با این نسل‌کشی در غزه دیگر جایزه امریکایی خود را نمی‌خواهم

جوان آنلاین: دکتر سفیان جیلالی، الجزایری است، تحصیلات خود را در دانشگاه‌های سوربن، پیر و ماری کوری، دانشکده دامپزشکی ملی آلفورت گذرانده و روزنامه‌نگار تخصصی در حوزه دامپزشکی است که مقالات متعددی در این باره دارد. وی همچنین سیاستمداری است که می‌گوید دموکراسی کنونی آمیخته با بدبینی و خونریزی است، شیوه‌ای که غرب برای تسلط بهتر بر جهان بعد از جنگ‌های صلیبی به راه انداخته تا حملات مرگبار امپریالیستی خود را با این عنوان سرپوش بگذارد و نسل‌کشی وحشتناک مردم غزه توسط دولت آپارتاید اسرائیل با همدستی امریکا و دست‌نشاندگان اروپایی‌اش نمونه همین دموکراسی است، برای همین جایزه‌ای که وجدانم را به درد می‌آورد، نمی‌خواهم و آن را پس می‌دهم. او سال ۲۰۱۹ توسط اندیشکده امریکایی دموکراسی در غرب آسیا واقع در واشینگتن برنده جایزه معتبر بین‌المللی شده بود که آن را به همراه نامه‌ای سرگشاده پس داد.    بخش‌هایی از متن نامه او به مدیرکل اندیشکده دموکراسی در غرب آسیا:  سال ۲۰۱۹، مؤسسه شما برای تشویق تعهد من به دموکراسی در الجزایر جایزه‌ای اعطا کرد. با توجه به اصول شما مبنی بر دفاع از دموکراسی، حقوق بشر و احترام به هویت مردم غرب آسیا و شمال آفریقا، این ادای احترام را نه برای خودم، بلکه برای نشان دادن تعهد به دیگران پذیرفتم، یعنی کسانی که به‌طور مسالمت‌آمیز برای پیشبرد ایده‌های دموکراتیک در کشور ما جنگیدند. البته اثربخشی کار شما، همانطور که در وب‌سایت آورده‌اید به لابیگری که می‌تواند با سیاستمداران و تصمیم‌گیرندگان در واشینگتن انجام شود، بستگی دارد، ولی امریکا در مورد دموکراسی فاقد اعتبار است، زیرا از یک طرف با کشور‌های متخاصم همکاری می‌کند و از طرف دیگر خواستار دموکراسی و تغییر دولت‌های متخاصم است. این‌ها عملاً تناقض دارند و به نوعی نمایشی است که ضمانت صداقت در گفتار و اعمال نیست. شما می‌گویید «تعامل از طریق راه‌های مسالمت‌آمیز مثل گفتگو و دیپلماسی، تنها راه مشروع و مؤثر برای ارتقای دموکراسی در منطقه است که امریکا هم می‌تواند و باید در این مسیر کمک کند، اما در نهایت خود کشور‌های منطقه هستند که باید بستر اجرای دموکراسی باثبات و امن را ایجاد کنند.» این اصول بدیهی و درست است، اما شما با همین دموکراسی به زور وارد عراق شدید که شخصاً آن را محکوم کردم.  اکنون زمان بازنگری در روابط با کشور‌های جنوب، به‌طور کلی و منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا به‌طور خاص (که از شروع استعمار امپریالیست در قرون ۱۹ و ۲۰ تا به امروز شکل گرفته) فرا رسیده است. در طول اقامتم در این اندیشکده موفق شدم با فعالان متعددی از کشور‌هایی مانند فلسطین، تونس، مصر و برخی از شهروندان منطقه غرب آسیا دیدار و گفتگو داشته باشم که همگی می‌خواستند شرایط اسفناک و ناگوار کنونی تغییر کند، اما با شیوه‌ای مسالمت‌آمیز، نه نسل‌کشی و کشتار مردم. مسئله فلسطین از جمله این موضوعات حساس در سال‌های اخیر بوده است. کشور شما ادعا دارد برای طرفین درگیر، مواضع دیپلماتیک در نظر گرفته، اما عملاً همیشه حمایت صریح و یک‌جانبه از اسرائیل داشته و این انتخاب شماست، همانطور که برای الجزایر بود. امروز حمایت ما از آرمان فلسطین کاملاً مشروع و انسانی است. این بی‌عدالتی در حق فلسطین تنها می‌تواند به یک انفجار منجر شود و اتفاقی که قرار بود بیفتد سرانجام افتاد! حماس هفتم اکتبر ۲۰۲۳ اقدامی مسلحانه انجام داد که طرفداران فلسطینی آن را مقاومت خواندند و از سوی طرفداران صهیونیست اقدامی تروریستی توصیف شد و اسرائیل تمام ابزار نظامی خود را برای پایان دادن به این حمله مسلحانه به کار گرفت و درصدد برآمد تا فلسطینیان عزیز و خانواده‌هایشان را به وحشیانه‌ترین شیوه مجازات کند، درحالی‌که این مردان راه خود را انتخاب کردند و مسئولیت آن را هم برعهده گرفتند.  