اقلیت سیاست باز در شورای شهر

جوان آنلاین: بلبشوی شورای ششم پایتخت کمی عجیب به نظر می‌رسد. همه‌شان از یک پایگاه رأی ثابت، نماینده شهروندان تهرانی شدند، اما حالا و پس از انتخابات، خلاف پراکنی می‌کنند و درصددند تجربه تلخ شورای پنجم را که در چهار سال چهار شهردار و سرپرست را به تهران تحمیل کرد و آخر هم یکی قاتل از آب درآمد و همه شان روی هم کار و خدمت را تعطیل کردند، باز هم تکرار کنند! برخی اعضای شورای شهر با پشت پا زدن به پایگاه رأی شان، یک کارویژه تازه برای خود تعریف کرده اند: تعطیل کردن خدمت در شهر. اگر از این بگذریم که این خوش رقصی ها، چند روزی جریان رقیب را می‌خنداند و دست آخر هم باعث می‌شود بانیان این بلبشو از پایگاه رأی قبلی رانده و از قرار گرفتن در اردوگاه رقیب هم وامانده شوند، آنچه بیشتر می‌تواند وضعیت حاکم در شورای شهر را تحلیل کند، دعوای دو طیف کارآمد و بی عرضه است. سخنان دو روز پیش رهبر انقلاب که فرمودند «مجلس نباید منشأ تشنج در افکار عمومی باشد / رفتار و گفتار نمایندگان در غیرمجلس و فضای مجازی هم باید حافظ امنیت روانی مردم، وحدت بخش، آرامش آفرین و دلگرم کننده ملت باشد» یک مخاطب مهم هم در شورای شهر داشت. انتظار می‌رود لااقل پس از این سخنان رهبر معظم انقلاب، نمایندگان شهروندان تهرانی در شورای شهر هم تغییر رویه دهند و با تشنج، امنیت روانی شهر را به هم نزنند. با این حال، تحلیل و گزارش اتفاقات اخیر در شورای شهر و شهرداری بی فایده نیست.  همه چیز از کارزار برکناری شهردار تهران شروع شد، اما این ماجرا که از سوی طیف پیروز در انتخابات ریاست جمهوری، با نشان دادن خوی دیکتاتوری شان آغاز شد، به همین جا ختم نشد و نخواهد شد. دعوای کارآمدی / بی عرضگی از این پس بیشتر بالا خواهد گرفت: از یک سو، با ورود اصلاح‌طلبان قدیم و جدید به قوه مجریه، برون‌داد اقدامات آن‌ها در معرض دید افکار عمومی قرار خواهد گرفت؛ از سوی دیگر، مردم خدمات شهرداری با مدیریت و محوریت اصولگرایان را هم مشاهده خواهند کرد. همین موضوع، علت العلل هجمه‌های اخیر به شهردار پایتخت است. به بیان صریح تر، جریانی که پیشاپیش خود و اقدامات آتی‌اش را از نظر افکار عمومی غیرقابل دفاع می‌پندارد، تلاش فزاینده‌ای می‌کند نتایج کار و خدمت هم برای مردم مشهود نشود یا آن قدر این خدمات را با لجن پراکنی مدفون کند تا بی عرضگی‌های اجرایی در قوه مجریه کمتر به چشم بیاید.   ۳ سال تکرار امید و افتخار، هر هفته
واقعاً شهرداری تهران در سه سال گذشته، خدماتی نداشته‌است؟! پاسخ بدون روتوش به این پرسش، دلیل هجمه‌ها علیه مدیریت شهری را بیشتر نمایان می‌کند. 
در ۱۳۴ هفته گذشته، هر شنبه شهرداری تهران در پویش‌های «امید و افتخار»، طرح‌های متعددی را افتتاح و اجرا کرده‌است. سخت‌ترین منتقدان شهرداری هم نمی‌توانند منکر این خدمات باشند. در آخرین «امید و افتخار»، شنبه همین هفته، بزرگ‌ترین مجموعه ورزشی شمال شرق تهران که ۱۵ سال بود، روی زمین مانده بود، افتتاح شد. ده‌ها ایستگاه مترو، راه‌اندازی خطوط جدید مترو، پایانه معطل مانده شرق، برقی‌سازی ناوگان حمل و نقل عمومی، یاورشهر‌های متعدد، پذیرش معتادان زخم باز که در خیابان‌ها رها شده‌بودند، کاهش کودکان کار، ده‌ها کیلومتر آسفالت ریزی، ساخت انبوه مسکن و چندین و چند خدمت دیگر، طی سه سال گذشته در تهران عملیاتی شده‌است. مقایسه این وضعیت با مدیریت سابق شهری که عملاً شهر را رها کرده‌بود، نشان می‌دهد فارغ از حواشی، اکنون خدمت در پایتخت، کارویژه اصلی است. درست است که سیاسیون با چشم دوختن به منافع باندی، این خدمات را بیان نمی‌کنند، اما کار‌های صورت گرفته از دید مردم پنهان نمانده و نمی‌ماند.   منافع شخصی، علت مخالف‌خوانی
کار کردن و مورد هجمه واقع‌شدن، آن هم از سوی کسانی که ظاهراً هم طیفی به حساب می‌آیند، کمی عجیب به نظر می‌رسد. تحلیل هجمه‌های اخیر به شهرداری تهران، خالی از لطف نیست. 


