فشار تندروها

مهدي بيك اوغلي| « فشار سیاسی با اسم رمز نوسانات اقتصادي» برنامه‌اي است كه ديروز از سوي اعضاي جبهه پايداري و طيف‌هاي همسو در مجلس دنبال شد. این طیف تلاش كردند با فشار سیاسی، خودي نشان بدهند. تندروها اما حساب ويژه‌اي روي نداشتن حافظه تاريخي ملت ايران باز كرده‌اند. مردمي كه فراموش نكرده‌اند، نطفه مشكلات اقتصادي امروز را دولت‌هاي اصولگرايي كاشته‌اند كه زماني از بي‌اهميت بودن تحريم‌ها و قطعنامه‌هاي شوراي امنيت سازمان ملل، غزل غزل مي‌سرودند. برخلاف طيف‌هاي راديكال مردم اما متوجهند، ريشه اين مشكلات از كي و چه زماني و توسط كدامين گروه‌ها و جريانات ايجاد شده است.
 
محمدتقي فاضل‌ ميبدي: شرايط امروز محصول عملكرد تندروهاست
عضو مجمع محققين و مدرسين حوزه علميه قم و استاد دانشكده مفيد قم يكي از چهره‌هايي است كه نسبت به تهديدات اخير تندروها عليه دولت واكنش نشان داده و آن را معنا‌دار ارزيابي مي‌كند. محمدتقي فاضل‌ميبدي در گفت‌وگو با «اعتماد» در خصوص اين نوع تحركات كه در زمان دولت‌هاي ميانه‌رو و اصلاح‌طلب قبلي هم مسبوق به سابقه است، مي‌گويد: «اين روزها فشار تندروها به دولت بسيار شدت يافته است. معتقدم اگر برخي از طيف‌هاي راديكال تبار‌شناسي شوند، مشخص مي‌شود اغلب اين جريانات دعواي قدرت دارند. بسياري از اين افراد و گروه‌ها نه دغدغه دين، نه دغدغه ايران و نه دغدغه استقلال كشور را دارند. دغدغه بسياري از اين افراد كسب قدرت است و كسب ثروت. بررسي ريشه‌هاي عملكرد كاسبان تحريم مشخص مي‌كند كه براي آنها منافع فردي و حزبي از منافع عمومي مردم از رفع تحريم‌ها بيشتر اهميت دارد. زماني كه سردمدار و ايدئولوگ اين جريانات، دولت احمدي‌نژاد را بلاتشبيه بازتابي از دولت پيامبر دانست، مشخص شد كه درد اين جريانات دين و كشور و مردم نيست. همين افراد و گروه‌هاي تندرو كه امروز پس از 4ماه دولت پزشكيان را مي‌نوازند و تهديد به استيضاح و لشكركشي مي‌كنند، دولت احمدي‌نژاد را تاييد مي‌كردند و چشم خود را بر روي مفاسد و خطاهاي دولت‌هاي نهم و دهم بسته بودند.


امروز هم چون اين گروه انتخابات را به مردم و اصلاح‌طلبان باخته‌اند و قدرتي در قوه مجريه ندارند به دنبال مانع‌تراشي و سنگ‌اندازي‌اند. تلاش مي‌كنند به هر طريقي دولت را از چشم مردم انداخته و براي اين دولت حاشيه‌سازي كنند. بنابراين فكر مي‌كنم از اين ‌دار و دسته هر كاري بر مي‌آيد؛ آنها هر كاري مي‌كنند تا برنامه‌هاي دولت چهاردهم به بن‌بست بخورد و اين طيف‌هاي تندرو، كشور را به هم بريزند. همانطور كه گفتم، دغدغه اين افراد كسب قدرت و ثروت است و براي رسيدن به اين هدف دست به هر اقدامي مي‌زنند. آنها از يك طرف تلاش مي‌كنند به سپاه و نيروهاي نظامي فشار بياورند كه عمليات صادق 3 و 4را برنامه‌ريزي و اجرايي كند و در داخل سعي دارند به بهانه مسائل اقتصادي، غائله‌اي آفريده و به زعم خود دولت را به حاشيه بكشانند. همانطور كه در زمان دولت روحاني هم به بهانه مسائل اقتصادي و نوسانات بازارها تحركاتي را از مشهد آغاز و تمام كشور را درگير ساختند و كشته‌هاي بسياري روي دست ملت گذاشتند. اين تندروها از هيچ چيز ابا ندارند و براي مقابله با رقباي سياسي خود دست زدن به هر وسيله‌اي را جايز مي‌شمارند. البته به عملكرد هر دولتي مي‌توان نقدهايي را وارد ساخت. اما مهم‌ترين نقدي كه معتقدم به دولت چهاردهم بايد وارد ساخت، شفاف‌سازي درباره مشكلاتي است كه از دولت قبل به ارث رسيده است. بسياري از مشكلات امروز كشور كه نمونه برجسته آن ناترازي برق و انرژي و كمبود گازوييل است، محصول عملكرد دولت گذشته است. دولت پزشكيان بايد صريحا به مردم بگويد كه چه كساني اين شرايط را ايجاد كرده‌اند. گراني دلار و سقوط ارزش پول ايرانيان هم برآمده از بي‌تدبيري‌هاي دولت گذشته است كه بايد درباره آن روشنگري شود. وزير اقتصاد و رييس كل بانك مركزي بايد شفاف درباره واقعيت‌هاي اقتصادي توضيح دهند. بايد توجه داشت كه تندروها از سكوت دولت سوءاستفاده كرده و طوري رفتار مي‌كنند كه انگار مشكلات ارزي و گراني‌ها و ناترازي‌ها محصول عملكرد 4تا 5ماهه دولت چهاردهم است. آقاي پزشكيان درست است كه دولت وفاق را تشكيل داده‌اند اما وفاق به اين معنا نيست كه از همه گروه‌ها و طيف‌ها، افرادي در دولت حضور داشته باشند. معتقدم وفاق يعني استفاده از ديدگاه‌هاي كارشناسي همه طيف‌ها و نحله‌هاي فكري. اگر اين مسير و اين ضرورت توسط دولت دنبال شود، مشكلات هم كاهش مي‌يابند. اما وقتي دولت سكوت كرده و مي‌گويد مشكلات را به گردن دولت‌هاي قبل نمي‌اندازد، طبيعي است كه تندروها سوءاستفاده كرده و مسووليت مشكلاتي كه خود ريشه شكل‌گيري آنها بوده‌اند را به گردن دولت پزشكياني مي‌اندازند كه تازه چند ماه است روي كار آمده است.
 