در این شرایط امیدوار بودم قدرت‌های جهان پس از محکومیت اسرائیل، به‌طور جدی به مسئله فلسطین بپردازند تا در نهایت راه‌حلی قطعی برای آنچه منشأ مشکلات این منطقه است، بیابند، یعنی استعمار گسترده و خشونت بی‌وقفه علیه مردمی که در زندانی بدون سقف هستند و شرایط بدی دارند. زمین‌ها، خانه‌ها و حیثیت‌شان را به یغما برده‌اند و این وضع اسفناک ۷۵ سال است که ادامه دارد! اسرائیل مانند هر دولت فاشیستی و برتری‌گرا با رفتار غیرانسانی نسبت به زنان، کودکان و سالمندان عمل می‌کند. شهرک‌نشینان مسلح که توسط ارتش محافظت می‌شوند، به‌طور غیرقانونی سرزمین فلسطین را اشغال کرده‌اند، به احساسات مذهبی مسیحیان و مسلمانان توهین می‌کنند، مرتکب اعمال وقیح می‌شوند و رسماً برای تخریب مسجد‌الاقصی برنامه‌ریزی دارند تا معبد سلیمان را به جای آن برپا کنند. آن‌ها انسان‌ها را شکار می‌کنند، کودکان را می‌سوزانند و عرب‌ها را به وحشت می‌اندازند و با موشک‌باران جان نزدیک به ۵/۲ میلیون انسان را گرفته‌اند. آیا هنوز کشتار نوزادان، کودکان، زنان و مردان کافی نیست تا اعضای شورای امنیت را متقاعد کند که زمان تحمیل قطعنامه‌های سازمان ملل و آتش‌بس فرارسیده است؟!  بازی‌های بی‌وقفه سران رژیم صهیونیستی و تعلل متحدان بی‌قید و شرط آنها، افکار را به اشتباه انداخته و به فلسطینی‌ها دروغ گفته است. غرب تصمیم گرفته بود آن‌ها را وادار به پرداخت هزینه‌های هولوکاست به بهانه یهودی‌ستیزی کند، درحالی‌که مسلمانان در گذشته به یهودیان پناه دادند و احترام‌شان کردند، اما در مقابل با رفتار بی‌رحمانه و ناعادلانه‌ای که بر فلسطینیان روا داشتند، هیچ رویکرد ژئوپلیتیکی یا اقتصادی نمی‌تواند مشروع باشد، فقط باید از اسرائیل خواسته می‌شد بر سر میز مذاکره بنشیند و کشور فلسطین را بر پایتختی قدس رسمی بداند. این کمترین کاری است که می‌توان انجام داد، در غیر این صورت اگر اسرائیل این راه‌حل را رد می‌کرد، آن موقع باید تحریم تسلیحاتی، سیاسی، مالی و تجاری بر آن اعمال می‌شد، اما متأسفانه جامعه بین‌المللی نه تنها کاری نکرد، بلکه به همکاری با کشور‌های سرکش عادت دارد و می‌داند چگونه این کار را انجام دهد، مانند آپارتاید آفریقای جنوبی. حالا در عوض ما چه داریم؟ یک مجوز رسمی و تشویق عمومی در غرب برای اسرائیل آن هم برای نسل‌کشی جمعیت محبوس شده در غزه که به یک زندان بدون سقف تبدیل شده است. سیاستمداران صهیونیست خواهان اخراج مردم فلسطین هستند تا راه را برای شهرک‌نشینان باز کنند.  کشور‌های اروپایی با درخواست تعلیق کمک‌های بشردوستانه به فلسطینی‌ها و حمایت از اسرائیل که آب و برق و غذا را روی فلسطینیان بسته است، شریک در کشتار مردم بی‌دفاع غزه با اسرائیل شده‌اند آن‌ها در جنایات علیه بشریت مشارکت مستقیم دارند. رسانه‌های غربی هم موذیانه‌ترین تبلیغات صهیونیستی و ضدفلسطینی را به راه می‌اندازند و با اطلاعات غلط و اخبار دروغ آن‌ها را تروریست معرفی می‌کنند، مانند خبر سر بریدن خیالی ۴۰ نوزاد توسط حماس! گفتنی است، دکتر جیلالی از فعالان حامی فلسطین و عوامل اصلی راهپیمایی همبستگی با فلسطینی‌ها در الجزیره برای حمایت از غزه است که به طرز وحشتناکی تحت ظلم و نسل‌کشی صهیونیست‌ها قرار دارند.