است. روحانی همچنین با هجمه به شورای نگهبان از انتشار پاسخ خود به این نهاد در زمینه رد صلاحیتش در انتخابات اخیر خبرگان، در آینده‌ای نزدیک سخن گفته است. سخنان روحانی تکرار شیوه سیاست‌ورزی همیشگی اوست که مردم اوج نمود آن را در سال‌های ریاست‌جمهوری وی به چشم دیدند و با همه وجود لمس کردند. اما چند نکته درباره سخنان روحانی:
١- روحانی چنان از ضرورت مشارکت و همبستگی در جامعه و نقش‌آفرینی مردم سخن می‌گوید که گویی سخنان توهین‌آمیز او علیه منتقدان و کسانی که به وی رأی ندادند، از یادها رفته است. از سال ٩٢ روحانی چنان به تخریب منتقدان می‌پرداخت و خود و حامیانش را نماد اعتدال معرفی می‌کرد که گویی سایر جریان‌ها و کسانی که به وی رأی نداده همه افراطی و خارج از مدار اعتدال‌اند. حواله کردن بیش از ۵٠ و چند توهین و برچسب به منتقدان و ایجاد بدترین شکاف و دوقطبی‌های سیاسی توسط روحانی صورت گرفت، اما حالا وی در جایگاه مدعی نشسته و خود را نگران اختلاف در جامعه نشان می‌دهد!
٢- روحانی همزمان که سخن از اتحاد و مشارکت و همدلی می‌راند، در همین جلسه، منتقدان خود را با داعش و ترامپ، اصطلاحا یکی می‌کند! عجبا! سخن گفتن از همدلی و اتحاد و تشبیه منتقدان و میلیون‌ها نفر از کسانی که به وی رأی ندادند یا به هر دلیلی از عملکرد وی ناراضی بودند به داعش و ترامپ! و متهم کردن آنان به کارشکنی!؟
٣- در دنیای روحانی او بهترین دولت تاریخ را تشکیل داده و بهترین عملکرد اقتصادی و مدیریتی در زمینه‌هایی چون بورس و ارز و نقدینگی و تورم و... را داشته است. اما در دنیای واقعی بیشترین رشد نقدینگی، بیشترین جهش ارزی، بالاترین تورم و سنگین‌ترین سقوط بورس در دولت وی رقم خورد. میانگین رشد اقتصادی در هشت‌ساله دولت روحانی در حدود نیم درصد، رشد نقدینگی بیش از ٧ برابر(حدود ۶٠٠درصد)، جهش ارزی ٩برابر و تورم سال پایانی بیش از ۶٠درصد بود.
۴-روحانی در حالی طلبکار مشارکت انتخاباتی شده که کاهش مشارکت به زیر ۵٠درصد در انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری، برای نخستین در دوران وی رقم خورد و بیش از همه‌‌چیز حاصل عملکرد اقتصادی فاجعه‌بار او و مدیرانش و جناح همفکرش در مجلس دهم بود. فرافکنی‌ها و مسئولیت‌ناپذیری وی در مشکلات چه آن زمان و چه اکنون که در جایگاه مدعی نشسته، از یاد نخواهد رفت. فاجعه آبان ٩٨ و ماجرای صبح جمعه و ارجاع دادن همه مسائل به ترامپ از شاهکارهای! روحانی در زمینه مسئولیت‌ناپذیری بود و سبب ناامیدی و دلخوری بخش‌های بزرگی از جامعه شد.
۵- کنایه‌های مضحک روحانی درباره خصومت با بخش خصوصی در حالی است که بدترین نوع خصوصی‌سازی‌‌ها در دولت وی رقم خورد. فقط در دو نمونه فاجعه واگذاری شرکت نیشکر هفت‌تپه در خوزستان و شرکت کشت و صنعت مغان در اردبیل به افراد فاقد اهلیت، نابودی زندگی کارگران و تبعات سیاسی و اجتماعی و امنیتی آن برای کشور همچنان بحران‌آفرین است.
۶- هجمه روحانی به شورای نگهبان به سبک تهدیدهای همیشگی او و زیر سؤال بردن «سطح درک اعضای شورا» در حالی است که وی بارها توسط همین شورا تأیید صلاحیت شده بود. اعضای این شورا هم از بررسی صلاحیت هر شخص برای هر انتخابات براساس شرایط حال و وضع فعلی افراد سخن گفته‌اند. در مواردی نیز که نقدی به شورای نگهبان وارد بوده، یا توسط خود این شورا اصلاح و یا توسط رهبری مورد تذکر و بعضا تصحیح قرار گرفته است. نمونه آن انتخابات ریاست‌جمهوری نهم و سیزدهم و ورود رهبری با حکم حکومتی و تذکر برای جبران برخی مسائل بود. اعضای این نهاد نیز هیچ‌گاه خود را معصوم و بی‌اشتباه نخوانده‌اند. اما اینکه روحانی با آن دیدگاه‌های شاذ درباره ائمه و مسائل دینی و مواضع ساختارشکنانه علیه نهادهای حاکمیتی، همچنان معتقد است ردصلاحیت او برای انتخابات خبرگان غیرمنصفانه بود، به روحیه طلبکاری همیشگی او برمی‌گردد.