جواد هروي: باید زمان کافی به دولت داده شود
جواد هروي نماينده ادوار مجلس و سخنگوي حزب اعتدال و توسعه اما از زاويه متفاوتي به بحث ورود كرده و تحركات اخير برخي طيف‌هاي سياسي در تهديد دولت را برخلاف منافع ملي و مصالح عمومي مي‌داند. هروي در گفت‌وگو با «اعتماد» با اشاره به اين نوع تهديدات مي‌گويد: «دولت چهاردهم برخلاف همه دولت‌هاي گذشته در وضعيت مخمصه سياسي كار خود را آغاز كرد. در شرايطي كه كشور با خلأ حضور رييس‌جمهور مواجه شده بود، پزشكيان به صحنه آمد تا به مطالبات مردم پاسخ داده و زمينه بهبود اوضاع را فراهم سازد. در يك موقعيت پر نوسان سياسي و اقتصادي، سكان هدايت امور كشور را به دست گرفت و برنامه‌ريزي‌ها براي بهبود را آغاز كرد. طي حدودا 4ماهي كه از تشكيل دولت مي‌گذرد، شرايط اقتصادي كشور و وضعيت بازارها بيشتر تابع عملكرد دولت گذشته و مسائل سياسي بوده است. آنچه دولت پزشكيان تا به امروز براي تحقق آن تلاش كرده، ايجاد وفاق و زمينه‌سازي براي افزايش مشاركت عمومي بوده است. بر اساس رويكردي كه دولت پزشكيان تا به امروز طي كرده مي‌توان گفت كه در اين دولت، توسعه سياسي اولويت و رجحان بيشتري بر توسعه اقتصادي داشته است. نه اينكه موضوعات اقتصادي براي اين دولت فاقد اهميت باشد، بلكه دولت به درستي معتقد است كه مسير توسعه اقتصادي از افزايش مشاركت، به كار‌گيري همه ظرفيت‌ها و تنش‌زدايي با جهان مي‌گذرد. بر اين اساس، دولت تلاش كرده با به كارگيري همه نيروها و عناصر از همه گروه‌ها و جناح‌ها، قبل از هر چيز دستگاه اجراي را تثبيت سازد و بعد گام‌هاي بعدي را بردارد. به همين دليل است كه برخلاف خواسته تندروها و طيف‌هاي راديكال، مردم آرامش دارند و صبوري پيشه كرده‌اند. مردم به درستي دريافته‌اند كه بايد زمان كافي به دولت داده شود. دولتي كه در شرايط اضطرار و بحران روي كار آمده است، وضعيت مناسب و خوبي را تحويل نگرفته و با يك شرايط تحت فشار شروع به كار كرده است. معتقدم حتي در بحث راي اعتماد وزرا هم اين طيف‌هاي راديكال در مجلس، همراهي خاصي با دولت نداشتند و اين رهنمودهاي رهبري بود كه زمينه راي اعتماد كليت كابينه را فراهم ساخت. لذا اين طيف‌ها نمي‌توانند ادعا كنند كمكي به تحقق ايده وفاق دولت كرده‌اند. اينكه ناگهان مردم مشاهده كنند كه برخي طيف‌ها و جريانات سياسي، آتش انتقاد از دولت را بالا بكشند و علي‌رغم آگاهي از زمينه‌هاي مشكلات در دولت قبل و مسائل مرتبط با تحريم‌ها، همچنين وضعيت نابسامان خاورميانه دولت را تهديد به استيضاح و سوال و لشكركشي خياباني كنند، به جز فشار به دولت و حاشيه‌سازي براي كشور معنايي ندارد. متاسفانه تحركات اخير راديكال‌ها را مي‌توان رفتارهاي عجولانه برخي طيف‌هاي سياسي خاص نسبت به دولت تصور كرد. البته شايد بسياري از شهروندان هم نسبت به وضعيت اقتصادي و معيشتي كشور گلايه داشته باشند، اما مردم ايران به اندازه‌اي درك و شعور سياسي دارند كه بدانند زمينه‌هاي بروز اين مشكلات نه در دوره اين دولت بلكه به دليل ماجراجويي‌هاي دولت‌هاي قبل بوده است. لذا معتقدم حركت‌هاي افراطي و تفريطي در ماه‌هاي نخستين زمامداري دولت يك حركت عجولانه، غيرمنطقي و به نظر من سهم‌خواهانه است و هيچ نسبتي با منافع ملي و مصالح عمومي كشور ندارد.