راه حل بکارگیری مردم در جهش تولید
مصطفی پور صمد
پژوهشگر اقتصادی
همه ساله پس از تحویل سال، مقام معظم رهبری به ایراد بیاناتی می پردازند که برجسته ترین قسمت این بیانات، شعار سال می باشد. شعاری که امروزه تبدیل به یک سیاست گفتمانی در نظام حکمرانی ما شده است و بدین ترتیب سیاستگذاری کلان کشور را هم برای دولت و هم برای مردم تبیین میکند.اهمیت توجه به این نکته آنجاست که ظهور و بروز مردم در جایگاه پیشبرد این هدف بار ها توسط رهبر انقلاب تبیین شده است. نمونه‌های اهمیت نقش مردم در منظومه فکری ایشان بسیار است. رهبر معظم انقلاب در دیدار با کارگزاران نظام، ایشان می‌فرمایند: «مردم در همه‌ی این دوران‌ها قهرمان اصلی ماجرا و سرگذشت انقلاب بوده‌اند.»( ۱۴۰۱.۰۶.۰۸)؛ در جایی دیگر ایشان می‌فرمایند:«ما ابزارهای نظامی، ابزارهای سیاسی، ابزارهای اقتصادی را قدرت‌افزا و قدرت‌زا میدانیم برای کشور، امّا هیچ کدام به اندازه‌ی حضور مردم نیست؛ حضور مردم، نظام جمهوری اسلامی را به معنای واقعی کلمه قدرتمند میکند.» (۲۶/ ۰۳/ ۱۴۰۰) مثال های فراوانی از این قبیل می توان در منظومه فکری رهبر معظم انقلاب پیدا کرد.
معنای تولید و مسیر جهش آن
شعار سال در سنوات گذشته همواره با تاکید بر مسئله اقتصاد و معیشت مردم همراه بوده، کمااینکه در سال جاری نیز شعار « جهش تولید با مشارکت مردم » نامگذاری شده است، اما ابتدا باید دید تولید به مثابه یک امر اقتصادی به چه معناست؟
اصولا تولید (Production) عبارت است از خلق کالا یا خدمات ارزشمند که باعث افزایش رفاه و مطلوبیت افراد و جامعه شود. مولفه تولید همچنین یکی از ابزار های ارزیابی رشد اقتصادی کشور ها می‌باشد. از نشانه‌های یک اقتصاد سالم، جریان تولید و چرخش سرمایه در بنگاه های تولیدی است. اهمیت تولید در توسعه اقتصادی غیرقابل انکار است. کشور کره جنوبی پس از پنجاه سال اشغال و استعمار توسط ژاپن و تقسیم شدن به دو نیم تبدیل به یک کشور فقیر و جنگ زده شده بود، اما با کمک چئبول ها (کارخانه ها و شرکت های با زمینه کاری متفاوت که ذیل یک بنگاه بزرگ گاها چندملیتی اداره می شوند) و با راهبرد جهش تولید توانست طی بیست سال به یکی از توسعه یافته ترین کشور های جهان تبدیل شود. کاری که برای برخی کشور ها دهه ها طول کشید و برای برخی دیگر هنوز یک آرزوی دست نیافتنی تلقی می شود. این جهش تولید با ورود مردم به عرصه تولید همراه بود. یکی از اساسی ترین مسائل در اقتصاد، مصرف محصولات یا خدمات تولیدی می باشد. در اصل تولیدی که به مصرف نرسد عملا فقط هزینه های تولید را به عنوان زیان با خود به همراه دارد؛ بنابر این امر مصرف در مفهوم تولید اهمیت فراوانی دارد. کشور ما در بسیاری از محصولات دارای ظرفیت مصرف فراوانی می باشد که در مسیر خودکفایی این دسته از محصولات باید گام برداشته شود، اما در سوی دیگر میدان نیز محصولاتی وجود دارند که میزان تولید آن ها در حال حاضر جوابگوی نیاز داخلی ما می باشد و از این نظر می‌توان گفت در تولید آن‌ها خودکفا هستیم. اما پس از خودکفایی در تولید این محصولات باید گام بعدی را در تولید برداریم. خلق مزیت در این محصولات امری است که می تواند در مسیر توسعه اقتصاد کشور مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به شرایط کنونی ما در کشورمان، محصولات غیرنفتی باید در مسیر ایجاد مزیت و شناسایی بازارهای مصرفی بین المللی قرار بگیرند. سازمان توسعه تجارت و معاونت دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه، دو بال تسهیل‌گر این امر مهم به شمار می روند که باید با ورود خود به عرصه تسهیل‌گری و تنظیم ریل، به سیاستگذاری و هدایت این مسیر بپردازند؛ از طرف دیگر هم علی‌رغم تمام تهدیدهایی که افزایش قیمت دلار در مقابل ریال برای ما بوجود آورده است، اما می توان یک فرصت را از میان این تهدید ها شناسایی و آن را تبدیل به نقطه قوت کرد.