سه عضو شورای ششم پایتخت که در بیشترین حمله‌ها علیه مدیریت شهری، حضور فعالی دارند. عضو حزبی به نام «نسل نو» هستند که عملکرد جالبی در بزنگاه‌های سیاسی دارد. بررسی بیشتر عملکرد این عده، مطالب جداگانه‌ای می‌طلبد، اما اشتباهات سیاسی متعدد این جریان باعث تفرقه در جریان انقلابی در انتخابات مجلس و اکنون در شورای شهر تهران شده‌است. بزرگ‌ترین ضربه‌ای که این قبیل افراد به شهروندان تهرانی وارد می‌کنند، اختلال در روند خدمت رسانی شهر است. مسائل شخصی هم در اظهارنظر‌های اختلاف افکن شورای شهر بی تأثیر نیست. برخی از این مسائل شخصی رسانه‌ای هم شده‌است. 
به گزارش فارس، یکی از اعضای شورای شهر، بر خلاف قانون از شهردار تهران مطالباتی پیرامون عزل و نصب شهردار منطقه ۸ تهران داشته‌است. علیرضا زاکانی هم با این باج خواهی‌ها مخالفت می‌کند. از همان زمان به بعد، مخالف خوانی‌های این عضو جوان و کم تجربه شورای شهر تهران آغاز می‌شود! یکی دیگر از اعضای شورای شهر تهران هم متأسفانه عملاً صاحب اختیار برخی امکانات شهری مثل عمارت و ساختمان ایوان ری بوده‌است که با شهردار شدن زاکانی، این منافع را از دست داده‌اند. ظاهراً از دست دادن این منفعت‌ها، تأثیر بسزایی در مخالف خوانی‌های این عضو شورای شهر داشته‌است. 
برادر یکی دیگر از اعضای شورای شهر نیز به جرم رشوه بازداشت شد. انتقادات این عضو شورای شهر هم پس از این بازداشت، علنی‌تر و بیشتر شد. نماینده یکی دیگر از اعضای شورای شهر تهران هم در کمیسیون ماده ۱۰۰، کمیسیونی که پول می‌گیرد و از تخلفات چشم پوشی می‌کند، دچار تعارض منافع بود. مقابله با این موارد، ظاهراً تأثیراتی در بیان انتقادات غیرکارشناسی به مدیریت شهری داشته‌است. 
یک عضو دیگر شورای شهر تهران، در سفر اول به چین که قرارداد ۷۹۱ دستگاه واگن و بسته ۲ میلیارد یورویی برقی‌سازی اتوبوس‌ها و تاکسی‌های تهران منعقد شد، همراه با شهردار تهران به چین رفت و از این سفر و قرارداد‌های آن تعریف و تمجید می‌کرد! پس از آن، بدون دلیل (!) و با چرخش ۱۸۰ درجه ای، به مخالفت با برقی‌سازی ناوگان حمل و نقل و قرارداد‌های چین پرداخت و باقی ماجراها!
احمد صادقی، عضو شورای شهر تهران در همین خصوص به «جوان» گفت: مقاصد سیاسی می‌تواند پشت سر فضا‌های رسانه‌ای شکل گرفته در شورای شهر باشد. یکی از این مقاصد سیاسی این است که عده‌ای می‌خواهند، چون در مدیریت قبلی شهری هیچ کارنامه تعریف شده‌ای وجود ندارد، کارنامه‌ای هم برای مدیریت فعلی ثبت نشود. 
عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران افزود: یکی دیگر از فضا‌های سیاسی شکل گرفته در شورای شهر، فضایی است که پس از انتخابات شکل گرفته است. متعجبم در شورایی که ماحصل ائتلاف نیرو‌های انقلاب بوده‌است، مواردی مطرح می‌شود که برای بهره برداری جبهه رقیب است. 
صادقی تصریح کرد: علت نادیده گرفتن خدمات و کار‌های بزرگی که در سه سال گذشته رخ داده‌است، مشخص است، اما نمی‌خواهم بیشتر از این به دلایل این انکار‌ها و تشتت افکنی‌ها در جبهه انقلاب بپردازم.   تحریم دیدن خدمت!
یکی دیگر از نکات جالب اینکه اعضای مخالف خوان مدیریت شهری، در جلسات هم‌اندیشی و غیرعلنی که مهدی چمران رئیس شورا با حضور شهردار تهران برگزار کرده، حضور پیدا نمی‌کنند. آخرین جلسه، به منظور بررسی ابعاد محرمانه قرارداد چین برگزار شد که به‌رغم دعوت چمران ریش‌سفید شورا از همه، باز هم این اعضا غایب بوده اند!
شنبه‌های امید و افتخار هم که مختص بهره برداری از ارائه خدمت به شهروندان است، باز هم به رغم دعوت، این اعضای مخالف خوان غایب هستند. یعنی آن‌ها که از مردم رأی گرفته‌اند و نمایندگان تهرانی‌ها به حساب می‌آیند، حتی به خود اجازه نمی‌دهند در بهره برداری از طرح‌هایی که برای مردم است، حضور یابند!
این مشی سیاست‌زده، نه تن‌ها به حال شهر و شهروندان نافع نیست، بلکه حتی نمی‌تواند در کوتاه‌مدت و بلندمدت منافع حزبی و باندی این عده را برآورده کند. پرواضح است که اعضای مخالف خوان شورای کنونی شهر، هرگز نخواهند توانست به اردوگاه اصلاح‌طلبان راه یابند. این مخالف خوان‌ها پس از طرد از جایگاهی که توانسته‌اند با آن رأی مردم را کسب کنند، یعنی طرد شدن از پایگاه و سازمان رأی اصولگرایی، احتمالاً چند روزی جریان رقیب به آن‌ها لبخند خواهند زد، اما پس از منقضی شدن شان، جریان رقیب اداره یک سوپرمارکت را هم به آن‌ها واگذار نخواهد کرد. این را هم تجربه کار سیاسی در چند دهه گذشته ثابت کرده‌است، هم از نتایج منطقی پشت پا زدن به اخلاق و ادب سیاسی می‌توان آن را فهمید.